30 มิถุนายน 2564

pop'n music RESPECT : STAGE 9 「พวกเราแปลงร่างได้งั้นเหรอ!?」

ฮาโหล่♪ มิมิเองค้า~

หลังจากที่พวกเราพิชิตภารกิจทั้งหมดของเมืองแรก และผ่านการสอบระดับ 9 กับป๊อปปินลีดเดอร์คนแรกได้แล้วนั้น เมืองต่อไปที่เราจะต้องไปพิชิตภารกิจกันต่อก็คือ "หมู่บ้านบอนเต้" (Bonte Village) ค่ะ!

ได้ยินมาว่าที่นั่นมีสถานที่ท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจหลายอย่างเลยทีเดียวล่ะ โดยเฉพาะ "ซากโบราณป๊อปปิน" (Pop'n Relics) ที่ดูเหมือนว่าจะมีปริศนาบางอย่างรอให้พวกเราไปคลี่คลายกันอยู่ด้วย

เอาล่ะ จะมีอะไรที่น่าตื่นเต้นรอพวกเราอยู่ที่นั้นบ้างนะ...!

--------------------------------------------------------------------------------



STAGE 9
「พวกเราแปลงร่างได้งั้นเหรอ!?」

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ในที่สุดรถไฟก็ได้แล่นมาถึงสถานีหลักของหมู่บ้านบอนเต้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว!

มิมิ: เนียมิจัง ตื่นได้แล้ว ถึงสถานีจุดหมายแล้วนะ!

มิมิพยายามปลุกเนียมิที่กำลังนอนกลางวันอยู่ข้างๆ ที่นั่งของเธอ

เนียมิ: ไม่เอาน้า มิมิจัง...

มิมิ: แต่ตอนนี้เธอต้องตื่นแล้วนะ

เนียมิ: น้า... ขออีก 5 นาที

แล้วมิมิก็ถึงกับกุมขมับ

มิมิ: โธ่.. ตื่นยากตื่นเย็นสมกับเป็น "แมว" จริงๆ เลยนะ งั้นถ้าเธอไม่ตื่น เดี๋ยวฉันจะทิ้งเธอไว้บนรถไฟนี่แหละ!

จากนั้นเนียมิก็หลับตาตื่นขึ้นมา พลางขยี้ตา

เนียมิ: ก็ได้... ตื่นแล้ว

จากนั้นทั้งสองจึงเดินลงจากขบวนรถไฟ สถานีรถไฟแห่งนี้มีลักษณะเป็นสถานีขนาดเล็กที่ไม่มีอะไรโดดเด่นมากนัก คล้ายกับสถานีแทบเมืองชนบททั่วไป ทั้งสองเดินมาเรื่อยๆ จนถึงบริเวณหน้าสถานี

เนียมิ: นี่น่ะเหรอ เขตของหมู่บ้านบอนเต้

มิมิ: ได้บรรกาศแบบเมืองแทบชนบทเลยล่ะ

บรรกาศโดยรวมของเมืองนี้มีลักษณะเป็นป่าเล็กๆ และบนพื้นถนนมีลักษณะเป็นพื้นดินธรรมดาที่ไม่ได้ปูด้วยยางมะตอย

ทั้งสองพยายามมองหาจุดจอดแท็กซี่และป้ายรถบัสรอบๆ สถานีรถไฟ แต่พบว่าที่นี่ไม่มีระบบขนส่งใดๆ ทั้งสิ้น

มิมิ: ไม่มีแท็กซี่เลยแฮะ แถมป้ายรถบัสก็ไม่มีด้วย ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องเดินเท้ากันเอาเองนะ

เนียมิ: อืม ฉันว่าอาจจะเป็นเพราะเมืองนี้มันเล็กเกินกว่าที่จะมีรถลามาวิ่งก็ได้นะ

มิมิ: ใช่! ฉันเองก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันด้วยแหละ ^_^ เอาล่ะ ลองเดินสำรวจกันเลยดีกว่า!

แล้วจากนั้นทั้งสองจึงเริ่มออกผจญภัยในเมืองเล็กๆ แห่งนี้

ในระหว่างที่เดินไปเรื่อยๆ ตามทางเดินขนาดใหญ่ที่เป็นพื้นดินสีเหลืองอำพันนั้น ตลอดสองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้มากมาย

และเมื่อเดินมาได้อีกพักใหญ่ ในที่สุดพวกเธอก็เดินมาจนถึงบริเวณตัวเมืองแห่งนี้ ลักษณะเป็นเหมือนกับหมู่บ้านเล็กๆ ที่ไม่มีอาคารสูงกว่า 2 ชั้นเลยแม้แต่หลังเดียว ที่นี่มีร้านค้า บ้านเรือน และวิหารโบราณขนาดสูงประมาณ 8 ชั้นอยู่บริเวณใจกลางของหมู่บ้าน แน่นอนว่าไม่มียานพาหนะอะไรเลยนอกจากชาวบ้านและนักท่องเที่ยวที่เดินไปมาเท่านั้น



มิมิ: หมู่บ้านสวยจังแฮะ รู้สึกเหมือนอยู่ในหนังแนวผจญภัยล่าสมบัติสักเรื่องเลยล่ะ

เนียมิ: เอาล่ะ แล้วเราต้องไปที่ไหนกันก่อนดี?

มิมิ: ฉันว่าลองเดินสำรวจแถวๆ นี้ดูก่อนก็ดีนะ เพื่ออาจจะมีอะไรก็ได้

"เฮ้ย!! พวกเธอทั้งสองคนนั้นน่ะ!!"

อยู่ดีๆ ก็มีคนเรียกมิมิกับเนียมิขึ้นมา พวกเธอจึงหันไปหาต้นเสียง

มิมิ/เนียมิ: เอ๋...?

"พวกเธอใช้มิมิกับเนียมิหรือเปล่า ฉันกำลังรอพวกเธออยู่เลยล่ะ!!"

ทั้งสองหันกลับมามองหน้ากันแล้วพยักหน้าให้กัน จากนั้นทั้งสองจึงเดินเข้าไปหาคนนั้น

มิมิ: สวัสดีค่ะ ^_^

เนียมิ: ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะคะ ^_^

ทั้งสองโค้งตัวคำนับ

"อืม ^_^ ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะ ฉันชื่อ "ชาเรียห์" (Shariah) เป็นชาวบ้านของหมู่บ้านนี้และก็เป็นไกด์ทัวร์ของที่นี่ด้วยนะ"

เนียมิ: ค่ะ แล้วไม่ทราบว่า.. ต้องการให้พวกเราช่วยเรื่องอะไรเหรอคะ?

ชาเรียห์: คือเมื่อไม่นานมานี้ มีข่าวลือเกี่ยวกับจอมปิศาจร้ายในตำนานที่ถูกคล้ายผนึกออกมาน่ะ

มิมิ: จอมปิศาจ... เหรอค่ะ?

ชาเรียห์: ใช่! เมื่อสมัยเกือบ 1,000 ปีก่อน เคยมีจอมปิศาจร้ายตนหนึ่ง พยายามจะยึดครองดินแดนป๊อปปินด้วยการบุกเข้าทำลายเมืองหลวงที่มีชื่อว่า คอนทอมเซท โชฟ (Contomzet Sove) แต่ก็ได้ถูกนักรบในตำนาน 2 คน เข้าต่อสู้กับพวกมันจนปราชัย และจอมปิศาจก็ถูกนักรบในตำนานนำไปผนึกไว้ยังที่คุมขังที่อยู่ลึกที่สุด ทำให้ชาวดินแดนป๊อปปินในรุ่นต่อๆ มา จึงมีชีวิตอยู่อย่างเป็นสุข นานแสนนาน จนถึงทุกวันนี้

มิมิ: โห้..! มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอคะ

เนียมิ: น่าสนใจจริงๆ นะ (ตื่นเต้นจังเลย)

ชาเรียห์: แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพราะเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อนที่จะมีการเปิดรับเกมเมอร์บนเกาะ ฉันได้ข่าวว่าจอมปิศาจที่เคยถูกนักรบในตำนานผนึกไว้เมื่อ 1,000 ปีก่อน ได้คืนชีพขึ้นมาแล้ว แต่ก็ยังไม่มีรายละเอียดอะไรไปมากกว่านั้นหรอกนะ

เนียมิ: งั้นหมายความว่าภารกิจที่จะให้พวกเราทำก็คือ...?

ชาเรียห์: ตามหา "กำไลป๊อปเปอร์ส" ที่ถูกซ่อนอยู่ในวิหารโบราณยังไงล่ะ เพราะเท่าที่ฉันศึกษาประวัติศาสตร์มา พบว่าจอมปิศาจจะใช้กำไลวงนี้ในการ "เปิดประตูโลกันตร์" เพื่อชำระล้างโลก งั้นก็หมายความว่าหากข่าวลือนี้เป็นเรื่องจริงละก็.. พวกมันอาจจะกำลังตามหากำไลวงนี้อยู่ก็เป็นได้นะ

เนียมิ: ตกลงค่ะ! พวกเราจะออกตามหา (◕ヮ◕)∩

มิมิ: แต่สงสัยอยู่อย่างนึงนะ ทำไมคุณถึงไม่ไปตามหาเองล่ะ?

ชาเรียห์: ก็เพราะวิหารที่เป็นที่ซ่อนของกำไลนั้น เป็นสถานที่ที่อันตรายมาก ซึ่งตามสถิติแล้วยังไม่มีใครรอดกลับออกมาจากจุดซ่อนสมบัติที่อยู่ลึกที่สุดได้เลยแม้แต่คนเดียว ...และนี้ก็เป็นเหตุผลที่ผมรอพวกเธอให้มาช่วยทำภารกิจนี้ยังไงล่ะ!

เนียมิ: อ๋อ อย่างนี้เอง แสดงว่าพวกเราถูกเลือกให้เป็น "ผู้กล้า" แล้วสินะเนี่ย ^_^

มิมิ: งั้นก็ไปหากันเลยเถอะ!!

แล้วจากนั้นชาเรียห์ก็นำทางทั้งสองไปยังพื้นที่โบราณสถานที่อยู่นอกหมู่บ้าน

--------------------------------------------------------------------------------

『ซากโบราณป๊อปปิน』
- Pop'n Relics
-


ในระหว่างทางที่กำลังเดินไปเรื่อยๆ นั้น มิมิก็เกิดสงสัยอย่างหนึ่งขึ้นมา

มิมิ: จริงด้วยสิ ถ้าหากกำไลมันถูกซ่อนไว้อยู่แล้ว แล้วทำไมพวกเราถึงต้องไปนำมันออกมาด้วยล่ะ?

ชาเรียห์: ก็เพราะเราจะเอามันไปทำลายทิ้งยังไงล่ะ หากไม่มีกำไลป๊อปเปอร์ส จอมปิศาจก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว และอีกอยากก็คือ จอมปิศาจมันมีพลังพิเศษที่สามารถใช้ตามหากำไลจากจุดซ่อนได้ ซึ่งก็แปลว่าพวกเราต้องรีบตามหาให้เจอก่อนที่พวกมันจะเอาไปได้ยังไงล่ะ

ในระหว่างทางเต็มไปด้วยซากของอาคารและบ้านเรือนที่สร้างจากหินมากมาย บ้างก็เหลือเพียงแต่ซาก บ้างก็อยู่ในสภาพกึ่งๆ สมบูรณ์

และหลังจากที่เดินมาได้พักใหญ่ ในที่สุดก็มาถึงหน้าทางเข้าวิหารหลังใหญ่หลังหนึ่ง

ชาเรียห์: ฉันได้ยินมาว่ากำไลถูกซ่อนอยู่ในนี้แหละ ลองเข้าไปหากันเถอะ

แล้วทุกคนก็เดินเข้าไปสำรวจภายในวิหาร โดยชาเรียห์ถือคบเพลิง ส่วนมิมิกับเนียมิถือไฟฉาย

ภายในมีลักษณะเป็นวิหารโบราณขนาดใหญ่ มีห้องโถงที่กว้าง และมีทางเดินไปยังห้องต่างๆ มากมาย และบรรยากาศตลอดทางล้วนมีแต่ความมืดมิดไม่มีแสงสว่างจากธรรมชาติเลยแม้แต่น้อย

มิมิ: เนียมิจัง... เราว่ากลับกันก่อนดีไหม >﹏<

มิมิเดินเอามือเกาะไหล่ของเนียมิอยู่ด้านหลังด้วยความหวาดกลัว ในขนาดที่เนียมินั้นกลับรู้สึกสนุกที่จะได้เจอเรื่องน่าตื่นเต้น

เนียมิ: ทำไมล่ะ ฉันว่ามันน่าสนุกดีออกนะ!

มิมิ: ก็แบบว่า.. ถ้าเกิดเจอตัวอะไรออกมาขย่ำพวกเราล่ะ?

และหลังจากที่เดินมาได้อีกสักพัก ก็พบกับทางแยกทั้งหมด 3 ทาง

เนียมิ: เจอทางแยกซะแล้วล่ะ แล้วจะไปทางไหนต่อดี?

ชาเรียห์: ฉันว่าลองเดินตรงต่อไปเลยดีกว่านะ

แล้วทุกคนก็เดินเข้าไปยังห้องทางตรงกลาง

และเมื่อเดินต่อไปได้อีกสักพัก ก็พบกับห้องขนาดใหญ่

เนียมิ: โห้...!! (⊙o⊙)

สิ่งที่ทุกคนเห็นตรงหน้าก็คือ ฐานยกสูงที่อยู่ใจกลางของห้อง บริเวณยอดฐานมีแท่นวางอะไรบางอย่างอยู่ และมีแสงสีทองจากด้านบนส่องลงมายังแท่นนั้น และจากจุดที่ทุกคนยืนอยู่มีทางเดินเป็นลักษณะคล้ายกับพรมที่ทอดยาวไปจนถึงหน้าฐานนั้น

มิมิ: สุดยอด... (⊙o⊙)

เนียมิ: หรือว่านี่จะเป็น...

ชาเรียห์: อาจจะใช่ก็ได้นะ

แล้วจากนั้นทุกคนจึงลองเดินเข้าไปสำรวจแท่นที่อยู่บนฐานยกสูงนั้น

และหลังจากที่เดินขึ้นบันไดมาจนถึงยอดฐานแล้ว สิ่งที่เห็นบนแท่นส่องแสงก็คือ "กำไล" สองวงที่วางอยู่บนแท่นนั้น รอบๆ มีกระจกใสปิดล็อคไว้อย่างมิดชิด

ชาเรียห์: ใช่จริงๆ ด้วยล่ะ นี่คือ "กำไลป๊อปเปอร์ส" !!

แล้วทันใดนั้นอยู่ๆ ก็เกิดแรงแผ่นดินไหวขึ้นมา

เนียมิ: อะไรน่ะ??

มิมิ: แผ่นดินไหวเหรอ?? (⊙﹏⊙)

แล้วจากนั้นด้านบนเพดานจุดหนึ่งก็มีเศษหินจำนวนมากค่อยๆ ตกลงมา แล้วจากนั้นไม่นานเพดานก็เกิดรอยร้าว ก่อนที่เพดานจุดนั้นจะแตกออกในเวลาต่อมา ทุกคนมองดูด้วยความตกใจ

จากนั้นก็มีบุคคลผู้หนึ่งพุ่งตัวลงมาจากจุดเพดานแตกนั้น โดยลงมายืนอยู่ด้านหลังของแท่นวางสมบัติ แรงปะทะจากการลงพื้นรุนแรงมาก จนทุกคนต้องยกแขนขึ้นมาบังแรงลมที่เกิดจากการลงพื้น

และเมื่อแรงลมสงบแล้ว ทุกคนจึงมองไปที่บุคคลปริศนาผู้นั้น

"อะ ฮืม... อยู่ที่นี่เองสินะ กำไลป๊อปเปอร์ส"

ชาเรียห์: เธอเป็นใครกันน่ะ...??

"ชื่อของฉันก็คือ "Sec" (เซ) ค่ะ แล้วก็.. ลาก่อน"

ทันใดนั้น หญิงสาวปริศนาก็ได้ถอดผ้าปิดตาของเธอออก แล้วเรียก "ป๊อปคุงสีดำ" ออกมาจากผ้าปิดตาอีกที ทำให้เนียมิรู้สึกตกใจทันที

เนียมิ: นั่นมัน...!! แบบเดียวกับที่ฉันเห็นในความฝันเมื่อตอนนั้นเลยนินา!!

มิมิ: เอ๋?? Σ( °Д°)

จากนั้นเซก็โยนป๊อปคุงสีดำขึ้นไปบนอากาศ แล้วจากนั้นป๊อปคุงสีดำก็กลายร่างเป็นสัตว์ประหลาดรูปร่างงูสีดำขนาดมหึมา

ชาเรียห์: นั่นมัน.. "สัตว์ประหลาด SL" !!

มิมิ/เนียมิ: ห๊า!!?? Σ( °Д°)

ทันใดนั้น สัตว์ประหลาดก็เข้าจู่โจมพวกเขาทั้งสาม และในจังหวะที่กำลังจะเข้าตาจนนั้นเอง อยู่ๆ กำไลป๊อปเปอร์สที่อยู่บนแท่นก็เปล่งแสงสว่างออกมา ก่อนที่กำไลทั้งสองวงนั้นจะลอยผ่านทะลุกระจกออกมา (ลอยออกมาโดยที่กระจกไม่แตก) แล้วจากนั้นกำไลก็พุ่งเข้าไปสวมยังข้อมือของมิมิกับเนียมิ

จากนั้นเอง ทั้งคู่ก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสว่าง ซึ่งแสงสว่างนี้รุนแรงมาก จนทั้งชาเรียห์ สัตว์ประหลาด และเซ ต้องบังตาตัวเองจากแสงไว้

จากนั้นทั้งมิมิกับเนียมิก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลัง "เปลี่ยนชุด" ด้วยเวทมนตร์อยู่ในห้วงมิติพิเศษมิติหนึ่ง และเมื่อแสงสว่างจ้าดับลงแล้ว ทั้งคู่ก็ออกมาอยู่ในชุดใหม่ที่เป็นลักษณะ สาวน้อยเวทมนตร์ โดยที่มิมิสวมชุดสีชมพู ส่วนเนียมิเป็นชุดสีฟ้า

มิมิ: เหว๋อ.. นี่มันชุดอะไรกันเนี่ย??

มิมิกล่าวด้วยความงุ่นงงหลังจากที่ก้มหน้าลงมองดูชุดของตัวเอง และเมื่อทั้งสองมองหน้ากัน ก็พบอีกว่านอกจากชุดที่เปลี่ยนแล้ว ทรงผมก็เปลี่ยนใหม่ด้วยเช่นกัน คือ มีผมบริเวณด้านข้างของศีรษะทั้งสองข้างเพิ่มเข้ามา (ก่อนแปลงร่างมีผมเฉพาะบริเวณหน้าผากอย่างเดียว)

และหลังจากที่เนียมิมองดูชุดของมิมิที่เหมือนกันแล้ว เธอก็นึกขึ้นได้ว่า นี่มันเหมือนกับในความฝันตอนนั้นเลย...

เนียมิ: หรือว่า... "ป๊อปเลิฟ" (มิมิ) เธอต้องร่วมสู้กับฉันนะ!

มิมิ: เอ๊! หมายความว่ายังไง "ป๊อปพีช" (เนียมิ) แล้วทำไมเธอถึงเรียกชื่อฉันแบบนั้นล่ะ?!

เมื่อเนียมิได้ยินมิมิเรียกชื่อนั้นกับเธอ ก็ทำให้เนียมิรู้สึกประหลาดใจทันที

เนียมิ: ไม่รู้ก็เหมือนกัน พอฉันจะพูดชื่อเธอแล้วมันเหมือนอยู่ๆ ก็นึกชื่อนี้ขึ้นมาได้ยังไงไม่รู้เหมือนกัน

และเมื่อเซได้เห็นพวกเธอทั้งสองแล้ว ก็เกิดอาการตกตะลึงจนเหงื่อแทบจะท่วมหน้าอย่างเห็นได้ชัด

เซ: ไม่จริง... เป็นไปไม่ได้... ทำไม "นักรบในตำนาน ป๊อปเปอร์ส" ถึงมาปรากฏตัวที่นี่ได้ล่ะ??

มิมิ: "ป๊อปเปอร์ส" เหรอ? หรือว่านั่นคือชื่อทีมของพวกเรา??

เนียมิ: อาจจะใช่ก็ได้นะ ตอนนี้พวกเราถูกเลือกให้เป็นป๊อปเปอร์สรุ่นต่อไปแล้ว เพราะงั้นก็มาลุยกันเลยเถอะ!

มิมิ: โอ้!!

จากนั้นสัตว์ประหลาดก็พุ่งเข้ามาจู่โจมทั้งสอง ทั้งสองจึงกระโดดหลบขึ้นไป แต่พบว่าสามารถกระโดดขึ้นไปได้สูงมากๆ ราวกับกำลังโบยบินอยู่บนอากาศเลยทีเดียว

เนียมิ: วาฮ่าๆ ตัวเบาอย่างกับขนนกเลยล่ะ!!

จากนั้นสัตว์ประหลาดจึงยิงลูกบอลพลังใส่จากด้านล่าง แต่ป๊อปพีช (เนียมิ) ก็โยกหลบได้ ก่อนที่เธอจะพุ่งตัวลงจากอากาศมาชกใส่สัตว์ประหลาดจนกระเด็นออกไป

สัตว์ประหลาดพยายามตั้งตัวลุกขึ้นมาอีกครั้ง แต่ป๊อปเลิฟ (มิมิ) ก็รีบวิ่งเข้ามาหาด้วยความเร็วสูง ก่อนที่จะกระโดดถีบใส่ด้วยเท้าทั้งสองข้างแบบเต็มแรง จนสัตว์ประหลาดอยู่ในสภาพสาหัส ทำให้เซเริ่มเหงื่อแตกมากขึ้นไปอีก

ทั้งสองยืนมองดูสภาพของสัตว์ประหลาดชั่วครู่ ก่อนที่จะหันมามองหน้ากัน

เนียมิ: เอาล่ะ มาปิดบัญชีกันเถอะ!

มิมิ: อือ!!

จากนั้นทั้งสองก็นำแขนข้างหนึ่งมาประกบกันด้านข้างซึ่งกันละกัน แล้วมือข้างที่ประกบแขนกันก็เกิดแสงขึ้นมา เป็นการชาร์ตพลังเพื่อเตรียมปล่อยท่าไม้ตาย โดยแขนของพวกเธอชูตรงไปที่สัตว์ประหลาด

มิมิ/เนียมิ: "ป๊อปปินอิมแพ็ค" !!!

จากนั้นก็เกิดลำแสงสีฟ้าและชมพูขนาดใหญ่ม้วนกันเป็นเกลียวพุ่งไปเผด็จศึก และแล้วทั้งสองก็สามารถกำจัดสัตว์ประหลาดลงได้อย่างสวยงาม

เซ: โธ่!! มีแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย เอาเป็นว่า ฝากไว้ก่อนเถอะ!! (╬▔皿▔)╯

แล้วเซก็ใช้พลังหายตัวไป

จากนั้นมิมิกับเนียมิก็กลับคืนร่างเดิม แต่ทว่า มิมิก็ล้มลงไปนอนหมดสติอย่างไม่ทราบสาเหตุ

เนียมิ: มิมิจัง!! Σ( °Д°)

เนียมิกับชาเรียห์จึงรีบเข้ามาดูอาการ ก่อนที่ชาเรียห์จะพาอุ้มตัวไปรักษา




>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<

25 มิถุนายน 2564

Cotton Rock ‘n’ Roll: Superlative Night Dreams


Cotton Rock ‘n’ Roll (コットンロックンロール)
Cotton Fantasy

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ผู้พัฒนา: Success, Studio Saizensen

ผู้จัดจำหน่าย:
- Success (JP & PC)
- ININ Games (NA & EU)

วางจำหน่าย:
Arcade
(Location Test) JP: 10 กันยายน 2021
(Master) JP: 27 กันยายน 2021

PlayStation 4
JP: 23 ธันวาคม 2021
NA: 20 พฤษภาคม 2022
EU: 20 พฤษภาคม 2022

Nintendo Switch
JP: 23 ธันวาคม 2021
NA: 20 พฤษภาคม 2022
EU: 20 พฤษภาคม 2022

Microsoft Windows
WW: 6 มกราคม 2023

หน้าเว็บ Official หลักของภาคนี้คือ https://cotton-rock-n-roll.success-corp.co.jp/
โดยท่านสามารถซื้อเกมเต็ม(PC)ได้ที่ LINK นี้

เป็นเกมชูตติ้งสองมิติ โดยกราฟิกในภาคนี้จะเป็นแบบสามมิติเต็มรูปแบบคล้ายกับ Rainbow Cotton แต่มุมมองการเล่นจะอยู่ในรูปแบบด้านข้าง

■ ฟีเจอร์พิเศษเฉพาะเวอร์ชั่น exA-Arcadia
- เล่นได้สองคนพร้อมกัน
- เพิ่มโหมด Arrange (เปลี่ยนสีของฉาก, เพลง, และแพทเทิร์นของศัตรูใหม่)

■ เนื้อเรื่องโดยย่อ:
TBA

■ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่น่ารู้

• ภาคนี้เป็นภาคแรกที่เวอร์ชั่นญี่ปุ่นกับตะวันตก ใช้ชื่อภาคไม่เหมือนกัน

• ภาคนี้เป็นภาคแรกที่มี Bonus Stage (ด่านเก็บคะแนนโดยไม่มีการต่อสู้)

• ภาคนี้เป็นภาคแรกที่สามารถเลือกลำดับของ Stage ที่จะลุยก่อน-หลังได้ (คล้ายกับ Deathsmiles)

• ภาคนี้เป็นภาคแรกที่เป็นเกมแนว Bullet Hell อย่างเต็มตัว และนั่นก็ยังทำให้เป็นภาคแรกที่มีระบบการเคลื่อนที่แบบช้าอีกด้วย (เฉพาะบางตัวละคร)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

★ ระบบของเกม ★

■ วิธีการควบคุม
※ ทุกเวอร์ชั่นสามารถปรับ Key Config ได้

Arcade
(กด Start ที่หน้าเลือกตัวละครเพื่อปรับ Key Config)
คันโยก = เคลื่อนไหวบนล่างซ้ายขวา
A = ยิงกระสุน / กดค้างเพื่อใช้เวทมนตร์ / กดค้างเพื่อเคลื่อนที่แบบช้า
C = ยิงแบบอัตโนมัติ
B = สเปเชียล

○ การควบคุมแบบพิเศษ
ข้ามคัทซีน = กดปุ่ม START/PAUSE

■ กฎพื้นฐาน
• จำนวนด่าน = 10
ตรงท้ายด่านจะมีบอสอยู่แน่นอน และเมื่อโค่นมันได้ก็จะได้พักดึ่มน้ำชาและมุ่งหน้าไปยังด่านต่อไป

• จำนวนชีวิตเริ่มต้น = 3 ชีวิต
สะสมได้สูงสุด 6 ชีวิต
หากสัมผัสโดนกระสุนหรือร่างกายของศัตรูก็จะ Miss (ตาย) และเสีย 1 ชีวิต
เมื่อจำนวนชีวิตเหลือ 0 ก็จะ Game Over

• จำนวนเวทมนตร์/บอมบ์เริ่มต้น = 3 ลูก
จำนวนเวทมนตร์ หรือ บอมบ์ ที่สามารถใช้งานได้
เวทมนตร์สะสมได้สูงสุด 3 ลูก
บอมบ์สะสมได้สูงสุด 5 ลูก
บอมบ์ในภาคนี้จะมีรูปแบบต่างกันไปตามตัวละครที่เลือกใช้
เมื่อผู้เล่น Miss (ตาย) จะเพิ่มบอมบ์ 1 ลูกให้แก่ Bomb Stock

• จำนวนเลเวลสูงสุด = 5 เลเวล
ระดับของพลังกระสุน
เมื่อเก็บคริสตัลก็จะทำให้พลังของกระสุนแรงขึ้น

• จำนวนตัวคูณที่สะสมได้สูงสุด = x99
จำนวนตัวคูณคะแนนที่สะสมได้
สามารถเพิ่มได้จากการทำลายศัตรูและกระสุนด้วยเวทมนตร์ หรือเก็บไอเทมกระดิ่ง หรือการ Buzz (หลบแบบเฉียดตัวหรือกระสุนของศัตรู)
หากไม่มีการเพิ่มตัวคูณในระยะเวลาหนึ่ง ตัวคูณจะค่อยๆ ลดลง

• Extend (ได้จำนวนชีวิตเพิ่ม)
จำนวนชีวิตจะเพิ่มขึ้น 1 ชีวิตเมื่อทำคะแนนได้ทุกๆ 5 ล้านแต้ม

■ เวทมนตร์ต่างๆ
FIRE DRAGON: ปล่อยมังกรไฟออกไปโจมตีศัตรู
THUNDER: ปล่อยสายฟ้าออกไปโจมตีศัตรู
TORNADO: ปล่อยพายุหมุนออกไปโจมตีศัตรู

■ ปุ่มสเปเชียล
เป็นปุ่มพิเศษที่จะมีลักษณะการทำงานตามตัวละครที่เลือกใช้ ดังนี้

• Cotton: ระเบิดทำลายล้างศัตรูทั้งหน้าจอและลบกระสุนศัตรู ต้องเสียภูติต่อการใช้งาน 1 ครั้ง และหากไม่มีภูติเหลืออยู่ จะไม่สามารถใช้บอมบ์ได้

• Appli: จับศัตรูนำมาโยนใส่ศัตรูตัวอื่นๆ

• Luffee: ระเบิดทำลายล้างศัตรูทั้งหน้าจอและลบกระสุนศัตรู ต้องเสียบอมบ์ต่อการใช้งาน 1 ครั้ง

• Kawase: จับศัตรูนำมาโยนใส่ศัตรูตัวอื่นๆ

• Ria: ระเบิดทำลายล้างศัตรูทั้งหน้าจอและลบกระสุนศัตรู ต้องเสียบอมบ์ต่อการใช้งาน 1 ครั้ง

• Fina: สลับอาวุธระหว่าง Gluon, Photon และ Graviton

■ ไอเทม
คริสตัล: ไอเทมเพิ่มพลังเวทมนตร์ (มีให้เก็บเยอะมาก)
เมื่อยิงใส่คริสตัลจะกระเด้งขึ้นมา และเมื่อยิงต่อไปเรื่อยๆ คริสตัลก็จะมีโอกาสเปลี่ยนสี โดยแต่ละสีจะให้ผลที่แตกต่างกัน

- สีเหลือง (สีเริ่มต้น) = เมื่อเก็บ 1 ชิ้นก็จะได้ค่า EXP
- สีแดง = เพิ่มจำนวนเวทย์ธาตุไฟ 1 อัน และเปลี่ยนธาตุของกระสุนให้เป็นธาตุไฟ
- สีน้ำเงิน = เพิ่มจำนวนเวทย์ธาตุสายฟ้า 1 อัน และเปลี่ยนธาตุของกระสุนให้เป็นธาตุสายฟ้า
- สีเขียว = เพิ่มจำนวนเวทย์ธาตุลม 1 อัน และเปลี่ยนธาตุของกระสุนให้เป็นธาตุลม
- สีม่วง (มีเฉพาะบางตัวละคร) = เพิ่มบอมบ์ 1 ลูกให้แก่ Bomb Stock

กระดิ่ง: ไอเทมแต้มคะแนน
ดรอปจากการทำลายศัตรูและกระสุน ด้วยเวทมนตร์หรือบอมบ์
มีมูลค่าตามจำนวนตัวคูณที่ทำได้

ภูติ (เฉพาะ Cotton): ผู้ช่วยที่แข็งแกร่ง เพิ่มจำนวนภูติ(ออพชั่น) 1 ตัว
สามารถเพิ่มได้สูงสุด 5 ตัว และถ้าใช้ Black Hole Bomb หรือ Miss (ตาย) จะเสียภูติไป 1 ตัว

■ ตัวละครต่างๆ ที่เลือกเล่นได้
- Cotton
- Appli
- Luffee (จากเกม Doki Doki Poyacchio)
- Kawase (จากเกม Umihara Kawase)
- Ria (จากเกม Psyvariar)
- Fina (จากเกม Sanvein)
- Tacoot (บอสใหญ่และตัวการเหตุวิปลาสประจำภาคนี้)

■ Bonus ชนิดต่างๆ
ภายในเกมมีระบบโบนัสอยู่หลายแบบ

• โบนัสตัวคูณคะแนน
เป็นระบบโบนัสหลักของภาคนี้ โดยเมื่อทำลายศัตรูหรือกระสุนด้วยเวทมนตร์ หรือเก็บไอเทมกระดิ่ง หรือการ Buzz (หลบแบบเฉียดตัวหรือกระสุนของศัตรู) ก็จะมีตัวคูณเพิ่มมากขึ้น
หากไม่มีการเพิ่มตัวคูณในระยะเวลาหนึ่ง ตัวคูณจะค่อยๆ ลดลง

• โบนัสไอเทมกระดิ่ง
เมื่อทำลายศัตรูหรือกระสุนด้วยเวทมนตร์ จะได้เป็นไอเทมนี้ออกมา
คะแนนที่ได้ตอนเก็บมัน จะมีค่าเท่ากับจำนวนตัวคูณสะสม ณ เวลานั้น

• ช่วงเวลาพักดึ่มชา (Tea Time)
หลังจากที่เอาชนะบอสในแต่ละด่าน จะมีช่วงเวลาพิเศษที่ให้พักดึ่มน้ำชา
โดยจะมีไอเทม “ถ้วยชา” ตกลงมาจากฟ้ามากมายให้ได้เก็บกัน

นอกจากนี้หากผู้เล่นสามารถ “หลบ” ถ้วยชาได้ทั้งหมด จะได้รับ “Secret Bonus” อีกด้วย

• No Miss Bonus
หากเคลียร์ด่านโดยไม่ตายภายในด่านนั้นๆ ก็จะได้รับคะแนนโบนัส

• Clear Bonus
หลังจากเล่นจบแต่ละด่าน จะได้โบนัสเพิ่มเติม

■ ความรู้เพิ่มเติม
TBA


หน้านี้แก้ไขล่าสุดเมื่อวันที่ 3 มกราคม 2566

17 มิถุนายน 2564

pop'n music RESPECT : STAGE 8 「มุ่งหน้าสู่การสอบระดับ 9!」

หลังจากที่ทั้งสองเคลียร์ภารกิจสุดท้ายของเมืองนี้แล้ว พวกเธอก็ได้เดินทางกลับมาที่โรงแรม

คืนนี้ทั้งสองได้ตัดสินใจแช่อ่างอาบน้ำอุ่นด้วยกันเป็นครั้งแรก โดยในระหว่างนั้นทั้งคู่ก็หาอะไรคุยไปด้วยพลางๆ (แจกเซอร์วิสกันหน่อย อิอิ)

เนียมิ: นี่ มิมิจัง

มิมิ: หืม? อะไรเหรอ เนียมิจัง

เนียมิ: พวกเราสองคนนี่.. มาเจอกันได้ยังไงเหรอ

มิมิ: ก็มาเจอกันครั้งแรกที่สนามบินไง

เนียมิ: เปล่า ฉันหมายถึงแบบว่า.. พวกเรานี่มาตีสนิทกันได้ยังไงนะ?

มิมิ: ฉันว่ามันอาจจะเป็นเพราะพวกเรามีสิ่งที่รักเหมือนกันก็ได้นะ...?

เนียมิ: สิ่งที่รักงั้นเหรอ?

มิมิ: ใช่! ก็เพราะพวกเราชอบในเสียงดนตรีเหมือนกันใช่ไหมล่ะ?

แล้วเนียมิก็นึกถึงเรื่องที่ตัวเองชอบฟังเพลงอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะตอบไป

เนียมิ: ..ก็จริงนะ ที่จริงแล้วฉันเองก็ชอบฟังเพลงมากๆ เลยล่ะ เพราะเหมือนได้รู้สึกบางสิ่งบางอย่างจากการฟังเพลงยังไงก็ไม่รู้สิ

มิมิ: อืม... ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้สึกเหมือนเธอเวลาฟังเพลงนะ แต่ฉันก็พอจะเข้าใจได้เลยล่ะ ว่าเธอเองชอบดนตรีมากแค่ไหน มันเหมือนเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ช่วยกล่อมเกลาจิตใจได้อย่างดีเลยล่ะ

เนียมิ: ใช่แล้วล่ะ เวลาที่ฉันรู้สึกไม่สบายใจ พอได้เพลงฟังที่ชอบแล้วมันเหมือนร่างกายได้รับการรักษาด้วยเวทมนตร์อย่างที่เธอว่าจริงๆ นั่นแหละ ..หรือว่า "บางสิ่งบางอย่าง" ที่ฉันสัมผัสได้นี่ บางทีอาจจะหมายถึงสิ่งที่พวกเรากำลังตามหามานาน แต่เพิ่งมาพบในตอนนี้ก็เป็นได้นะ...?

มิมิ: สิ่งที่ตามหา???

เนียมิ: ก็อาจจะหมายถึง.. การได้มาเล่นป๊อปปินมิวสิกบนเกาะแห่งนี้ยังไงล่ะ!

มิมิ: อ๋อ ฉันเองก็ชอบเล่นเหมือนกัน! ^_^ หรือเป็นเพราะสิ่งนี้หรือเปล่านะ ที่ทำให้พวกเราสองคนเข้ากันได้ดีจริงๆ

เนียมิ: ก็อาจจะใช่ก็ได้นะ! เพราะงั้นพวกเราก็มาร่วมสู้กันไปด้วยตลอดจนจบเกมเลยนะ

มิมิ: อือ!! (∩_∩)

มิมิ/เนียมิ: We Love pop'n music!

และเมื่ออาบน้ำเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็ทำการปล่อยผมและสวมชุดนอนก่อนที่จะเข้านอนตามปกติ

--------------------------------------------------------------------------------



STAGE 8
「มุ่งหน้าสู่การสอบระดับ 9!」

--------------------------------------------------------------------------------

เช้าวันรุ่งขึ้น

และแล้วทั้งสองก็ได้เดินทางมายังสถานที่แห่งหนึ่งเพื่อเข้ารับการทดสอบป๊อปปินเพลเยอร์ระดับ 9

เนียมิ: ที่นี่เองเหรอ สนามสอบของเมืองนี้

ที่นี่คือโรงเรียนสอนเต้นของนักเต้นชื่อดังจากอเมริกา โดยสถานที่นี้เป็นลักษณะอาคารกว้างชั้นเดียว

และเมื่อทั้งสองเดินเข้ามายังล็อบบี้แล้ว เนียมิก็ได้พบกับบุคคลที่เธอคุ้นเคย

เนียมิ: อะ นั่นมัน โซเฟีย นิ!!

เนียมิตะโกนเรียก เธอจึงหันมามอง

โซเฟีย: อะ พี่เนียมิค่ะ!!

แล้วโซเฟียก็เดินมาหาทั้งสอง

โซเฟีย: พี่มาทำอะไรที่นี่เหรอคะ

เนียมิ: คือว่าพวกพี่จะมาสอบระดับ 9 น่ะ

โซเฟีย: อ๋อ ที่จริงหนูเองเพิ่งสอบเสร็จเมื่อกี้เองคะ แต่ว่า...

เนียมิ: อะไรเหรอ?

โซเฟีย: คือว่า... หนูแพ้ซะแล้วล่ะคะ (┬┬﹏┬┬)

มิมิ/เนียมิ: เอ๋??!!

มิมิกับเนียมิ พูดออกมาเกือบพร้อมกัน

โซเฟีย: คือว่าลีดเดอร์เค้าเก่งมากๆ เลยล่ะคะ หนูแพ้แบบขาดลอยโดยที่ไม่ชนะเลยแม้แต่รอบเดียว ขนาดแค่ระดับ 9 ยังเก่งขนาดนี้ แล้วระดับต่อๆ ไปจะขนาดไหนละเนี่ย (><;)

แล้วมิมิก็หันมาถามเนียมิ

มิมิ: เนียมิจัง เธอรู้จักกับเด็กคนนี้ด้วยเหรอ?

เนียมิ: ก็นิดหน่อยน่ะ แฮะๆ ^_^

แล้วเนียมิก็เข้าไปปลอบใจโซเฟีย

เนียมิ: โถ่... ไม่เป็นไรหรอกโซเฟียจัง โอกาสหน้าก็ยังมีนินา

โซเฟีย: แต่ตามกติกาแล้ว หากใครก็ตามที่ไม่ผ่านการทดสอบแม้แต่ระดับเดียว จะต้องออกจากเกาะทันทีนะ...?

มิมิ/เนียมิ: เอ๋ จริงเหรอ??!!

มิมิกับเนียมิ พูดออกมาเกือบพร้อมกัน โซเฟียพยักหน้าตอบ

มิมิ: พวกฉันเพิ่งรู้เรื่องนี้นะเนี่ย (ขอบใจที่ช่วยเตือนล่วงหน้านะ)

โซเฟียพยายามเช็ดน้ำตา พร้อมๆ กับ ถามคำถามต่อไป

โซเฟีย: ว่าแต่... นั่นคือพี่สาวฝาแฝดของเนียมิเหรอคะ?

โซเฟียพูดถึงมิมิ

มิมิ/เนียมิ: ไม่ใช่เลยนะ!!

มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาพร้อมกัน ทำเอาโซเฟียตกใจเล็กน้อย

มิมิ: คือว่าฉันแค่บังเอิญหน้าตาดูคล้ายกันเฉยๆ น่ะคะ ฉันชื่อ "มิมิ" ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฮิฮิ (*^_^*)

โซเฟีย: อ๋อ ที่แท้เป็นเพื่อนของเนียมิเองเหรอคะ แต่ดูยังไงก็ดูคล้ายกับฝาแฝดจริงๆ นั่นแหละ ^_^

มิมิ: อืมใช่! คนอื่นๆ หลายคนที่ฉันเจอ ก็ว่าแบบนั้นเหมือนกัน ^_^

โซเฟีย: งั้น.. ก่อนที่หนูจะลาจากเกมนี้ หนูขอแข่งกับพวกพี่เป็นการส่งท้ายหน่อยได้หรือเปล่าคะ?

เนียมิ: ได้สิ ถือเป็นการวอร์มก่อนเข้าสอบได้เลยล่ะ!

มิมิ: แต่ถ้าเธอแพ้รอบนี้อีกจะเป็นอะไรไหม? (รู้สึกเป็นห่วงจิตใจเธอจัง)

โซเฟีย: หนูไม่เป็นไรแล้วคะ ถือว่าการแข่งครั้งนี้เป็น "นัดกระชับมิตร" แล้วกัน ^_^

===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs Sophia
Streetlight - Nauts
===== END BATTLE =====

ผลการแข่งขัน มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ

และแล้วมิมิกับเนียมิก็ได้โบกมือลาโซเฟียที่เดินออกไปยืนอยู่หน้าทางเข้าอาคาร ส่วนโซเฟียก็โบกมือลาให้เช่นกัน ก่อนที่เธอจะเดินจากไป

ทั้งคู่มองดูที่ลูกกวาดเสียบไม้ที่โซเฟียให้มา ซึ่งช่วงก่อนที่โซเฟียจะเดินออกไปยืนอยู่หน้าทางเข้าอาคาร เธอได้มอบลูกกวาดเสียบไม้ให้กับทั้งสองเพื่อเป็นการอำลาอีกด้วย

มิมิ: เอาล่ะ ถึงตาพวกเราแล้วนะ!

เนียมิ: อือ!!

เนียมิพยักหน้า แล้วทั้งคู่ก็เดินเข้าไปยังห้องซ้อมเต้นที่ถูกใช้เป็นสนามสอบประจำสถานที่นี้

--------------------------------------------------------------------------------

ภายในห้องเป็นเหมือนกับห้องซ้อมเต้นทั่วๆ ไป มีกระจกขนาดใหญ่ติดอยู่กับกำแพงที่ด้านข้างของห้อง ตรงหน้าที่พวกเธอเดินเข้ามา มีแท่นโพเดียม 2 ตัว ตั้งอยู่กันคนละฝั่งแบบหันหน้าเข้าหากัน โดยเป็นโพเดียมที่ใช้สำหรับแข่งขันป๊อปปินแบทเทิลนั่นเอง

"ในที่สุดพวกเธอก็มาแล้วสินะ...!"

ป๊อปปินลีดเดอร์ที่ยืนประจำอยู่บนโพเดียมอีกฝั่ง กล่าวทักท้ายทั้งสอง

มิมิ: เธอก็คือ...?

"ฉันชื่อ "จูดี้" (JUDY) เป็นป๊อปปินลีดเดอร์ประจำการสอบระดับ 9 ยินดีที่ได้พบกันนะ (‾◡◝)☆"

มิมิ: ยินดีที่ได้รู้จักด้วยค่ะ ^_^

มิมิโค้งคำนับ ส่วนเนียมิก็ทำตามในภายหลัง

จูดี้: ฉันรู้เรื่องที่พวกเธอเอาชนะแก็งมาเฟียแล้วนะ ฉันว่าฝีมือการเล่นป๊อปปินของพวกเธอนี่ต้องเรียกว่า "ขั้นเทพ" ชนิดหาตัวจับยากเลยจริงๆ แถมยังสามารถสำเร็จภารกิจหลักจนได้สแตมป์ 2 ดวงภายในวันเดียวอีกด้วย และฉันเองก็เฝ้ารอมาตลอดเลยนะว่าสักวันหนึ่งฉันจะต้องได้แข่งกับพวกเธอ และในที่สุดวันนี้ก็มาถึงแล้วจริงๆ !!

เนียมิ: ส่วนหนึ่งคงต้องยกเครดิตให้มิมิจังด้วยแหละ หากไม่มีมิมิจัง เราว่าอาจจะเดินทางมาได้ไม่ไกลขนาดนี้ก็ได้ ...เนอะ!

มิมิ: อืม!! (*^-^*)

จูดี้: ดูเข้าขากันดีจริงๆ เลยนะ ฉันนับถือใน "ทีมเวิร์ก" ของพวกเธอเลยล่ะ ...เอาล่ะ ถ้าพร้อมแล้ว เดี๋ยวฉันจะเริ่มอธิบายกติกาเลยแล้วกันนะ

กติกาการสอบเลื่อนระดับตั้งแต่ระดับ 9 เป็นต้นไปก็คือ เพลเยอร์จะต้องเอาชนะการแข่งป๊อปปินแบทเทิลกับลีดเดอร์ประจำสนามสอบต่างๆ โดยจะตัดสินผลการแข่งขันจาก 2 ใน 3 เพลง ก่อนเริ่มการแข่งขันเราจะมีรายชื่อเพลงให้ดูและทดลองฟังก่อนทั้งหมด 5 เพลง โดยเพลเยอร์มีสิทธิ์เลือกแบนเพลงที่ไม่ต้องการใช้ในการแข่งขันได้หนึ่งเพลง และเมื่อเริ่มการแข่งขันแล้ว ระบบคอมพิวเตอร์จะทำการสุ่มเลือกเพลงที่จะใช้ในแต่ละรอบ ยกเว้นเพลงที่เพลเยอร์เลือกแบนไป และในการแข่งจะไม่มีการใช้เกจ FEVER นั่นแปลว่าคะแนนสูงสุดต่อเพลงจะอยู่ที่ 100,000 คะแนนเท่านั้น ส่วนระดับความยากของชาร์ตเพลงจะขึ้นอยู่กับระดับการสอบในปัจจุบัน ยิ่งการสอบเป็นระดับสูงเท่าไหร่ ชาร์ตเพลงก็จะยิ่งยากขึ้นเท่านั้น

นอกจากนี้ หากเกิดสถานการณ์ตามเงื่อนไขที่กำหนด การแข่งในรอบต่อไปจะถือว่าเป็นรอบ "Tiebreaker" ทันที โดยจะมีผลทำให้ค่าความแม่นยำ "COOL" กดติดได้ยากมากยิ่งขึ้น ส่วนเงื่อนไขที่ทำให้เกิดรอบ Tiebreaker มีดังนี้
• หากผู้เล่นทั้งสองฝ่ายคะแนนเท่ากันตั้งแต่รอบแรก รอบที่สองจะถือว่าเป็นรอบ Tiebreaker ทันที และเล่นในโหมด "HARD Judgement"
• หากรอบแรกเพลเยอร์เป็นฝ่ายชนะ แต่รอบสองลีดเดอร์เป็นฝ่ายชนะ (หรือตรงกันข้าม) รอบที่สามจะถือว่าเป็นรอบ Tiebreaker และเล่นในโหมด "HARD Judgement"
• นอกจากนี้ หากเกิดกรณีที่ผู้เล่นทั้งสองฝ่ายคะแนนเท่ากันในรอบ Tiebreaker รอบต่อไปจะแข่งกันด้วยเพลงเดิมซ้ำอีกครั้งในโหมด "EX-HARD Judgement" จนกว่าจะหาผู้ชนะได้

หากเพลเยอร์สามารถเอาชนะลีดเดอร์ได้ ท่านจะได้เลื่อนระดับป๊อปปินเพลเยอร์ทันที และมีสิทธิ์เดินทางไปทำภารกิจสะสมสแตมป์ยังเมืองถัดไปได้ แต่หากเพลเยอร์เป็นฝ่ายแพ้ ท่านจะต้องเดินทางออกจากเกาะป๊อปปินทันที GAME OVER!

จูดี้: เอาล่ะ เข้าใจกติกาแล้วนะ...!

มิมิ/เนียมิ: ค่ะ!!

จูดี้: ถ้างั้นก็เชิญเลือกเพลงที่ต้องการแบนได้เลย!

จากนั้นบนหน้าจอโฮโลแกรมที่ฉายออกมาจากโพเดียมฝั่งมิมิกับเนีย ก็ได้แสดงรายชื่อเพลงทั้งหมดที่จะใช้ในการสอบครั้งนี้ขึ้นมา

[เพลงประกอบ]

-รายชื่อเพลงทั้งหมดที่ใช้ในการสอบระดับ 9-
• Get Out - ND Lee [NEW]
• 2Nite - ND Lee
• Groovin Up - Mycin.T
• MASAI - Croove
• Elastic STAR - Forte Escape [NEW]

แล้วมิมิกับเนียมิก็ใช้เวลาเลือกเพลงที่จะแบนอยู่พักหนึ่ง และหลังจากที่เลือกได้แล้ว บนจอโฮโลแกรมก็แสดงเพลงที่ถูกสุ่มมาใช้ในการแข่งรอบแรกทันที โดยมีเวลาให้เตรียมตัว 30 วินาทีก่อนเพลงเริ่ม

จูดี้: ลืมบอกไปอย่างหนึ่งนะว่าในแต่ละรอบจะมีเวลาให้เตรียมตัวก่อนเพลงเริ่ม 30 วินาที

เนียมิสูดหายใจลึกเพื่อเป็นการรวบรวมสมาธิ

มิมิ: ตื่นเต้นจังเลย... `(*>﹏<*)′

เนียมิ: ไม่ต้องกลัวตกรอบหรอก แค่เล่นเหมือนอย่างทุกทีก็พอแล้ว เนอะ (‾◡◝)

มิมิ: นั่นสินะ (*^-^*)

เมื่อเวลานับถอยหลังครบแล้ว เพลงในรอบแรกก็เริ่มขึ้นทันที

===== LEADER BATTLE =====

Mimi/Nyami vs JUDY
[ROUND 1] Get Out - ND Lee
===== END BATTLE =====

ผลการแข่งขันรอบแรก มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ

จากนั้นบนจอโฮโลแกรมก็แสดงผลคะแนนในรอบแรกพร้อมกับเพลงที่ถูกสุ่มมาใช้ในการแข่งรอบต่อไป โดยมีเวลาก่อนเพลงเริ่ม 30 วินาทีเช่นกัน

===== LEADER BATTLE =====
[ROUND 2] Elastic STAR - Forte Escape
===== END BATTLE =====

ผลการแข่งขันรอบที่ 2 มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ

[เพลงประกอบ]

PROMOTED TO LEVEL 9 !

จูดี้: ฝีมือยอดเยี่ยมสมคำร่ำลือจริงๆ !! คิดไม่ผิดจริงๆ ที่ฉันตั้งใจเฝ้ารอมาแข่งกับพวกเธอในวันนี้ และก็ยินดีด้วยนะ พวกเธอได้เลื่อนขั้นเป็นระดับ 9 แล้ว!!

เนียมิ: เย้!! สำเร็จแล้ว!! \(@^0^@)/

มิมิ: ในที่สุดพวกเราก็ได้เดินทางไปเมืองต่อไปแล้วล่ะ!! \(@^0^@)/

จูดี้: แล้วก็... รู้ไหมว่าพวกเธอน่ะ เป็นคนแรก ไม่สิ "ทีม" แรกเลยนะ ที่สามารถเอาชนะได้ 2 รอบติดต่อกันโดยไม่แพ้เลยนะ!! (ทุกทีต้องแพ้ก่อนที่ในรอบแรก ไม่ก็ไปแพ้ในรอบที่สอง)

มิมิ: จริงเหรอคะ?! ขอบคุณนะค่ะ!! (^-^)

แล้วจากนั้นมิมิกับเนียมิก็เดินออกจากห้องสอบไปด้วยความดีใจ♪

แมรี่: เป็นยังไงมั้ง?

แมรี่ที่ได้แอบดูการแข่งขัน โผล่ออกมาหาจูดี้

จูดี้: อืม เป็นการแข่งขันที่สนุกมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลยล่ะ!!

แมรี่: หมายความยังไงเหรอ? (ไม่เข้าใจที่เธอพูดเลย)

จูดี้: บอกไม่ถูกเหมือนกันนะ แต่มันรู้สึกเหมือนกับว่า พวกเค้าทั้งสองมีพลังอะไรบางอย่างที่ทำให้พอแบทเทิลด้วยกันแล้ว มันทำให้รู้สึก "สดชื่น" ขึ้นมาแบบแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้น่ะสิ

แมรี่: จะว่าไปมันก็จริงนะ ตอนที่ฉันได้แบทเทิลกับ มิมิ เนียมิ ฉันเองก็มีความรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน หรือว่าบางที.. พวกเธออาจจะเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ก็ได้นะ...?

จูดี้: นั่นสิ อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้ (^-^)

--------------------------------------------------------------------------------

ทางด้านมิมิกับเนียมิหลังจากที่เดินออกมาจากอาคารแล้ว

มิมิ: เอาล่ะ ตอนนี้พวกเราหมดธุระกับเมืองนี้แล้ว จะเริ่มออกเดินทางไปเมืองต่อไปกันเลยมั้ย?

เนียมิ: อืม..... จริงๆ แล้วในเมืองนี้ฉันมีที่ๆ อยากไปเที่ยวให้ได้อยู่น่ะ แต่พอดีเห็นว่าพวกเรากำลังทำภารกิจล่าสแตมป์กันอยู่ก็เลยไม่มีโอกาสได้ไปสักที ...จะไปที่ๆ ว่าเลยมั้ยล่ะ?

มิมิ: โอเค! ^_^

--------------------------------------------------------------------------------

แล้วจากนั้นเนียมิก็พามิมิไปยังสวนสนุกแห่งหนึ่งที่ชื่อว่า "ป๊อปปินฮาโมนี่ ไฮแลนด์" (Pop'n Harmony Highland) โดยสวนสนุกแบ่งออกเป็นสองโซนใหญ่ๆ คือโซน "ป๊อปปินแลนด์" กับโซน "ป๊อปปินเวิลด์" ซึ่งแต่ละโซนจะมีเครื่องเล่น ร้านค้า และธีมที่แตกต่างกัน




สิ่งแรกที่เนียมิอยากมาลองเล่นให้ได้หลังจากที่มาถึงที่นี่ก็คือ รถไฟเหาะของที่นี่นั่นเอง!


เนียมิ: ว้าว!! เจ๋งไปเลย! \^o^/

มิมิ: แต่ฉันไม่ชอบรถไฟเหาะน้า...! ( >ω< )

จากนั้นก็ต่อด้วย ม้าหมุน ถ้วยแก้วหมุน(เนียมิไม่ชอบ) กระเช้าหมุน เรือโยกเยก เรือล่องซุง รถโกคาร์ท และปิดท้ายด้วยการนั่งชมวิวยามเย็นสวยๆ บนชิงช้าสวรรค์ขนาดยักษ์ตามลำดับ

หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยกับการเล่นเครื่องเล่นแล้ว ทั้งสองจึงมานั่งชมการแสดงจากขบวนพาเหรดที่เวทีกลางต่ออีกประมาณ 30 นาที ก่อนที่จะไปแวะกินมื้อเย็นที่โซนสวนอาหารก่อนกลับโรงแรม

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังรอรถแท็กซี่อยู่นั้น พวกเธอก็ชวนคุยไปพลางๆ

มิมิ: สนุกมากเลยล่ะ!! ฉันชอบที่นี่มากเลยจริงๆ (^-^) (ถึงแม้เครื่องเล่นบางอย่างจะน่าหวาดเสียวไปหน่อยก็เถอะ)

เนียมิ: ใช่เลยล่ะ! โดยเฉพาะรถไฟเหาะของที่นี่นี้สุดยอดไปเลยจริงๆ แถมฉันยังชอบเพลงที่ใช้ในการแสดงพาเหรดด้วยล่ะ♪ นี่ไง!!

แล้วเนียมิก็หยิบเคสซีดีเพลงหนึ่งออกมาให้มิมิดู เป็นซีดีเพลงประกอบการแสดง "พาเหรด เอแคลร์" มีทั้งหมด 9 เพลง

มิมิ: เอ๊!! เธอซื้อมาด้วยเหรอ? (ฉันไม่รู้เรื่องเลยนะเนี่ย)

เนียมิ: ใช่แล้วจ๊ะ! ^_^ ที่จริงฉันเองก็อยากลองเล่นป๊อปปินกับเพลงประกอบการแสดงจังเลย♪

มิมิ: อืม แต่จะว่าไป.. วันนี้ผ่านมากี่วันแล้วนะ ตั้งแต่ที่เรามาที่เกาะนี้?

แล้วเนียมิก็หยิบมือถือขึ้นมาดูแอปปฏิทิน

เนียมิ: น่าจะ... 7 วันได้แล้วนะ...?

มิมิ: ห๊า!! Σ( °Д°) วันที่ 7 แล้วเหรอ?! แสดงว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่พวกเราพักโรมแรมได้ฟรีแล้วสินะ!? (ตามกฎผู้เล่นใหม่)

เนียมิ: แต่ตอนนี้พวกเราเองก็หาเงินจากการทำภารกิจได้เยอะพอดูแล้วนี่นะ (ถึงได้มีเงินมาเที่ยวสวนสนุกนี่ได้ไง)

มิมิ: มันก็จริงนะ แต่ฉันกลัวว่า... ค่าเช่าห้องรายวันมันจะแพงกว่าเงินที่หาได้น่ะสิ...! เพราะตอนนี้เราพัก "โรงแรม 5 ดาว" อยู่ใช่ไหม?

เนียมิ: ใช่.. แต่พรุ่งนี้พวกเราก็เริ่มออกเดินทางไปเมืองอื่นกันแล้วนี่น้า

มิมิ: ก็ใช่นะ แต่ถ้าเกิดที่เมืองนั้นมันไม่มีที่พักประเภท "โฮสเทส" หรือ "โรงแรมธุรกิจ" ล่ะ??

"มีปัญหาเรื่องที่พักงั้นเหรอจ๊ะ?"

อยู่ๆ ก็มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเรียกขึ้นมา และเมื่อทั้งสองหันไปหาต้นเสียง ก็พบว่าเป็นริเอะกับซานาเอะนั่นเอง

เนียมิ: อ่ะ! ริเอะจัง กับ ซานาเอะจัง!!

ซานาเอะ: บังเอิญจังเลยนะ มาเที่ยวสวนสนุกกันใช่มั้ย?

มิมิ: ใช่แล้วจ๊ะ

ซานาเอะ: เสียดายจังนะที่ไม่ได้มาด้วยกันกับพวกเธอ ถ้าเกิดพวกเธอบอกเรื่องนี้กับพวกฉันตั้งแต่แรก พวกฉันเองก็ยินดีมาด้วยเลยล่ะ

เนียมิ: ขอโทษที่นะ พอดีฉันตัดสินใจมาแบบกะทันหันไปหน่อย แฮะๆ (* ̄▽ ̄*)ノ

เนียมิเกาหัวของตัวเอง

ริเอะ: ตัดสินใจกะทันหันเหรอ หมายความว่าไง?

เนียมิ: คือพอดีพวกฉันเพิ่งผ่านการสอบระดับ 9 น่ะ แล้วเห็นว่ายังมีเวลาให้พักผ่อนได้อีกตั้งวันนึงก่อนที่จะเริ่มออกเดินทางไปเมือนอื่นพรุ่งนี้ ฉันก็เลยตัดสินใจมาเที่ยวที่สวนสนุกนี้เป็นการทิ้งท้ายน่ะ

ริเอะ: อ๋อ แบบนี่เอง เป็นการมาเที่ยวโดยไม่ได้วางแผนล่วงหน้าสินะ (ยินดีด้วยนะที่สอบผ่าน)

เนียมิ: ก็คงอย่างนั้นแหละ ^_^

มิมิ: แล้วอิเคทานิไปด้วยกันได้ดีไหมจ๊ะ?

มิมิถามริเอะ

ริเอะ: เออ.. ดีสิ! ไปด้วยกันได้สวยเลยล่ะ และพรุ่งนี้ฉันมีนัดเดทรอบสองด้วยนะ!♡

มิมิ: เอ๋ จริงเหรอ แล้วคราวนี้เป็นที่ไหนล่ะ?

ริเอะ: จุจุ ความลับจ๊ะ...!

ซานาเอะ: ใช่แล้วล่ะ ครั้งนี้พวกฉันตั้งใจว่าจะไม่อยากให้ใครมารบกวนการเดทแบบคราวก่อนอีกน่ะ จะได้เป็นการเดทแบบ "สองต่อสอง" ที่แท้จริงยังไงละจ๊ะ

แล้วจากนั้นรถแท็กซี่ที่มิมิกับเนียมิใช้แอปเรียกก็มาถึงพอดี

มิมิ: แท็กซี่ที่ฉันรอมาแล้วล่ะ งั้นก็ขอให้สนุกกับการเดทนะ บาย!

มิมิกับเนียมิเดินขึ้นรถไป

ซานาเอะ: เดี๋ยวก่อนนะ ฉันให้นี่

ซานาเอะหยิบกล่องบางอย่างมามอบให้กับมิมิ

มิมิ: อะไรน่ะ?

ซานาเอะ: มันคือ "มายแคมป์" (MyCamp) น่ะ เป็นไอเทมพิเศษที่ใช้บนเกาะนี้ มันเป็น "บ้าน" ที่ถูกย่อส่วนให้อยู่ในรูปแบบของเต็นท์สนาม หากมีเจ้านี้ล่ะก็ พวกเธอก็แทบจะไม่ต้องกังวลเรื่องค่าห้องพักเลยล่ะ ที่จริงอันนี้เป็นของฉันเองนะ แต่ตอนนี้ฉันไม่ต้องการมันแล้วล่ะ

มิมิ: โห้ มีของเจ๋งๆ แบบนี้ด้วยเหรอ ขอบใจนะ!

เนียมิ: แล้วเจอกันใหม่นะ♪

แล้วจากนั้นเนียมิที่ขึ้นรถมาทีหลังก็ปิดประตูรถ ก่อนที่รถจะเคลื่อนที่ออกไป

ริเอะ: บ๊ายบายจ้า (0^◇^0)/

ริเอะจัง โบกมือลาเป็นการส่งท้าย

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาผ่านไปจนถึงค่ำ หลังจากที่ทั้งสองกลับมาถึงห้องพักแล้ว พวกเธอก็ทำการตรวจสอบไอเทมที่ได้รับมาทันที

เมื่อเปิดกล่องผลิตภัณฑ์ออกมาพบว่าภายในมีเต็นท์สนามแบบพับเก็บได้ พร้อมกับแถมคู่มือการใช้งานมาให้ด้วย

จากนั้นเนียมิจึงทำการทดลองตั้งเต็นท์ขึ้นมา

มิมิ: นี่น่ะเหรอ มายแคมป์

เนียมิ: ก็ดูเหมือนกับเต็นท์สนามทั่วไปเลยนี่นา

แล้วจากนั้นเนียมิจึงลองมุดเข้าไปด้านในเต็นท์ และเมื่อเข้ามาแล้วเธอก็ต้องแปลกใจทันที เพราะภายในเต็นท์นั้นกลายเป็นเหมือนกับห้องพักขนาดใหญ่ที่มีข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างให้เสร็จสรรพ ราวกับเป็นบ้านหลังหนึ่งเลยทีเดียว

เนียมิ: โห้...!! มิมิจัง ลองเข้ามาดูสิ!!

เนียมิหันกลับไปเรียกมิมิ แล้วมิมิก็มุดตามเข้ามา

มิมิ: โห้...!! สุดยอด!!

มิมิรู้สึกดีใจ และตกใจไปพร้อมๆ กัน หลังจากที่เห็นสภาพห้องด้านใน

จากนั้นทั้งสองจึงสำรวจข้าวของเครื่องใช้ภายในมายแคมป์ พบว่าทุกอย่างนั้นสามารถใช้งานได้จริงทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นตู้เย็น ทีวี ห้องน้ำ ฯลฯ

เนียมิ: เจ๋งไปเลยล่ะ! ทีวีใช้งานได้ด้วยแฮะ

เนียมิกล่าวหลังจากที่ทดลองเปิดทีวีขึ้นมา

มิมิ: แถมตู้เย็นกับเตาไฟฟ้าก็ใช้งานได้ด้วยแหละ งานนี้พวกเราคงไม่ต้องเพิ่งโรงแรมกันแล้วล่ะ!!

แล้วจากนั้นทั้งสองจึงทดลองอาศัยอยู่ภายในมายแคมป์จนใกล้ถึงเวลานอน

เนียมิ: สุดยอดไปเลยจริงๆ ฉันว่ามันดีกว่าอยู่ในโรงแรม 5 ดาวแบบนี้ซะอีกนะ

มิมิ: ใช่เลยล่ะ มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นบ้านของเราเลยจริงๆ นะ

เนียมิ: เอาล่ะ แล้วเมืองต่อไปที่พวกเราต้องไปลุยกันในวันพรุ่งนี้ก็คือ...

เนียมิดูแอปแผนที่เพื่อเตรียมวางแผนการเดินทางไปยังเมืองถัดไป ซึ่งก็คือ "หมู่บ้านบอนเต้" (Bonte Village) อันเป็นที่ตั้งของซากโบราณป๊อปปินนั่นเอง โดยเมืองนี้อยู่ห่างจากเมืองพาราไดซ์ไปทางทิศเหนือ

--------------------------------------------------------------------------------

เช้าวันรุ่งขึ้น

วันนี้พวกเธอตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้า เพื่อที่จะรีบเดินทางไปขึ้นรถไฟข้ามเมืองตามกำหนดการจากตั๋วที่จองไว้ตอน 9 โมงนั่นเอง และหลังจากที่เก็บสัมภาระเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองจึงเดินมาทำการเช็คเอ้าท์ห้องพักที่ล็อบบี้

เนียมิ: เอาล่ะ ตอนนี้เหลือเวลาอีกตั้ง 2 ชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาขึ้นรถ ฉันว่าไปส่งท้ายรุ่นพี่อิเคทานิกันหน่อยมั้ย? (จะได้ไปหาอะไรเล่นฆ่าเวลาที่นั่นด้วยไง)

มิมิ: ก็ดีเหมือนกันนะ! ฉันเองก็ยังรู้สึกติดหนี้บุญคุณเขาอยู่เลย ^_^

จากนั้นทั้งสองจึงเดินทางไปยัง ร้าน "มิคาโด ป๊อปปินเซนเตอร์ แอนด์ อะมิวส์เม้นท์"

--------------------------------------------------------------------------------

เมื่อมาถึงแล้ว ทั้งสองจึงเดินไปหาอิเคทานิทันที ซึ่งอิเคทานิกำลังเตรียมเปิดร้านอยู่ด้านในของร้าน (ร้านยังไม่เปิด)

เนียมิ: รุ่นพี่อิเคทานิ!!

อิเคทานิ: อ้าว!! มิมิ เนียมิ มาแต่เช้าเชียว มีอะไรเหรอ?

มิมิ: สวัสดีค่ะ วันนี้พวกเรามาบอกลารุ่นพี่อิเคทานิเป็นการส่งท้ายค่ะ!

อิเคทานิ: บอกลาเหรอ!? คืออะไรน่ะ??

มิมิ: คือว่าตอนนี้พวกเราผ่านการสอบระดับ 9 แล้วค่ะ และวันนี้พวกเราก็จะเตรียมออกเดินทางไปยังเมืองอื่นกันแล้ว พอดีตอนนี้พวกเรายังพอมีเวลาเหลืออยู่ก่อนที่รถไฟจะออก ก็เลยตัดสินใจแวะมาบอกลารุ่นพี่อิเคทานิเป็นการส่งท้ายให้ค่ะ!!

อิเคทานิ: อ๋อ อย่างนี้นี่เอง พวกเธอเป็นหนี้บุญคุณที่ช่วยร้านนี้กับละแวกการค้าทั้งหมดเมื่อคราวนั้นสินะ งั้นก็ขอบคุณนะ!

เนียมิ: แล้ว... รุ่นพี่อิเคทานิวันนี้มีนัดกับริเอะจังตอนกี่โมงเหรอคะ?

อิเคทานิ: หมายถึงเดทเหรอ? ...คือว่า ผมไม่ไปแล้วล่ะ

มิมิ/เนียมิ: อ้าว!! ทำไมเหรอคะ??

มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาพร้อมกัน

อิเคทานิ: จริงๆ แล้วมันมีสาเหตุน่ะ คือว่าเมื่อวานนี้ เธอแวะมาหาผมที่ร้านน่ะ คือมานัดเดทกับผมในวันนี้แหละ แล้วเธอก็มาชวนคุยด้วยกันอยู่พักนึง แต่ในระหว่างที่ผมกำลังนั่งคุยกับเธออยู่นั้น ผมก็บังเอิญไปพบว่าข้างในกระเป๋าหิ้วของเธอมีรูปของผู้ชายคนนึงอยู่ด้วย ผมจึงลองถามไปว่าเขาเป็นใคร เธอก็ตอบมาว่าเขาชื่อ "สุงิคุง" (Sugi★kun) เป็น "คนที่เธอชื่นชอบ" น่ะ แต่เธอก็ไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรไปมากกว่านั้นนะ ...หรือว่าบางที ผมอาจจะเป็น "โลกใบที่สอง" ของเธอก็ได้ (>_<。)

มิมิ: แต่ริเอะจังเค้าก็เคยบอกว่ายังไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอคะ?? งั้นก็หมายความว่าสุงิคุงก็ยังเป็นแค่เพื่อนอยู่น่ะสิ!!

อิเคทานิ: มันก็อาจจะใช่อ่ะนะ แต่ผมรู้สึกว่ากำลังไปขัดขวางเธอยังไงก็ไม่รู้สิ (┬┬﹏┬┬)

"โวยวายอะไรกันแต่เช้าเลย ฮะ!!"

ผู้จัดการร้านที่ได้ยินเสียงคุยกัน เดินเข้ามาหาอิเคทานิด้วยความสงสัย

อิเคทานิ: อ่ะ! คุณผู้จัดการ!!

แล้วอิเคทานิก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับริเอะจังให้ผู้จัดการร้านฟ้ง

ผู้จัดการ: ฮ่าๆๆ (^0^) เรื่องนั้นเองหรอกเหรอ ...รู้ไหมว่านี่เป็นโอกาสทองเลยนะ เพราะถึงขั้นอยู่ๆ ก็มีสาวที่ไหนก็ไม่รู้มาขอออกเดทด้วยแบบนี้ แสดงว่าเธอคงจะชอบนายจริงๆ นั่นแหละ เพราะงั้นนายก็ต้องสู้ต่อไปให้ถึงที่สุดสิ ยังไม่ได้ถึงจุดที่ตัดสินผลแพ้-ชนะซะหน่อย

อิเคทานิ: (แปลกแฮะ คุณผู้จัดการเอากับเค้าด้วยเหรอ...?) แต่ผมว่า.....

ผู้จัดการ: ไม่ต้องแต่อะไรทั้งนั้นแหละ ฉันเชื่อนะว่าถ้าเกิดเดทรอบนี้ไปได้สวยแล้วล่ะก็ ริเอะจังจะต้องพิชิตใจนายได้แน่นอนอยู่แล้วล่ะ อ๊อ! แล้วนัดเค้าไว้ตอนกี่โมงล่ะ?

อิเคทานิ: ก็... ตอน 6 โมงเย็นน่ะครับ

ผู้จัดการ: งั้นหลังเสร็จงานตอน 5 โมง นายก็ดิ่งรถไปหาเธอเลยนะ โอเค?

อิเคทานิ: เออ คือ เออ...

ผู้จัดการ: ถ้าเกิดไม่ไป ฉันจะไล่แกออก...!!

อิเคทานิ: ครับๆ เดี๋ยวเย็นนี้ผมไปก็ได้ครับ!!

จากบทสนทนานี้ ทำให้มิมิกับเนียมิถึงกับอดกั้นหัวเราะไว้แทบไม่ได้

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาผ่านไป หลังจากที่พวกเธอเล่นเกมอาร์เคดเพื่อฆ่าเวลาอยู่ที่ร้านของอิเคทานิ ก็ถึงเวลาที่ต้องมาขึ้นรถไฟที่สถานีหลักของเมืองพาราไดซ์

มิมิ: เฮ่อ... รู้สึกน่าใจหายเหมือนกันนะ ที่จะต้องลาจากเมืองนี้แล้ว

มิมิกล่าวในขณะที่มองออกไปทางหน้าต่างของขบวนรถไฟ

เนียมิ: นั่นสิ ถึงแม้บรรยากาศของเมืองนี้จะดูเหมือนกับโตเกียวก็จริง แต่ฉันว่ามันก็ยังพอมีเสน่ห์ในตัวของมันเองอยู่เหมือนกันนะ

แล้วมิมิหันมาทางเนียมิที่นั่งอยู่ข้างๆ

มิมิ: อืม.. แต่ฉันก็ยังอยากรู้จริงๆ ว่าเดทในวันนี้ของรุ่นพี่อิเคทานิจะไปได้ดีไหมนะ (รู้สึกเป็นห่วงจังเลย)

เนียมิ: ช่างมันเถอะ มันไม่ใช่เรื่องที่สำคัญของพวกเรา บางทีน่ะ เราว่าถ้าไม่รู้มันอาจจะดีกว่าก็ได้นะ

มิมิ: เอ๊..! แต่นั่นมันคำพูดที่ฉันเคยใช้นี่นา

แล้วทั้งสองก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ก่อนที่รถไฟจะเริ่มเคลื่อนขบวนออกจากชานชาลาสถานีไป

เนียมิ: เอาล่ะ เมืองต่อไปจะมีภารกิจอะไรรอพวกเราให้คอยช่วยเหลือกันนะ...?

--------------------------------------------------------------------------------

อีกฟากหนึ่ง ณ หมู่บ้านบอนเต้

"กำไลในตำนานอยู่ที่นี่เองสินะ ฮิๆๆ..."

หญิงสาวปริศนาผู้ที่เคยปรากฏตัวในความฝันของเนียมิ กล่าวในขณะที่ยืนอยู่ริมเหวจุดหนึ่งบนภูเขา โดยเบื้องหน้าที่อยู่ด้านล่างคือ ซากโบราณป๊อปปิน




>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<

8 มิถุนายน 2564

pop'n music RESPECT : STAGE 7 「สแตมป์ดวงสุดท้ายของเมืองแรก! คำขอร้องจากนักแต่งเพลง」

เช้าวันรุ่งขึ้น เวลา 10:00 น. ณ ร้าน "มิคาโด ป๊อปปินเซนเตอร์ แอนด์ อะมิวส์เม้นท์"


ในขณะที่อิเคทานิกำลังเป็นพนักงานต้อนรับอยู่ที่เคาน์เตอร์หน้าร้านตามปกตินั้น ก็มีรถ ซูบารุ อิมเพรสซ่า WRX STi สีฟ้าคันหนึ่งมาจอดอยู่หน้าร้าน ก่อนที่จะมีคนเดินลงมาจากรถ

ชายผมสีบลอนด์สวมแว่นดำคนนั้นพลางมองดูป้ายชื่อร้านก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า

"ที่นี่เองสินะ"

แล้วชายคนนั้นก็เดินเข้าไปในร้าน

"นี่นาย"

ชายคนนั้นทักอิเคทานิ

อิเคทานิ: อะ! ยินดีต้อนรับครับ มีอะไรเหรอครับ?

"คือฉันได้ข่าวว่านายเป็นรุ่นพี่ของมิมิกับเนียมิใช่มั้ย?"

อิเคทานิ: ใช่แล้วครับ มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?

"คือว่านายช่วยไปชวนมิมิกับเนียมิให้มาหาฉันหน่อยจะได้รึเปล่า ฉันมีเรื่องอยากขอร้องให้พวกเธอช่วยหน่อยน่ะ"

แล้วชายคนนั้นก็ส่งจดหมายเชิญให้กับอิเคทานิ

อิเคทานิ: ดะ.. ได้สิครับ ด้วยความยินดีอย่างยิ่งเลย!!

"อืม ขอบใจนะ ฉันไปก่อนล่ะ"

ชายคนนั้นยกมือบอกลา ก่อนที่จะเดินออกจากร้านไป

อิเคทานิ: รู้สึกว่าเริ่มจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ซะแล้วสิ (มีคนมาขอท้าแข่งเรื่อยๆ เลย)

ทว่าหลังจากนั้นไม่นานเขาก็หยุดอยู่ที่หน้าประตูร้าน

"อืม... ไหนๆ ก็ได้มาที่แบบนี้ทั้งทีแล้ว..."

แล้วจากนั้นเขาก็เดินกลับมาอีกรอบ ทำให้อิเคทานิแปลกใจเล็กๆ ก่อนที่เขาจะเดินขึ้นไปยังชั้นสองของร้านซึ่งเป็นโซนเกมอาร์เคด

แล้วเขาก็ได้มานั่งเล่นตู้เกมแข่งรถ "Wangan Midnight Maximum Tune" อย่างสนุกสนาน ซึ่งฝีมือการขับรถของเขาก็ใช่ย่อยเลยทีเดียว


--------------------------------------------------------------------------------



STAGE 7
「สแตมป์ดวงสุดท้ายของเมืองแรก!
คำขอร้องจากนักแต่งเพลง」


--------------------------------------------------------------------------------

วันนี้มิมิกับเนียมิได้ออกมาเดินเล่น(และสำรวจ)ที่ริมถนนแห่งหนึ่งใกล้ๆ กับโรงแรม โดยในระหว่างนั้นทั้งสองก็คุยเล่นไปพลางๆ

เนียมิ: นี่ มิมิจัง

มิมิ: อะไรเหรอ

เนียมิ: ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่า แต่ฉันรู้สึกว่าที่เมืองนี้ไม่ค่อยมีอะไรน่าดึงดูดใจเท่าไหร่เลย

มิมิ: ไม่รู้สิ อาจจะเป็นเพราะบรรยากาศของเมืองนี้มันดูคล้ายกับ เมืองหลวงทั่วไปก็ได้ละมั้ง?

เนียมิ: นั่นสินะ อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้

มิมิ: แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ อย่างน้อยตอนนี้พวกเราก็สามารถคว้าสแตมป์ของเมืองนี้มาได้ 5 ดวงแล้วนะ ซึ่งหากเราเอาชนะลีดเดอร์ของเมืองนี้ได้เมื่อไหร่ พวกเราก็จะได้เดินทางไปเมืองอื่นกันแล้ว

เนียมิ: อืม จะว่าไปตอนนี้ฉันเองก็ชักอยากจะรู้แล้วสิ ว่าที่เมืองอื่นๆ มันมีอะไรที่น่าตื่นเต้นรอพวกเราอยู่บ้าง

มิมิ: ฉันเองก็เห็นด้วยนะ เพราะงั้นวันนี้พวกเราก็มาลุยหาสแตมป์ดวงสุดท้ายกันเถอะ

เนียมิ: อือ!!

หลังจากที่เดินมาได้เรื่อยๆ ไม่นาน อยู่ๆ ก็มีสายโทรศัพท์เรียกเข้ามาที่มือถือของเนียมิ เธอจึงหยิบขึ้นมาเพื่อรับสาย

อิเคทานิ: นี่อิเคทานิเองนะ ตอนนี้พวกเธอว่างหรือเปล่า ฉันมีเรื่องจะขอร้องพวกเธอหน่อยน่ะ

เนียมิ: อ่ะ! รุ่นพี่อิเคทานิ มีเรื่องอะไรอยากให้พวกเราช่วยเหรอคะ?

อิเคทานิ: คือว่าตอนนี้มีคนมาขอท้าแข่งกับพวกเธออีกแล้วละสิ!

เนียมิ: หา!!

แล้วอิเคทานิก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ให้เนียมิฟัง

เนียมิ: อย่างนี้เอง แล้วเขานัดกับฉันเมื่อไหร่และที่ไหนละ?

อิเคทานิ: อืม.. ในจดหมายเชิญเขาบอกว่าอยู่ที่ตึกแห่งหนึ่ง และจะมาเวลาไหนก็ได้ถ้าพวกเธอพร้อม เดี๋ยวฉันจะลองส่งโลเคชั่นไปให้ดูนะ แค่นี้แหละ

เนียมิ: ค่ะ!

แล้วอิเคทานิก็วางสายไป

มิมิ: มีอะไรเหรอ?

เนียมิ: ดูเหมือนว่าพวกเรา "อาจจะ" ได้ภารกิจสำหรับสแตมป์ดวงสุดท้ายของเมืองนี้ซะแล้วสิ

มิมิ: จริงเหรอเนี่ย งั้นรับไปกันเถอะ!

แล้วจากนั้นก็มีโลเคชั่นส่งเข้ามาในแอปแผนที่ เนียมิจึงเปิดดู พบว่าอยู่ที่ตึกแห่งหนึ่งในตัวเมือง จากนั้นทั้งสองจึงมุ่งไปยังจุดหมายทันที

--------------------------------------------------------------------------------

เมื่อมาถึงจุดหมาย พบว่าเป็นอาคารสูงประมาณ 50 ชั้นได้

มิมิ: โห้!! ตึกสูงจัง

เนียมิ: อืม ดูอลังมากเลยล่ะ

ทั้งสองกล่าวด้วยความตื่นตา แล้วจากนั้นจึงเดินเข้าไปด้านใน

ภายในอาคารชั้นแรกเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ที่มีร้านค้าต่างๆ อยู่บางส่วนคล้ายกับห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ทั่วไป พวกเธอจึงลองเดินสำรวจรอบๆ ของชั้นแรกดูก่อนอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะลองเดินขึ้นไปยังชั้นต่อไป

เมื่อขึ้นบันไดเลื่อนมาถึงชั้นที่ 2 แล้ว มิมิก็หยุดเดินแล้วหันมาถามเนียมิ

มิมิ: นี่ แล้วเขาอยู่ที่ชั้นไหนเหรอ?

เนียมิ: อืม...

เนียมิดูรายละเอียดในโลเคชั่นพักหนึ่ง

เนียมิ: อยู่ที่ชั้น 30 น่ะ

มิมิ: งั้นก็ขึ้นลิฟท์ไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ? (ตอนนี้พวกเราไม่ได้มาเที่ยวเล่นนะ)

เนียมิ: ฉันว่าลองขึ้นบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆ ดูดีกว่า อาจจะพบอะไรดีๆ ในนี้ก็ได้นะ...? (เช่น ภารกิจเสริม)

แล้วทันใดนั้นมิมิก็นึกถึงร้านซานริโอ้กิ๊ฟเกทขึ้นมาทันที

มิมิ: โอเค ก็ดีเหมือนกัน ^_^

แล้วจากนั้นพวกเธอก็ลองเดินขึ้นบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆ ทีละชั้นๆ โดยในชั้นที่ 1-6 ส่วนใหญ่เป็นโซนร้านอาหารและร้านค้าต่างๆ

โดยในระหว่าที่ขึ้นไปยังชั้นที่ 7 นั้น มิมิลองกวาดสายตาลงมาดูร้านค้าชั้นที่ผ่านมา ก็ไม่พบว่ามีร้านซานริโอ้ตั้งอยู่ภายในอาคารแต่อย่างใด ทำให้เธอเริ่มรู้สึกเซ็งขึ้นมาทันที

มิมิ: เนียมิจัง ฉันว่าเรารีบขึ้นลิฟท์ไปยังชั้น 30 เลยดีกว่านะ

เนียมิ: อ้าว!! ทำไมเหรอ? (ไหนบอกว่าจะขึ้นบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆ ไง)

มิมิ: เออ............... เปล่าไม่มีอะไรหรอก ขึ้นบันไดเลื่อนต่อไปดีกว่า แฮะๆ

จากคำตอบนี้ทำให้เนียมิถึงกับออกอาการงงไปเลย

ชั้นที่ 7-10 เป็นโซนพิพิธภัณฑ์ศิลปะ แต่ดูเหมือนว่าพวกเธอจะไม่ค่อยรู้สึกสนใจเท่าไหร่นักหากเทียบกับเมื่อชั้น 1-6

จนกระทั่งเมื่อขึ้นมาถึงชั้นที่ 11 พวกเธอก็ได้พบกับโซนนิทรรศการที่จัดแสดงเกี่ยบกับวัตถุโบราณบนเกาะป๊อปปินแห่งนี้ ทำให้เนียมิเริ่มรู้สึกสนใจขึ้นมา

เนียมิ: ฉันว่าเราลองแวะดูนิทรรศการนี่กันมั้ย ฉันรู้สึกว่ามันดูน่าสนใจดีนะ?

เนียมิชึ้ไปที่ทางเข้านิทรรศการ

มิมิ: อืม!!

ภายในนิทรรศการมีการจัดแสดงวัตถุโบราณและประวัติความเป็นมาต่างๆ โดยส่วนมากจะเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ของเมือง Contomzet Sove เมืองโบราณที่หายสาบสูญไปบนเกาะที่กว้างใหญ่แห่งนี้

และหลังจากที่เดินดูไปเรื่อยๆ อย่างใคร่รู้ ทั้งสองก็มาสะดุดตาเข้ากับตู้โชว์บูธหนึ่ง

เนียมิ: เอ๊ นี่มัน...

สิ่งที่เห็นคือโมเดลจำลองของเมืองโบราณป๊อปปิน ซึ่งเป็นการจำลองสภาพของบ้านเมืองเมื่อเกือบหนึ่งพันปีที่แล้ว โดยในแผนผังข้อมูลบนตู้ได้เขียนไว้ว่า ครั้งหนึ่งเคยเป็นหนึ่งในเมืองโบราณที่เคยยิ่งใหญ่ แต่ในปัจจุบันเหลือไว้เพียงซากปรักหักพังให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาประวัติศาสตร์เท่านั้น และสามารถไปเยี่ยมชมสถานที่จริงได้ที่ "หมู่บ้านบอนเต้" ซึ่งอยู่ถัดจากเมืองพาราไดซ์ไป

เนียมิ: อยู่เมืองถัดไปจากเมืองพาราไดซ์เหรอ... หรือหมายความว่า...

"ไปที่วิหารโบราณนั่นสิ"

อยู่ๆ ก็มีเสียงกระซิบดังเข้ามาในหูของทั้งสอง พวกเธอจึงหันไปมองด้านหลัง

มิมิ/เนียมิ: หืม???

แต่หลังจากหันไปมองก็พบว่าไม่มีใครอยู่เลย

เนียมิ: มิมิจัง เมื่อกี้เธอได้ยินอะไรมั้ย?

มิมิ: ได้ยินสิ

แล้วทั้งสองก็ลองหันไปค้นหาต้นเสียงจากรอบข้างอีกครั้ง แต่ก็พบเพียงแค่ผู้เยี่ยมชมคนอื่นๆ ที่กำลังดูงานจัดแสดงอยู่เหมือนกันเท่านั้น

เนียมิ: ไม่มีใครเรียกแฮะ แล้วเสียงเมื่อกี้นี้ มันดังมาจากไหนกัน??

แล้วมิมิก็ใช้สมองคิดอยู่พักหนึ่ง

มิมิ: อืม... ฉันคิดว่าคงเป็นเสียงจากผู้แนะนำนิทรรศการแน่ๆ เลยละ

เนียมิ: อย่างนั้นเองเหรอ ทำเอาตกใจหมดเลย... ( ̄o ̄)

เนียมิรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก แล้วทั้งสองก็เดินดูผลงานอื่นๆ ต่อไปจนครบนิทรรศการ

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมง หลังจากที่ชมนิทรรศการเสร็จแล้ว ทั้งสองก็เดินทางขึ้นต่อไปยังชั้นถัดไปของตึก

โดยพบว่าตั้งแต่ชั้นที่ 12 เป็นต้นไป จะเป็นโซนสำนักงานทั้งหมดแล้ว

เนียมิ: ชั้น 12 ขึ้นไป เป็นโซนสำนักงานล้วนแล้วแฮะ เราว่าใช้ลิฟท์ขึ้นไปยังชั้น 30 กันเลยเถอะ

มิมิ: อือ!!

แล้วทั้งสองก็ขึ้นลิฟท์แทนบันไดเลื่อนเพื่อรีบขึ้นไปยังชั้นจุดหมาย

และหลังจากที่ขึ้นมาถึงชั้น 30 แล้ว พบว่าที่ชั้นนี้มีสตูดิโอเพลงตั้งอยู่

เนียมิ: ฉันว่าต้องเป็นที่นี่แน่ๆ เลยล่ะ

มิมิ: ลองเข้าไปดูกันเถอะ

แล้วพวกเธอจึงลองเดินเข้าไปยังออฟฟิศแห่งนั้น

เมื่อเข้ามาแล้ว ข้างในเป็นสตูดิโอทำเพลงขนาดเล็ก ขนาดห้องค่อนข้างแคบพอสมควร รอบๆ ห้องเต็มไปด้วยโต๊ะคอมพิวเตอร์และเครื่องดนตรีต่างๆ และมีห้องบันทึกเสียงอยู่ด้านหลังของห้อง

และแล้วพวกเธอก็ได้พบกับ ชายผมสีบลอนด์สวมแว่นดำ ที่กำลังนั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ซึ่งเขาก็คือผู้ที่เชิญ มิมิกับเนียมิ ให้มาในครั้งนี้นั่นเอง

มิมิ: เออ.. สวัสดีค่ะ ^_^

เนียมิ: หวัดดีจ้า!! (@^0^@)/

แล้วจากนั้นเขาก็หันมามองทั้งสอง

"อ้าว!! พวกเธอมากันแล้วเหรอ?!"

จากนั้นทั้งสองฝ่ายก็มานั่งคุยกันที่เก้าอี้โซฟายาว

"ขอบใจที่พวกเธอมาตามคำเชิญของผมนะ ผมชื่อ "โชว์คี้" (SHOLLKEE) เป็นนักแต่งเพลง ยินดีที่ได้รู้จัก"

มิมิ: ค่ะ ^_^ ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ มิมิ (Mimi)

เนียมิ: ส่วนฉัน เนียมิ (Nyami) นะ

โชว์คี้: ว่าแต่.. พวกเธอเป็นฝาแฝดกันเหรอ?? (ชื่อก็คล้ายกันด้วย)

มิมิ/เนียมิ: ไม่ใช่เลยนะ!!

มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาพร้อมกัน

เนียมิ: ยังไงดีล่ะ แบบว่าพวกเรา.. เอ่อ...

มิมิ: คุณรู้จักการ์ตูนเรื่อง NANA มั้ยค่ะ

โชว์คี้: อ๋อ รู้จักสิ เรื่องที่ตัวเอกชื่อเหมือนกันใช่มั้ย (แต่ผมไม่เคยอ่านหรือดูหรอก)

มิมิ: ใช่แล้วค่ะ คือพวกเราแค่บังเอิญชื่อกับหน้าคล้ายกันเฉยๆ นะคะ แฮะๆ ( ̄▽ ̄)

โชว์คี้: อย่างนี้เอง.. เป็นพรมลิขิตที่ให้มาพบกันสินะครับ เอาล่ะงั้นผมก็ขอเข้าเรื่องหลักเลยแล้วกัน... คือที่ผมเชิญพวกเธอมานี่ ผมมีเรื่องอยากจะให้พวกเธอช่วยหน่อยนะ

มิมิ: อะไรเหรอคะ?

โชว์คี้: คือว่าตอนนี้ผมกำลังแต่งเพลงสำหรับใช้ในสนามสอบเพลเยอร์ต่างๆ อยู่น่ะ แต่ตอนนี้ผมติดปัญหาอยู่อย่างนึงคือ มือกีต้าร์ที่มารับหน้าที่บันทึกเสียงในวันนี้บังเอิญเขาไม่ว่างน่ะสิ แต่ตัวงานมีกำหนดส่งให้ลูกค้าพรุ่งนี้แล้ว เกรงว่าถ้ารอเขาพรุ่งนี้อาจจะไม่ทันกำหนดส่งภายในวันเดียวก็ได้ เพราะงั้นพวกเธอช่วย "เล่นท่อนกีต้าร์" แทนคนที่ไม่ว่างหน่อยได้มั้ย

มิมิ: เออ... แต่พวกเราเล่นกีต้าร์ไม่เป็นนะ

เนียมิ: ใช่ๆ

เนียมิพยักหน้า

โชว์คี้: พวกเธอมี "เกียร์" ไม่ใช่เหรอ?

แล้วเนียมิก็หยิบเกียร์ของตัวเองออกมา

↑↑↑↑↑
เนียมิ: หมายถึงเนี่ยเหรอ?

เนียมิพูดพลางชี้ไปที่เกียร์

โชว์คี้: ใช่! ป๊อปปินเกียร์นอกจากจะใช้เล่นป๊อปปินได้แล้ว ยังสามารถนำมาใช้ประโยคในด้านอื่นได้อีกด้วยนะ!

เนียมิ: ประโยคด้านอื่น?

โชว์คี้: ก็ประมาณว่า.. เราสามารถนำมันมาใช้จำลองเสียงของเครื่องดนตรีต่างๆ ได้ด้วยยังไงล่ะครับ!

เนียมิ: แบบนี้เอง ไม่นึกมาก่อนเลยแฮะ ว่ามันเอามาทำแบบนั้นได้ด้วย.. งั้นก็ได้เลยค่ะ! ด้วยความยินดีเลย!! (o゜▽゜)o☆

ส่วนมิมิทำนิ้วเป็นท่า "โอเค"

โชว์คี้: อืม ขอบคุณที่ช่วยนะ!

มิมิ: งั้น.. หนูขอถามอะไรสักข้อได้ไหมคะ

โชว์คี้: จะถามอะไรล่ะ มิมิจัง

มิมิ: ทำไม...!! ถึงเลือกพวกเราคะ??

โชว์คี้ขยับแว่นขึ้นเล็กน้อยแล้วตอบว่า...

โชว์คี้: ดูเหมือนว่าผมจะต้องเล่าถึงสาเหตุที่แท้จริงซะแล้ว

มิมิ/เนียมิ: สาเหตุที่แท้จริง!?

มิมิกับเนียมิ พูดออกมาเกือบพร้อมกัน

โชว์คี้: พวกเธอเอาชนะไรท์ซิ่งซันกับเรฟเกิร์ลมาได้แล้วไม่ใช่เหรอ

แล้วจากนั้นทั้งสองก็คิดเรื่องสำคัญอย่างหนึ่งขึ้นมาได้

มิมิ: นั่นสินะ ตั้งแต่ที่พวกเราชนะไรท์ซิ่งซันมาได้ เรื่องราวของพวกเราก็กลายเป็นตำนานที่คนทั้งเกาะรู้จักไปแล้ว...

เนียมิ: และเรฟเกิร์ลเอง ก็ได้ชื่อว่าเก่งที่สุดในเมืองนี้ด้วยนี่นา

โชว์คี้: ถ้าพวกเธอพร้อมแล้ว ก็เข้าไปรอในห้องอัดเสียงได้เลยนะ

มิมิ/เนียมิ: ค่ะ!!

โชว์คี้ลุกจากที่นั่งเพื่อไปหยิบของบางอย่าง ส่วนมิมิกับเนียมิก็เข้าไปยังห้องบันทึกเสียง แล้วนำเกียร์ออกมาวาง

แล้วจากนั้นโชว์คี้ก็นำเอสดีการ์ดที่บรรจุ "ไฟล์ชาร์ตโน้ต" (ไฟล์ .pms หรือเปล่าหว่า?) มาเสียบที่ช่องเสียบการ์ดของเกียร์ แล้วจากนั้นบนกระดานป๊อปคุงก็ขึ้นสภาพพร้อมเล่นเหมือนกับตอนที่เล่นป๊อปปินแบบปกติ

มิมิ: เอ๊! มันก็เหมือนเล่นป๊อปปินแบบปกติทุกอย่างเลยนี่นา

มิมิพูดด้วยเสียงที่แสดงถึงความดีใจและตกใจพร้อมๆ กัน

โชว์คี้: ใช่แล้วครับ เราจะใช้เสียงท่อนกีต้าร์จากการเล่นป๊อปปินมาอัดใส่โปรแกรมทำเพลงผ่านทางสัญญาณเสียง Line Input ยังไงล่ะครับ พวกเธอก็แค่พยายามเล่นให้ตรงจังหวะเหมือนเล่นป๊อปปินตามปกติก็พอแล้ว

เนียมิ: งั้นหมายความว่าชาร์ตโน้ตทั้งหมดนี่ เป็นชาร์ตเฉพาะท่อนกีต้าร์อย่างเดียวเลยใช่ไหม?

โชว์คี้: ถูกต้องนะคร้าบ!!

มิมิ: ถ้างั้นพวกเราก็มาเริ่มเล่นกันเลยดีกว่า

เนียมิ: อือ!! Let's pop'n music!

แล้วมิมิกับเนียมิก็ใส่หูฟังที่วางเตรียมไว้ในห้องบันทึกเสียง ส่วนโชว์คี้ก็ออกไปนั่งประจำเครื่องคอมเพื่อใช้โปรแกรมทำเพลง

หลังจากนั้นโชว์คี้ก็ส่งสัญญาณเริ่มต้นด้วยการพยักหน้ามาที่มิมิกับเนียมิ พวกเธอจึงพยักหน้าตอบกลับ แล้วจากนั้นการเล่นป๊อปปินมิวสิกก็ได้เริ่มขึ้น

===== POP'N MUSIC =====
風にお願い ~Live Mix~ - Forte Escape
===== END MUSIC =====

เวลาต่อมา หลังจากที่เพลงจบลงแล้ว

โชว์คี้: สุดยอด!!

โชว์คี้ลุกจากที่นั่งแล้วเดินมาหามิมิกับเนียมิในห้องบันทึกเสียง

โชว์คี้: ฉันคิดไม่ผิดจริงๆ ที่เลือกพวกเธอให้มาช่วยงานในครั้งนี้! พวกเธอเล่นแบบเทคเดียวผ่านเลยล่ะ!!

มิมิ: จริงเหรอคะ?

โชว์คี้: จริงสิ! อีกอย่างคือ.. พวกเธอนี่เป็นคนแรกเลยนะที่เล่นได้แบบเทคเดียวจบ โดยที่ไม่ต้องเล่นซ้ำอีกเทคเลย เซนต์ทางดนตรีของพวกเธอนี่มันยอดเยี่ยมไปเลยจริงๆ นะ

มิมิ: ขอบคุณค่ะ (∩_∩)

ส่วนเนียมิก็ยิ้มตามมิมิ

โชว์คี้: เอาล่ะ และเพื่อเป็นการตอบแทนที่พวกเธอช่วยงานด่วนในวันนี้ ผมให้นี่แล้วกันนะครับ

แล้วเขาก็ให้ซองเงินค่าจ้างจำนวนหนึ่งกับทั้งสอง

เนียมิ: อ้าว!! แล้วสแตมป์ล่ะ??

โชว์คี้: สแตมป์เหรอ? ฉันไม่มีให้หรอก

มิมิ/เนียมิ: เอ๊!!!!! Σ( °Д°) หมายความว่ายังไงล่ะ??

มิมิกับเนียมิ พูดออกมาเกือบพร้อมกัน

โชว์คี้: คือขอโทษด้วยนะ พอดีผมเองก็เป็น "เพลเยอร์" เหมือนกับพวกเธอเนี่ยแหละ ไม่ได้เป็น "ผู้อยู่อาศัย" บนเกาะนี้หรอก

มิมิ: งั้นหรอกเหรอ โถ่!! ╯︿╰ (เซ็งเลย)

โชว์คี้: แต่ว่า ผมพอรู้จักกับคนที่มีภารกิจสแตมป์อยู่นะ เค้าก็คือมือกีต้าร์ที่ไม่ว่างมาทำงานในวันนี้แหละ

เนียมิ: เหรอค่ะ แล้วเค้าอยู่ที่ไหนล่ะ?

โชว์คี้: วันนี้รู้สึกเขาจะไปแสดงดนตรีอยู่ที่หอแสดงดนตรีแห่งหนึ่งล่ะ ถ้าเธออยากพบเขา... ผมมีภารกิจล่าสแตมป์ให้

แล้วเขาก็หยิบของบางอย่างออกมา

มิมิ: นั่นมัน?!

โชว์คี้: ภารกิจก็คือ... ช่วยเอาแผ่นซีดีนี่ไปมอบให้เขาหน่อยได้ไหม ซึ่งหลังจากส่งมอบแล้วพวกเธอจะได้สแตมป์จากเขานะ

มิมิ: หมายความว่านี่เป็น "เควสท์ต่อเนื่อง" เหรอเนี่ย.. (ซับซ้อนสมกับเป็นสแตมป์ดวงสุดท้ายจริงๆ)

แล้วเนียมิก็นึกอะไรขึ้นมาได้

เนียมิ: แต่เดี๋ยวนะ... นี่หมายความว่าถ้านายเป็นคนส่งไอเทม นายก็ต้องได้สแตมป์ ถูกไหม?

โชว์คี้: ถูกต้องแล้วล่ะ

เนียมิ: งั้นฉันก็ขอปฏิเสธ (︶^︶)

มิมิ: เนียมิจัง...

มิมิส่งสายตาด้วยความเป็นห่วง

โชว์คี้: ไม่เป็นไรหรอก พอดีฉันกับเพื่อนๆ ที่มาด้วยกัน ตั้งใจจะมาตามหาเพื่อนที่หายไปบนเกาะนี้น่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะมาเล่นเกมแบบพวกเธอหรอกนะ เพราะฉะนั้นแล้ว พวกเธอก็รับไว้ได้เลยไม่ต้องเกรงใจ

เนียมิ: อ๋อ อย่างนั้นเองเหรอ.. ถ้างั้นก็... โอเค! (∩_∩)

แล้วเนียมิก็รับไอเทมเควสท์จากเขา

มิมิ: ( ̄_ ̄|||) ฉันเชื่อแล้วล่ะ ว่าเธอเป็น "แมว" จริงๆ (อารมณ์แปรปรวนง่ายดีแท้)

มิมิแซวเล็กน้อย

โชว์คี้: Σ( •-•) จริงด้วยสิ! ไหนๆ พวกเธอก็มาแล้ว ผมขอลองดวลป๊อปปินแบทเทิลด้วยสักรอบก่อนจากกันจะได้ไหมครับ? (แต่แพ้-ชนะ ไม่มีผลอะไรน้า)

เนียมิ: ได้เลย! พวกเราพร้อมเสมออยู่แล้ว (‾◡◝)☆

แล้วทั้งสองฝ่ายก็ประจันหน้ากันเพื่อเตรียมแข่งขัน

โชว์คี้: เอาล่ะ Let's pop'n music!

===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs SHOLLKEE
WhiteBlue - zts
===== END BATTLE =====

ผลการแข่งขัน มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ

โชว์คี้: พวกเธอทั้งสองนี่มันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ ฉันนับถือเลยล่ะ!

มิมิ: ค่ะ (∩_∩)

เนียมิ: ถ้างั้นตอนนี้พวกเราก็ขอตัวลาแล้วนะคะ

โชว์คี้: อืม ขอให้โชคดีกับภารกิจนะ!

มิมิ: จ้า!!

แล้วทั้งสองก็เดินออกจากออฟฟิศไป

มิมิ: เอาล่ะ เป้าหมายต่อไปของเราก็คือ...

เนียมิดูแอปแผนที่เพื่อดูจุดหมายของภารกิจต่อไป ซึ่งอยู่ที่หอแสดงดนตรีขนาดเล็กแห่งหนึ่งใจกลางเมือง

--------------------------------------------------------------------------------

เวลา 18:30 น. มิมิกับเนียมิ ได้เดินทางมายังหอแสดงดนตรีขนาดเล็กแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ในอาคารสูง 8 ชั้น (คนละอาคารกับคราวที่แล้ว) โดยตัวร้านอยู่ในชั้นใต้ดินชั้นที่ 2

และหลังจากที่พวกเธอเดินเข้ามาในร้านแล้ว สภาพภายในร้านดูคล้ายกับผับทั่วๆ ไป แต่ต่างตรงที่ไม่มีที่นั่งดึ่มหน้าบาร์ และไม่มีโต๊ะนั่งกิน-ดึ่มใดๆ ทั้งสิ้น นอกจากเวทีที่อยู่ตรงด้านในสุดของร้านเท่านั้น

ทั้งสองพยายามมองหาบุคคลเป้าหมายที่ต้องส่งไอเทมภารกิจภายในร้าน แต่ดูเหมือนว่าจะไม่พบเลย

เนียมิ: ดูๆ แล้ว ไม่มีเค้าแววของเอนพีซีเป้าหมายเลยแฮะ

มิมิ: หรือบางทีอาจจะอยู่ที่หลังเวทีก็ได้นะ ลองเข้าไปหากันเถอะ

เนียมิ: โอเค!

แล้วทั้งสองก็ลองเดินเข้าไปยังประตูข้างเวทีที่เขียนไว้ว่า "Staff Only"

เมื่อเข้ามาแล้ว พบว่าด้านในเป็นห้องแต่งตัวสำหรับเตรียมขึ้นแสดงบนเวที และในห้องนั่นเอง พวกเธอก็ได้พบกับบุคคลผู้หนึ่งที่กำลังนั่งตั้งสายกีต้าร์ของเขาอยู่ที่โต๊ะแต่งตัว

เนียมิ: Σ( °_°) !!! อะ นั่นมัน...

มิมิ: น่าจะใช่นะ

แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปหาเขา

มิมิ: เออ.. สวัสดีค่ะ

เนียมิ: ดีจ้า!!

"อะ! พวกเธอคือ..."

เนียมิ: พวกเราก็คือ... ขบวนการคู่แฝดอภินิหาร "มิมิกับเนียมิ" ยังไงล่ะ เนอะ มิมิจัง!

เนียมิโผเข้ากอดคอมิมิ

มิมิ: จะ..จ้า แต่เราไม่ใช่คู่แฝดกันนะ ( ̄_ ̄|||)

"อ๋อ! พวกเธอเองหรอกเหรอ ยินดีที่ได้พบกันนะ ฉันชื่อ "บามบู" (BAMBOO) แล้วพวกเธอมาทำอะไรที่นี่เหรอ?"

มิมิ: คือว่าพวกเราเอาของที่คุณต้องการมาส่งให้ค่ะ นี่!

มิมิยื่นแผ่นซีดีเพลงให้กับบามบู

บามบู: อืม.. นี่มันซึดีเพลงใหม่ของฉัน ที่ฉันจ้างให้โชว์คี้ช่วยแต่งให้นี่ หรือว่าพวกเธอ...?

เนียมิ: ใช่แล้วค่ะ! วันนี้พวกเราไปช่วยเป็นมือกีต้าร์แทนคุณให้ยังไงละคะ! (*^_^*)

มิมิ: แล้วเขาก็ช่วยเอาแผ่นซีดีนี่มาฝากให้ด้วยน่ะคะ

บามบู: ว้าว! จริงเหรอเนี่ย แท็งค์กิ้ว มากๆ เลยนะ!! อย่างนี้ต้องให้รางวัลซะหน่อยแล้ว!!


มิมิกับเนียมิ ได้รับสแตมป์ดวงที่ 6 เรียบร้อยแล้ว!!

เนียมิ: ชัยโย!! (^∇^)♪

มิมิ: ในที่สุด พวกเราก็รวบรวมสแตมป์ของเมืองแรกได้ครบเรียบร้อยแล้วล่ะ!! (^∇^)♪

บามบู: โห้!! พวกเธอรวบรวมสแตมป์ได้ครบแล้วเหรอ ยินดีด้วยนะ เอาล่ะ พวกเธออยากลองฟังเพลงใหม่ในซีดีนี้สักหน่อยไหมล่ะ?

มิมิ: ฟังคะฟัง! ^_^

บามบู: งั้นก็เจอกันบนเวทีนะ เพราะเพลงที่ฉันจะใช้ขึ้นแสดงในวันนี้ ก็คือเพลงใหม่นี่ยังไงล่ะ!

--------------------------------------------------------------------------------

ผ่านไป 30 นาที และแล้วก็ได้เวลาที่เขาขึ้นแสดงเพลงใหม่ล่าสุดของเขาบนเวทีในวันนี้ ส่วนมิมิกับเนียมิก็ออกมาดูอยู่ที่หน้าเวทีร่วมกับคนอื่นๆ



เมื่อเพลงจบลง ทุกคนร่วมถึงมิมิกับเนียมิก็ส่งเสียงเชียร์แสดงความถูกใจกันจนสนั่นลั่นฮอล์ โดยที่มิมิกับเนียมิโบกมือให้ และเมื่อบามบูเห็นเขาจึงทำท่าส่งจูบให้กับทั้งสองเพื่อเป็นการตอบรับ

--------------------------------------------------------------------------------

ทางด้านแมรี่ ที่ตอนนี้อยู่ภายในโรงเรียนสอนเต้นของจูดี้ เป็นลักษณะอาคารกว้างชั้นเดียว

แมรี่: ดูเหมือนว่าวันนี้ มิมิกับเนียมิ จะรวบรวมสแตมป์ของเมืองนี้ได้ครบแล้วแหละ

จูดี้: จริงเหรอ!! ในที่สุดพรุ่งนี้พวกเธอก็มาแล้วสินะ!! (ตื่นเต้นจังเลย...!)




>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<

2 มิถุนายน 2564

สอนรันเกม pop'n music 4-8 บนโปรแกรม MAME เวอร์ชั่น 0.229 ขึ้นไป

MAME เวอร์ชั่น 0.255 รองรับเกม pop'n music 4-8 อย่างเป็นทางการแล้ว
แต่หากใครยังอยากใช้เวอร์ชั่นเก่าต่อ ก็ลองทำตามขั้นตอนด้านล่างนี้ดูได้ครับ ' w')/

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีครับ แอดมินเอครับผม ' w')/


ถึงแม้ว่าในปัจจุบันสถานะของเกม Pop'n Music 4-8 รวมไปถึงภาค Mickey Tunes และ Animelo 1-2 บนโปรแกรม MAME (เวอร์ชั่นล่าสุด ณ ที่เขียนตอนนี้คือ 0.232) จะยังคงเป็น "Not Working" ก็จริง แต่รู้ไหมว่าตอนนี้เราสามารถเปิดเข้าไปเล่นได้โดยใช้ "วิธีลัด" ได้ด้วยนะครับ! (โอ้!! มันมหัศจรรย์มากๆ !! O.O)

แต่ก่อนที่เราจะไปเริ่มทำกันนั้น ขั้นแรกเราต้องเข้าใจสาเหตุที่ทำให้สถานะของเกมนี้ยังคงเป็น "Not Working" เสียก่อน ซึ่งสาเหตุมาจากไฟล์ CHD ของตัวเกมภาคดังกล่าวที่ปล่อยออกมาในปัจจุบันนั้น ยังคงเป็นไฟล์รุ่นเก่าที่ใช้ฟอร์แมต DVD อยู่ ซึ่งหากเราใช้วิธีแปลงไฟล์ให้กลายเป็นฟอร์แมต CD จะทำให้สามารถรันตัวเกมได้ครับ! (หากใช้ไฟล์ CHD ที่ปล่อยออกมาในปัจจุบันรันเข้าเกมตรงๆ จะขึ้นว่า DVDROM ERROR ตอนบูตเข้าเกม)

เอาล่ะ ถ้างั้นเราก็มาลุยกันเลย!!

ข้อมูลทั้งหมดอ้างอิงจาก

https://www.reddit.com/r/MAME/comments/lso1x1/how_to_run_popn_music_48_on_mame_0229/

1. เข้าไปที่โฟลเดอร์ของโปรแกรม MAME (ต้องเป็นรุ่น Official จาก https://mamedev.org เท่านั้นนะ)

2. กด Shift ค้าง แล้วคลิกขวาที่พื้นที่ว่าง จากนั้นเลือกเปิด PowerShell



3. แล้วทำการย้ายไฟล์ CHD ของเกม Pop'n Music 4-8 (หรือภาค Mickey Tunes และ Animelo 1-2) ที่ลงท้ายด้วย "02.chd" มาไว้ที่โฟลเดอร์หลักของ MAME ซึ่งในตัวอย่างนี้คือไฟล์ gqa16jaa02.chd ซึ่งเป็นไฟล์ของภาค 6 (popn6)



4. จากนั้นทำการแปลงไฟล์โดยใช้คำสั่งนี้ใน PowerShell คือ .\chdman extractraw -i xxxxxxxxxx.chd -o xxxxxxxxxx.iso (ในที่นี้คือ .\chdman extractraw -i gqa16jaa02.chd -o gqa16jaa02.iso)


* หากขึ้นว่า ".\chdman : The term '.\chdman' is not recognized as the name of a cmdlet..." แสดงว่าโปรแกรม MAME ที่ท่านใช้เป็นรุ่น UI ให้ไปโหลดรุ่น Official มาก่อนนะ*

5. เมื่อแปลงไฟล์เสร็จแล้ว ให้ลบไฟล์ .chd ทิ้งไปได้เลย (ในที่นี้คือ gqa16jaa02.chd)

6. แล้วจากนั้นทำการแปลงไฟล์กลับอีกรอบโดยใช้คำสั่งนี้ใน PowerShell คือ .\chdman createcd -i xxxxxxxxxx.iso -o xxxxxxxxxx.chd (ในที่นี้คือ .\chdman createcd -i gqa16jaa02.iso -o gqa16jaa02.chd)


7. เมื่อแปลงไฟล์เสร็จแล้ว ให้ลบไฟล์ .iso ทิ้งไปได้เลย (ในที่นี้คือ gqa16jaa02.iso)

8. จากนั้นย้ายไฟล์ .chd ที่ผ่านการแปลงแล้ว กลับไปยังโฟลเดอร์ประจำเกมนั้นๆ ภายในโฟลเดอร์ roms (ในที่นี้คือโฟลเดอร์ roms > popn6)

ลงเกมที่ใช้ไฟล์ CHD ไม่เป็นงั้นเหรอ?
ไฟล์ .zip ของเกมต่างๆ ให้วางไว้ในโฟลเดอร์ Roms
ส่วนไฟล์ .chd ของเกมนั้นๆ ให้เข้าไปยังโฟลเดอร์ Roms แล้วสร้างโฟลเดอร์ใหม่เป็นชื่อเดียวไฟล์ .zip ของเกมนั้นๆ จากนั้นนำไฟล์ .chd ทั้งหมดไปใส่ไว้ในนั้นครับ


9. (*หากใครใช้ MAMEUI ให้ข้ามไปที่ข้อ 10 ได้เลยครับ*) เปิดโปรแกรม Notepad ขึ้นมา แล้วพิมพ์คำสั่ง mame <ไฟล์เกม> (ในที่นี้คือ mame popn6) จากนั้นเซฟเป็นไฟล์ชื่ออะไรก็ได้แต่ต้องลงท้ายด้วย .bat โดยเซฟไว้ในโฟลเดอร์ของโปรแกรม MAME (ในที่นี้คือ popn6.bat)



10. ทำการเปิดเกมด้วยไฟล์ .bat ที่สร้างมา (หากใช้ MAMEUI ให้เข้าจากรายชื่อเกมในหมวด CHD ได้เลยครับ) แล้วจากนั้นก็จะเข้าสู่ตัวเกมได้แล้ว!! แต่เดี๋ยว... ยังไม่จบ หากเพิ่งเข้าเกมเป็นครั้งแรก ตัวเกมจะแสดง BATTERY ERROR ที่หน้าบูต ตรงนี้ให้ทำการปิดเกมไปก่อนครับ


11. ทำการเปิดเกมขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้จะขึ้นว่า RTC DATA ERROR ให้กดปุ่ม F2 แล้วจากนั้นเกมจะถามหารหัสผ่าน ให้ใช้เว็บนี้เพื่อนำรหัสมาใส่ในเกมครับ https://987123879113.github.io/firebeatrtc/




12. หากรหัสผ่านถูกต้อง ตัวเกมจะแสดง OK ให้กด F2 แล้วจะเข้ามาที่หน้า Test Mode แล้วจากนั้นให้เลือก Factory Reset ไปก่อน (จากนั้นใครอยากจะตั้ง Freeplay ก็สามารถตั้งได้ใน Coin Options นะ) เสร็จแล้วก็เลือก Game Mode เพื่อเข้าสู่ตัวเกมของจริงได้เลย

หากทำสำเร็จ ทุกอย่างก็จะเป็นไปตามนี้ครับ Let's pop'n music!




แถม สูตรปลดล็อคเพลงในภาคต่างๆ

pop'n music 6:

เข้า Test Mode แล้วกด 38281838 เมนู OPERATOR COMMAND OPTIONS จะปรากฏออกมา
• ในเมนู OPERATOR COMMAND OPTIONS กด 438437921437 ตัวเลือก SECRET COURSE RELEASE จะปรากฏออกมา (ปลดล็อคทุกคอร์ส)
• ในเมนู OPERATOR COMMAND OPTIONS กด 437691437698 ตัวเลือก SECRET MUSIC RELEASE จะปรากฏออกมา (ปลดล็อคทุกเพลง)
• ในเมนู OPERATOR COMMAND OPTIONS กด 476981437436 ตัวเลือก ALL DATA RELEASE จะปรากฏออกมา (ปลดล็อคชาร์ต R-G-B และ EX ในทุกเพลง)

pop'n music 7:

เข้า Test Mode แล้วเข้าไปที่เมนู Event Mode
• ในเมนู event mode ใส่รหัส QL43Y5SJYH เพื่อปลดล็อคตัวเลือก BINGO de 7 (ระบบปลดล็อคเพลงจากในเกม)
• ในเมนู event mode ใส่รหัส 4BADGJ2DKF เพื่อปลดล็อคตัวเลือก SECRET DATA RELEASE (ปลดล็อคเพลงเฟส 1)
• ในเมนู event mode ใส่รหัส 6D4BEXONE5 เพื่อปลดล็อคตัวเลือก BINGO de 7 DATA RELEASE (ปลดล็อคเพลงเฟส 2)
• ในเมนู event mode ใส่รหัส GZU98N2TW3 เพื่อปลดล็อคตัวเลือก EXPERT MODE DATA RELEASE (ปลดล็อคทุกคอร์ส)

pop'n music 8:

เข้า Test Mode แล้วเข้าไปที่เมนู Event Mode
จากนั้นใส่รหัสปลดล็อคตามลำดับต่อไปนี้เท่านั้น (ข้ามไม่ได้นะ)
1. ในเมนู event mode ใส่รหัส IZCDMNKXCN => PHASE 1: SUGOROKU de 8 (เปิดระบบปลดล็อคเพลงจากในเกม *เหมือนกับเวอร์ชั่น PS2*)
2. ในเมนู event mode ใส่รหัส IDEZ1VSXKD => PHASE 2: SUGOROKU de 8 + SECRET DATA RELEASE (ปลดล็อคเพลงเฟส 1)
3. ในเมนู event mode ใส่รหัส WHWTMHQZ8T => PHASE 3: SUGOROKU de 8 DATA RELEASE (ปลดล็อคเพลงเฟส 2 และคอร์สบางส่วน)
4. ในเมนู event mode ใส่รหัส ARCVWZGFEP => PHASE MAX: ALL DATA RELEASE (ปลดล็อคทุกเพลงและคอร์ส)

pop'n music Animelo 2:
เข้า Test Mode แล้วเข้าไปที่เมนู Game Settings จากนั้นเปิดตัวเลือก MUSIC RELEASE เพื่อปลดล็อคทุกคอร์ส


ขอให้ทุกท่านสนุกกับป๊อปปินครับ ^ ^)/


หน้านี้แก้ไขล่าสุดเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน 2566

1 มิถุนายน 2564

pop'n music RESPECT : STAGE 6 「ปริศนาตัวดำ!?」

ฮาโหล่♪ เนียมิเองค้า~

หลังจากที่พวกเราได้เอาชนะ ริเอะจัง กับ ซานาเอะจัง แล้ว สถานที่เป้าหมายต่อไปในวันนี้ก็คือ ไนท์คลับแห่งหนึ่งค่ะ โดยก่อนหน้านั้นพวกเราได้รับสารท้าจากบุคคลลึกลับผู้หนึ่งให้เชิญมาแข่งด้วยกันค่ะ

--------------------------------------------------------------------------------

【ความเดิมตอนที่แล้ว】

อิเคทานิ: อ่อ! แล้วก็นี่... เพื่อนสนิทของผม(เคนจิ)เค้าฝากมาให้พวกเธอน่ะ

อิเคทานิหยิบกระดาษที่มีข้อความบางอย่างออกมาให้พวกเธอลองอ่านดู

เนียมิ: "วันเสาร์นี้ฉันมีนัดกับพวกเธอ ถ้าพวกเธอพร้อมเมื่อไหร่ ให้มาพบฉันที่คลับตอน 2 ทุ่ม ฉันจะรอพวกเธออยู่เสมอเลยนะ แต่ถ้ายังไม่พร้อม จะมาเสาร์หน้าก็ได้นะ" หมายความว่ายังไงกันน่ะ?

อิเคทานิ: ดูเหมือนจะเป็นสารท้าจากใครบางคนน่ะ

แล้วมิมิกับเนียมิก็หันมามองหน้ากันชั่วครู่ ก่อนที่จะหันกลับมาตอบอิเคทานิว่า

เนียมิ: ตกลง พวกเรายินดีรับคำท้า

อิเคทานิ: ถ้างั้นพรุ่งนี้ก็ขออวยพรให้พวกเธอโชคดีล่ะ☆ ฉันไปก่อนนะ!

มิมิ: บ๊ายบายจ้า (0^◇^0)/

แล้วอิเคทานิก็เดินจากไป

--------------------------------------------------------------------------------

เอาล่ะ แล้วคนลึกลับที่มาชวนพวกเราท้าแข่งคือใครกันแน่นะ?

--------------------------------------------------------------------------------



STAGE 6
「ปริศนาตัวดำ!?」


--------------------------------------------------------------------------------

ระหว่างที่ มิมิและเนียมิ กำลังเดินไปเรื่อยๆ นั้น

มิมิ: นี่ แล้วไนท์คลับที่บุคคลลึกลับในจดหมายนั่นชวนพวกเรามันอยู่ที่ไหนกันเหรอ?

เนียมิ: ไม่รู้สิ เพราะในนั้นก็ไม่ได้เขียนบอกไว้ด้วย

มิมิ: Σ( °_°) อ้าว!! จริงดิ

เนียมิ: อืมมม...

แล้วเนียมิก็ใช้มือถือเปิดแอปแผนที่เพื่อหาสถานบันเทิงทั้งหมดที่อยู่ในเมืองนี้ พบว่ามีอยู่เต็มไปหมดแทบจะทั่วเมืองเลย

เนียมิ: แล้วมันอยู่ที่ไหนกันล่ะ...? (เยอะซะขนาดนี้)

แล้วมิมิก็ใช้เวลาคิดอยู่พักหนึ่ง

มิมิ: อืม... ฉันว่าเธอลองเข้าไปหาดูในเมนู "สถานที่แนะนำ" สิ อาจจะมีเบาะแสอะไรก็ได้

แล้วเนียมิก็เปิดเข้าไปที่เมนู "สถานที่แนะนำ" เพื่อหาสถานบันเทิงที่พอจะเป็นไปได้ของบุคคลลึกลับในจดหมาย

เนียมิ: อืมมม...

เนียมิพึมพำระหว่างเลื่อนหาบนหน้าจอ

มิมิ: รีบหาหน่อยนะ ตอนนี้เรามีเวลาไม่มากแล้วนะ

และหลังจากที่ใช้เวลาหาอยู่พักใหญ่ อยู่ๆ ก็มีแจ้งเตือนเข้ามาภายในแอป เธอจึงรีบกดเข้าไปดู

พบว่าเป็นโลเคชั่นของ "ไนท์คลับ" ที่ถูกแชร์เข้ามาหาเนียมิ โดยไม่ระบุผู้ส่ง

เนียมิ: ดูเหมือนว่าคนลึกลับนั่น จะส่งโลเคชั่นมาให้เราแล้วล่ะ

มิมิ: งั้นรีบไปกันเถอะ!!

แล้วทั้งสองก็รีบวิ่งไปยังคลับแห่งนั้น

--------------------------------------------------------------------------------

เมื่อมาถึงจุดหมาย พบว่าร้านอยู่ภายในอาคารสูงขนาด 8 ชั้น ชื่อร้านคือ "คลับ แพลตตินั่ม" โดยตัวร้านอยู่ที่ชั้น 7

และเมื่อพวกเธอขึ้นลิฟต์มาถึงหน้าร้านที่ชั้น 7 แล้ว เนียมิก็ชวนถามอะไรก่อนเข้าร้าน

เนียมิ: แต่ว่า... พวกเราอายุยังไม่ถึงเกณฑ์นิ ใช่มั้ย?

มิมิ: หรือว่าบางที...

แล้วมิมิก็ใช้เวลาคิดอยู่พักหนึ่ง (อีกครั้ง)

มิมิ: เธอเคยอ่านนิทานเรื่อง "ปิน็อกกีโอ" (Pinocchio) มั้ย?

เนียมิ: อืม!! เคยอ่านสิ

มิมิ: หรือว่าบางที ถ้าบุคคลลึกลับนั่นชวนพวกเราให้มาที่แบบนี้่ได้ แสดงว่าบนเกาะป๊อปปินคงจะคล้ายกับ "ดินแดนของเล่น" ในเรื่องปิน็อกกีโอแน่ๆ เลยล่ะ คือ ทุกคนสามารถเล่นป๊อปปินอย่างเดียวโดยที่ไม่ต้องทำภารกิจเพื่อหาเงินก็ได้ และยังสามารถเข้าผับ-บาร์ต่างๆ ได้โดยที่ไม่จำกัดอายุ และเพลเยอร์รวมถึงคนบนเกาะบางคนเองก็เป็นสัตว์ด้วยใช่มั้ยล่ะ? (นอกจาก "ลา")

เนียมิ: ก็จริงนะ...

มิมิ: งั้นเราลองเข้าไปกันเถอะ

เนียมิ: อืม!!

แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปในร้าน โดยทางเข้าร้านเป็นลักษณะห้องแคบที่เดินได้เพียงแค่ทางเดียว

และเมื่อเดินเข้าไปจนถึงเลานจ์ของร้าน พบว่าเป็นห้องขนาดใหญ่ที่ดูต่างกับทางเข้า-ออกที่ดูแคบอย่างสิ้นเชิง บริเวณทางเข้า-ออกเลานจ์มีบาร์ตั้งอยู่ รอบๆ ห้องมีมุมนั่งดื่มกินจำนวนหนึ่ง ตรงกลางร้านเป็นฟอร์เต้นรำ และสิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ แสงไฟหลากสีที่สวยงาม

เมื่อเนียมิเห็นบรรยากาศภายในร้าน เธอก็หันมาถามมิมิ

เนียมิ: แน่ใจแล้วเหรอว่ามาที่แบบนี้ได้?

มิมิ: น่าจะนะ...

แล้วทั้งสองก็เดินสำรวจภายในร้าน

และหลังจากที่เดินไปได้ไม่นานก็มีผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา

"เฮ้ย! นั่นมันเด็กไม่ใช่เหรอ? เข้ามาที่แบบนี้ได้ยังไงนะ!?"

มิมิและเนียมิหันมามองต้นเสียงทันที

"พวกเธอรู้หรือเปล่าว่า ผับ-บาร์ เขาห้ามเด็กเข้านะ มันผิดกฎหมายนะ"

เนียมิ: เข้าไม่ได้จริงๆ ด้วยสินะ... ( ̄_ ̄|||)

เนียมิพึมพำ เนื่องจากตามกฎหมายสถานประกอบการที่ใช้กันสากลทั่วโลกแล้ว จะต้องมีอายุอย่างน้อย 20 ปีขึ้นไปนั่นเอง

มิมิ: คือว่าพวกเรามีนัดกับคนๆ หนึ่งไว้ที่นี่น่ะคะ

มิมิพยายามอธิบาย

"ถึงจะเป็นเรื่องสำคัญก็เถอะ แต่ยังไงกฎก็ต้องเป็นกฎอยู่ดี พวกเธอรีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!"

"เอะอะโวยวายอะไรกันน่ะ... เอ๊ะ?!"

แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาดูเหตุการณ์ หลังจากที่ได้ยินเสียงโวยวายของผู้ดูแลร้าน

"ไม่จริง... พวกเธอเองหรอกเหรอ?"

มิมิและเนียมิรู้สึกแปลกใจที่มีคนรู้เจอพวกเธอ

เนียมิ: ใช่แล้วล่ะ พวกเราก็คือป๊อปปินเพลเยอร์ ผู้สร้างตำนานกอบกู้เมืองนี้จากอิทธิพลมืด ด้วยการป๊อปปินแบทเทิลชนะมาเฟียได้ยังไงล่ะ!! เนอะ มิมิจัง

มิมิ: ค.. ค่ะ!  (^_^|||)

มิมิเองก็ไม่รู้ว่าจะแนะนำตัวว่าอย่างไรดี

"ใช่พวกเธอจริงๆ ด้วยสินะ แล้วมาทำอะไรที่นี่กันเหรอ?"

มิมิ: คือว่าพวกเรามีนัดกับคนๆ หนึ่งน่ะคะ ลองดูนี่สิ

แล้วมิมิก็ยื่นจดหมายให้ผู้หญิงคนนั้นอ่าน → "วันเสาร์นี้ฉันมีนัดกับพวกเธอ ถ้าพวกเธอพร้อมเมื่อไหร่ ให้มาพบฉันที่คลับตอน 2 ทุ่ม ฉันจะรอพวกเธออยู่เสมอเลยนะ แต่ถ้ายังไม่พร้อม จะมาเสาร์หน้าก็ได้นะ"

"คืนวันเสาร์เหรอ หรือว่า...!"

เธอรู้สึกอึ้งหลังจากที่ได้อ่านจดหมายนั้น

มิมิ: มีอะไรเหรอคะ?

เธอพับจดหมายพลางถอนหายใจแล้วตอบมิมิ

"สุดยอดไปเลยนะที่พวกเธอมีชื่อเสียงมากพอจนถูกท้าแข่งกันตรงๆ แบบนี้ แต่ฉันว่าพวกเธอยอมแพ้ซะตั้งแต่ตอนนี้ยังจะดีกว่านะ"

มิมิ/เนียมิ: อ้าว!! ทำไมเหรอค่ะ??

มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาเกือบจะพร้อมกัน

"พวกเธอกำลังจะได้เจอกับคู่แข่งที่น่ากลัวกว่าพวกมาเฟียแล้วล่ะ"

เนียมิ: ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะลองดู!

มิมิ: ใช่แล้วล่ะ แล้วเค้าเป็นใครเหรอคะ?

"เค้าน่ะ... ชื่นชอบการเต้นพอๆ กับ.. ไม่สิ เก่งกว่าฉันมากเลยล่ะ เรียกว่าขั้นเทพเลยก็ว่าได้ และที่สำคัญ ยังไม่มีใครป๊อปปินแบทเทิลชนะเธอได้เลยแม้แต่คนเดียว เธอมีชื่อว่า เรฟเกิร์ล (Rave girl)"

มิมิ/เนียมิ: เรฟเกิร์ล?

มิมิกับเนียมิ พูดออกมาเกือบพร้อมกัน

"ใช่.. และที่ฉันบอกให้พวกเธอยอมแพ้ซะตั้งแต่ตอนนี้ ก็เพราะว่าหากพวกเธอเป็นฝ่ายแพ้ขึ้นมาแล้วล่ะก็... พวกเธอจะต้องโดนคำสาปทำให้กลายเป็น "ร่างสีดำ" ไปตลอดชีวิตน่ะสิ!"

มิมิ: แล้วร่างสีดำที่ว่ามันเป็นยังไงเหรอคะ?

"ก็แบบว่า... ร่างกายเธอจะกลายเป็นสีดำทั้งตัวยังไงล่ะ"

แล้วความเงียบเข้าครอบคลุม ราวกับว่าไม่มีใครอยู่ในร้านเลย มิมิและเนียมิ ทั้งคู่ต่างไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อไปดี

เนียมิพลางดูเวลาในมือถือ พบว่าขณะนี้คือเวลา 20:10 น.

เนียมิ: แปลกจังแฮะ เลทไป 10 นาทีแล้วยังไม่เห็นมาเลย (พวกเรามาถึงก่อนเหรอเนี่ย)

มิมิ: เค้าอาจจะยุ่งอะไรอยู่ก็ได้นะ?

"จริงด้วยสิ! ไหนๆ พวกเธอก็มาทั้งทีแล้ว ในระหว่างที่รอเรฟเกิร์ล ฉันขอลองพิสูจน์ฝีมือกับพวกเธอหน่อยได้มั้ย ว่าจะเก่งอย่างที่พวกเค้าร่ำลือกันหรือเปล่า"

เนียมิ: ได้สิ! จัดมาเลย

แล้วทั้งสองฝ่ายก็นำเกียร์ออกมาเพื่อเตรียมแข่งขัน

มิมิ: นั่นสิ แล้วคุณชื่ออะไรเหรอ? (ยังไม่ได้แนะนำกันเลยนิ)

"อือ! โทษทีที่ลืมแนะนำตัวนะ ฉันชื่อ "แมรี่" (Mary) น่ะ เอาล่ะ ถ้าพร้อมแล้ว เรามาเริ่มกันเลย Let's pop'n music!"

===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs Mary
Groovin Up - Mycin.T
===== END BATTLE =====

ผลการแข่งขัน มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ

แมรี่: เก่ง... สุดยอดไปเลย พวกเธอเก่งกว่าฉันมากๆ แถมคะแนนของพวกเธอทั้งสองก็แทบจะเท่ากันเป๊ะๆ อีกด้วย!?

มิมิ: เธอเองก็เล่นได้ดีไม่แพ้กันเลยนะคะ ^_^

เนียมิ: ใช่แล้วล่ะ สูสีกันมากๆ เลย แต่สุดท้ายพวกเราก็ยังเป็นฝ่ายชนะอยู่ดี

แมรี่: ขอบคุณสำหรับคำชมนะ พวกเธอเอาชนะระดับมืออาชีพอย่างฉันได้นี้ ฉันว่าพวกเธอต้องผ่านการสอบระดับ 9 ได้อย่างสบายแน่ๆ เลยล่ะ

มิมิ: ค่ะ (*^_^*)

แมรี่: เอ่อ! จริงด้วย

แล้วเธอก็หยิบมือถือออกมา แล้วกระทำการอะไรบางอย่างในหน้าจอมือถือ มิมิกับเนียมิ ก็ยืนมองด้วยความสงสัย

แล้วจากนั้นไม่นานมือถือของทั้งสองก็ดังและสั่นขึ้นมา และเมื่อหยิบขึ้นมาดูที่หน้าจอ พบว่าทั้งสองได้รับ "สแตมป์" ดวงที่ 3 แล้วเป็นที่เรียบร้อย ทำให้ทั้งสองรู้สึกแปลกใจทันที

เนียมิ: เอ๋?! พวกเราได้สแตมป์งั้นเหรอ??

แมรี่: ถือซะว่าฉันให้เป็นกรณีพิเศษก็แล้วกันนะ!☆

มิมิ: งั้นเหรอคะ ขอบคุณนะค่ะ (*^_^*)

แมรี่: จริงๆ แล้วฉันเป็นเพื่อนสนิทกับผู้คุมการสอบประจำเมืองนี้น่ะ และอีกอย่าง ถ้าพวกเธอได้เข้าสนามสอบแล้ว อย่าเอาเรื่องที่ได้สแตมป์ดวงนี้ไปบอกเพื่อนของฉันนะ ถือซะว่าเป็นความลับระหว่างเราก็แล้วกัน

เนียมิ: โอเค! ได้เลยจ้า!!

"ขอโทษที่มาช้านะ!"

อยู่ดีๆ ก็มีคนตะโกนเรียกมาจากทางเข้า-ออกของร้าน และเมื่อทั้งสองหันไปมองต้นเสียง ก็พบกับหญิงสาวผู้มีร่างกายสีดำทั้งตัว

มิมิ: นั่นมัน...

แล้วหญิงสาวผู้นั้นก็เดินเข้ามาหา มิมิกับเนียมิ พลางโชว์สเตปแดนซ์ในระหว่างเดินไปด้วย

เนียมิ: เหมือนแมรี่มากเลย...

แล้วเนียมิก็หันกลับมามองแมรี่อีกที

แมรี่: Σ( °_°)! เปล่านะ ฉันไม่ได้เป็นฝาแฝดหรือพี่น้องกับนางนั่นนะ

แมรี่อธิบายความจริงกับเนียมิ แล้วจากนั้นไม่นานเธอก็เดินมาถึงตรงหน้าทั้งสอง

"อะฮ้า.. ยินดีที่ได้เจอกันในคืนนี้นะ ชื่อของฉันก็คือ "เรฟเกิร์ล" (Rave girl)"

มิมิ: ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก

เนียมิ: ว่าแต่ทำไมเธอถึงตัวดำเหรอ??

เนียมิรีบยิงคำถามแรกทันที

เรฟเกิร์ล: ความลับจ๊ะ...!

มิมิ: ว่าแล้วเชียว ( ̄_ ̄|||)

เรฟเกิร์ล: ขอบใจที่พวกเธอรับคำท้าจากฉันนะ และเผื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา มาเริ่มแบทเทิลกันเลยดีกว่า

เนียมิ: โอเค! พร้อมจะลุยกันมานานแล้ว!!

เนียมิประกาศศักดาอย่างมั่นใจ

มิมิ: เออ.. เดี๋ยวก่อนค่ะ!

มิมิพูดแทรกเข้ามา

เนียมิ: อ้าว.. อะไรอีกเหรอ มิมิจัง?

มิมิ: คือว่า... ทำไมถึงต้องให้เจอกันได้แค่เฉพาะวันเสาร์วันเดียวด้วยละคะ??

มิมิถามเรฟเกิร์ล

เรฟเกิร์ล: ความลับอีกเช่นกันจ๊ะ...!

มิมิ: ( ̄_ ̄|||) เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ มาเริ่มแข่งกันเลยก็แล้วกัน

แล้วทั้งสองฝ่ายก็หันหน้าเข้าหากันเพื่อเตรียมแข่งขัน ในขณะที่เหล่าผู้คนในร้านหลังจากที่ทราบเรื่องการแข่งขันต่างก็เข้ามามุงดูกันด้วยความสนใจ

===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs Rave girl
MASAI - Croove
===== END BATTLE =====

หลังจากการแบทเทิลจบลง ปรากฏว่าผู้ชมการแข่งขันในร้านเกือบทุกคนต่างเกิดอาการอึ้งไปตามๆ กันหลังจากที่ทราบผลการแข่งขัน

แมรี่: ไม่.. เป็นไปไม่ได้...

แมรี่อึ้งสุดขีด ซึ่งผลการแข่งขันก็คือ... มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ!

เนียมิ: เย้!! สำเร็จแล้ว!! (^∇^)♪

มิมิ: พวกเราไม่กลายเป็นตัวดำแล้วล่ะ!! (^∇^)♪

ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงปรบมือแสดงความยินดีของผู้คนในร้าน

แมรี่: ถึงจะไม่อยากเชื่อก็เถอะ แต่สถิติไร้พ่ายของเรฟเกิร์ลจบลงแล้วจริงๆ !! ต้องรีบไปรายงานให้จูดี้ (JUDY) รู้แล้ว

แล้วเธอก็รีบเดินออกจากร้านไปทันที

เรฟเกิร์ล: โอ้... สุดยอดจริงๆ นะ สมแล้วที่พวกเธอเอาชนะแก็งมาเฟียมาได้ ...แต่เมื่อกี้ พวกเธอพูดว่าอะไรนะ?

มิมิ: เออ... คือพวกเราได้ยินมาว่า ถ้าเกิดใครก็ตามที่แข่งกับเรฟเกิร์ลแล้วแพ้ จะต้องโดนคำสาปให้ตัวดำเหมือนกับเธอน่ะคะ

และเมื่อเรฟเกิร์ลได้ยินคำตอบ ก็ทำให้เธอถึงกับหัวเราะออกมา

เรฟเกิร์ล: ฮ่าๆๆ (≧∇≦) อะไรกัน ฉันว่าพวกเธอคงโดนใครปั่นหัวเล่นแล้วล่ะ เรื่องนั้นไม่จริงหรอก!

มิมิ: งั้นเหรอเนี่ย โธ่!! (โดนหลอกเข้าเต็มๆ เลย)

มิมิถึงกับรู้สึกหัวเสียไปเลย

เนียมิ: นั่นสิ แล้วทำไมเค้าต้องโกหกพวกเราด้วยล่ะ?

แล้วเนียมิหันไปหาแมรี่ แต่ตอนนี้แมรี่ไม่อยู่แล้ว

เนียมิ: อะ อ้าว!.. แมรี่ไม่อยู่ซะแล้วแฮะ (ไปไหนแล้วล่ะ?)

เรฟเกิร์ล: อืม... ฉันว่าเค้าคงจะพยายามอำพวกเธอให้กลัวฉันเล่นๆ มากกว่าละมั้ง? เพราะว่ากันตามจริง ฉันเองก็ยังไม่เคยแพ้ให้กับใครมาก่อนเลย จนกระทั่งมาแพ้ใหักับพวกเธอในคืนนี้แหละ

เนียมิ: โธ่ๆๆ แมรี่มาหลอกเรื่องนี้กันได้นะ! (╬▔皿▔)

เนียมิเริ่มรู้สึกโกรธขึ้นมาเล็กน้อย

มิมิ: ไม่เป็นไรหรอก เนียมิจัง ฉันว่าที่เค้ากุเรื่องคำสาปขึ้นมา บางทีเค้าอาจจะให้พวกเรา "หัดยั้งใจ" ก็ได้นะ

มิมิพยายามคิดในแง่ดีและพลางปลอบใจเนียมิ

เนียมิ: หัดยั้งใจอย่างนั้นเหรอ?

มิมิ: ใช่ ก็หลังจากที่พวกเราเอาชนะแก็งมาเฟียมาได้แล้วใช่มั้ย บางทีพวกเราอาจจะรู้สึกหึกเหิมกับชัยชนะครั้งแรกจนอาจลืม "ความประมาท" ไป ทำให้ในการแข่งครั้งต่อๆ ไป หากพวกเราไม่รู้จักหัดเตรียมตัวเตรียมใจไว้เพื่อตั้งสติให้ดีก่อนแข่งละก็.. บางทีพวกเราอาจจะเกิดความประมาทระหว่างแข่งจนอาจทำให้แพ้ไปได้ในที่สุดยังไงล่ะ

เนียมิ: อ๋อ ที่แท้มันเป็นแบบนี้เอง..

เรฟเกิร์ล: เอาล่ะ ตอนนี้ฉันหมดธุระกับพวกเธอแล้ว ก็เอาเป็นว่าไว้เจอกันใหม่นะ บาย! อะฮ้อววว~☆

แล้วเธอก็เดินออกจากร้านไป

มิมิ: ตอนนี้พวกเราเองก็ไม่มีอะไรต้องทำที่นี่แล้ว กลับที่พักกันเถอะ

เนียมิ: อือ!!

--------------------------------------------------------------------------------

หลังจากนั้นพวกเธอทั้งสองก็ได้เดินทางกลับมาที่ห้องพักของโรงแรม

เนียมิ: เฮ้อ..! วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เหนื่อยมาก แต่ก็สนุกมากๆ เลยล่ะ

เนียมิล้มตัวลงนอนบนเตียง

มิมิ: นั่นสิเนอะ ^_^

มิมิพูดในขณะที่กำลังปล่อยผมหางคู่เพื่อเตรียมเข้านอน

เนียมิ: แต่ฉันก็ยังรู้สึกคาใจจริงๆ นั่นแหละ ว่าทำไมต้องเป็นวันเสาร์ด้วยนะ? (มีแต่ปริศนาเต็มไปหมดเลย)

มิมิ: ฉันว่าช่างมันเถอะ มันไม่มีประโยชน์อะไรที่เราต้องรู้ บางเรื่องน่ะ ฉันว่าถ้าไม่รู้มันอาจจะดีกว่าก็ได้นะ

เนียมิ: อืม.. นั่นสิ ปล่อยวางซะมั่ง

แล้วทันใดนั้นมือถือของทั้งสองก็ดังขึ้นมา และเมื่อหยิบขึ้นมาดูที่หน้าจอ พบว่าทั้งสองได้รับ "สแตมป์" ดวงที่ 4 และ 5 ทำให้ทั้งสองรู้สึกแปลกใจทันที

เนียมิ: เอ๊!? ได้สแตมป์สองดวงอย่างนั้นเหรอ??

มิมิ: มันอะไรกันน่ะ?

และเมื่อทั้งสองลองเช็คที่เมนู "ประวัติภารกิจ" ภายในแอป Pop'n Player พบว่าดวงที่ 4 ได้รับจากการเอาชนะเรฟเกิร์ล ส่วนดวงที่ 5 ได้รับจากการเอาชนะ ริเอะจัง กับ ซานาเอะจัง

แล้วหลังจากนั้นไม่นานก็มีอีเมล์ของริเอะจังส่งเข้ามาที่มือถือของเนียมิ และเมื่อเปิดอ่านดู มีข้อความดังนี้ "ขอโทษที่ลืมนะ พอดีฉันเห็นว่าพวกเธอสามารถทำให้ฉัน(ริเอะจัง)นึกถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดขึ้นมาได้ นั่นคือการได้เล่นป๊อปปินด้วยใจรักในดนตรี ฉันก็เลยตัดสินใจให้สแตมป์เป็นกรณีพิเศษน่ะ ขอโทษอีกครั้งด้วยนะ ปล. ถ้าหากพวกเธอได้สแตมป์ครบทั้ง 6 ดวงแล้ว ฉันก็ขออวยพรให้โชคดีในการสอบเลื่อนระดับครั้งแรกด้วยนะจ๊ะ♡"

มิมิ: อืม อย่างนี้เอง...

เนียมิ: งั้นก็แปลว่าตอนนี้เหลือสแตมป์อีกแค่ดวงเดียวก็จะได้ไปสู้กับป๊อปปินลีดเดอร์คนแรกแล้วสินะ

เนียมิหันมามองหน้ามิมิ ส่วนมิมิก็หันมามองเธอด้วยเช่นกัน

มิมิ: ใช่แล้วล่ะ ^_^

เนียมิ: งั้นพวกเราก็มาพยายามให้เต็มที่ไปเลยนะ

มิมิ: โอ้!! \(@^0^@)/

และหลังจากที่ทั้งสองทำกิจวัตรเสร็จสิ้นแล้วก็ได้เวลาเข้านอน ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว และเรื่องราวที่กำลังรอพวกเธออยู่ในวันรุ่งขึ้น




>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<