ฮาโหล่♪ เนียมิเองค้า~
หลังจากที่พวกเราได้เอาชนะ ริเอะจัง กับ ซานาเอะจัง แล้ว สถานที่เป้าหมายต่อไปในวันนี้ก็คือ ไนท์คลับแห่งหนึ่งค่ะ โดยก่อนหน้านั้นพวกเราได้รับสารท้าจากบุคคลลึกลับผู้หนึ่งให้เชิญมาแข่งด้วยกันค่ะ
--------------------------------------------------------------------------------
【ความเดิมตอนที่แล้ว】
อิเคทานิ: อ่อ! แล้วก็นี่... เพื่อนสนิทของผม(เคนจิ)เค้าฝากมาให้พวกเธอน่ะ
อิเคทานิหยิบกระดาษที่มีข้อความบางอย่างออกมาให้พวกเธอลองอ่านดู
เนียมิ: "วันเสาร์นี้ฉันมีนัดกับพวกเธอ ถ้าพวกเธอพร้อมเมื่อไหร่ ให้มาพบฉันที่คลับตอน 2 ทุ่ม ฉันจะรอพวกเธออยู่เสมอเลยนะ แต่ถ้ายังไม่พร้อม จะมาเสาร์หน้าก็ได้นะ" หมายความว่ายังไงกันน่ะ?
อิเคทานิ: ดูเหมือนจะเป็นสารท้าจากใครบางคนน่ะ
แล้วมิมิกับเนียมิก็หันมามองหน้ากันชั่วครู่ ก่อนที่จะหันกลับมาตอบอิเคทานิว่า
เนียมิ: ตกลง พวกเรายินดีรับคำท้า
อิเคทานิ: ถ้างั้นพรุ่งนี้ก็ขออวยพรให้พวกเธอโชคดีล่ะ☆ ฉันไปก่อนนะ!
มิมิ: บ๊ายบายจ้า (0^◇^0)/
แล้วอิเคทานิก็เดินจากไป
--------------------------------------------------------------------------------
เอาล่ะ แล้วคนลึกลับที่มาชวนพวกเราท้าแข่งคือใครกันแน่นะ?
--------------------------------------------------------------------------------
หลังจากที่พวกเราได้เอาชนะ ริเอะจัง กับ ซานาเอะจัง แล้ว สถานที่เป้าหมายต่อไปในวันนี้ก็คือ ไนท์คลับแห่งหนึ่งค่ะ โดยก่อนหน้านั้นพวกเราได้รับสารท้าจากบุคคลลึกลับผู้หนึ่งให้เชิญมาแข่งด้วยกันค่ะ
--------------------------------------------------------------------------------
【ความเดิมตอนที่แล้ว】
อิเคทานิ: อ่อ! แล้วก็นี่... เพื่อนสนิทของผม(เคนจิ)เค้าฝากมาให้พวกเธอน่ะ
อิเคทานิหยิบกระดาษที่มีข้อความบางอย่างออกมาให้พวกเธอลองอ่านดู
เนียมิ: "วันเสาร์นี้ฉันมีนัดกับพวกเธอ ถ้าพวกเธอพร้อมเมื่อไหร่ ให้มาพบฉันที่คลับตอน 2 ทุ่ม ฉันจะรอพวกเธออยู่เสมอเลยนะ แต่ถ้ายังไม่พร้อม จะมาเสาร์หน้าก็ได้นะ" หมายความว่ายังไงกันน่ะ?
อิเคทานิ: ดูเหมือนจะเป็นสารท้าจากใครบางคนน่ะ
แล้วมิมิกับเนียมิก็หันมามองหน้ากันชั่วครู่ ก่อนที่จะหันกลับมาตอบอิเคทานิว่า
เนียมิ: ตกลง พวกเรายินดีรับคำท้า
อิเคทานิ: ถ้างั้นพรุ่งนี้ก็ขออวยพรให้พวกเธอโชคดีล่ะ☆ ฉันไปก่อนนะ!
มิมิ: บ๊ายบายจ้า (0^◇^0)/
แล้วอิเคทานิก็เดินจากไป
--------------------------------------------------------------------------------
เอาล่ะ แล้วคนลึกลับที่มาชวนพวกเราท้าแข่งคือใครกันแน่นะ?
--------------------------------------------------------------------------------
STAGE 6
「ปริศนาตัวดำ!?」
「ปริศนาตัวดำ!?」
--------------------------------------------------------------------------------
ระหว่างที่ มิมิและเนียมิ กำลังเดินไปเรื่อยๆ นั้น
มิมิ: นี่ แล้วไนท์คลับที่บุคคลลึกลับในจดหมายนั่นชวนพวกเรามันอยู่ที่ไหนกันเหรอ?
เนียมิ: ไม่รู้สิ เพราะในนั้นก็ไม่ได้เขียนบอกไว้ด้วย
มิมิ: Σ( °_°) อ้าว!! จริงดิ
เนียมิ: อืมมม...
แล้วเนียมิก็ใช้มือถือเปิดแอปแผนที่เพื่อหาสถานบันเทิงทั้งหมดที่อยู่ในเมืองนี้ พบว่ามีอยู่เต็มไปหมดแทบจะทั่วเมืองเลย
เนียมิ: แล้วมันอยู่ที่ไหนกันล่ะ...? (เยอะซะขนาดนี้)
แล้วมิมิก็ใช้เวลาคิดอยู่พักหนึ่ง
มิมิ: อืม... ฉันว่าเธอลองเข้าไปหาดูในเมนู "สถานที่แนะนำ" สิ อาจจะมีเบาะแสอะไรก็ได้
แล้วเนียมิก็เปิดเข้าไปที่เมนู "สถานที่แนะนำ" เพื่อหาสถานบันเทิงที่พอจะเป็นไปได้ของบุคคลลึกลับในจดหมาย
เนียมิ: อืมมม...
เนียมิพึมพำระหว่างเลื่อนหาบนหน้าจอ
มิมิ: รีบหาหน่อยนะ ตอนนี้เรามีเวลาไม่มากแล้วนะ
และหลังจากที่ใช้เวลาหาอยู่พักใหญ่ อยู่ๆ ก็มีแจ้งเตือนเข้ามาภายในแอป เธอจึงรีบกดเข้าไปดู
พบว่าเป็นโลเคชั่นของ "ไนท์คลับ" ที่ถูกแชร์เข้ามาหาเนียมิ โดยไม่ระบุผู้ส่ง
เนียมิ: ดูเหมือนว่าคนลึกลับนั่น จะส่งโลเคชั่นมาให้เราแล้วล่ะ
มิมิ: งั้นรีบไปกันเถอะ!!
แล้วทั้งสองก็รีบวิ่งไปยังคลับแห่งนั้น
--------------------------------------------------------------------------------
เมื่อมาถึงจุดหมาย พบว่าร้านอยู่ภายในอาคารสูงขนาด 8 ชั้น ชื่อร้านคือ "คลับ แพลตตินั่ม" โดยตัวร้านอยู่ที่ชั้น 7
และเมื่อพวกเธอขึ้นลิฟต์มาถึงหน้าร้านที่ชั้น 7 แล้ว เนียมิก็ชวนถามอะไรก่อนเข้าร้าน
เนียมิ: แต่ว่า... พวกเราอายุยังไม่ถึงเกณฑ์นิ ใช่มั้ย?
มิมิ: หรือว่าบางที...
แล้วมิมิก็ใช้เวลาคิดอยู่พักหนึ่ง (อีกครั้ง)
มิมิ: เธอเคยอ่านนิทานเรื่อง "ปิน็อกกีโอ" (Pinocchio) มั้ย?
เนียมิ: อืม!! เคยอ่านสิ
มิมิ: หรือว่าบางที ถ้าบุคคลลึกลับนั่นชวนพวกเราให้มาที่แบบนี้่ได้ แสดงว่าบนเกาะป๊อปปินคงจะคล้ายกับ "ดินแดนของเล่น" ในเรื่องปิน็อกกีโอแน่ๆ เลยล่ะ คือ ทุกคนสามารถเล่นป๊อปปินอย่างเดียวโดยที่ไม่ต้องทำภารกิจเพื่อหาเงินก็ได้ และยังสามารถเข้าผับ-บาร์ต่างๆ ได้โดยที่ไม่จำกัดอายุ และเพลเยอร์รวมถึงคนบนเกาะบางคนเองก็เป็นสัตว์ด้วยใช่มั้ยล่ะ? (นอกจาก "ลา")
เนียมิ: ก็จริงนะ...
มิมิ: งั้นเราลองเข้าไปกันเถอะ
เนียมิ: อืม!!
แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปในร้าน โดยทางเข้าร้านเป็นลักษณะห้องแคบที่เดินได้เพียงแค่ทางเดียว
และเมื่อเดินเข้าไปจนถึงเลานจ์ของร้าน พบว่าเป็นห้องขนาดใหญ่ที่ดูต่างกับทางเข้า-ออกที่ดูแคบอย่างสิ้นเชิง บริเวณทางเข้า-ออกเลานจ์มีบาร์ตั้งอยู่ รอบๆ ห้องมีมุมนั่งดื่มกินจำนวนหนึ่ง ตรงกลางร้านเป็นฟอร์เต้นรำ และสิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ แสงไฟหลากสีที่สวยงาม
เมื่อเนียมิเห็นบรรยากาศภายในร้าน เธอก็หันมาถามมิมิ
เนียมิ: แน่ใจแล้วเหรอว่ามาที่แบบนี้ได้?
มิมิ: น่าจะนะ...
แล้วทั้งสองก็เดินสำรวจภายในร้าน
และหลังจากที่เดินไปได้ไม่นานก็มีผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา
"เฮ้ย! นั่นมันเด็กไม่ใช่เหรอ? เข้ามาที่แบบนี้ได้ยังไงนะ!?"
มิมิและเนียมิหันมามองต้นเสียงทันที
"พวกเธอรู้หรือเปล่าว่า ผับ-บาร์ เขาห้ามเด็กเข้านะ มันผิดกฎหมายนะ"
เนียมิ: เข้าไม่ได้จริงๆ ด้วยสินะ... ( ̄_ ̄|||)
เนียมิพึมพำ เนื่องจากตามกฎหมายสถานประกอบการที่ใช้กันสากลทั่วโลกแล้ว จะต้องมีอายุอย่างน้อย 20 ปีขึ้นไปนั่นเอง
มิมิ: คือว่าพวกเรามีนัดกับคนๆ หนึ่งไว้ที่นี่น่ะคะ
มิมิพยายามอธิบาย
"ถึงจะเป็นเรื่องสำคัญก็เถอะ แต่ยังไงกฎก็ต้องเป็นกฎอยู่ดี พวกเธอรีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!"
"เอะอะโวยวายอะไรกันน่ะ... เอ๊ะ?!"
แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาดูเหตุการณ์ หลังจากที่ได้ยินเสียงโวยวายของผู้ดูแลร้าน
"ไม่จริง... พวกเธอเองหรอกเหรอ?"
มิมิและเนียมิรู้สึกแปลกใจที่มีคนรู้เจอพวกเธอ
เนียมิ: ใช่แล้วล่ะ พวกเราก็คือป๊อปปินเพลเยอร์ ผู้สร้างตำนานกอบกู้เมืองนี้จากอิทธิพลมืด ด้วยการป๊อปปินแบทเทิลชนะมาเฟียได้ยังไงล่ะ!! เนอะ มิมิจัง
มิมิ: ค.. ค่ะ! (^_^|||)
มิมิเองก็ไม่รู้ว่าจะแนะนำตัวว่าอย่างไรดี
"ใช่พวกเธอจริงๆ ด้วยสินะ แล้วมาทำอะไรที่นี่กันเหรอ?"
มิมิ: คือว่าพวกเรามีนัดกับคนๆ หนึ่งน่ะคะ ลองดูนี่สิ
แล้วมิมิก็ยื่นจดหมายให้ผู้หญิงคนนั้นอ่าน → "วันเสาร์นี้ฉันมีนัดกับพวกเธอ ถ้าพวกเธอพร้อมเมื่อไหร่ ให้มาพบฉันที่คลับตอน 2 ทุ่ม ฉันจะรอพวกเธออยู่เสมอเลยนะ แต่ถ้ายังไม่พร้อม จะมาเสาร์หน้าก็ได้นะ"
"คืนวันเสาร์เหรอ หรือว่า...!"
เธอรู้สึกอึ้งหลังจากที่ได้อ่านจดหมายนั้น
มิมิ: มีอะไรเหรอคะ?
เธอพับจดหมายพลางถอนหายใจแล้วตอบมิมิ
"สุดยอดไปเลยนะที่พวกเธอมีชื่อเสียงมากพอจนถูกท้าแข่งกันตรงๆ แบบนี้ แต่ฉันว่าพวกเธอยอมแพ้ซะตั้งแต่ตอนนี้ยังจะดีกว่านะ"
มิมิ/เนียมิ: อ้าว!! ทำไมเหรอค่ะ??
มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาเกือบจะพร้อมกัน
"พวกเธอกำลังจะได้เจอกับคู่แข่งที่น่ากลัวกว่าพวกมาเฟียแล้วล่ะ"
เนียมิ: ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะลองดู!
มิมิ: ใช่แล้วล่ะ แล้วเค้าเป็นใครเหรอคะ?
"เค้าน่ะ... ชื่นชอบการเต้นพอๆ กับ.. ไม่สิ เก่งกว่าฉันมากเลยล่ะ เรียกว่าขั้นเทพเลยก็ว่าได้ และที่สำคัญ ยังไม่มีใครป๊อปปินแบทเทิลชนะเธอได้เลยแม้แต่คนเดียว เธอมีชื่อว่า เรฟเกิร์ล (Rave girl)"
มิมิ/เนียมิ: เรฟเกิร์ล?
มิมิกับเนียมิ พูดออกมาเกือบพร้อมกัน
"ใช่.. และที่ฉันบอกให้พวกเธอยอมแพ้ซะตั้งแต่ตอนนี้ ก็เพราะว่าหากพวกเธอเป็นฝ่ายแพ้ขึ้นมาแล้วล่ะก็... พวกเธอจะต้องโดนคำสาปทำให้กลายเป็น "ร่างสีดำ" ไปตลอดชีวิตน่ะสิ!"
มิมิ: แล้วร่างสีดำที่ว่ามันเป็นยังไงเหรอคะ?
"ก็แบบว่า... ร่างกายเธอจะกลายเป็นสีดำทั้งตัวยังไงล่ะ"
แล้วความเงียบเข้าครอบคลุม ราวกับว่าไม่มีใครอยู่ในร้านเลย มิมิและเนียมิ ทั้งคู่ต่างไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อไปดี
เนียมิพลางดูเวลาในมือถือ พบว่าขณะนี้คือเวลา 20:10 น.
เนียมิ: แปลกจังแฮะ เลทไป 10 นาทีแล้วยังไม่เห็นมาเลย (พวกเรามาถึงก่อนเหรอเนี่ย)
มิมิ: เค้าอาจจะยุ่งอะไรอยู่ก็ได้นะ?
"จริงด้วยสิ! ไหนๆ พวกเธอก็มาทั้งทีแล้ว ในระหว่างที่รอเรฟเกิร์ล ฉันขอลองพิสูจน์ฝีมือกับพวกเธอหน่อยได้มั้ย ว่าจะเก่งอย่างที่พวกเค้าร่ำลือกันหรือเปล่า"
เนียมิ: ได้สิ! จัดมาเลย
แล้วทั้งสองฝ่ายก็นำเกียร์ออกมาเพื่อเตรียมแข่งขัน
มิมิ: นั่นสิ แล้วคุณชื่ออะไรเหรอ? (ยังไม่ได้แนะนำกันเลยนิ)
"อือ! โทษทีที่ลืมแนะนำตัวนะ ฉันชื่อ "แมรี่" (Mary) น่ะ เอาล่ะ ถ้าพร้อมแล้ว เรามาเริ่มกันเลย Let's pop'n music!"
===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs Mary
Groovin Up - Mycin.T
===== END BATTLE =====
ผลการแข่งขัน มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ
แมรี่: เก่ง... สุดยอดไปเลย พวกเธอเก่งกว่าฉันมากๆ แถมคะแนนของพวกเธอทั้งสองก็แทบจะเท่ากันเป๊ะๆ อีกด้วย!?
มิมิ: เธอเองก็เล่นได้ดีไม่แพ้กันเลยนะคะ ^_^
เนียมิ: ใช่แล้วล่ะ สูสีกันมากๆ เลย แต่สุดท้ายพวกเราก็ยังเป็นฝ่ายชนะอยู่ดี
แมรี่: ขอบคุณสำหรับคำชมนะ พวกเธอเอาชนะระดับมืออาชีพอย่างฉันได้นี้ ฉันว่าพวกเธอต้องผ่านการสอบระดับ 9 ได้อย่างสบายแน่ๆ เลยล่ะ
มิมิ: ค่ะ (*^_^*)
แมรี่: เอ่อ! จริงด้วย
แล้วเธอก็หยิบมือถือออกมา แล้วกระทำการอะไรบางอย่างในหน้าจอมือถือ มิมิกับเนียมิ ก็ยืนมองด้วยความสงสัย
แล้วจากนั้นไม่นานมือถือของทั้งสองก็ดังและสั่นขึ้นมา และเมื่อหยิบขึ้นมาดูที่หน้าจอ พบว่าทั้งสองได้รับ "สแตมป์" ดวงที่ 3 แล้วเป็นที่เรียบร้อย ทำให้ทั้งสองรู้สึกแปลกใจทันที
เนียมิ: เอ๋?! พวกเราได้สแตมป์งั้นเหรอ??
แมรี่: ถือซะว่าฉันให้เป็นกรณีพิเศษก็แล้วกันนะ!☆
มิมิ: งั้นเหรอคะ ขอบคุณนะค่ะ (*^_^*)
แมรี่: จริงๆ แล้วฉันเป็นเพื่อนสนิทกับผู้คุมการสอบประจำเมืองนี้น่ะ และอีกอย่าง ถ้าพวกเธอได้เข้าสนามสอบแล้ว อย่าเอาเรื่องที่ได้สแตมป์ดวงนี้ไปบอกเพื่อนของฉันนะ ถือซะว่าเป็นความลับระหว่างเราก็แล้วกัน
เนียมิ: โอเค! ได้เลยจ้า!!
"ขอโทษที่มาช้านะ!"
อยู่ดีๆ ก็มีคนตะโกนเรียกมาจากทางเข้า-ออกของร้าน และเมื่อทั้งสองหันไปมองต้นเสียง ก็พบกับหญิงสาวผู้มีร่างกายสีดำทั้งตัว
มิมิ: นั่นมัน...
แล้วหญิงสาวผู้นั้นก็เดินเข้ามาหา มิมิกับเนียมิ พลางโชว์สเตปแดนซ์ในระหว่างเดินไปด้วย
เนียมิ: เหมือนแมรี่มากเลย...
แล้วเนียมิก็หันกลับมามองแมรี่อีกที
แมรี่: Σ( °_°)! เปล่านะ ฉันไม่ได้เป็นฝาแฝดหรือพี่น้องกับนางนั่นนะ
แมรี่อธิบายความจริงกับเนียมิ แล้วจากนั้นไม่นานเธอก็เดินมาถึงตรงหน้าทั้งสอง
"อะฮ้า.. ยินดีที่ได้เจอกันในคืนนี้นะ ชื่อของฉันก็คือ "เรฟเกิร์ล" (Rave girl)"
มิมิ: ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก
เนียมิ: ว่าแต่ทำไมเธอถึงตัวดำเหรอ??
เนียมิรีบยิงคำถามแรกทันที
เรฟเกิร์ล: ความลับจ๊ะ...!
มิมิ: ว่าแล้วเชียว ( ̄_ ̄|||)
เรฟเกิร์ล: ขอบใจที่พวกเธอรับคำท้าจากฉันนะ และเผื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา มาเริ่มแบทเทิลกันเลยดีกว่า
เนียมิ: โอเค! พร้อมจะลุยกันมานานแล้ว!!
เนียมิประกาศศักดาอย่างมั่นใจ
มิมิ: เออ.. เดี๋ยวก่อนค่ะ!
มิมิพูดแทรกเข้ามา
เนียมิ: อ้าว.. อะไรอีกเหรอ มิมิจัง?
มิมิ: คือว่า... ทำไมถึงต้องให้เจอกันได้แค่เฉพาะวันเสาร์วันเดียวด้วยละคะ??
มิมิถามเรฟเกิร์ล
เรฟเกิร์ล: ความลับอีกเช่นกันจ๊ะ...!
มิมิ: ( ̄_ ̄|||) เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ มาเริ่มแข่งกันเลยก็แล้วกัน
แล้วทั้งสองฝ่ายก็หันหน้าเข้าหากันเพื่อเตรียมแข่งขัน ในขณะที่เหล่าผู้คนในร้านหลังจากที่ทราบเรื่องการแข่งขันต่างก็เข้ามามุงดูกันด้วยความสนใจ
===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs Rave girl
MASAI - Croove
===== END BATTLE =====
หลังจากการแบทเทิลจบลง ปรากฏว่าผู้ชมการแข่งขันในร้านเกือบทุกคนต่างเกิดอาการอึ้งไปตามๆ กันหลังจากที่ทราบผลการแข่งขัน
แมรี่: ไม่.. เป็นไปไม่ได้...
แมรี่อึ้งสุดขีด ซึ่งผลการแข่งขันก็คือ... มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ!
เนียมิ: เย้!! สำเร็จแล้ว!! (^∇^)♪
มิมิ: พวกเราไม่กลายเป็นตัวดำแล้วล่ะ!! (^∇^)♪
ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงปรบมือแสดงความยินดีของผู้คนในร้าน
แมรี่: ถึงจะไม่อยากเชื่อก็เถอะ แต่สถิติไร้พ่ายของเรฟเกิร์ลจบลงแล้วจริงๆ !! ต้องรีบไปรายงานให้จูดี้ (JUDY) รู้แล้ว
แล้วเธอก็รีบเดินออกจากร้านไปทันที
เรฟเกิร์ล: โอ้... สุดยอดจริงๆ นะ สมแล้วที่พวกเธอเอาชนะแก็งมาเฟียมาได้ ...แต่เมื่อกี้ พวกเธอพูดว่าอะไรนะ?
มิมิ: เออ... คือพวกเราได้ยินมาว่า ถ้าเกิดใครก็ตามที่แข่งกับเรฟเกิร์ลแล้วแพ้ จะต้องโดนคำสาปให้ตัวดำเหมือนกับเธอน่ะคะ
และเมื่อเรฟเกิร์ลได้ยินคำตอบ ก็ทำให้เธอถึงกับหัวเราะออกมา
เรฟเกิร์ล: ฮ่าๆๆ (≧∇≦) อะไรกัน ฉันว่าพวกเธอคงโดนใครปั่นหัวเล่นแล้วล่ะ เรื่องนั้นไม่จริงหรอก!
มิมิ: งั้นเหรอเนี่ย โธ่!! (โดนหลอกเข้าเต็มๆ เลย)
มิมิถึงกับรู้สึกหัวเสียไปเลย
เนียมิ: นั่นสิ แล้วทำไมเค้าต้องโกหกพวกเราด้วยล่ะ?
แล้วเนียมิหันไปหาแมรี่ แต่ตอนนี้แมรี่ไม่อยู่แล้ว
เนียมิ: อะ อ้าว!.. แมรี่ไม่อยู่ซะแล้วแฮะ (ไปไหนแล้วล่ะ?)
เรฟเกิร์ล: อืม... ฉันว่าเค้าคงจะพยายามอำพวกเธอให้กลัวฉันเล่นๆ มากกว่าละมั้ง? เพราะว่ากันตามจริง ฉันเองก็ยังไม่เคยแพ้ให้กับใครมาก่อนเลย จนกระทั่งมาแพ้ใหักับพวกเธอในคืนนี้แหละ
เนียมิ: โธ่ๆๆ แมรี่มาหลอกเรื่องนี้กันได้นะ! (╬▔皿▔)
เนียมิเริ่มรู้สึกโกรธขึ้นมาเล็กน้อย
มิมิ: ไม่เป็นไรหรอก เนียมิจัง ฉันว่าที่เค้ากุเรื่องคำสาปขึ้นมา บางทีเค้าอาจจะให้พวกเรา "หัดยั้งใจ" ก็ได้นะ
มิมิพยายามคิดในแง่ดีและพลางปลอบใจเนียมิ
เนียมิ: หัดยั้งใจอย่างนั้นเหรอ?
มิมิ: ใช่ ก็หลังจากที่พวกเราเอาชนะแก็งมาเฟียมาได้แล้วใช่มั้ย บางทีพวกเราอาจจะรู้สึกหึกเหิมกับชัยชนะครั้งแรกจนอาจลืม "ความประมาท" ไป ทำให้ในการแข่งครั้งต่อๆ ไป หากพวกเราไม่รู้จักหัดเตรียมตัวเตรียมใจไว้เพื่อตั้งสติให้ดีก่อนแข่งละก็.. บางทีพวกเราอาจจะเกิดความประมาทระหว่างแข่งจนอาจทำให้แพ้ไปได้ในที่สุดยังไงล่ะ
เนียมิ: อ๋อ ที่แท้มันเป็นแบบนี้เอง..
เรฟเกิร์ล: เอาล่ะ ตอนนี้ฉันหมดธุระกับพวกเธอแล้ว ก็เอาเป็นว่าไว้เจอกันใหม่นะ บาย! อะฮ้อววว~☆
แล้วเธอก็เดินออกจากร้านไป
มิมิ: ตอนนี้พวกเราเองก็ไม่มีอะไรต้องทำที่นี่แล้ว กลับที่พักกันเถอะ
เนียมิ: อือ!!
--------------------------------------------------------------------------------
หลังจากนั้นพวกเธอทั้งสองก็ได้เดินทางกลับมาที่ห้องพักของโรงแรม
เนียมิ: เฮ้อ..! วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เหนื่อยมาก แต่ก็สนุกมากๆ เลยล่ะ
เนียมิล้มตัวลงนอนบนเตียง
มิมิ: นั่นสิเนอะ ^_^
มิมิพูดในขณะที่กำลังปล่อยผมหางคู่เพื่อเตรียมเข้านอน
เนียมิ: แต่ฉันก็ยังรู้สึกคาใจจริงๆ นั่นแหละ ว่าทำไมต้องเป็นวันเสาร์ด้วยนะ? (มีแต่ปริศนาเต็มไปหมดเลย)
มิมิ: ฉันว่าช่างมันเถอะ มันไม่มีประโยชน์อะไรที่เราต้องรู้ บางเรื่องน่ะ ฉันว่าถ้าไม่รู้มันอาจจะดีกว่าก็ได้นะ
เนียมิ: อืม.. นั่นสิ ปล่อยวางซะมั่ง
แล้วทันใดนั้นมือถือของทั้งสองก็ดังขึ้นมา และเมื่อหยิบขึ้นมาดูที่หน้าจอ พบว่าทั้งสองได้รับ "สแตมป์" ดวงที่ 4 และ 5 ทำให้ทั้งสองรู้สึกแปลกใจทันที
เนียมิ: เอ๊!? ได้สแตมป์สองดวงอย่างนั้นเหรอ??
มิมิ: มันอะไรกันน่ะ?
และเมื่อทั้งสองลองเช็คที่เมนู "ประวัติภารกิจ" ภายในแอป Pop'n Player พบว่าดวงที่ 4 ได้รับจากการเอาชนะเรฟเกิร์ล ส่วนดวงที่ 5 ได้รับจากการเอาชนะ ริเอะจัง กับ ซานาเอะจัง
แล้วหลังจากนั้นไม่นานก็มีอีเมล์ของริเอะจังส่งเข้ามาที่มือถือของเนียมิ และเมื่อเปิดอ่านดู มีข้อความดังนี้ "ขอโทษที่ลืมนะ พอดีฉันเห็นว่าพวกเธอสามารถทำให้ฉัน(ริเอะจัง)นึกถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดขึ้นมาได้ นั่นคือการได้เล่นป๊อปปินด้วยใจรักในดนตรี ฉันก็เลยตัดสินใจให้สแตมป์เป็นกรณีพิเศษน่ะ ขอโทษอีกครั้งด้วยนะ ปล. ถ้าหากพวกเธอได้สแตมป์ครบทั้ง 6 ดวงแล้ว ฉันก็ขออวยพรให้โชคดีในการสอบเลื่อนระดับครั้งแรกด้วยนะจ๊ะ♡"
มิมิ: อืม อย่างนี้เอง...
เนียมิ: งั้นก็แปลว่าตอนนี้เหลือสแตมป์อีกแค่ดวงเดียวก็จะได้ไปสู้กับป๊อปปินลีดเดอร์คนแรกแล้วสินะ
เนียมิหันมามองหน้ามิมิ ส่วนมิมิก็หันมามองเธอด้วยเช่นกัน
มิมิ: ใช่แล้วล่ะ ^_^
เนียมิ: งั้นพวกเราก็มาพยายามให้เต็มที่ไปเลยนะ
มิมิ: โอ้!! \(@^0^@)/
และหลังจากที่ทั้งสองทำกิจวัตรเสร็จสิ้นแล้วก็ได้เวลาเข้านอน ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว และเรื่องราวที่กำลังรอพวกเธออยู่ในวันรุ่งขึ้น
>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<