เช้าวันรุ่งขึ้น เวลา 10:00 น. ณ ร้าน "มิคาโด ป๊อปปินเซนเตอร์ แอนด์
อะมิวส์เม้นท์"
ในขณะที่อิเคทานิกำลังเป็นพนักงานต้อนรับอยู่ที่เคาน์เตอร์หน้าร้านตามปกตินั้น ก็มีรถ ซูบารุ อิมเพรสซ่า WRX STi สีฟ้าคันหนึ่งมาจอดอยู่หน้าร้าน ก่อนที่จะมีคนเดินลงมาจากรถ
ชายผมสีบลอนด์สวมแว่นดำคนนั้นพลางมองดูป้ายชื่อร้านก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า
"ที่นี่เองสินะ"
แล้วชายคนนั้นก็เดินเข้าไปในร้าน
"นี่นาย"
ชายคนนั้นทักอิเคทานิ
อิเคทานิ: อะ! ยินดีต้อนรับครับ มีอะไรเหรอครับ?
"คือฉันได้ข่าวว่านายเป็นรุ่นพี่ของมิมิกับเนียมิใช่มั้ย?"
อิเคทานิ: ใช่แล้วครับ มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?
"คือว่านายช่วยไปชวนมิมิกับเนียมิให้มาหาฉันหน่อยจะได้รึเปล่า ฉันมีเรื่องอยากขอร้องให้พวกเธอช่วยหน่อยน่ะ"
แล้วชายคนนั้นก็ส่งจดหมายเชิญให้กับอิเคทานิ
อิเคทานิ: ดะ.. ได้สิครับ ด้วยความยินดีอย่างยิ่งเลย!!
"อืม ขอบใจนะ ฉันไปก่อนล่ะ"
ชายคนนั้นยกมือบอกลา ก่อนที่จะเดินออกจากร้านไป
อิเคทานิ: รู้สึกว่าเริ่มจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ซะแล้วสิ (มีคนมาขอท้าแข่งเรื่อยๆ เลย)
ทว่าหลังจากนั้นไม่นานเขาก็หยุดอยู่ที่หน้าประตูร้าน
"อืม... ไหนๆ ก็ได้มาที่แบบนี้ทั้งทีแล้ว..."
แล้วจากนั้นเขาก็เดินกลับมาอีกรอบ ทำให้อิเคทานิแปลกใจเล็กๆ ก่อนที่เขาจะเดินขึ้นไปยังชั้นสองของร้านซึ่งเป็นโซนเกมอาร์เคด
แล้วเขาก็ได้มานั่งเล่นตู้เกมแข่งรถ "Wangan Midnight Maximum Tune" อย่างสนุกสนาน ซึ่งฝีมือการขับรถของเขาก็ใช่ย่อยเลยทีเดียว
--------------------------------------------------------------------------------
ในขณะที่อิเคทานิกำลังเป็นพนักงานต้อนรับอยู่ที่เคาน์เตอร์หน้าร้านตามปกตินั้น ก็มีรถ ซูบารุ อิมเพรสซ่า WRX STi สีฟ้าคันหนึ่งมาจอดอยู่หน้าร้าน ก่อนที่จะมีคนเดินลงมาจากรถ
ชายผมสีบลอนด์สวมแว่นดำคนนั้นพลางมองดูป้ายชื่อร้านก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า
"ที่นี่เองสินะ"
แล้วชายคนนั้นก็เดินเข้าไปในร้าน
"นี่นาย"
ชายคนนั้นทักอิเคทานิ
อิเคทานิ: อะ! ยินดีต้อนรับครับ มีอะไรเหรอครับ?
"คือฉันได้ข่าวว่านายเป็นรุ่นพี่ของมิมิกับเนียมิใช่มั้ย?"
อิเคทานิ: ใช่แล้วครับ มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?
"คือว่านายช่วยไปชวนมิมิกับเนียมิให้มาหาฉันหน่อยจะได้รึเปล่า ฉันมีเรื่องอยากขอร้องให้พวกเธอช่วยหน่อยน่ะ"
แล้วชายคนนั้นก็ส่งจดหมายเชิญให้กับอิเคทานิ
อิเคทานิ: ดะ.. ได้สิครับ ด้วยความยินดีอย่างยิ่งเลย!!
"อืม ขอบใจนะ ฉันไปก่อนล่ะ"
ชายคนนั้นยกมือบอกลา ก่อนที่จะเดินออกจากร้านไป
อิเคทานิ: รู้สึกว่าเริ่มจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ซะแล้วสิ (มีคนมาขอท้าแข่งเรื่อยๆ เลย)
ทว่าหลังจากนั้นไม่นานเขาก็หยุดอยู่ที่หน้าประตูร้าน
"อืม... ไหนๆ ก็ได้มาที่แบบนี้ทั้งทีแล้ว..."
แล้วจากนั้นเขาก็เดินกลับมาอีกรอบ ทำให้อิเคทานิแปลกใจเล็กๆ ก่อนที่เขาจะเดินขึ้นไปยังชั้นสองของร้านซึ่งเป็นโซนเกมอาร์เคด
แล้วเขาก็ได้มานั่งเล่นตู้เกมแข่งรถ "Wangan Midnight Maximum Tune" อย่างสนุกสนาน ซึ่งฝีมือการขับรถของเขาก็ใช่ย่อยเลยทีเดียว
--------------------------------------------------------------------------------
STAGE 7
「สแตมป์ดวงสุดท้ายของเมืองแรก!
คำขอร้องจากนักแต่งเพลง」
「สแตมป์ดวงสุดท้ายของเมืองแรก!
คำขอร้องจากนักแต่งเพลง」
--------------------------------------------------------------------------------
วันนี้มิมิกับเนียมิได้ออกมาเดินเล่น(และสำรวจ)ที่ริมถนนแห่งหนึ่งใกล้ๆ กับโรงแรม โดยในระหว่างนั้นทั้งสองก็คุยเล่นไปพลางๆ
เนียมิ: นี่ มิมิจัง
มิมิ: อะไรเหรอ
เนียมิ: ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่า แต่ฉันรู้สึกว่าที่เมืองนี้ไม่ค่อยมีอะไรน่าดึงดูดใจเท่าไหร่เลย
มิมิ: ไม่รู้สิ อาจจะเป็นเพราะบรรยากาศของเมืองนี้มันดูคล้ายกับ เมืองหลวงทั่วไปก็ได้ละมั้ง?
เนียมิ: นั่นสินะ อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้
มิมิ: แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ อย่างน้อยตอนนี้พวกเราก็สามารถคว้าสแตมป์ของเมืองนี้มาได้ 5 ดวงแล้วนะ ซึ่งหากเราเอาชนะลีดเดอร์ของเมืองนี้ได้เมื่อไหร่ พวกเราก็จะได้เดินทางไปเมืองอื่นกันแล้ว
เนียมิ: อืม จะว่าไปตอนนี้ฉันเองก็ชักอยากจะรู้แล้วสิ ว่าที่เมืองอื่นๆ มันมีอะไรที่น่าตื่นเต้นรอพวกเราอยู่บ้าง
มิมิ: ฉันเองก็เห็นด้วยนะ เพราะงั้นวันนี้พวกเราก็มาลุยหาสแตมป์ดวงสุดท้ายกันเถอะ
เนียมิ: อือ!!
หลังจากที่เดินมาได้เรื่อยๆ ไม่นาน อยู่ๆ ก็มีสายโทรศัพท์เรียกเข้ามาที่มือถือของเนียมิ เธอจึงหยิบขึ้นมาเพื่อรับสาย
อิเคทานิ: นี่อิเคทานิเองนะ ตอนนี้พวกเธอว่างหรือเปล่า ฉันมีเรื่องจะขอร้องพวกเธอหน่อยน่ะ
เนียมิ: อ่ะ! รุ่นพี่อิเคทานิ มีเรื่องอะไรอยากให้พวกเราช่วยเหรอคะ?
อิเคทานิ: คือว่าตอนนี้มีคนมาขอท้าแข่งกับพวกเธออีกแล้วละสิ!
เนียมิ: หา!!
แล้วอิเคทานิก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ให้เนียมิฟัง
เนียมิ: อย่างนี้เอง แล้วเขานัดกับฉันเมื่อไหร่และที่ไหนละ?
อิเคทานิ: อืม.. ในจดหมายเชิญเขาบอกว่าอยู่ที่ตึกแห่งหนึ่ง และจะมาเวลาไหนก็ได้ถ้าพวกเธอพร้อม เดี๋ยวฉันจะลองส่งโลเคชั่นไปให้ดูนะ แค่นี้แหละ
เนียมิ: ค่ะ!
แล้วอิเคทานิก็วางสายไป
มิมิ: มีอะไรเหรอ?
เนียมิ: ดูเหมือนว่าพวกเรา "อาจจะ" ได้ภารกิจสำหรับสแตมป์ดวงสุดท้ายของเมืองนี้ซะแล้วสิ
มิมิ: จริงเหรอเนี่ย งั้นรับไปกันเถอะ!
แล้วจากนั้นก็มีโลเคชั่นส่งเข้ามาในแอปแผนที่ เนียมิจึงเปิดดู พบว่าอยู่ที่ตึกแห่งหนึ่งในตัวเมือง จากนั้นทั้งสองจึงมุ่งไปยังจุดหมายทันที
--------------------------------------------------------------------------------
เมื่อมาถึงจุดหมาย พบว่าเป็นอาคารสูงประมาณ 50 ชั้นได้
มิมิ: โห้!! ตึกสูงจัง
เนียมิ: อืม ดูอลังมากเลยล่ะ
ทั้งสองกล่าวด้วยความตื่นตา แล้วจากนั้นจึงเดินเข้าไปด้านใน
ภายในอาคารชั้นแรกเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ที่มีร้านค้าต่างๆ อยู่บางส่วนคล้ายกับห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ทั่วไป พวกเธอจึงลองเดินสำรวจรอบๆ ของชั้นแรกดูก่อนอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะลองเดินขึ้นไปยังชั้นต่อไป
เมื่อขึ้นบันไดเลื่อนมาถึงชั้นที่ 2 แล้ว มิมิก็หยุดเดินแล้วหันมาถามเนียมิ
มิมิ: นี่ แล้วเขาอยู่ที่ชั้นไหนเหรอ?
เนียมิ: อืม...
เนียมิดูรายละเอียดในโลเคชั่นพักหนึ่ง
เนียมิ: อยู่ที่ชั้น 30 น่ะ
มิมิ: งั้นก็ขึ้นลิฟท์ไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ? (ตอนนี้พวกเราไม่ได้มาเที่ยวเล่นนะ)
เนียมิ: ฉันว่าลองขึ้นบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆ ดูดีกว่า อาจจะพบอะไรดีๆ ในนี้ก็ได้นะ...? (เช่น ภารกิจเสริม)
แล้วทันใดนั้นมิมิก็นึกถึงร้านซานริโอ้กิ๊ฟเกทขึ้นมาทันที
มิมิ: โอเค ก็ดีเหมือนกัน ^_^
แล้วจากนั้นพวกเธอก็ลองเดินขึ้นบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆ ทีละชั้นๆ โดยในชั้นที่ 1-6 ส่วนใหญ่เป็นโซนร้านอาหารและร้านค้าต่างๆ
โดยในระหว่าที่ขึ้นไปยังชั้นที่ 7 นั้น มิมิลองกวาดสายตาลงมาดูร้านค้าชั้นที่ผ่านมา ก็ไม่พบว่ามีร้านซานริโอ้ตั้งอยู่ภายในอาคารแต่อย่างใด ทำให้เธอเริ่มรู้สึกเซ็งขึ้นมาทันที
มิมิ: เนียมิจัง ฉันว่าเรารีบขึ้นลิฟท์ไปยังชั้น 30 เลยดีกว่านะ
เนียมิ: อ้าว!! ทำไมเหรอ? (ไหนบอกว่าจะขึ้นบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆ ไง)
มิมิ: เออ............... เปล่าไม่มีอะไรหรอก ขึ้นบันไดเลื่อนต่อไปดีกว่า แฮะๆ
จากคำตอบนี้ทำให้เนียมิถึงกับออกอาการงงไปเลย
ชั้นที่ 7-10 เป็นโซนพิพิธภัณฑ์ศิลปะ แต่ดูเหมือนว่าพวกเธอจะไม่ค่อยรู้สึกสนใจเท่าไหร่นักหากเทียบกับเมื่อชั้น 1-6
จนกระทั่งเมื่อขึ้นมาถึงชั้นที่ 11 พวกเธอก็ได้พบกับโซนนิทรรศการที่จัดแสดงเกี่ยบกับวัตถุโบราณบนเกาะป๊อปปินแห่งนี้ ทำให้เนียมิเริ่มรู้สึกสนใจขึ้นมา
เนียมิ: ฉันว่าเราลองแวะดูนิทรรศการนี่กันมั้ย ฉันรู้สึกว่ามันดูน่าสนใจดีนะ?
เนียมิชึ้ไปที่ทางเข้านิทรรศการ
มิมิ: อืม!!
ภายในนิทรรศการมีการจัดแสดงวัตถุโบราณและประวัติความเป็นมาต่างๆ โดยส่วนมากจะเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ของเมือง Contomzet Sove เมืองโบราณที่หายสาบสูญไปบนเกาะที่กว้างใหญ่แห่งนี้
และหลังจากที่เดินดูไปเรื่อยๆ อย่างใคร่รู้ ทั้งสองก็มาสะดุดตาเข้ากับตู้โชว์บูธหนึ่ง
เนียมิ: เอ๊ นี่มัน...
สิ่งที่เห็นคือโมเดลจำลองของเมืองโบราณป๊อปปิน ซึ่งเป็นการจำลองสภาพของบ้านเมืองเมื่อเกือบหนึ่งพันปีที่แล้ว โดยในแผนผังข้อมูลบนตู้ได้เขียนไว้ว่า ครั้งหนึ่งเคยเป็นหนึ่งในเมืองโบราณที่เคยยิ่งใหญ่ แต่ในปัจจุบันเหลือไว้เพียงซากปรักหักพังให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาประวัติศาสตร์เท่านั้น และสามารถไปเยี่ยมชมสถานที่จริงได้ที่ "หมู่บ้านบอนเต้" ซึ่งอยู่ถัดจากเมืองพาราไดซ์ไป
เนียมิ: อยู่เมืองถัดไปจากเมืองพาราไดซ์เหรอ... หรือหมายความว่า...
"ไปที่วิหารโบราณนั่นสิ"
อยู่ๆ ก็มีเสียงกระซิบดังเข้ามาในหูของทั้งสอง พวกเธอจึงหันไปมองด้านหลัง
มิมิ/เนียมิ: หืม???
แต่หลังจากหันไปมองก็พบว่าไม่มีใครอยู่เลย
เนียมิ: มิมิจัง เมื่อกี้เธอได้ยินอะไรมั้ย?
มิมิ: ได้ยินสิ
แล้วทั้งสองก็ลองหันไปค้นหาต้นเสียงจากรอบข้างอีกครั้ง แต่ก็พบเพียงแค่ผู้เยี่ยมชมคนอื่นๆ ที่กำลังดูงานจัดแสดงอยู่เหมือนกันเท่านั้น
เนียมิ: ไม่มีใครเรียกแฮะ แล้วเสียงเมื่อกี้นี้ มันดังมาจากไหนกัน??
แล้วมิมิก็ใช้สมองคิดอยู่พักหนึ่ง
มิมิ: อืม... ฉันคิดว่าคงเป็นเสียงจากผู้แนะนำนิทรรศการแน่ๆ เลยละ
เนียมิ: อย่างนั้นเองเหรอ ทำเอาตกใจหมดเลย... (￣o￣)
เนียมิรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก แล้วทั้งสองก็เดินดูผลงานอื่นๆ ต่อไปจนครบนิทรรศการ
--------------------------------------------------------------------------------
เวลาผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมง หลังจากที่ชมนิทรรศการเสร็จแล้ว ทั้งสองก็เดินทางขึ้นต่อไปยังชั้นถัดไปของตึก
โดยพบว่าตั้งแต่ชั้นที่ 12 เป็นต้นไป จะเป็นโซนสำนักงานทั้งหมดแล้ว
เนียมิ: ชั้น 12 ขึ้นไป เป็นโซนสำนักงานล้วนแล้วแฮะ เราว่าใช้ลิฟท์ขึ้นไปยังชั้น 30 กันเลยเถอะ
มิมิ: อือ!!
แล้วทั้งสองก็ขึ้นลิฟท์แทนบันไดเลื่อนเพื่อรีบขึ้นไปยังชั้นจุดหมาย
และหลังจากที่ขึ้นมาถึงชั้น 30 แล้ว พบว่าที่ชั้นนี้มีสตูดิโอเพลงตั้งอยู่
เนียมิ: ฉันว่าต้องเป็นที่นี่แน่ๆ เลยล่ะ
มิมิ: ลองเข้าไปดูกันเถอะ
แล้วพวกเธอจึงลองเดินเข้าไปยังออฟฟิศแห่งนั้น
เมื่อเข้ามาแล้ว ข้างในเป็นสตูดิโอทำเพลงขนาดเล็ก ขนาดห้องค่อนข้างแคบพอสมควร รอบๆ ห้องเต็มไปด้วยโต๊ะคอมพิวเตอร์และเครื่องดนตรีต่างๆ และมีห้องบันทึกเสียงอยู่ด้านหลังของห้อง
และแล้วพวกเธอก็ได้พบกับ ชายผมสีบลอนด์สวมแว่นดำ ที่กำลังนั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ซึ่งเขาก็คือผู้ที่เชิญ มิมิกับเนียมิ ให้มาในครั้งนี้นั่นเอง
มิมิ: เออ.. สวัสดีค่ะ ^_^
เนียมิ: หวัดดีจ้า!! (@^0^@)/
แล้วจากนั้นเขาก็หันมามองทั้งสอง
"อ้าว!! พวกเธอมากันแล้วเหรอ?!"
จากนั้นทั้งสองฝ่ายก็มานั่งคุยกันที่เก้าอี้โซฟายาว
"ขอบใจที่พวกเธอมาตามคำเชิญของผมนะ ผมชื่อ "โชว์คี้" (SHOLLKEE) เป็นนักแต่งเพลง ยินดีที่ได้รู้จัก"
มิมิ: ค่ะ ^_^ ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ มิมิ (Mimi)
เนียมิ: ส่วนฉัน เนียมิ (Nyami) นะ
โชว์คี้: ว่าแต่.. พวกเธอเป็นฝาแฝดกันเหรอ?? (ชื่อก็คล้ายกันด้วย)
มิมิ/เนียมิ: ไม่ใช่เลยนะ!!
มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาพร้อมกัน
เนียมิ: ยังไงดีล่ะ แบบว่าพวกเรา.. เอ่อ...
มิมิ: คุณรู้จักการ์ตูนเรื่อง NANA มั้ยค่ะ
โชว์คี้: อ๋อ รู้จักสิ เรื่องที่ตัวเอกชื่อเหมือนกันใช่มั้ย (แต่ผมไม่เคยอ่านหรือดูหรอก)
มิมิ: ใช่แล้วค่ะ คือพวกเราแค่บังเอิญชื่อกับหน้าคล้ายกันเฉยๆ นะคะ แฮะๆ (￣▽￣)
โชว์คี้: อย่างนี้เอง.. เป็นพรมลิขิตที่ให้มาพบกันสินะครับ เอาล่ะงั้นผมก็ขอเข้าเรื่องหลักเลยแล้วกัน... คือที่ผมเชิญพวกเธอมานี่ ผมมีเรื่องอยากจะให้พวกเธอช่วยหน่อยนะ
มิมิ: อะไรเหรอคะ?
โชว์คี้: คือว่าตอนนี้ผมกำลังแต่งเพลงสำหรับใช้ในสนามสอบเพลเยอร์ต่างๆ อยู่น่ะ แต่ตอนนี้ผมติดปัญหาอยู่อย่างนึงคือ มือกีต้าร์ที่มารับหน้าที่บันทึกเสียงในวันนี้บังเอิญเขาไม่ว่างน่ะสิ แต่ตัวงานมีกำหนดส่งให้ลูกค้าพรุ่งนี้แล้ว เกรงว่าถ้ารอเขาพรุ่งนี้อาจจะไม่ทันกำหนดส่งภายในวันเดียวก็ได้ เพราะงั้นพวกเธอช่วย "เล่นท่อนกีต้าร์" แทนคนที่ไม่ว่างหน่อยได้มั้ย
มิมิ: เออ... แต่พวกเราเล่นกีต้าร์ไม่เป็นนะ
เนียมิ: ใช่ๆ
เนียมิพยักหน้า
โชว์คี้: พวกเธอมี "เกียร์" ไม่ใช่เหรอ?
แล้วเนียมิก็หยิบเกียร์ของตัวเองออกมา
เนียมิ: หมายถึงเนี่ยเหรอ?
เนียมิพูดพลางชี้ไปที่เกียร์
โชว์คี้: ใช่! ป๊อปปินเกียร์นอกจากจะใช้เล่นป๊อปปินได้แล้ว ยังสามารถนำมาใช้ประโยคในด้านอื่นได้อีกด้วยนะ!
เนียมิ: ประโยคด้านอื่น?
โชว์คี้: ก็ประมาณว่า.. เราสามารถนำมันมาใช้จำลองเสียงของเครื่องดนตรีต่างๆ ได้ด้วยยังไงล่ะครับ!
เนียมิ: แบบนี้เอง ไม่นึกมาก่อนเลยแฮะ ว่ามันเอามาทำแบบนั้นได้ด้วย.. งั้นก็ได้เลยค่ะ! ด้วยความยินดีเลย!! (o゜▽゜)o☆
ส่วนมิมิทำนิ้วเป็นท่า "โอเค"
โชว์คี้: อืม ขอบคุณที่ช่วยนะ!
มิมิ: งั้น.. หนูขอถามอะไรสักข้อได้ไหมคะ
โชว์คี้: จะถามอะไรล่ะ มิมิจัง
มิมิ: ทำไม...!! ถึงเลือกพวกเราคะ??
โชว์คี้ขยับแว่นขึ้นเล็กน้อยแล้วตอบว่า...
โชว์คี้: ดูเหมือนว่าผมจะต้องเล่าถึงสาเหตุที่แท้จริงซะแล้ว
มิมิ/เนียมิ: สาเหตุที่แท้จริง!?
มิมิกับเนียมิ พูดออกมาเกือบพร้อมกัน
โชว์คี้: พวกเธอเอาชนะไรท์ซิ่งซันกับเรฟเกิร์ลมาได้แล้วไม่ใช่เหรอ
แล้วจากนั้นทั้งสองก็คิดเรื่องสำคัญอย่างหนึ่งขึ้นมาได้
มิมิ: นั่นสินะ ตั้งแต่ที่พวกเราชนะไรท์ซิ่งซันมาได้ เรื่องราวของพวกเราก็กลายเป็นตำนานที่คนทั้งเกาะรู้จักไปแล้ว...
เนียมิ: และเรฟเกิร์ลเอง ก็ได้ชื่อว่าเก่งที่สุดในเมืองนี้ด้วยนี่นา
โชว์คี้: ถ้าพวกเธอพร้อมแล้ว ก็เข้าไปรอในห้องอัดเสียงได้เลยนะ
มิมิ/เนียมิ: ค่ะ!!
โชว์คี้ลุกจากที่นั่งเพื่อไปหยิบของบางอย่าง ส่วนมิมิกับเนียมิก็เข้าไปยังห้องบันทึกเสียง แล้วนำเกียร์ออกมาวาง
แล้วจากนั้นโชว์คี้ก็นำเอสดีการ์ดที่บรรจุ "ไฟล์ชาร์ตโน้ต" (ไฟล์ .pms หรือเปล่าหว่า?) มาเสียบที่ช่องเสียบการ์ดของเกียร์ แล้วจากนั้นบนกระดานป๊อปคุงก็ขึ้นสภาพพร้อมเล่นเหมือนกับตอนที่เล่นป๊อปปินแบบปกติ
มิมิ: เอ๊! มันก็เหมือนเล่นป๊อปปินแบบปกติทุกอย่างเลยนี่นา
มิมิพูดด้วยเสียงที่แสดงถึงความดีใจและตกใจพร้อมๆ กัน
โชว์คี้: ใช่แล้วครับ เราจะใช้เสียงท่อนกีต้าร์จากการเล่นป๊อปปินมาอัดใส่โปรแกรมทำเพลงผ่านทางสัญญาณเสียง Line Input ยังไงล่ะครับ พวกเธอก็แค่พยายามเล่นให้ตรงจังหวะเหมือนเล่นป๊อปปินตามปกติก็พอแล้ว
เนียมิ: งั้นหมายความว่าชาร์ตโน้ตทั้งหมดนี่ เป็นชาร์ตเฉพาะท่อนกีต้าร์อย่างเดียวเลยใช่ไหม?
โชว์คี้: ถูกต้องนะคร้าบ!!
มิมิ: ถ้างั้นพวกเราก็มาเริ่มเล่นกันเลยดีกว่า
เนียมิ: อือ!! Let's pop'n music!
แล้วมิมิกับเนียมิก็ใส่หูฟังที่วางเตรียมไว้ในห้องบันทึกเสียง ส่วนโชว์คี้ก็ออกไปนั่งประจำเครื่องคอมเพื่อใช้โปรแกรมทำเพลง
หลังจากนั้นโชว์คี้ก็ส่งสัญญาณเริ่มต้นด้วยการพยักหน้ามาที่มิมิกับเนียมิ พวกเธอจึงพยักหน้าตอบกลับ แล้วจากนั้นการเล่นป๊อปปินมิวสิกก็ได้เริ่มขึ้น
===== POP'N MUSIC =====
風にお願い ～Live Mix～ - Forte Escape
===== END MUSIC =====
เวลาต่อมา หลังจากที่เพลงจบลงแล้ว
โชว์คี้: สุดยอด!!
โชว์คี้ลุกจากที่นั่งแล้วเดินมาหามิมิกับเนียมิในห้องบันทึกเสียง
โชว์คี้: ฉันคิดไม่ผิดจริงๆ ที่เลือกพวกเธอให้มาช่วยงานในครั้งนี้! พวกเธอเล่นแบบเทคเดียวผ่านเลยล่ะ!!
มิมิ: จริงเหรอคะ?
โชว์คี้: จริงสิ! อีกอย่างคือ.. พวกเธอนี่เป็นคนแรกเลยนะที่เล่นได้แบบเทคเดียวจบ โดยที่ไม่ต้องเล่นซ้ำอีกเทคเลย เซนต์ทางดนตรีของพวกเธอนี่มันยอดเยี่ยมไปเลยจริงๆ นะ
มิมิ: ขอบคุณค่ะ (∩_∩)
ส่วนเนียมิก็ยิ้มตามมิมิ
โชว์คี้: เอาล่ะ และเพื่อเป็นการตอบแทนที่พวกเธอช่วยงานด่วนในวันนี้ ผมให้นี่แล้วกันนะครับ
แล้วเขาก็ให้ซองเงินค่าจ้างจำนวนหนึ่งกับทั้งสอง
เนียมิ: อ้าว!! แล้วสแตมป์ล่ะ??
โชว์คี้: สแตมป์เหรอ? ฉันไม่มีให้หรอก
มิมิ/เนียมิ: เอ๊!!!!! Σ( °Д°) หมายความว่ายังไงล่ะ??
มิมิกับเนียมิ พูดออกมาเกือบพร้อมกัน
โชว์คี้: คือขอโทษด้วยนะ พอดีผมเองก็เป็น "เพลเยอร์" เหมือนกับพวกเธอเนี่ยแหละ ไม่ได้เป็น "ผู้อยู่อาศัย" บนเกาะนี้หรอก
มิมิ: งั้นหรอกเหรอ โถ่!! ╯︿╰ (เซ็งเลย)
โชว์คี้: แต่ว่า ผมพอรู้จักกับคนที่มีภารกิจสแตมป์อยู่นะ เค้าก็คือมือกีต้าร์ที่ไม่ว่างมาทำงานในวันนี้แหละ
เนียมิ: เหรอค่ะ แล้วเค้าอยู่ที่ไหนล่ะ?
โชว์คี้: วันนี้รู้สึกเขาจะไปแสดงดนตรีอยู่ที่หอแสดงดนตรีแห่งหนึ่งล่ะ ถ้าเธออยากพบเขา... ผมมีภารกิจล่าสแตมป์ให้
แล้วเขาก็หยิบของบางอย่างออกมา
มิมิ: นั่นมัน?!
โชว์คี้: ภารกิจก็คือ... ช่วยเอาแผ่นซีดีนี่ไปมอบให้เขาหน่อยได้ไหม ซึ่งหลังจากส่งมอบแล้วพวกเธอจะได้สแตมป์จากเขานะ
มิมิ: หมายความว่านี่เป็น "เควสท์ต่อเนื่อง" เหรอเนี่ย.. (ซับซ้อนสมกับเป็นสแตมป์ดวงสุดท้ายจริงๆ)
แล้วเนียมิก็นึกอะไรขึ้นมาได้
เนียมิ: แต่เดี๋ยวนะ... นี่หมายความว่าถ้านายเป็นคนส่งไอเทม นายก็ต้องได้สแตมป์ ถูกไหม?
โชว์คี้: ถูกต้องแล้วล่ะ
เนียมิ: งั้นฉันก็ขอปฏิเสธ （︶^︶）
มิมิ: เนียมิจัง...
มิมิส่งสายตาด้วยความเป็นห่วง
โชว์คี้: ไม่เป็นไรหรอก พอดีฉันกับเพื่อนๆ ที่มาด้วยกัน ตั้งใจจะมาตามหาเพื่อนที่หายไปบนเกาะนี้น่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะมาเล่นเกมแบบพวกเธอหรอกนะ เพราะฉะนั้นแล้ว พวกเธอก็รับไว้ได้เลยไม่ต้องเกรงใจ
เนียมิ: อ๋อ อย่างนั้นเองเหรอ.. ถ้างั้นก็... โอเค! (∩_∩)
แล้วเนียมิก็รับไอเทมเควสท์จากเขา
มิมิ: (￣_￣|||) ฉันเชื่อแล้วล่ะ ว่าเธอเป็น "แมว" จริงๆ (อารมณ์แปรปรวนง่ายดีแท้)
มิมิแซวเล็กน้อย
โชว์คี้: Σ( •-•) จริงด้วยสิ! ไหนๆ พวกเธอก็มาแล้ว ผมขอลองดวลป๊อปปินแบทเทิลด้วยสักรอบก่อนจากกันจะได้ไหมครับ? (แต่แพ้-ชนะ ไม่มีผลอะไรน้า)
เนียมิ: ได้เลย! พวกเราพร้อมเสมออยู่แล้ว (‾◡◝)☆
แล้วทั้งสองฝ่ายก็ประจันหน้ากันเพื่อเตรียมแข่งขัน
โชว์คี้: เอาล่ะ Let's pop'n music!
===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs SHOLLKEE
WhiteBlue - zts
===== END BATTLE =====
ผลการแข่งขัน มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ
โชว์คี้: พวกเธอทั้งสองนี่มันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ ฉันนับถือเลยล่ะ!
มิมิ: ค่ะ (∩_∩)
เนียมิ: ถ้างั้นตอนนี้พวกเราก็ขอตัวลาแล้วนะคะ
โชว์คี้: อืม ขอให้โชคดีกับภารกิจนะ!
มิมิ: จ้า!!
แล้วทั้งสองก็เดินออกจากออฟฟิศไป
มิมิ: เอาล่ะ เป้าหมายต่อไปของเราก็คือ...
เนียมิดูแอปแผนที่เพื่อดูจุดหมายของภารกิจต่อไป ซึ่งอยู่ที่หอแสดงดนตรีขนาดเล็กแห่งหนึ่งใจกลางเมือง
--------------------------------------------------------------------------------
เวลา 18:30 น. มิมิกับเนียมิ ได้เดินทางมายังหอแสดงดนตรีขนาดเล็กแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ในอาคารสูง 8 ชั้น (คนละอาคารกับคราวที่แล้ว) โดยตัวร้านอยู่ในชั้นใต้ดินชั้นที่ 2
และหลังจากที่พวกเธอเดินเข้ามาในร้านแล้ว สภาพภายในร้านดูคล้ายกับผับทั่วๆ ไป แต่ต่างตรงที่ไม่มีที่นั่งดึ่มหน้าบาร์ และไม่มีโต๊ะนั่งกิน-ดึ่มใดๆ ทั้งสิ้น นอกจากเวทีที่อยู่ตรงด้านในสุดของร้านเท่านั้น
ทั้งสองพยายามมองหาบุคคลเป้าหมายที่ต้องส่งไอเทมภารกิจภายในร้าน แต่ดูเหมือนว่าจะไม่พบเลย
เนียมิ: ดูๆ แล้ว ไม่มีเค้าแววของเอนพีซีเป้าหมายเลยแฮะ
มิมิ: หรือบางทีอาจจะอยู่ที่หลังเวทีก็ได้นะ ลองเข้าไปหากันเถอะ
เนียมิ: โอเค!
แล้วทั้งสองก็ลองเดินเข้าไปยังประตูข้างเวทีที่เขียนไว้ว่า "Staff Only"
เมื่อเข้ามาแล้ว พบว่าด้านในเป็นห้องแต่งตัวสำหรับเตรียมขึ้นแสดงบนเวที และในห้องนั่นเอง พวกเธอก็ได้พบกับบุคคลผู้หนึ่งที่กำลังนั่งตั้งสายกีต้าร์ของเขาอยู่ที่โต๊ะแต่งตัว
เนียมิ: Σ( °_°) !!! อะ นั่นมัน...
มิมิ: น่าจะใช่นะ
แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปหาเขา
มิมิ: เออ.. สวัสดีค่ะ
เนียมิ: ดีจ้า!!
"อะ! พวกเธอคือ..."
เนียมิ: พวกเราก็คือ... ขบวนการคู่แฝดอภินิหาร "มิมิกับเนียมิ" ยังไงล่ะ เนอะ มิมิจัง!
เนียมิโผเข้ากอดคอมิมิ
มิมิ: จะ..จ้า แต่เราไม่ใช่คู่แฝดกันนะ (￣_￣|||)
"อ๋อ! พวกเธอเองหรอกเหรอ ยินดีที่ได้พบกันนะ ฉันชื่อ "บามบู" (BAMBOO) แล้วพวกเธอมาทำอะไรที่นี่เหรอ?"
มิมิ: คือว่าพวกเราเอาของที่คุณต้องการมาส่งให้ค่ะ นี่!
มิมิยื่นแผ่นซีดีเพลงให้กับบามบู
บามบู: อืม.. นี่มันซึดีเพลงใหม่ของฉัน ที่ฉันจ้างให้โชว์คี้ช่วยแต่งให้นี่ หรือว่าพวกเธอ...?
เนียมิ: ใช่แล้วค่ะ! วันนี้พวกเราไปช่วยเป็นมือกีต้าร์แทนคุณให้ยังไงละคะ! (*^_^*)
มิมิ: แล้วเขาก็ช่วยเอาแผ่นซีดีนี่มาฝากให้ด้วยน่ะคะ
บามบู: ว้าว! จริงเหรอเนี่ย แท็งค์กิ้ว มากๆ เลยนะ!! อย่างนี้ต้องให้รางวัลซะหน่อยแล้ว!!
มิมิกับเนียมิ ได้รับสแตมป์ดวงที่ 6 เรียบร้อยแล้ว!!
เนียมิ: ชัยโย!! (^∇^)♪
มิมิ: ในที่สุด พวกเราก็รวบรวมสแตมป์ของเมืองแรกได้ครบเรียบร้อยแล้วล่ะ!! (^∇^)♪
บามบู: โห้!! พวกเธอรวบรวมสแตมป์ได้ครบแล้วเหรอ ยินดีด้วยนะ เอาล่ะ พวกเธออยากลองฟังเพลงใหม่ในซีดีนี้สักหน่อยไหมล่ะ?
มิมิ: ฟังคะฟัง! ^_^
บามบู: งั้นก็เจอกันบนเวทีนะ เพราะเพลงที่ฉันจะใช้ขึ้นแสดงในวันนี้ ก็คือเพลงใหม่นี่ยังไงล่ะ!
--------------------------------------------------------------------------------
ผ่านไป 30 นาที และแล้วก็ได้เวลาที่เขาขึ้นแสดงเพลงใหม่ล่าสุดของเขาบนเวทีในวันนี้ ส่วนมิมิกับเนียมิก็ออกมาดูอยู่ที่หน้าเวทีร่วมกับคนอื่นๆ
เมื่อเพลงจบลง ทุกคนร่วมถึงมิมิกับเนียมิก็ส่งเสียงเชียร์แสดงความถูกใจกันจนสนั่นลั่นฮอล์ โดยที่มิมิกับเนียมิโบกมือให้ และเมื่อบามบูเห็นเขาจึงทำท่าส่งจูบให้กับทั้งสองเพื่อเป็นการตอบรับ
--------------------------------------------------------------------------------
ทางด้านแมรี่ ที่ตอนนี้อยู่ภายในโรงเรียนสอนเต้นของจูดี้ เป็นลักษณะอาคารกว้างชั้นเดียว
แมรี่: ดูเหมือนว่าวันนี้ มิมิกับเนียมิ จะรวบรวมสแตมป์ของเมืองนี้ได้ครบแล้วแหละ
จูดี้: จริงเหรอ!! ในที่สุดพรุ่งนี้พวกเธอก็มาแล้วสินะ!! (ตื่นเต้นจังเลย...!)
>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<