pop'n music RESPECT : STAGE 4 「ชายหาดหรรษา」

หลังจากการพิชิตภารกิจแรกอันเหน็ดเหนื่อย ทั้งสองก็ได้กลับมาที่โรงแรมที่เนียมิพักอยู่ด้วยกัน เนียมิค่อยๆ ล้มตัวลงบนเตียง ร่างกายที่หมดแรงค่อยๆ อ่อนลง นัยน์ตาสีเขียวโตที่เคยเบิกกว้างก็ปิดลงอย่างช้าๆ และนาฬิกาก็ค่อยๆ หมุนไป

จนในที่สุด เธอก็เข้าสู่ห้วงแห่งความฝัน...

--------------------------------------------------------------------------------

เนียมิฝันว่าตัวเองยืนอยู่บนดาดฟ้าของอาคารสูงแห่งหนึ่ง และตรงเบื้องหน้าที่เธอเห็นนั้นเป็นหอคอยโตเกียวทาวเวอร์

และเมื่อเธอลองก้มมองสำรวจตัวเองดู พบว่าเนียมิอยู่ในชุดที่คล้ายกับฮีโร่สาวน้อยเวทมนตร์ (คล้ายๆ พริตตี้เคียว)

ต่อมาเมื่อเธอลองสังเกตบริเวณโตเกียวทาวเวอร์ตรงหน้าอีกครั้ง พบว่ามีบุคคลลึกลับยืนอยู่บนดาดฟ้าของหอชมวิว ซึ่งอยู่ในชุดสาวน้อยเวทมนตร์เช่นกัน และเธอผู้นั้นก็จ้องมองมาทางเนียมิ

ทันใดนั้น หญิงสาวปริศนาก็ได้ถอดผ้าปิดตาของเธอออก แล้วเรียก "ป๊อปคุงสีดำ" ออกมาจากผ้าปิดตาอีกที ทำให้เนียมิรู้สึกตกใจเล็กน้อย

จากนั้นเธอก็โยนป๊อปคุงสีดำตัวนี้ ไปใส่จานดาวเทียมที่อยู่ด้านบนของหอคอย

แล้วจากนั้นจานดาวเทียมก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดขนาดมหึมา ทำให้สีหน้าของเนียมิตอนนี้ ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด

และหลังจากที่เนียมิจ้องมองสัตว์ประหลาดตัวนั้นอยู่พักหนึ่ง เธอก็สูดหายใจลึกเพื่อเป็นการทำใจให้สงบ แล้วตัดสินใจกระโดดพุ่งตัวเข้าไปต่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเร็วสูง

--------------------------------------------------------------------------------

มิมิ: เนียมิจังตื่นได้แล้ว นี่มันตั้ง 9 โมงเช้าแล้วนะ

มิมิเข้ามาปลุกเนียมิที่กำลังนอนหลับอยู่ เมื่อเนียมิรู้สึกตัวเธอก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมาพลางขยี้ตาไปด้วย

เนียมิ: หา... เอ๋... มิมิจัง

มิมิ: ทำไมเธอตื่นสายจังเลยล่ะ? เป็นอะไรรึเปล่า? ฉันตื่นตั้งแต่ 7 โมงแล้วนะ (เมื่อคืนเธอก็ไม่ได้นอนดึกนี่นา พอกลับมาถึงก็ล้มตัวลงนอนเลย)

เนียมิ: ฉันฝันแปลกๆ น่ะ

มิมิ: ฝันเหรอ? แล้วฝันถึงอะไร

แล้วเนียมิก็เล่าเรื่องราวในความฝันให้มิมิฟัง

มิมิ: ฮ่าๆ ฝันแบบนั้นเองหรอกเหรอ ฉันว่าสงสัยเธอคงดูการ์ตูนแนวสาวน้อยเวทมนตร์มากไปแน่ๆ ถึงได้ฝันแบบนี้ (แถมฉากโตเกียวทาวเวอร์ที่ว่าก็คุ้นๆ อีก มาจากฉากเปิดตัวตอนแรกของเรื่อง การ์ดแค็ปเตอร์ซากุระ รึเปล่าหว่า?)

เนียมิ: มันก็น่าจะใช่นะ แต่ฉันรู้สึกว่าความฝันเมื่อคืนมันดูสมจริงมากๆ เลยนะ ราวกับว่าฉันรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลายังไงยังงั้นเลย

มิมิ: เอาเถอะ ยังไงมันก็แค่ความฝัน ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราต้องรู้ บางเรื่องน่ะ เราว่าถ้าไม่รู้มันอาจจะดีกว่าก็ได้นะ

เนียมิ: เออ... อืม

แล้วเนียมิก็ลุกออกจากเตียงเพื่อไปอาบน้ำ เมื่อเสร็จแล้วเธอก็มานั่งที่โต๊ะแต่งตัวเพื่อทำการมัดผมให้เป็นทรงหางคู่ยาว (ช่วงที่นอนพวกเธอจะปล่อยผม)

และเมื่อมัดผมเสร็จแล้ว มิมิก็เอาขนมปังแซนด์วิชไส้ปลามาให้เนียมิ

มิมิ: เอ้า แล้วกินนี่ซะ (ฉันกินเรียบร้อยตั้งแต่เช้าแล้ว)

เนียมิ: ขอบใจนะ ...งั้นกินแล้วนะ

เมื่อกินหมดแล้ว ก็ได้เวลาที่พวกเธอทั้งสองออกผจญภัยกันต่อ

มิมิ: เอาล่ะ วันนี้พวกเราไปไหนกันดีล่ะ?

แล้วเนียมิก็ดูสถานที่ต่างๆ ในแอปแผนที่อยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะตัดสินใจได้

เนียมิ: เอาเป็น..... ที่นี่แล้วกัน

เนียมิชี้ไปที่สถานที่ที่จะไปในหน้าจอมือถือ

มิมิ: โห้!! วันนี้จะไปแถวชายหาดเหรอ ฟังดูน่าสนุกดีนะ

เนียมิ: อืม (∩_∩) ถ้างั้นพวกเราก็...

มิมิ/เนียมิ: ไปลุยกันเลย!! (^_-)/☆\(-_^)

ทั้งสองตะโกนออกมาพร้อมกันในประโยคสุดท้าย

--------------------------------------------------------------------------------

STAGE 4
「ชายหาดหรรษา」

--------------------------------------------------------------------------------

เวลา 12:00 น.

ขณะนี้ทั้งคู่ได้เดินทางมาถึงบริเวณชายหาดของเมืองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

มิมิ: ว้าว!! หาดสวยจัง!!

มิมิกล่าวด้วยความประทับใจทันทีที่ได้เห็นชายหาดอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา

แล้วจากนั้นพวกเธอก็เริ่มปฏิบัติการเดินสำรวจสถานที่

ชายหาดแห่งนี้เต็มไปด้วยเก้าอี้เอนหลังพร้อมร่มฟางจำนวนมาก แน่นอนว่ามีต้นมะพร้าวเยอะด้วยเช่นกัน รวมไปถึงพื้นทรายสีเหลืองอมขาวที่ดูตัดกับน้ำทะเลสีเขียวมรกตได้อย่างสวยงาม ซึ่งเป็นภาพที่เห็นแล้วให้ความรู้สึกถึงการพักผ่อนตากอากาศในช่วงหน้าร้อนดีจริงๆ

เนียมิ: ได้มาเดินรับลมริมทะเลแบบนี้ รู้สึกสดชื่นดีจริงๆ นะ

มิมิ: นั่นสิ ^_^

และในระหว่างที่กำลังเดินเที่ยวไปเรื่อยๆ นั้น ก็มีบุคคลหนึ่งทักเข้ามา

"โทษทีนะคะ พวกคุณคือมิมิกับเนียมิใช่หรือเปล่า?"

จากคำถามนี้ทำให้ทั้งสองรู้สึกแปลกใจ

มิมิ: ทำไมคุณถึงรู้ชื่อพวกเราล่ะ??

"อ้าว พวกเธอยังไม่รู้กันเหรอ ตอนนี้พวกเธอดังแล้วนะ"

มิมิ/เนียมิ: เอ๋??

"ก็เรื่องที่พวกเธอเอาชนะแก็งมาเฟียเมื่อคืนนี้ไง เรื่องนี้น่ะ ได้ลงข่าวไปทั่วเกาะเลยล่ะ ลองดูนี่สิ"

แล้วเธอก็ส่งหนังสือพิมพ์ให้มิมิกับเนียมิลองอ่านดู

มิมิ: "เมื่อคืนนี้เวลา 21:00 น. ได้มีกลุ่มเด็กสาวปริศนาจำนวน 2 คนปรากฏตัวออกมาแข่งป๊อปปิ้งแบทเทิลกับหัวหน้าแก็งไรท์ซิ่งซันจนสามารถเอาชนะไปได้ ซึ่งวีรสตรีทั้งสองมีชื่อว่า มิมิ และ เนียมิ ส่งผลให้ย่านธุรกิจทุกแห่งในเมืองที่แก็งไรท์ซิ่งซันยืดครองมาได้ ถูกปล่อยคืนให้กับเจ้าของธุรกิจเดิมทั้งหมด และหัวหน้าแก็งรวมถึงสมาชิกทั้งหมดได้ถูกจับกุมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนประวัติการแข่งขันครั้งที่ผ่านมาทั้งหมดของแก็งไรท์ซิ่งซันนั้น ยังไม่เคยแพ้ใครเลยแม้แต่ครั้งเดียว จนกระทั่งมาแพ้ให้กับมิมิและเนียมิ" อืม...

เนียมิ: ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่ดังอย่างเดียว แต่มันกลายเป็น "ตำนาน" ไปซะแล้วสิ ^_^

"ใช่แล้วล่ะ ^_^ ข่าวนี้เป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์ของวันนี้เลยนะ เพราะงั้น พวกเธอช่วยเล่นป๊อปปิ้งโชว์ให้ฉันดูเป็นขวัญตาหน่อยจะได้หรือเปล่า"

มิมิกับเนียมิมองหน้ากัน แล้วหันมาตอบว่า

มิมิ: ได้สิ

เนียมิ: จัดไปเลย!! (oﾟvﾟ)👍

===== POP'N MUSIC =====
Memory of Beach - M2U
===== END MUSIC =====

เมื่อจบเพลง หญิงสาวก็อึ้งสุดขีด ไม่ใช่เพียงแค่ฝีมือที่เหนือชั้นสมคำร่ำลือเท่านั้น แต่คะแนนยังเท่ากันเป๊ะๆ อีกด้วย!!

"โห้!! สุดยอด!! (แถมคะแนนยังเท่ากันอีกด้วย ⊙﹏⊙∥)"

เนียมิ: ถ้าเธออยากจะลองแข่งกับพวกเราก็เชิญได้เลยนะ (‾◡◝)☆

"ขอบใจที่ชวนท้าแข่งนะ แต่ไม่เอาดีกว่า แค่ฉันได้เห็นฝีมือการเล่นของพวกเธอฉันก็รู้สึกดีใจแล้วล่ะ ^_^"

เนียมิ: อืม.. ไม่เป็นไร ที่จริงแล้วทางฉันเองก็มีธุระที่ต้องทำอยู่เหมือนกันน่ะ

"งั้นเหรอจ๊ะ ^_^ ถ้างั้นฉันขอลาแล้วนะ บาย"

แล้วหญิงสาวคนนั้นก็เดินจากไป

มิมิ: บ๊ายบายจ้า (0^◇^0)/

แต่เมื่อหญิงสาวเดินออกไปได้ไม่นาน เธอก็หันกลับมา แล้วตะโกนบอก

"เอ่อ! ฉันลืมแนะนำตัวไปน่ะ ฉันชื่อ ยูลูลุ นะ แล้วเจอกันใหม่ล่ะ"

แล้วเธอก็วิ่งจากไปจริงๆ

มิมิ: เอาล่ะ ไหนๆ พวกเราก็มาริมหาดแล้ว งั้นเราไปทำสิ่งนั้นกันเลยไหมล่ะ?

เนียมิ: อะไรเหรอ?

มิมิ: ก็ไปเล่นน้ำทะเลกันไง

แล้วจากนั้นทั้งสองก็เปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำ ก่อนที่จะเริ่มเล่นทะเลและกิจกรรมต่างๆ บนชายหาดด้วยกัน (สร้างปราสาททราย, ปิดตาตีแตงโม, นอนอาบแดด ฯลฯ)

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ขณะนี้เป็นเวลา 16:00 น.

ซึ่งในตอนนี้ทั้งสองได้เลิกเล่นทะเลแล้ว และได้เปลี่ยนกลับเป็นชุดเดิมเรียบร้อยแล้ว

มิมิ: ว้าว พอได้เล่นด้วยกันแบบนี้แล้ว สนุกจริงๆ นะ

เนียมิ: นั่นสินะ จะว่าไปฉันเองก็ไม่ได้มาลงเล่นทะเลอย่างนี้มานานแล้วเหมือนกัน

และในระหว่างที่กำลังเดินอยู่นั้น ทั้งสองก็ได้พบกับกลุ่มคนที่่รวมตัวอยู่ริมทะเลตรงหน้าจำนวนมาก

เนียมิ: นั่นมันอะไรกันน่ะ?

มิมิ: เข้าไปดูกันเถอะ

และเมื่อเข้าไปดู ก็พบว่าที่นี่มีการจัดงานปาร์ตี้บางอย่าง โดยเป็นร้านอาหารที่ตั้งอยู่บนหาด ซึ่งมีคนจำนวนมากทั้งบริเวณรอบนอกและด้านในร้าน

เนียมิ: ทำไมถึงมีคนมากันเยอะอย่างนี้นะ

มิมิ: งั้นลองไปถามพวกเค้าดูกันเถอะ

แล้วมิมิก็ลองเข้าไปถามผู้ชายคนหนึ่ง

มิมิ: ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าที่นี่เค้ามีงานอะไรกันเหรอ ทำไมคนถึงเยอะจัง

"อ๋อ ที่นี่ไม่มีงานปาร์ตี้อะไรเหรอ"

มิมิ: เหรอค่ะ แต่ว่าทำไมถึงมีคนอยู่กันเยอะจัง

"ไม่รู้เหมือนกันนะ ตอนที่ฉันมาถึงก็เห็นมีคนอยู่เยอะแล้วเหมือนกัน"

มิมิ: งั้นก็ขอบคุณสำหรับคำตอบนะค่ะ

แล้วมิมิก็หันกลับมาหาเนียมิ

มิมิ: เค้าบอกว่าที่นี่ไม่มีงานปาร์ตี้น่ะ

เนียมิ: แต่ฉันว่ามันก็ดูน่าสงสัยอยู่ดีนั่นแหละ แสดงว่าที่นี่ต้องมีอะไรพิเศษแน่ๆ คนถึงได้มารวมตัวกันเยอะขนาดนี้

มิมิ: งั้นเราลองไปสำรวจรอบๆ ที่นี่ดูกันก่อนเถอะ

เนียมิ: อือ!!

แล้วทั้งสองก็ออกเดินสำรวจสถานที่ ภายในร้านเป็นร้านอาหารกึ่งบาร์ขนาดไม่ใหญ่มากนัก

และเมื่อลองเดินออกมาสำรวจด้านนอก ด้านนอกก็มีโต๊ะอาหารตั้งอยู่บนพื้นทรายหน้าร้านเช่นกัน และตรงหน้าขึ้นไปทางทะเลมีทางเดินลอยน้ำที่ทอดยาวออกไปค่อนข้างใกล้พอควร

ทั้งสองลองเดินไปตามทางเดินลอยน้ำ เมื่อเดินจนสุดทางพบว่าเป็นเกาะขนาดเล็กที่ถมขึ้นมาเองอีกที บนเกาะนี้มีร้านอาหารกึ่งบาร์อยู่อีกร้านแต่ขนาดเล็กกว่าพอควร และมีจุดจอดเรืออยู่ข้างๆ ร้านอาหาร และมีเวทีขนาดเล็กอยู่ที่สุดทางเดินของเกาะ

มิมิ: บนเกาะถมนี้มีเวทีด้วยแฮะ แสดงว่าที่นี่คงจะมีอะไรอย่างที่ว่าจริงๆ

ทันใดนั้นเนียมิก็ไปพบกับบางอย่างเข้าอยู่ที่ริมขอบเกาะ

เนียมิ: นั่นมันใครกันน่ะ? นั่งอยู่ตรงนั้น ดูท่าทางแปลกๆ ด้วย

แล้วทั้งสองก็ลองเดินเข้าไปหาคนนั้นที่นั่งอยู่ริมน้ำ

พบว่าเป็นเด็กสาว "หูกระต่าย" ที่อายุใกล้เคียงกับพวกเธอ และเมื่อเข้าไปใกล้อีกนิดพบว่าเธอกำลังนั่งร้องไห้อยู่

เนียมิ: (ดูคล้ายกับมินิตจังเลย แต่ไม่ใช่แฮะ) นี่เธอ เป็นอะไรหรือเปล่า?

เนียมิทักไปแต่ก็ยังไม่มีการตอบกลับ

มิมิ: ถ้าเธอมีปัญหาอะไร พวกเรายินดีช่วยเหลือเลยนะ

แล้วจากนั้นเด็กสาวก็หันมามองทั้งคู่

"หือ? พวกเธอคือ"

เนียมิ: ฉันชื่อ เนียมิ

มิมิ: ส่วนฉัน มิมิ ยินดีที่ได้รู้จักนะ

แล้วจากนั้นทั้งสามก็มานั่งคุยกันที่ศาลาหลังคาฟางที่อยู่ใกล้ๆ กับท่าเรือ

ซูล: ชื่อของฉันคือ ซูล (Sue) ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะ ^_^ แล้วก็ ขอโทษด้วยนะที่ร้องไห้ออกไปแบบนั้น

เนียมิ: ไม่เป็นไรเหรอจ๊ะ

มิมิ: ว่าแต่แล้วเธอมีปัญหาอะไรอยู่งั้นเหรอ?

ซูล: คือที่จริงเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะ...

--------------------------------------------------------------------------------

ย้อนกลับไปเมื่อ 1 ชั่วโมงที่แล้ว เวลา 15:00 น. (ซึ่งในตอนนั้น มิมิ เนียมิ กำลังเล่นน้ำทะเลกันอยู่)

ในขณะที่ซูลกำลังเดินเล่นอยู่ริมหาดนั้น ก็มีเด็กหนุ่มเข้ามาถามคำถามกับเธอ ซึ่งเค้าผู้นั่นก็คือ ไทม์เมอร์ นั่นเอง

ไทม์เมอร์: โทษทีนะครับ ไม่ทราบว่าพอจะพบเห็น หรือรู้เบาะแสน้องสาวของผมหรือเปล่าครับ

แล้วเขาก็หยิบนาฬิกาลูกตุ้มที่ห้อยด้วยสายอยู่กับกระเป๋ากางเกงออกมา แล้วเปิดฝานาฬิกาออกเพื่อให้ดูรูปของน้องสาวที่ติดอยู่ด้านในฝา

ซูลดูรูปอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะตอบไปว่า

ซูล: เออ.. ไม่ทราบเลยคะ

แล้วไทม์เมอร์ก็จดจ้องซูลที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความตกใจอยู่พักหนึ่ง

ซูล: เป็นอะไรรึเปล่าคะ?

สติของไทม์เมอร์ที่กำลังคิดเรื่องต่างๆ นั้นกลับมาอยู่กับตัว

ไทม์เมอร์: อ๋อ เปล่าครับเปล่า

ซูล: ค่ะ...

ซูลตอบรับปฎิกิริยาแปลกของเด็กหนุ่ม

ไทม์เมอร์: จะว่าไป เธอนี้ก็ดูคล้ายกับน้องสาวของผมมากจริงๆ นะ ถ้างั้นผม เออ...

คำพูดขาดหายไปพร้อมกับสีหน้าแดงราวกับเขินอะไรอยู่

ซูล: มีอะไรเหรอคะ?

ไทม์เมอร์: คือว่า.. ถ้าไม่รังเกียจ ช่วยมาเดินเล่นกับผมแป๊ปนึงจะได้หรือเปล่า

แล้วซูลก็ใช้เวลาคิดอยู่พักหนึ่ง

ซูล: งั้นก็.... ได้ค่ะ ว่าแต่นายชื่ออะไรเหรอ

ไทม์เมอร์: ผมเหรอครับ?

ไทม์เมอร์ถามกลับพร้อมกับชึ้มาที่ตัวเอง

ซูล: แล้วแถวนี้มันมีใครอีกล่ะคะ (* ￣︿￣)

เธอตอบกลับพร้อมตีสีหน้าโมโหเล็กน้อย

ไทม์เมอร์: อุย...อย่าโกรธสิครับ ผมชื่อไทม์เมอร์นะ ว่าแต่เราไปเดินเล่นกันเลยดีกว่านะครับ

ไทม์เมอร์หัวเราะเบาๆ แล้วทั้งสองก็ออกเดินเล่นริมชายหาดไปเรื่อยๆ ด้วยกัน

และในระหว่างนั้น ซูลเองก็เริ่มรู้สึกประทับใจ ที่อยู่ดีๆ ก็มีชายหนุ่มชวนมาเดินเล่นด้วย ก่อเกิดความรู้สึกดีๆ อยู่เต็มหัวใจ

-ผ่านไป 30 นาที-

หลังจากที่เดินทัวร์ตามที่ต่างๆ มาได้พักใหญ่ ซูลก็ได้พาไทม์เมอร์มาที่เกาะถม (ที่เดียวกับที่ มิมิ เนียมิ อยู่ในตอนนี้)

ซูล: จริงๆ แล้วฉันอาศัยอยู่แถวนี้แหละ

ไทม์เมอร์: โห! สวยจังเลยนะครับ (มีดอกไม้เต็มไปหมดเลย)

ซูล: อืม.. ฉันชอบที่นี่มากๆ เลยล่ะ เวลาไม่สบายใจอะไร ฉันก็จะมานั่งชมเกลียวคลื่นที่นี่เป็นประจำน่ะ

ไทม์เมอร์: งั้นเหรอครับ... จริงด้วยสิ แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ (เดินมาตั้งนานยังไม่ได้ถามชื่อเธอเลย)

ซูล: ฉันชื่อซูล ยินดีที่ได้รู้จักกันนะ แล้วก็...

แล้วซูลก็ลุกขึ้นยืน ทำให้ไทม์เมอร์รู้สึกสงสัยเล็กน้อย

ซูล: ถ้าไม่รังเกียจ ช่วยมาคบกับฉันหน่อยจะได้มั้ย ฉันจะยกรักครั้งแรกให้ทั้งหมดเลย

แล้วซูลก็คำนับตัวเพื่อขอร้อง

ทันใดนั้น หลังจากที่ไทม์เมอร์ได้ยินคำขอของซูล อยู่ๆ ภาพของเนียมิในวันที่เธอแข่งชนะครั้งแรก ก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขาอย่างกะทันหัน

ไทม์เมอร์: เออ..... ขอโทษด้วยนะครับ ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว

ซูล: Σ( °Д°)!!

จากคำตอบนี้ ทำให้ซูลถึงกับช็อก

ไทม์เมอร์: และสาเหตุจริงๆ ที่ผมชวนเธอเดินเล่น เพราะต้องการจะคลายความคิดถึงน้องสาวของผมเท่านั้นเอง เพราะเธอเองก็สวมหูกระต่ายเหมือนกันเลย

แล้วไทม์เมอร์ก็วิ่งหนีไปเลย

ไทม์เมอร์: ขอโทษด้วยจริงๆ นะคร้าบ!! ＞﹏＜

--------------------------------------------------------------------------------

-กลับมายังปัจจุบัน-

หลังจากที่ซูลเล่าเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ให้ฟังทั้งหมดแล้ว ก็ทำให้มิมิถึงกับแทบอยากจะร้องไห้

มิมิ: หือๆๆ (ノへ￣、) จริงๆ แล้วฉันเองก็เคยประสบปัญหาด้านความรักมานับครั้งไม่ถ้วนเหมือนกันนะ เพราะฉะนั้นแล้ว ฉันยินดีให้การช่วยเหลือเต็มที่เลยนะ

ซูล: ขอบใจนะ!! แต่พอได้รู้ว่าเธอเองก็เคยอกหักมาก่อนเหมือนกัน ฉันก็พอจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ （*＾-＾*） (ได้เจอคนร่วมชะตากรรมเดียวกัน)

มิมิ: อืม.. ดีแล้วล่ะ ถึงวันนี้จะไม่สมหวัง แต่ยังมีโอกาสครั้งใหม่เสมอนะ!! （*＾-＾*） (เหมือนกับที่ฉันกำลังสู้อยู่ในตอนนี้ ...ถึงแม้จะรู้สึกไม่อยากสู้ต่อแล้วก็เถอะ)

เนียมิ: (คนที่ไทม์เมอร์ชอบจริงๆ งั้นเหรอ??)

เนียมิยังคงสงสัยกับประโยคนั้น → "ไทม์เมอร์: เออ..... ขอโทษด้วยนะครับ ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว"

มิมิ: เอ่อ! จริงด้วยสิ ฉันขอถามอะไรอย่างหนึ่ง เธอพอจะรู้ไหมกว่าทำไมแถวนี้ถึงมีคนมาเที่ยวเยอะจังเลย??

ซูล: อ๋อ หมายถึงนั่นน่ะเหรอ จริงๆ แล้ววันนี้ตอน 1 ทุ่มฉันมีขึ้นแสดงที่นี่น่ะ

มิมิ: ขึ้นแสดงเหรอ??

ซูล: ใช่แล้วล่ะ ที่จริงฉันเป็น "อินดี้ไอดอล" ประจำร้านอาหารแห่งนี้น่ะ

เนียมิ: อินดี้ไอดอลงั้นเหรอ มันหมายความว่ายังไง? (ไม่เคยได้ยินศัพท์นี้มาก่อนเลย)

ซูล: ก็หมายถึงนักร้องไอดอลที่ดังอยู่แค่เฉพาะถิ่นยังไงล่ะ ปกตินักร้องไอดอลทั่วไปเช่น ตระกูลโฟร์ตีเอต จะดังระดับประเทศใช่มั้ย แต่อินดี้ไอดอลก็คือ ไอดอลที่ดังหรือเปิดการแสดงอยู่แค่ที่ใดที่หนึ่งเท่านั้น ไม่ได้เผยแพร่ทางสื่ออื่นๆ

เนียมิ: อ๋อ อย่างนี้นี่้เอง... คนถึงได้มารอดูการแสดงของเธอเองสินะ

ซูล: เพราะงั้น...

แล้วซูลก็เข้ามาจับมือกับ มิมิ เนียมิ

ซูล: เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนที่พวกเธอช่วยเรื่องอกหักเมื่อกี้ ฉันขอร้องให้พวกเธอ ช่วยมาร่วมขึ้นแสดงบนเธียร์เตอร์ส่วนตัวของฉันด้วยจะได้หรือเปล่า?

มิมิ/เนียมิ: ขึ้นแสดง!? Σ( °Д°)

มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ

มิมิ: แต่ถ้าทำแบบนั้น พวกเราจะไม่มีเวลาซ้อมก่อนนะ

ซูล: ฮ่าๆ ^_^ เรื่องพรรณนั้นไม่ต้องสนหรอก ขึ้นชื่อว่า "อินดี้ไอดอล" น่ะ ขอแค่สนุกไปกับเสียงเพลงเหมือนตอนที่เล่นป๊อปปิ้งก็พอแล้วล่ะ

มิมิ: แต่ฉันว่า...

เนียมิ: ตกลง ฉันจะช่วย! (oﾟvﾟ)👍

ยังไม่ทันที่มิมิได้พูด เนียมิก็พูดแทรกเข้ามาก่อน

มิมิ: เนียมิจัง จะดีเหรอ

เนียมิ: แน่นอนสิ "ขอแค่สนุกไปกับเสียงเพลงเหมือนตอนที่เล่นป๊อปปิ้งก็พอแล้ว" จริงมั้ยล่ะ (‾◡◝)

มิมิ: มันก็จริงนะ แต่ว่าการแสดงโชว์กับเล่นป๊อปปิ้ง มันไม่เหมือนกันนะ เพราะถ้าพวกเราไม่ซ้อมเพื่อให้รู้แพทเทิร์นก่อน โอกาสที่การแสดงจะล่มกลางคันมีสูงมากเชียวนะ

เนียมิ: มิมิจัง เชื่อฉันสิ พวกเราต้องทำได้แน่ ก็เพราะพวกเราสองคน "ชอบเสียงเพลง" ไม่ใช่เหรอ

จากคำพูดนี้ ทำให้มิมิถึงกับเขินจนหน้าแดงเล็กน้อย

มิมิ: (///>︿<///) ...ก็ได้ (ถ้าการแสดงล่มขึ้นมา ฉันไม่รับผิดชอบด้วยนะ)

แล้วทั้งสามคนก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน

--------------------------------------------------------------------------------

เวลา 19:00 น.

ขณะนี้ มิมิ เนียมิ และซูล ได้เตรียมตัวรอขึ้นเวทีอยู่ที่ด้านหลังของเวที

ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว แสงไฟจากเวที และแสงระยิบระยับจากเทียนลอยน้ำที่อยู่รอบๆ เกาะถมอันเป็นที่ตั้งของเวทีแห่งนี้ เป็นสิ่งดึงดูดความสนใจที่เรียกให้ทุกคนอยากมาดูการแสดงของซูลเป็นที่สุด☆

โฆษก: ท่านผู้มีเกียรติทุกท่านครับ.. โชว์ในค่ำคืนนี้เรามีแขกรับเชิญสุดพิเศษ ที่บอกได้เลยว่า เซอร์ไพร์สุดๆ ไปเลย!☆

โฆษกเวทีกล่าวเตรียมเปิดการแสดง แล้วผู้ชมทุกคนก็ส่งเสียง "เย้!!" ออกมาพร้อมกันเพื่อตอบรับ

-ด้านหลังเวที-

เนียมิ: มิมิจัง คิดซะว่านี่คือ "เล่นป๊อปปิ้ง" นะ

มิมิ: ฉันจะพยายามจ๊ะ

-ด้านหน้าเวที-

โฆษก: เอาล่ะครับ ถ้าพร้อมแล้ว ขอเชิญพบกับไอดอลขวัญใจทุกท่านประจำชายหาดแห่งนี้ ซูล! และแขกรับเชิญพิเศษ มิมิและเนียมิ!☆

แล้วผู้ชมทุกคนก็ส่งเสียง "เย้!!" ออกมาพร้อมกันอีกครั้ง

แต่ดูเหมือนว่าหลังจากที่ผู้ชมบางคนได้ชื่อ มิมิ เนียมิ ก็เกิดอาการอึ้งไปตามๆ กัน

"เฮ้ย! นั่นมันป๊อปปิ้งเพลย์เยอร์ในตำนานที่ผู้คนเค้าร่ำลือกันไม่ใช่เหรอ?"

เสียงพึมพำจากผู้ชมบางส่วน

แล้วจากนั้น มิมิ เนียมิ และซูล ก็ได้เดินขึ้นมาบนเวทีพรัอมกัน แล้วการแสดงก็เริ่มขึ้นทันที

===== POP'N COURSE =====
[STAGE 1] I Want You - Lin-G
[STAGE 2] I Want You ~Twinkle★Twinkle Sunshine~ - Studio LAY-BACK
[STAGE 3] I Want You (RD MIX) - Lin-G
[STAGE 4] ALiCE - seibin ※เพลงของ มิมิ เนียมิ ประจำภาค RESPECT
===== END COURSE =====

เมื่อการแสดงจบลง ผลลัพธ์คือ พวกเธอทั้งสองสอบผ่านฉลุย! ผู้ชมทุกคนรู้สึกชื่นชอบโชว์ในครั้งนี้มากเลยทีเดียว

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาต่อมา หลังจากที่การแสดงสิ้นสุดแล้ว มิมิ เนียมิ ก็มาอยู่ที่ร้านอาหารบนหาด

เจ้าของร้าน: ต้องขอบคุณพวกเธอจริงๆ เลยนะ เพราะการแสดงในวันนี้ทำให้ร้านเรามีลูกค้าเยอะขึ้นมากเลยล่ะ

ซูล: ใช่แล้วล่ะ ตั้งแต่ที่ฉันเคยแสดงมา ยังไม่เคยมีครั้งไหนที่มีคนมาดูเยอะขนาดนี้เลย ฉันต้องขอขอบคุณพวกเธอด้วยนะ

เนียมิ: แฮะๆ (*￣▽￣*)ブ

เนียมิพลางเกาหัวของตัวเอง

เจ้าของร้าน: และเพื่อเป็นการตอบแทนที่พวกเธอช่วยพวกเราเรียกลูกค้า พวกเธอช่วยเปิดแอปป๊อปปิ้งเพลย์เยอร์ แล้วส่งมือถือมาให้ฉันสแกนหน่อยสิ

มิมิ: ค่ะ

แล้วทั้งสองก็เปิดแอปป๊อปปิ้งเพลย์เยอร์ในมือถือ แล้วยื่นหน้าจอมือถือไปให้เจ้าของร้านทำการสแกนด้วยเครื่องที่หน้าตาคล้ายกับ เครื่องสแกนบาร์โค้ดในร้านสะดวกซื้อ

และเมื่อสแกนเสร็จ ปรากฏว่าทั้งสองได้รับ "สแตมป์" ดวงที่สองแล้วเป็นที่เรียบร้อย

มิมิ/เนียมิ: สำมะเร็จ!! ได้สแตมป์ดวงที่สองแล้ว!! ( ﾉ ﾟ▽ﾟ)ﾉ☆＼(ﾟ▽ﾟ＼)

ทั้งสองพลางกระโดดแสดงความดีใจพร้อมกัน

ซูล: แล้วก็... มีข่าวดีอีกอย่างด้วยนะ

มิมิ/เนียมิ: หืม?

ซูล: เมื่อกี้นี้ มีค่ายเพลงเค้าติดต่อมาให้ฉันไปเป็นไอดอลจริงๆ ด้วยล่ะ ที่ทำได้แบบนี้ เป็นเพราะพวกเธอแท้ๆ เลยนะ

มิมิ: อืม ยินดีด้วยนะ (∩_∩) คราวนี้เธอได้ดังในระดับประเทศ.. ไม่สิ ระดับเกาะสมใจอยากแล้วล่ะ

ซูล: อืม (∩_∩) ขอบคุณพวกเธออีกครั้งมากๆ เลยนะ

เนียมิ: งั้น... ฉันขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย

เนียมิถามแทรกเข้ามา

ซูล: อะไรเหรอ?

เนียมิ: ซูลจัง เป็นอะไรก็ทางร้านเหรอ? (เป็นหุ้นส่วน หรือ ลูกสาวของเจ้าของร้าน?)

ซูล: ฮ่าๆ (∩_∩) ถ้าเรื่องนั้นล่ะก็ จริงๆ แล้ว ฉันเป็นลูกสาวของเจ้าของร้านอาหารนี่แหละ

มิมิ/เนียมิ: เอ๋?!

มิมิและเนียมิพูดออกมาเกือบพร้อมกัน

เจ้าของร้าน: ใช่แล้วล่ะ ซูลจังเป็นลูกสาวของผมเอง

มิมิ: งั้นก็หมายความว่าการแสดงบนเวทีของเธอ เป็นการทำเพื่อเรียกลูกค้าใช่มั้ยคะ?

เจ้าของร้าน: ถูกต้องแล้วล่ะ จริงๆ แล้วทางฉันไม่ได้บังคับหรอกนะ แต่พอดีเมื่อก่อนลูกฝันอยากจะเป็นไอดอลที่มีชื่อเสียง ทางฉันก็เลยทดลองลงทุนสร้างเธียร์เตอร์ส่วนตัวให้กับลูกโดยเฉพาะ เพื่อไว้ใช้สำหรับจัดการแสดงเรียกลูกค้าเข้าร้านไปด้วยเลย ซึ่งแน่นอนว่าผมก็ไม่ได้หวังรายได้จากค่าเข้าชมตั้งแต่แรกอยู่แล้ว (เข้าชมได้ฟรี) แต่ผมหวังที่จำนวนลูกค้าเข้าร้านอาหารมากกว่า...

เนียมิ: อย่างนี้นี่เอง "ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว" สินะ

เจ้าของร้าน: ฮ่าๆ (∩_∩) คงงั้นแหละ เอาล่ะ เพื่อเป็นการฉลองที่ลูกสาวกำลังจะกลายเป็นไอดอลแบบเต็มตัว คืนนี้ฉันจะให้พวกเธอกินได้ฟรีทุกอย่างไม่อั้นเลยนะ

มิมิ: จริงเหรอค่ะ!? ขอบคุณด้วยนะคะ (*^▽^*)

แล้วหลังจากนั้น มิมิ เนียมิ และซูล ก็ร่วมรับประทานอาหารด้วยกันในร้านอย่างมีความสุข

เนียมิ: (วันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดีอีกวันนะคะ... ซึ่งก็ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้พวกฉันจะต้องเจอกับอะไรอีก แต่ฉันก็จะพยายามสู้ให้สุดกำลังที่มีไปเลย เพราะเป้าหมายเค้ามีไว้พุ่งชนนี่เนอะ (*^_^*))

เนียมิบรรยายกับผู้อ่านนิยาย

>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<

Cotton Guardian Force Saturn Tribute ประกาศลงให้กับ PS4 และ Switch

สวัสดีครับ แอดมินเอครับผม ' w')/

ได้เวลากลับมาอัพเดตข่าวคราวของเกม Cotton กันอีกครั้งนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าแอดมินบล็อกนี้ไปโฟกัสกับ Pop'n Music อย่างเดียวจนเลิกสน Cotton ไปซะแล้ว มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า

City Connection ผู้จัดจำหน่ายได้ประกาศผ่านงาน Shooting Game Daikanshasai 2021 ว่า พวกเขาเตรียมจะวางจำหน่ายชุดรวมเกมแนวยานยิงจากค่าย Success ในชื่อว่า Cotton Guardian Force Saturn Tribute โดยจะลงให้กับ PS4 และ Switch ในวันที่ 30 กันยายนนี้ ทั้งในรูปแบบปกติ และ Limited Edition และจะเปิดให้พรีออเดอร์ในวันที่ 27 เมษายนนี้ที่ญี่ปุ่น นอกจากนี้ทาง City Connection ยังมีแผนที่จะวางจำหน่ายให้กับแพลตฟอร์มอื่นๆ อีกด้วย (หนึ่งในนั้นคาดว่ามี PC รวมอยู่ด้วยแน่นอน และอาจจะเอามาวางขายแบบแยกเกมเหมือนกับเกมจากชุด Psikyo Shooting Collection ซึ่งจัดจำหน่ายโดย City Connection เช่นกัน)

โดยภายในเกมรวมชุดนี้จะประกอบไปด้วย Cotton 2, Cotton Boomerang, และเกมรถถังประจัญบาน Guardian Force เป็นของแถมด้วยอีกหนึ่งเกม นอกจากนี้ยังเพิ่มฟีเจอร์และระบบช่วยเหลือต่างๆ เข้ามาให้อีกด้วย ตัวอย่างเช่น ระบบ Autofire, ระบบย้อนเวลาด้วยการกดปุ่มเดียว, ระบบ Save State เซฟจากจุดไหนของเกมก็ได้, โหมด Score Attack สำหรับแข่งขันทำคะแนนแบบออนไลน์, และอีกมากมาย

นอกจากนี้ทาง Success ทีมพัฒนา ยังได้เปิดเผยความคืบหน้าของเกม Cotton ภาคใหม่อีกด้วย โดยจะวางจำหน่ายให้กับระบบอาร์เคดก่อน ผ่านแพลตฟอร์ม SEGA ALL NET เฉพาะประเทศญี่ปุ่น ซึ่งทางทีมงานได้เผยว่าพวกเขายังไม่ค่อยรู้สึกพอใจกับตัวเกมในช่วงต้นของการพัฒนาเท่าไหร่นัก แต่พวกเขามั่นใจว่าจะต้องทำออกมาได้ดีจนถูกใจแฟนๆ ของเกมซีรี่ส์นี้ในภายหลังอย่างแน่นอน (ยังไม่มีการเปิดเผยว่าจะเป็นแนวมุมมองด้านข้างหรือแบบ Rail Shooter แต่ส่วนตัวอยากให้เป็นแบบ Rail Shooter เหมือนกับ Sin & Punishment: Star Successor จริงๆ)


ที่มา: Gematsu


หน้านี้แก้ไขล่าสุดเมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม 2564

pop'n music RESPECT : STAGE 3 「ศึกแห่งการเดิมพัน」

【ความเดิมตอนที่แล้ว】

เนียมิ: ชั้นชื่อ เนียมิ น่ะ

มิมิ: ฮิฮิ (∩_∩) ส่วนชั้นชื่อ มิมิ (Mimi) ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะ!

แล้วมิมิก็ยื่นมือออกไปหาเนียมิ เนียมิก็ทำหน้างงๆ

มิมิ: จับสิคะ

แล้วเนียมิก็ตัดสนใจยื่นมือออกมาจับด้วยกัน

ระหว่างนั้นเนียมิแอบคิดในใจ "ทำไมโลกมันกลมจังแฮะ...."

เนียมิ: เอาเป็นว่านับตั้งแต่วันนี้ ก็ขอฝากตัวด้วยแล้วกันนะ! (∩_∩) ว่าแต่.. ทำไมเธอถึงมีหน้าตาคล้ายกับชั้นมากเลยล่ะ

มิมิ: นั่นสิ ทำไมหว่า... = =" ??

เนียมิ: ฮ่าๆ เรื่องนั้นช่างมันเถอะ แต่ชั้นเองก็เคยได้ยินมาเหมือนกันนะว่า...บนโลกนี้จะมีคนที่หน้าตาเหมือนกับเราเป๊ะๆ อยู่คนหนึ่ง.. ส่วนเรื่องร้านซานริโอ้ ชั้นไม่รู้หรอกนะว่าอยู่ที่ไหน

มิมิ: อืม โทษทีนะที่รบกวน แล้วเธอกำลังจะไปไหนเหรอ (ทำภารกิจอยู่หรือเปล่า?)

เนียมิ: เออ.. กำลังเที่ยวสำรวจแถวๆ นี้อยู่น่ะ แล้วเธอจะไปหาร้านที่ว่าด้วยกันกับชั้นเลยมั้ยล่ะ (ที่จริงกำลังว่างอยู่พอดี)

มิมิ: ก็เอาสิ (*^_^*)

แล้วทั้งสองก็เริ่มต้นออกเดินทางด้วยกันเป็นครั้งแรก.. การที่มีเพื่อนเดินตามไปด้วยมันเป็นอะไรที่เนียมิไม่ชินเอาซะเลย

--------------------------------------------------------------------------------

STAGE 3
「ศึกแห่งการเดิมพัน」

--------------------------------------------------------------------------------

และในระหว่างที่ทั้งสองกำลังเดินหาร้านนั้น สายตาเกือบทุกคู่ก็ได้จ้องมาที่มิมิกับเนียมิ เพราะหน้าตาที่เหมือนกันราวกับเป็นพี่น้องฝาแฝดกันจริงๆ ทั้งที่จริงแล้วไม่ใช่เลย

และเวลาผ่านไปหลายนาที ในที่สุด ทั้งสองก็หาร้านซานริโอ้กิ๊ฟเกทเจอจนได้

มิมิ: อ่ะ เจอแล้ว!!

แล้วมิมิก็วิ่งตรงเข้าไปหาสินค้าที่เกี่ยวกับ "มายเมโลดี้" ในทันที

มิมิ: ว้าว!! น่ารักจัง (p≧w≦q)♡

เนียมิ: เธอชอบมายเมโลดี้เหรอเนี่ย

มิมิ: อืม ชอบมากเลยล่ะ ที่จริงยังชอบ วิชมีเมลล์ กับ บอนบอนริบบ้อน และก็ ชูการ์บันนี่ส์ ด้วยนะ แต่ไม่เท่าเมโลดี้อยู่ดี อิอิ

เนียมิแอบคิดในใจ "ที่แท้ชอบคาแรคเตอร์ของตัวเอง(กระต่าย)นี่เอง..."

และในระหว่างที่มิมิกำลังสนุกกับการเลือกดูสินค้านั้น เนียมิเองก็ลองเดินดูสินค้าภานในร้านด้วยเช่นกัน จนกระทั้งไปพบกับตู้ขายข้าวโพดคั่วคิตตี้อันเลื่องชื่อ...

และเมื่อเธอยืนอยู่หน้าตู้ เสียงเพลงจากตู้ขายข้าวโพดคั่วก็ดังขึ้นมา

และเมื่อเธอยืนฟังจนเพลงเริ่มลูปใหม่อีกครั้ง จากนั้นเธอก็เต้นเลียนแบบในคลิปของคิตตี้อย่างสนุกสนาน...

เมื่อเต้นเสร็จ เธอก็เข้าไปซื้อข้าวโพดคั่วจากตู้

เวลาผ่านไปหลังจากที่มิมิเลือกซื้อสินค้าได้แล้ว ซึ่งในระหว่างที่เนียมิรอ เนียมิก็กินข้าวโพดคั่วตราคิตตี้ที่ซื้อมาไปพลางๆ

มิมิ: เพื่อเป็นการตอบแทนที่เธอช่วยฉันหาร้านซานริโอ้ ฉันให้นี่

มิมิมอบสินค้าที่ซื้อมาให้เนียมิ นั่นคือ กระเป๋าคิตตี้

เนียมิ: อ๊ะ! ขอบใจนะ

มิมิ: เอ้อ! จริงด้วยสิ ตอนนี้เนียมิจังพักอยู่ที่โรงแรมไหนล่ะ?

เนียมิ: ฉันอยู่ที่โรงแรมที่อยู่นอกเมืองทางตอนใต้ใกล้กับสนามบินน่ะ

มิมิ: เออ... งั้น... ถ้าไม่รังเกียจ เออ...

มิมิถามด้วยสีหน้าแดงราวกับเขินอะไรอยู่

เนียมิ: มีอะไรรึ?

มิมิ: ถ้าไม่รังเกียจ... ฉันขอ...

"ขอโทษทีนะครับ"

ยังไม่ทันที่มิมิจะได้พูด อยู่ดีๆ ก็มีคนมาขัดจังหวะ

และเมื่อทั้งสองหันมามอง ก็พบว่าเขาคือไทม์เมอร์นั่นเอง

เนียมิ: อ่ะ ไทม์เมอร์นิ

ไทม์เมอร์: ไม่ทราบว่า.. พอจะพบเห็น หรือรู้เบาะแสน้องสาวของผมหรือเปล่าครับ

แล้วเขาก็หยิบนาฬิกาลูกตุ้มออกมา แล้วเปิดฝานาฬิกาออกเพื่อให้ดูรูปของน้องสาวที่ติดอยู่ด้านในฝา

เนียมิ: (นั่นมันมินิตไม่ใช่เหรอ)

เนียมิคิดในใจ แล้วทั้งสองก็ส่ายหน้าเพื่อเป็นการแสดงว่า "ไม่ทราบ"

ไทม์เมอร์: งั้นก็ขอโทษที่มารบกวนนะ ไปละ

และเขาก็จากไปอย่างรวดเร็วราวกับเป็นกระต่ายจริงๆ

เนียมิ: ที่แท้ก็มาตามหาน้องสาวที่หายตัวไปนี่เอง.. (ไม่ได้ตั้งใจจะมาแข่งเกมเสมือนจริงสินะ)

มิมิ: นี่ เนียมิจัง เธอได้ลงชื่อเข้าร่วมแข่งขันไปแล้วรึยัง

เนียมิ: อ๋อ หมายถึงการแข่งขันที่ร้านป๊อปปิ้งนั่นน่ะเหรอ.. อ่ะ จริงด้วยสิ!

เมื่อเธอพูดถึงร้านป๊อปปิ้งแห่งนั้น ก็ทำให้เธอนึกถึงเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นในวันนี้ขึ้นมาได้ แล้วจากนั้นเนียมิก็ได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับแก็งมาเฟียให้มิมิฟัง

มิมิ: เอ้!! มันมีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย?! (เพิ่งรู้จากเธอนะเนี่ย)

เนียมิ: ดูเหมือนว่าจะเป็น "ภารกิจ" ที่เราต้องเคลียร์ให้ได้น่ะ เพราะงั้นก็เลยอยากให้เธอไปช่วยแข่งด้วยกันกับฉันหน่อยได้มั้ยอ่ะ (บางทีถ้าพวกเราชนะ อาจจะได้สแตมป์แรกก็ได้)

แล้วมิมิก็ใช้เวลาคิดกับเรื่องนี้อยู่ครู่หนึ่ง ว่าจะเอายังไงดี

มิมิ: ได้! เรามาร่วมมือกัน

เนียมิ: เจ๋งเป้ง!! งั้นคืนนี้เรามาลุยกันให้สุดไปเลย!!

มิมิ: โอ้!!

แล้วทั้งสองก็จับมือกันอีกครั้งเพื่อสร้างขวัญกำลังใจ

เนียมิ: เดี๋ยวฉันขอตัวกลับที่พักก่อนนะ แล้วเจอกันใหม่ที่ร้านล่ะ (นี่ก็เริ่มเย็นแล้วด้วย)

แล้วเนียมิก็จากไป

มิมิ: เดี๋ยวก่อนสิ!!

หลังจากที่เนียมิเดินออกไปได้ไม่นาน มิมิก็เรียกขึ้นมา เนียมิจึงหันกลับมา

เนียมิ: หืม?? อะไรอีกล่ะ

มิมิ: ฉันขอ... ตามไปด้วยได้มั้ย

เนียมิ: (จะตามไปด้วยตลอดเลยเหรอเนี่ย =.=) ทำไมล่ะ??

มิมิ: เดี๋ยวฉันจะเล่าสาเหตุให้ฟังทีหลัง แต่ตอนนี้ขอตามไปด้วยก่อนได้มั้ย

แล้วเนียมิก็ใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่ง

เนียมิ: เออ.. งั้น.. ก็ได้

แล้วทั้งสองก็เดินทางกลับไปยังโรงแรมที่เนียมิพักอยู่ด้วยกัน

--------------------------------------------------------------------------------

ทั้งสองเดินทางกลับมาที่โรงแรมด้วยรถแท็กซี่ และหลังจากเดินทางมาถึงที่หมายแล้ว

มิมิ: โห!! โรงแรมหรูจัง

มิมิกล่าวหลังจากที่ลงมาจากรถ แล้วจากนั้นเนียมิก็พามิมิไปยังห้องพักของตน

เนียมิ: นี่แหละ ห้องพักของฉัน

เนียมิกล่าวหลังจากที่เปิดประตูห้องเข้ามา

มิมิ: โห!! (★o★)

มิมิรู้สึกตื่นตากับห้อง Deluxe Double สุดหรูเป็นอย่างมาก

มิมิ: นี่เธอไปหาห้องแบบนี้มาได้ยังไงเนี่ย

เนียมิ: เออ.. ต้องเรียกว่าเป็นโชคช่วยมากกว่า ฮ่าๆ （＾∀＾） เอ้า ถ้าเธออยากจะนั่งเล่นบนเตียงก็เชิญได้เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ

มิมิ: งั้นขอรบกวนหน่อยนะ (✿◠‿◠)

จากนั้นมิมิก็ขึ้นไปนั่งและนอนบนเตียงอย่างสบายใจ ส่วนเนียมิก็ไปจัดและเก็บของที่ซื้อมาเข้ากระเป๋าเดินทางของตนเอง

มิมิ: ว้าว ฮ่าๆ !! เตียงนุ่มดีจริงๆ

มิมิกล่าวหลังจากที่ขึ้นไปนอนเล่นบนเตียง แล้วมิมิก็หันมาถามเนียมิ

มิมิ: นี่เนียมิจัง ค่าพักคืนละเท่าไหร่เหรอ (ท่าทางจะแพง..)

เนียมิ: ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันน่ะ เพราะในช่วง 7 วันแรกที่เพลย์เยอร์ทุกคนเข้ามาอยู่บนเกาะนี้ เค้าให้พักฟรีน่ะ

มิมิ: อืม นั่นสินะ ลืมเรื่องนั้นไปซะสนิทเลย

เวลาต่อมา หลังจากที่เนียมิจัดของเสร็จแล้ว

เนียมิ: เอ้อ! จริงด้วยสิ จะว่าไปฉันยังไม่เคยเห็นฝีมือการเล่นป๊อปปิ้งของเธอเลยนี้นา

มิมิ: อ๋อ ถ้าหมายถึงนั่นละก็.. งั้นมาลองดวลกับฉันเลยมั้ยละ

เนียมิ: จัดไป!! (∩^o^)⊃

===== POP'N BATTLE =====
Nyami vs Mimi
Waiting for you - Mycin.T [pop'n music RESPECT : DJMAX Crossover]
===== END BATTLE =====

หลังจบเพลง ปรากฏว่าทั้งคู่ทำคะแนนได้เท่ากัน!!

เนียมิ: เสมอกันเหรอเนี่ย?! （⊙ｏ⊙） (ไม่น่าเชื่อ!!)

มิมิ: เล่นได้คะแนนเท่ากันแบบนี้ แสดงว่าฝีมือระหว่างฉันกับเธอต้องอยู่ในระดับเดียวกันแน่ๆ เลย ถ้างั้นลองมาตัดสินผลในเพลงต่อไปดูมั้ย

เนียมิ: โอเค!!

===== POP'N BATTLE =====
Nyami vs Mimi
Running girl - Mycin.T [pop'n music RESPECT : DJMAX Crossover]
===== END BATTLE =====

และเมื่อจบเพลงที่สอง ปรากฏว่าทั้งคู่ทำคะแนนได้เท่ากันอีกแล้ว!!

มิมิ: อะไรกันเนี่ย!? คะแนนเท่ากันอีกแล้ว!! o((⊙﹏⊙))o

เนียมิ: หรือนี่หมายความว่า...

มิมิ: หืม?

เนียมิ: บางที เธอกับฉัน อาจจะถูกฟ้าลิขิตมาให้พบกันก็เป็นได้นะ

มิมิ: หมายความว่ายังไง?

เนียมิ: ก็ทั้งรูปร่างหน้าตาระหว่างพวกเราเหมือนกันอย่างกับแฝดซะขนาดนี้ แล้วไหนยังจะเล่นได้เก่งเหมือนกันอีก จริงไหม?

มิมิ: ...ก็จริงนะ

มิมิตอบด้วยสีหน้าแดงราวกับเขินอะไรอยู่

เนียมิ: แล้วทำไมต้องทำหน้าแดงด้วยล่ะ

มิมิ: เปล่าๆ ไม่มีอะไร (p≧w≦q)

มิมิกลับหน้าแดงยิ่งขึ้นไปอีก

เนียมิ: ฮ่าๆ ช่างเถอะ ก็เอาเป็นว่าถ้าเธอมีปัญหาอะไรที่อยากให้ฉันช่วยเหลือ ก็มาหาฉันได้ทุกเมื่อเลยนะ

มิมิ: อืม!! (◠‿◠)

--------------------------------------------------------------------------------

เวลา 19.00 น.

เมื่อได้เวลาอาหารเย็น ทั้งสองจึงไปกินข้าวที่ห้องภัตตาคาร

ในระหว่างที่กำลังรออาหารมาเสริฟนั้น ทั้งสองก็นั่งคุยกันไปพลางๆ

มิมิ: นี่เนียมิจัง เธอมาที่เกาะนี้ด้วยเรื่องอะไรเหรอ?

เนียมิ: ก็มาเล่นเกม ป๊อปแอนด์มิวสิก ไง

มิมิ: ไม่ใช่แบบนั้น ฉันหมายถึงถ้าเกิดสมมติว่า เธอเป็นแชมป์แล้วได้เงินรางวัลก้อนใหญ่ เธอจะเอาไปทำอะไร

เนียมิ: อ๋อ.. ฉันจะเอาไปเป็นทุนเปิดร้านอาร์เคดเซนเตอร์น่ะ

มิมิ: โห! จะเปิดเกมเซนเตอร์เป็นของตัวเองเลยเหรอ

เนียมิ: อืม จริงๆ แล้วฉันน่ะชอบเล่นเกมตู้มากเลยนะ เพราะเกมอาร์เคดมันมีเสน่ห์บางอย่างที่หาในเกมบนเครื่องเล่นคอนโซลและมือถือไม่ได้น่ะ

มิมิ: อย่างนี้นี่เอง จะได้เล่นได้เรื่อยๆ โดยไม่ต้องหยอดเหรียญสินะ

เนียมิ: ฮ่าๆ (＾０＾) ก็คงงั้นแหละ

มิมิ: อืม.. ส่วนฉันจะเอาไปเป็นค่าประมูลสินค้ามายเมโลดี้รุ่นลิมิเต็ดที่มีอยู่เพียงชิ้นเดียวในโลกน่ะ

เนียมิ: ค่าประมูลเหรอ? หมายความว่าไง?

มิมิ: คือว่าฉันบังเอิญไปเข้าร่วมการประมูลสินค้าทางออนไลน์น่ะ เพราะหลังจากที่เห็นตัวสินค้าลิมิเต็ดนี้แล้วรู้สึกอยากได้มาก แล้วฉันก็แข่งเสนอราคาจนชนะการประมูลมาได้ แต่ลืมไปเลยว่าตัวเองไม่ได้ร่ำรวยขนาดนั้น ＞︿＜ ฉันก็เลยเสนอกับผู้จัดการประมูลไปว่า ถ้าหากฉันเป็นแชมป์ป๊อปแอนด์มิวสิกได้เมื่อไหร่ ฉันก็จะเอาเงินรางวัลที่ได้มาชำระค่าประมูลสินค้า ทีแรกทางผู้จัดการประมูลดูเหมือนจะไม่ยอมนะ แต่พอลองเกลี้ยกล่อมขอร้องดูไปเรื่อยๆ ผู้จัดการประมูลก็ยอมใจอ่อนรับข้อเสนอจนได้

เนียมิ: =.= ถูกกิเลสครอบงำนี่เอง

มิมิ: อ่ะ! (っ °Д °;)っ โทษทีนะ ถ้าเกิดเรื่องที่ฉันเล่าเมื่อกี้นี้ทำให้เธอรู้สึกเป็นห่วง

เนียมิ: เปล่า.. เปล่าเลย แต่มันกลับทำให้ฉันยิ่งรู้สึกอิจฉาเธอมากขึ้นไปอีกน่ะ

มิมิ: หา! งั้นเหรอเนี่ย

แล้วทั้งสองก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน

จากนั้นพนักงานก็นำอาหารมาเสิร์ฟให้กับทั้งสอง

"สเต็กปลาพรีเมี่ยม กับ สปาเก็ตตี้บราวซอส ได้แล้วค่ะ"

มิมิ: ขอบคุณค่ะ

มิมิตอบรับพนักงาน แล้วจากนั้นพนักงานก็จากไป

เนียมิ: จะว่าไปพวกเราก็คุยกันได้ถูกคอจริงๆ นั่นแหละ

มิมิ: นั่นสิ จริงด้วยเนอะ (*^_^*)

แล้วจากนั้นทั้งสองก็เริ่มรับประทานมื้อเย็น

และดูเหมือนว่าในตอนนี้ความสัมพันธ์ของทั้งสองได้พัฒนาไปอย่างก้าวกระโดด จนกลายเป็นเพื่อนรักกันโดยไม่รู้ตัวไปซะแล้ว..

--------------------------------------------------------------------------------

ณ ร้าน Pop'n Center เวลา 20:00 น.

"ได้เวลาแล้วสินะครับ"

ลูกน้องคนสนิทของอิเคทานิพูดขึ้นมา

อิเคทานิ: อืม

และแล้วแก็งไรท์ซิ่งซันก็ได้เดินทางมาตามที่ได้นัดหมายไว้

เจเรมิ: ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะ ชื่อของฉันก็คือ "เจเรมิ" (Jeremi) เป็นหัวหน้าแก็งไรท์ซิ่งซัน

เจเรมิกล่าวหลังจากที่ถอดแว่นดำออก

อิเคทานิ: เออคือว่า.. พวกคุณช่วยรออีกเดี๋ยวได้ไหม พอดีผมนัดให้เพื่อนมาแข่งแทนนะ

เจเรมิ: เพื่อนเหรอ? ใครอีกล่ะ?!

อิเคทานิ: เค้าเป็นสาวน้อยแมวเหมียวน่ะ ชื่อ "เนียมิจัง"

เมื่อพวกไรท์ซิ่งซันได้ยินชื่อของเนียมิ ต่างพากันออกอาการงงไปตามๆ กัน

เจเรมิ: ให้เด็กมาแข่งเหรอ? ขอบอกไว้ก่อนนะว่า ถึงต่อให้เป็นเด็ก แต่ฉันก็จะไม่มีทางออมมือให้แน่

อิเคทานิ: เดี๋ยวพอได้แข่งจริง พวกนายก็รู้เองแหละ

--------------------------------------------------------------------------------

กลับมาทางด้าน มิมิ เนียมิ

มิมิ/เนียมิ: หา!! วันนี้แท็กซี่หยุดวิ่งตอน 2 ทุ่มเหรอค่ะ?!

มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ

"ใช่ครับ"

รปภ. ที่อยู่หน้าประตูอาคารโรงแรมกล่าว

เนียมิ: แล้วทำไมรถถึงหมดไวขนาดนั่นล่ะ?

"ได้ยินมาว่าวันนี้บริษัทรถแท็กซี่เค้ามีการจัดงานเลี้ยงพนักงานประจำปีน่ะ แต่ระบบขนส่งอื่นๆ ยังให้บริการจนถึงเที่ยงคืนตามปกตินะ"

เนียมิ: แล้วจะมาฉลองอะไรกันตอนนี้ด้วยเนี่ย.. (╬▔皿▔)╯

แล้วเนียมิหันหน้ามามองมิมิ

เนียมิ: เอาไงดี มิมิจัง เพราะถ้านั่งรถบัสของโรงแรมไปรอรถเมล์ที่ป้ายของสนามบิน มันเสียเวลาไปเยอะด้วย (แถวนี้ไม่มีป้ายรถเมล์)

แล้วมิมิก็ใช้สมองคิดอยู่พักนึง ก่อนที่จะตอบไปว่า

มิมิ: ก็คงเหลือแค่ทางเลือกนั้นทางเดียวจริงๆ แล้วล่ะ

แล้วทั้งสองก็ตัดสินใจ ขึ้นรถชัดเตอร์บัสของโรงแรมไปรอรถเมล์ที่ป้ายของสนามบิน

ผ่านไป 20 นาที ทั้งสองได้เดินทางมาถึงสนามบิน แล้วจากนั้นก็มารอรถที่ป้ายรถเมล์

เนียมิหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลา

เนียมิ: แค่มานี่ก็เสียเวลาไป 20 นาทีแล้ว...

มิมิ: ขอให้มีรถมาไวๆ ทีเถอะ （＞人＜；）

--------------------------------------------------------------------------------

กลับมาทางด้านอิเคทานิ ที่ขณะนี้อิเคทานิรวมถึงทุกคนกำลังรอคอยการมาของวีรสตรีอย่างใจจดใจจ่อ

อิเคทานิ: เลยเวลาไปแล้ว 20 นาทียังไม่มาอีกเหรอเนี่ย...

อิเคทานิเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ

--------------------------------------------------------------------------------

ทางด้าน มิมิ เนียมิ หลังจากที่รอรถได้อยู่พักใหญ่ ในที่สุดรถเมล์ก็มาถึง เมื่อมาจอดเทียบที่ป้ายแล้วทั้งสองจึงรีบเดินขึ้นไปในทันที

เมื่อรถออกตัวไปแล้ว มิมิก็หันมาถามเนียมิที่นั่งอยู่ข้างๆ

มิมิ: ว่าแต่เธอรู้เหรอว่ารถบัสสายนี้มันไปที่ไหนน่ะ?

เนียมิ: เออ.. ฉันก็ไม่รู้นะ แต่ขอให้เข้าตัวเมืองให้ได้ก็พอแล้วล่ะ

มิมิ: เธอนี่มัน... บ้าบิ่นดีจริงๆ เลยนะ (▔﹏▔)

เนียมิ: แฮะๆ (*￣▽￣*)ブ

แล้วเนียมิก็เกาหัวของตัวเอง

--------------------------------------------------------------------------------

ทางด้านอิเคทานิ ผ่านไปอีก 30 นาที ซึ่งเวลาขณะนี้คือ 20:50 น.

อิเคทานิ: อีก 10 นาทีจะ 3 ทุ่มแล้ว... (กำลังทำอะไรอยู่นะ?)

เจเรมิ: ฉันให้เวลาอีก 10 นาที ถ้าหมดเวลาแล้วเพื่อนของนายที่ว่ายังไม่มา ฉันก็จะขอแข่งกับนายเลยก็แล้วกัน

ทุกคนเริ่มกังวล เพราะไม่มีใครมีฝีมือพอจะสู้กับเจเรมิได้

--------------------------------------------------------------------------------

ทางด้าน มิมิ เนียมิ ขณะที่กำลังนั่งรถบัสมาเรื่อยๆ

เนียมิเปิดแอปแผนที่เพื่อเช็คเส้นทางที่รถบัสสายนี้วิ่งผ่าน

เนียมิ: ลักกี้!! รถบัสผ่านที่นี่ด้วยล่ะ

แล้วมิมิก็มองดูจอโทรศัพท์ของเนียมิ

ผ่านไปอีกหลายนาที บัดนี้ รถบัสได้มาจอดยังป้ายย่านการค้าเรียบร้อยแล้ว จากนั้นทั้งสองจึงรีบวิ่งตรงไปที่ร้าน Pop'n Center ทันที

--------------------------------------------------------------------------------

ทางด้านอิเคทานิ

อิเคทานิ: เหลืออีก 1 นาที..

"ขอโทษที่มาสายนะ!!"

เสียงตะโกนเรียกดังกล่าวเหมือนเสียงสวรรค์ แล้วทุกคนในร้านจึงหันไปหาต้นเสียง

พบว่าเป็นคู่หูเด็กสาวยืนอยู่หน้าประตูของร้าน โดยมีแสงสปอตไลท์ฉายอยู่ด้านหลังทำให้เห็นพวกเธอเป็นร่างเงา ก่อนที่แสงจะค่อยๆ จางลงจนมองเห็นตัวพวกเธอได้ชัดเจน

อิเคทานิ: เนียมิจัง!!

แล้วอิเคทานิก็เดินเข้าไปหาเนียมิ ส่วนเจเรมิก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

อิเคทานิ: เธอหายไปไหนมาเนี่ย

เนียมิ: คือว่าพอดีวันนี้แท็กซี่มันหยุดวิ่งตอน 2 ทุ่ม พวกเราก็เลยต้องเปลี่ยนมาโดยสารรถบัสแทน ก็เลยเป็นเหตุให้มาสายยังไงล่ะ

อิเคทานิ: อย่างนี้นี่เอง.. แล้วน้องกระต่ายที่มาด้วยนี่... ฝาแฝดเหรอ??

มิมิ/เนียมิ: ไม่ใช่เลยนะ!!

มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาพร้อมกัน

มิมิ: คือว่าแค่บังเอิญหน้าคล้ายกันเฉยๆ นะคะ แฮะๆ (￣▽￣)

เนียมิ: ใช่แล้วล่ะ และนี่ก็คือเพื่อนใหม่ของฉัน ชื่อ "มิมิ" และเค้าก็จะมาช่วยแข่งร่วมกับเราด้วยนะ

อิเคทานิ: โห! สุดยอดไปเลย ไปหาพรรคพวกมาได้ด้วย รับรองว่าคืนนี้จะต้องสนุกมากแน่ๆ

เจเรมิ: สองรุมหนึ่งเหรอ น่าสนุกดีนี่นา

อิเคทานิ: เอาล่ะ ถ้าพร้อมแล้ว เชิญทั้งสองฝ่ายประจำที่ได้เลย

แล้ว มิมิ เนียมิ และเจเรมิ ก็ขึ้นมายืนบนแท่นโพเดียมของแต่ละคนเพื่อเตรียมเริ่มการแข่งขัน

เจเรมิ: เป็นเด็กจริงๆ ด้วยสินะเนี่ย อายุเท่าไหร่เหรอ?

เนียมิ: 14

มิมิ: ฉันก็ 14 เหมือนกัน...

มิมิพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหมือนกำลังตื่นเต้น

เจเรมิ: เด็ก ม.ต้น งั้นเหรอเนี่ย แต่ฉันขอเตือนไว้ก่อนนะว่า ถึงต่อให้เป็นเด็ก แต่ฉันก็จะไม่มีทางออมมือให้แน่

แล้วเนียมิก็หันมาทางมิมิ

เนียมิ: มิมิจัง ทำไมน้ำเสียงเธอพูดออกมาดูเหมือนไม่มั่นใจเลยล่ะ

มิมิ: ก็ฉันตื่นเต้นนี่นา `(*>﹏<*)′ (เพิ่งเคยลงแข่งเป็นครั้งแรกด้วย)

อิเคทานิ: เอาล่ะ ฉันจะเริ่มนับถอยหลังแล้วนะ

"3"

"2"

"1"

"เริ่มได้!!"

===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs Jeremi
Outlaw - Croove [pop'n music RESPECT : DJMAX Crossover]
===== END BATTLE =====

หลังจบเพลง เมื่อทุกคนได้เห็นคะแนนของทั้งสองฝ่ายแล้ว ทุกคนในร้านต่างพากันเงียบสนิท จนความเงียบเข้าปกคลุมอยู่ชั่วขณะ

เนียมิ: ทำไมพอเพลงจบแล้วทุกคนเงียบกันหมดเลยล่ะ??

มิมิ: พวกเราแพ้เหรอเนี่ย... `(*>﹏<*)′

อิเคทานิ: เออ.. คือเออ... ไม่น่าเชื่อ (⊙_⊙;) มิมิ เนียมิ เป็นฝ่ายชนะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

เมื่ออิเคทานิประกาศผล ทุกคนก็ต่างพากันส่งเสียง "เย้!!" ด้วยความดีใจกันยกใหญ่จนลั่นร้าน

"เย้!! สำเร็จแล้ว!!"

"ในที่สุดพวกมาเฟียก็สยบแล้ว!!"

"ยะฮู้ว!!"

เสียงตะโกนแสดงความยินดีของเหล่าผู้คนในร้าน

ส่วนเนียมิกับมิมิก็เข้ามาจับมือกันด้วยความดีใจ

เนียมิ: พวกเราทำได้แล้วนะ

มิมิ: อืม!! (*^_^*)

เจเรมิ: นี่เรา... แพ้ให้กับเจ้าตัวกระเปี๊ยกเนี่ยนะ?!

เวลาผ่านไปไม่นาน เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้เดินทางมาจับกุมตัวเจเรมิพร้อมกับสมาชิกไรท์ซิ่งซันยกแก็ง (ที่จริงเจเรมิตัดสินใจยอมมอบตัวเองหลังจากที่แพ้)

เจเรมิ: และตามที่ได้สัญญาไว้ หากพวกฉันแพ้เมื่อไหร่ ฉันจะยอมมอบย่านธุรกิจที่ยืดมาได้ คืนให้กับเจ้าของเดิมทั้งหมด แล้วก็.. นี่เจ้าหนู

เจเรมิเรียกเนียมิกับมิมิ ทำเอาทั้งสองตกใจเล็กน้อย

เจเรมิ: พวกเธอดูท่าจะสนิทกันมากเลยนะ ถ้าหากฉันยังอายุเท่ากับพวกเธอละก็ ฉันอาจจะหาเพื่อนที่รู้ใจแบบนี้ก็เป็นได้

เจเรมิกล่าวกับทั้งสองเป็นนัยๆ ก่อนที่ตำรวจจะพาตัวพร้อมกับสมาชิกทั้งหมดขึ้นรถตำรวจไป

"ในที่สุด ย่านการค้าในเมืองก็กลับมาเป็นปกติแล้วนะครับ"

ลูกน้องของอิเคทานิพูดขึ้นมา

อิเคทานิ: อืม.. มันคือค่ำคืนแห่งตำนานของจริงเลยล่ะ

จากนั้นที่โทรศัพท์มือถือของเนียมิกับมิมิก็แจ้งเตือนขึ้นมา

เมื่อทั้งสองหยิบขึ้นมาดู พบว่ามีการแจ้งเตือนจากแอป Pop'n Player ว่า ทั้งสองได้รับ "สแตมป์" ดวงแรกแล้วเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นพวกเธอจึงกดเข้าไปเช็คภายในแอป ก็พบว่าได้รับสแตมป์แล้วจริงๆ

เนียมิ: สำมะเร็จ!! พวกเราได้สแตมป์ดวงแรกแล้วล่ะ!!

มิมิ: หรือหมายความว่า "ภารกิจ" ก็หมายถึงแบบนี้น่ะเหรอ? คือเป็นเหตุการณ์แบบไดนามิกให้พวกเราพิชิตเพื่อสำเร็จภารกิจ?

เนียมิ: คิดว่าคงจะอย่างนั้นแหละ (￣_￣) แต่ไม่ว่าจะเจอกับอะไรข้างหน้า ฉันก็พร้อมที่จะสู้อยู่เสมออยู่แล้ว

เมื่อมิมิได้ยินที่เนียมิพูด มิมิก็ยิ้มเล็กน้อย เพราะรู้สึกประทับใจกับคำพูดของเธอ

มิมิ: เอ่อ! Σ( °Д °) จริงด้วยสิ ฉันลืมบอกเรื่องนั่นไปซะสนิทเลย

เนียมิ: อะไรเหรอ?

แล้วมิมิพยายามรวบรวมความกล้าเพื่อเตรียมพูดออกไป

มิมิ: ถ้าไม่รังเกียจ... ฉันขอ... `(*>﹏<*)′ อืม! ร่วมเดินทางไปด้วยได้ไหม?

เนียมิ: แน่นอนสิ ถ้าเธอพร้อมเมื่อไหร่ ก็มาหาฉันได้ทุกเมื่อเลยนะ

มิมิ: ไม่ใช่แบบนั้น คือแบบว่า.. ขออยู่ด้วยกันไปเลยได้หรือเปล่า??

เนียมิ: เอ๋????? Σ( °Д °)!

จากคำถามคำนี้ของมิมิ ทำให้เนียมิถึงกับอึ้งอยู่พักหนึ่ง

มิมิ: จริงๆ แล้วมันมีสาเหตุนะ คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้... ในวันแรกที่มาถึงเกาะป๊อปปิ้ง หลังจากที่ฉันออกจากสนามบิน ฉันก็เดินทางเข้าไปในตัวเมือง...

เนียมิ: อืมๆ （￣︶￣）

มิมิ: แล้วจากนั้นฉันก็มัวแต่เดินดูของน่ารักๆ ตามร้านค้าเพลิน จนลืมเช็คอินห้องพักไปเลย...

เนียมิ: อืมๆ （￣︶￣）

มิมิ: แล้วทีนี้ พอหลังจากที่นึกเรื่องนั้นออกได้ ฉันก็รีบตรงดิ่งไปที่โรงแรมทันที แต่ปรากฏว่า เลยเวลาเช็คอินไปเยอะแล้ว... ผลลัพธ์ก็คือ ในคืนนั้นฉันต้องไปนอนอยู่ที่ม้านั่งในสวนสาธารณะแทนเตียงนุ่มๆ ในโรงแรม (┬┬﹏┬┬) และแน่นอนว่า ค่าอาหารต้องออกเองหมดทุกอย่างด้วย

เมื่อเนียมิได้ทราบสาเหตุแล้ว ก็ทำให้เธอรู้สึกเศร้าจนอยากร้องไห้ตามมิมิไปด้วย

เนียมิ: ไม่คิดเลยว่าชีวิตของเธอในวันแรกจะรันทดขนาดนี้ (┬┬﹏┬┬) ได้สิ! ถ้าเธออยากอยู่กับฉัน ฉันนี่ยิ่งยินดีเลยล่ะ

มิมิ: จริงๆ นะ!?

เนียมิ: จริงแท้แน่นอนเลย!! (＾０＾)

มิมิ: ขอบคุณนะ เนียมิจัง!!

แล้วมิมิก็โผเข้ากอดเนียมิ

ทางด้านไทม์เมอร์ที่ได้มาดูการแข่งขันกับเค้าด้วย (จริงๆ กะจะมาแข่งตามที่ได้ลงทะเบียนไว้)

ไทม์เมอร์: ดูเหมือนเราจะเจอคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อเข้าซะแล้วสิ (แต่น่าเสียดายที่คืนนี้ไม่ได้แข่ง เพราะต้องเปลี่ยนมาตัดสินกับพวกแก็งมาเฟียแทน)

แล้วไทม์เมอร์ก็มองไปที่เนียมิ

ไทม์เมอร์: (ชื่อเนียมิจังงั้นเหรอ)

กลับมาทางสองสาว

เนียมิ: พรุ่งนี้พวกเรามาลุยภารกิจต่อไปด้วยกันเถอะ

มิมิ: โอ้!! (^_-)/☆\(-_^)

>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<

pop'n music RESPECT : STAGE 2A 「การพบพานแห่งโชคชะตา มิมิมาแล้ว!!」

สวัสดีค่ะ!! ฉันคือ เนียมิ (Nyami) อายุ 14 ปี ค่ะ!! ฉันน่ะ ชื่นชอบดนตรีเป็นชีวิตจิตใจมากๆ เลยล่ะ♪ แบบว่า พอได้ฟังเพลงแล้วมันเหมือนได้สัมผัสกับความรู้สึกบางอย่างที่ดีมากๆ ยังไงก็ไม่รู้สิ

และหลังจากที่เดินทางมาถึงสนามบินบนเกาะป๊อปปิ้ง ฉันก็ได้เจอกับเด็กผู้หญิง "กระต่าย" ที่มีหน้าตาคล้ายกับฉันมากๆ เลยล่ะ☆ แต่ก็ยังไม่ได้รู้จักอะไรมากนักหรอก

*****************************************************

"ใช่ของเธอหรือเปล่า ฉันเจอมันตกอยู่บนเครื่องบินน่ะ"

เนียมิ: ใช่เลยๆ อันนี้แหละ!! ขอบใจมากนะ ... เอ๊??

เมื่อเนียมิลองสังเกตอีกครั้ง พบว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นมีหน้าตาและทรงผมที่เหมือนกับเธอมาก

"มีอะไรอีกรึเปล่า?"

เนียมิ: เออ..ก็แค่คิดว่าเธอนี่บังเอิญดูเหมือนกับฉันมากเลยนะ

"คิกๆๆ （*＾-＾*）"

เด็กผู้หญิงหูกระต่ายคนนั้นหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเดินเข้าด่าน ตม. ไป

*****************************************************

และหลังจากผ่านการทดสอบกับครูฝึกเพื่อเลื่อนขั้นเป็นผู้เล่นตัวจริงแล้ว ภารกิจต่อไปที่ต้องทำในวันนี้ คือการเดินทางเข้าไปในตัวเมือง "พาราไดซ์"  (Metro Paradise) เพื่อออกตามล่า "สแตมป์" ค่ะ!! ตื่นเต้นจังเลย... `(*>﹏<*)′

--------------------------------------------------------------------------------

STAGE 2A
「การพบพานแห่งโชคชะตา มิมิมาแล้ว!!」

--------------------------------------------------------------------------------

หลังจากที่เธอเดินออกมาจนถึงหน้าทางเข้า-ออกอาคารโรงแรมแล้ว เธอก็เปิดแอปแผนที่ในมือถือเพื่อดูจุดหมายที่ต้องไป ซึ่งจุดหมายต่อไปก็คือในตัวเมือง พาราไดซ์

เนียมิ: เอาล่ะ เดี๋ยววันนี้ลองไปลุยที่นี่ดูก่อนดีกว่า

เป้าหมายที่เธอจะไปในวันนี้ คือ ย่านการค้า ที่อยู่ใจกลางเมืองนั่นเอง

จากนั้นเธอก็เดินตรงไปที่จุดจอดรถแท็กซี่ที่อยู่ข้างหน้าเพื่อที่จะใช้บริการแท็กซี่ จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งบนรถแล้วบอกจุดหมายกับคนขับ แล้วจากนั้นรถก็ออกตัวไป

โดยในระหว่างที่นั่งรถนั้น เธอได้ฟังเพลง Move Yourself - IMLAY/YESEO ไปพลาง พร้อมกับคอยชมวิวของตัวเมืองไปพลางด้วยความตื่นตาตื่นใจ

--------------------------------------------------------------------------------

หลังจากที่เดินทางมาถึงย่านการค้าแล้ว เธอก็เริ่มออกเดินสำรวจสถานที่ สถานที่แห่งนี้เป็นลักษณะถนนคนเดินที่เต็มไปด้วยร้านค้าต่างๆ ตลอดสองข้างทาง และมีระยะทางที่ค่อนข้างยาวพอควร กว่าจะถึงจุดสิ้นสุดของถนนการค้า

และเมื่อเดินเที่ยวไปได้สักพัก เธอก็ต้องสะดุดตากับร้านเกมอาร์เคดร้านหนึ่ง เธอจึงลองเดินเข้าไปที่ร้านนั้น

เมื่อเข้ามาในร้าน พบว่าที่นี่เป็น "Pop'n Center" เพียงแต่มีชั้นพิเศษสำหรับตู้เกมประเภทอื่นนอกจาก "ตู้ซิมูเลชั่น Pop'n Music" ด้วยนั่นเอง (เกมแข่งรถ, เกมต่อสู้, ฯลฯ) เธอจึงลองเดินสำรวจเกมต่างๆ ที่อยู่บนชั้น 2 ของร้านนี้อย่างใคร่รู้

แต่แล้วเธอก็ไปพบกับกลุ่มคนที่กำลังมุงดูใครบางคนที่กำลังเล่นเกมอยู่ เธอจึงลองเข้าไปดูใกล้ๆ

พบว่าเป็นวัยรุ่นผู้ชาย สวมหมวกหูกระต่ายสีแดง กำลังเล่นเกมเต้น ซึ่งมีความพิเศษคือ เขาเล่นในลักษณะ ฟรีสไตล์ (เล่นแบบโชว์ท่า)

เนียมิ: นั่นมัน...!!

เธอรู้สึกคุ้นเคยกับชายผู้นั้น เพราะเขาเป็นนักร้องไอดอลชื่อดังของญี่ปุ่นนั่นเอง ซึ่งในระหว่างการเต้นนั้นในบางช่วงเหล่าผู้ชมก็คอย "เชียร์มิกซ์" ให้จังหวะไปด้วย

"สุดยอดไปเลย"

"ได้ข่าวว่าเขาจะมาแข่งที่นี่ในคืนวันนี้ด้วยนี่นา"

เหล่าผู้ชมสาวๆ ที่พูดแทรกขึ้นมา

และเมื่อเล่นจนจบเกมแล้ว เขาก็เดินออกจากร้านไปอย่างรวดเร็วเพื่อไปทำภารกิจของตัวเองต่อ แต่เหล่าผู้ชมสาวๆ ก็แห่ตามเขาไปด้วย ยกเว้นเนียมิเพียงคนเดียว

เนียมิ: ไม่จริงน้า "ไทม์เมอร์" มาที่นี่ด้วยเหรอเนี่ย... (ว่าแต่ เขามาที่เกาะป๊อปปิ้งเพื่ออะไรกันนะ)

จากนั้นเธอก็เข้าไปเล่นตู้เกมเต้นตามปกติ โดยเล่นแบบเก็บคะแนนธรรมดาๆ แต่ก็ถือว่าเรียกคนดูได้เยอะอยู่เหมือนกัน เพราะเธอเล่นเพลงยากๆ (ชาร์ตระดับ 15+) ได้ด้วย PERFECT ล้วน!!

และเมื่อเล่นเสร็จแล้ว เธอก็เดินลงมายังชั้น 1 เพื่อมาซื้อโค้กกระป๋องดื่มแก้เหนื่อยที่ตู้ขายสินค้าอัตโนมัติ

และในระหว่างที่กำลังดื่มอยู่นั้น เธอก็เหลือกไปเห็นกระดานขาวที่มีข้อความประกาศของทางร้านเขียนไว้ เมื่อดื่มเสร็จเธอจึงเดินเข้าไปดูใกล้

"วันนี้เวลา 20:00 น. ทางร้านจะมีการจัดการแข่งขันมินิทัวร์นาเมนต์ "ครั้งสุดท้าย" ผู้ชนะจะได้รับเงินรางวัลและ "สแตมป์" สามารถลงทะเบียนเข้าร่วมได้ที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์"

เนียมิ: เดี๋ยวนะ... "ครั้งสุดท้าย" นี่ มันหมายความกว่ายังไงนะ? แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้เราเจอเป้าหมายแรกของเราแล้ว!

แล้วเนียมิก็เดินไปลงทะเบียนเข้าร่วมการแข่งขันที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ เมื่อเสร็จแล้วเธอก็เดินออกจากร้านเพื่อไปสำรวจที่อื่นต่อ

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาผ่านไปหลายนาที ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มหิวซะแล้ว เธอจึงเข้าไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในย่านเดียวกันนี้ ซึ่งเป็นร้านสเต็ก

เนียมิ: ว้าว!! เมนูร้านนี้หน้ากินจังเลย!! (☆▽☆)

เธอกล่าวหลังจากที่ได้ดูเมนูหน้าร้าน เสร็จแล้วเธอก็เดินเข้าไปข้างในร้าน

เมื่อเข้ามาถึงเธอก็ไปสั่งอาหารที่ตู้จำหน่ายตั๋วอาหาร โดยเธอได้สั่ง "สเต็กปลาทอดซุปเปอร์" และหลังจากที่กดเลือกอาหารแล้วก็ชำระเงินด้วยบัตร Pop'n Pass โดยการแตะบัตรที่ตัวเครื่อง ก่อนที่จะนำตั๋วที่ได้ไปให้พนักงานที่อยู่ที่เคาน์เตอร์หลักของร้าน

-ผ่านไป 10 นาที-

เนียมิ: กินแล้วนะคร๊าาา~♥

เธอกล่าวตามธรรมเนียมปฏิบัติของญี่ปุ่น ก่อนที่จะเริ่มรับประทาน

เนียมิ: ว้าว!! อร่อยจัง!!! (p≧w≦q)

เดี๋ยวก่อนนะ...นี่มัน Pop'n Music หรือคลิป ASMR (ประเภทกิน) กันแน่เนี่ย?? เหอะๆ ^_^

และหลังจากที่กินเสร็จแล้วก็ได้เวลาที่เธอต้องออกไปลุยกันต่อ

เวลาแห่งความสุขในตอนนี้มันช่างผ่านไปเร็วเสียเหลือเกิน เนียมิมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่สดใส แล้วจ้องมองกลุ่มนกที่โบยบินไปมาอย่างมีความสุข (เล่นแบบแมวๆ) และในขณะที่เธอกำลังเหม่อลอยไปบนท้องฟ้าอยู่

ก็มีกลุ่มชายฉกรรจ์จำนวนกว่า 10 คน ใส่เสื้อโคตสีดำและสวมแว่นกันแดด ท่าทางเหมือนยากุซ่าเดินเข้ามาในถนนการค้า โดยตลอดบริเวณที่พวกเขาเดินผ่านนั้น ทุกๆ คนต่างพากันหลีกทางให้หมด แน่นอนว่าเมื่อเนียมิเห็นดังนั้นแล้วจึงหลีกทางตามด้วยเช่นกัน แบบงงๆ

เนียมิ: นั่นมันอะไรกันน่ะ ทำไมทุกคนถึงกลัวกันหมดเลย??

ด้วยความสงสัยเธอจึงลองแอบตามพวกเขาไปดู

เมื่อตามไปเรื่อยๆ ปรากฏว่าพวกเขาเดินเข้าไปที่ร้าน Pop'n Center ที่เธอเพิ่งไปเมื่อสักครู่นี้

"พวกมันมาตามนัดจริงๆ ด้วยสินะ"

คนในร้านคนนึงกล่าวขึ้นมา

หัวหน้าทีมถอดแว่นดำออก ก่อนที่จะพูดว่า

หัวหน้าทีม: พวกเราคือแก็งไรท์ซิ่งซัน (Rising Sun) ขอประกาศคำท่า \ใครเก่งที่สุดในย่านนี้!!/

หัวหน้าทีมประกาศคำท่าป๊อปปิ้งแบทเทิลกับทุกคนในร้าน ทำเอาทุกคนต่างพากันมองหน้าไปมาระหว่างกันละกัน

เจ้าของร้าน: อ่อ...ชั้นนี่แหละ เก่งที่สุด

เจ้าของร้านผู้ชายเสนอตัว ทำเอาทุกคนยกเว้นเนียมิต่างพากันตกใจ

หัวหน้าทีม: แน่ใจแล้วเหรอ? เพราะถ้าหากแพ้ขึ้นมาคงรู้นะว่าธุรกิจในย่านนี้จะเป็นยังไงต่อ

เจ้าของร้าน: แน่ใจสิ ถ้าเพื่อความอยู่รอดของพวกเราทุกคน ชั้นก็พร้อมที่จะสู้ได้ทุกเมื่อ

หัวหน้าทีม: งั้นคืนนี้ตอน 2 ทุ่ม พวกชั้นจะมาป๊อปปิ้งแบทเทิลที่นี่นะ กติกาก็ง่ายๆ คือ หากพวกนายทุกคนสามารถเอาชนะชั้นได้แม้แต่คนเดียว ชั้นก็จะยอมยุบแก็ง และปล่อยธุรกิจที่ยืดมาได้คืนให้ทั้งหมด แต่ถ้าหากไม่มีใครเอาชนะชั้นได้ ธุรกิจในย่านนี้ทั้งหมดก็จะต้องตกเป็นของพวกเรา

เจ้าของร้าน: ตกลงตามนั้น!

เมื่อสิ้นคำ ทุกคน ยกเว้นเนียมิ ต่างร้อง "โห" ออกมาเบาๆ

แล้วจากนั้นหัวหน้าแก็งก็สวมแว่นดำกลับ ก่อนที่แก็งไรท์ซิ่งซันจะจากไป

เนียมิ: เดี๋ยวๆ นี่มันอะไรกันแน่เนี่ย Σ( °Д°)?!

เนียมิตะโกนออกมาด้วยความสงสัย

เจ้าของร้าน: เออ..เธอคือ?

เจ้าของร้านหันมาถามหลังจากที่ได้ยินเสียงตะโกนของเนียมิ

เนียมิ: ชั้นชื่อ เนียมิ (Nyami) อายุ 14 มาจากประเทศญี่ปุ่นค่ะ!!

อิเคทานิ: อืม (∩_∩) ยินดีที่ได้รู้จักนะ ผมชื่อ อิเคทานิ (Iketani) อายุ 22 ปี เป็นเจ้าของร้านป๊อปปิ้งเซนเตอร์สาขานี้น่ะ

เนียมิ: (คนญี่ปุ่นเหมือนกันเหรอเนี่ย ^_^) อืม (∩_∩) ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคะ แต่ว่า เมื่อตะกี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เหรอคะ พอจะเล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ย

อิเคทานิ: ได้สิ คือว่าตอนนี้ในเมืองพาราไดซ์กำลังมีพวกแก็งมาเฟียออกอาละวาดอยู่น่ะ พวกนั้นก็คือ "แก็งไรท์ซิ่งซัน" โดยพวกมันจะคอยออกตะเวนยืดครองกิจการตามย่านการค้าต่างๆ ในตัวเมือง ให้กลายมาเป็นของตนเอง และพวกนั้นก็จะใช้กิจการที่ยืดมาได้ ดำเนินไปในทางที่มิชอบ แม้แต่พวกตำรวจก็ยังไม่มีใครกล้ายุ่งด้วย เพราะพวกนั้นมีอิทธิพลสูงมาก ซึ่งมีเพียงทางเดียวเท่านั้นที่จะทำให้รอดจากเงื้อมมือของพวกมันได้ นั่นก็คือต้องแข่งป๊อปปิ้งแบทเทิลกับพวกนั้นให้ชนะสถานเดียวเท่านั้น แต่จากสถิติที่ผ่านมาทั้งหมด ยังไม่มีใครเอาชนะได้เลยแม้แต่คนเดียว และตอนนี้ก็เหลือเพียงย่านนี้เป็นแหล่งสุดท้ายแล้วที่ยังไม่ได้ถูกยืด หากที่นี่ถูกยืดไปได้อีก กิจการทั้งหมดในเมืองก็จะตกเป็นของแก็งมาเฟียอย่างสมบูรณ์...

เนียมิ: งั้นหมายความว่าที่ทางร้านติดประกาศว่า การแข่งมินิทัวร์นาเมนต์ในวันนี้จะเป็น "ครั้งสุดท้าย" ก็เพราะเหตุนี้เองใช่ไหมค่ะ?

อิเคทานิ: ถูกต้องแล้วล่ะ พวกเราเตรียมใจไว้อยู่แล้วแหละ ว่าจะต้องแพ้แน่ๆ อยู่แล้ว (┬﹏┬)

เนียมิ: เดี๋ยวชั้นจะลองแข่งให้เอง!!

เนียมิเสนอตัวมาแข่งให้ ทำเอาอิเคทานิถึงกับตกตะลึง

อิเคทานิ: Σ( °Д°) เฮ้ย!! จริงดิ จะดีเหร~อ

เนียมิ: อืม! ถ้านายยังไม่ไหวใจละก็.. เดี๋ยวชั้นจะโชว์ฝีมือให้ดูก็ได้นะ (‾◡◝)

อิเคทานิ: เออ...งั้นก็เอาที่สบายใจเลยแล้วกัน (￣▽￣)

แล้วเนียมิก็นำเกียร์ออกมาเพื่อเล่นให้ดูเป็นขวัญตา

===== POP'N MUSIC =====
RockSTAR - Mr.Funky [pop'n music RESPECT : DJMAX Crossover]
************************
ในระหว่างที่เนียมิกำลังเล่นนั้น อิเคทานิก็ดูเธอเล่นอย่างอึ้งๆ !!
===== END MUSIC =====

เมื่อเพลงจบ อิเคทานิก็อึ้งสุดขีด เพราะฝีมือการเล่นของเนียมินั้น แทบจะเทียบชั้นได้กับพวกแก็งมาเฟียเลยทีเดียว

อิเคทานิ: สุดยอด..

เขาอุทานออกมาเบาๆ

เนียมิ: เป็นไงละ เป็นไงล่ะ!!☆ (‾◡◝)

แล้วอิเคทานิก็เดินเข้ามาจับมือทั้งสองข้างของเธอ

อิเคทานิ: เธอนี่คือความหวังเดียวของพวกเราแล้วจริงๆ คืนนี้สู้ให้เต็มที่ไปเลยนะ

เนียมิ: อืม!! (∩_∩)

--------------------------------------------------------------------------------

หลังจากที่เคลียร์เควสท์กับอิเคทานิเรียบร้อยแล้ว เธอก็ออกสำรวจเมืองต่อ โดยในระหว่างนั้นเธอได้แวะซื้อไอศกรีมที่ร้าน "Blue Most" ข้างทาง และหลังจากที่ได้รับไอศกรีมแล้วนั้น...

"เออ...ไม่ทราบว่า ร้านซานริโอ้กิ๊ฟเกทอยู่ทางไหนเหรอค่ะ?"

อยู่ดีๆ ก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาถามทางกับเธอ เธอจึงหันไปมอง

และเมื่อหันมา พบว่าเธอผู้นี้คือ "กระต่าย" ที่เคยเจอเมื่อตอนที่อยู่สนามบินนั่นเอง!!

ทั้งสองจ้องหน้ากันอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่จะลองทำทางท่าต่างๆ ใส่กัน ทั้งชี้หน้า ยกมือ โบกมือ ฯลฯ ซึ่งทั้งสองทำออกมาเป็นท่าเดียวกันและจังหวะพร้อมกัน

เนียมิ: เธอชื่ออะไร...

กระต่าย: เธอนั่นแหละชื่ออะไร??

เนียมิหัวเราะออกมาเบาๆ แล้วตอบกลับ

เนียมิ: ชั้นชื่อ เนียมิ น่ะ

มิมิ: ฮิฮิ (∩_∩) ส่วนชั้นชื่อ มิมิ (Mimi) ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะ!

แล้วมิมิก็ยื่นมือออกไปหาเนียมิ เนียมิก็ทำหน้างงๆ

มิมิ: จับสิคะ

แล้วเนียมิก็ตัดสนใจยื่นมือออกมาจับด้วยกัน

ระหว่างนั้นเนียมิแอบคิดในใจ "ทำไมโลกมันกลมจังแฮะ...."

เนียมิ: เอาเป็นว่านับตั้งแต่วันนี้ ก็ขอฝากตัวด้วยแล้วกันนะ! (∩_∩) ว่าแต่.. ทำไมเธอถึงมีหน้าตาคล้ายกับชั้นมากเลยล่ะ

มิมิ: นั่นสิ ทำไมหว่า... = =" ??

เนียมิ: ฮ่าๆ เรื่องนั้นช่างมันเถอะ แต่ชั้นเองก็เคยได้ยินมาเหมือนกันนะว่า...บนโลกนี้จะมีคนที่หน้าตาเหมือนกับเราเป๊ะๆ อยู่คนหนึ่ง.. ส่วนเรื่องร้านซานริโอ้ ชั้นไม่รู้หรอกนะว่าอยู่ที่ไหน

มิมิ: อืม โทษทีนะที่รบกวน แล้วเธอกำลังจะไปไหนเหรอ (ทำภารกิจอยู่หรือเปล่า?)

เนียมิ: เออ.. กำลังเที่ยวสำรวจแถวๆ นี้อยู่น่ะ แล้วเธอจะไปหาร้านที่ว่าด้วยกันกับชั้นเลยมั้ยล่ะ (ที่จริงกำลังว่างอยู่พอดี)

มิมิ: ก็เอาสิ (*^_^*)

แล้วทั้งสองก็เริ่มต้นออกเดินทางด้วยกันเป็นครั้งแรก.. การที่มีเพื่อนเดินตามไปด้วยมันเป็นอะไรที่เนียมิไม่ชินเอาซะเลย

และแล้วในที่สุด เรื่องราวการผจญภัยของทั้งสองคนบนเกาะป๊อปปิ้งได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ณ บัดนี้!!

>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<

 

pop'n music RESPECT : STAGE 1A 「กอรี่เดย์ (glory day)」 -Nyami Side-

ข่าวด่วนจาก PHK~!

เมื่อเวลาประมาณ 6 โมงเช้าของวันนี้ MZD มหาเศรษฐีและผู้ก่อตั้งบริษัทเกมระดับโลก "PONAMI" ได้เสียชีวิตลงแล้ว

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หลังจากที่มหาเศรษฐี MZD เสียชีวิตลง เรื่องหนึ่งที่มีการถกเถียงกันอย่างหนักเลยก็คือ มรกดกหมึ่นล้านเยน ที่ระบุถึงผู้สืบทอดไว้อย่างมีเงื่อนงำ ล่าสุดทนายส่วนตัวของ MZD ได้ออกมาเปิดเผยพินัยกรรมดังกล่าวแล้วโดยมีใจความสำคัญดังนี้

"ข้าพเจ้า MZD ได้ทิ้งพินัยกรรมฉบับนี้ไว้เพื่อชี้แจงเกี่ยวกับมรดกทั้งหมดของข้าพเจ้า อย่างแรกที่ข้าพเจ้า นาย MZD จะแจ้งให้ทุกท่านได้ทราบก็คือ เรื่องที่ทุกท่านกำลังสงสัยกันอยู่ว่าใครจะเป็นผู้ได้รับมรดกของข้าพเจ้าไป

ข้าพเจ้าขอชี้แจงว่า ข้าพเจ้าจะไม่เลือกผู้สืบทอดเพียงคนใดคนหนึ่งแต่ต้องการแบ่งทรัพย์สมบัติทุกอย่างให้กับทุกๆคนที่มีส่วนร่วมในการแข่งขันครั้งนี้ โดยมีเงื่อนไขอยู่ข้อหนึ่งคือ ใครที่สามารถเอาชนะ และเป็นแชมป์ในทัวร์นาเมนต์ Pop'n Music ซึ่งถือเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของข้าพเจ้า ก็จะได้รับมรดกทั้งหมดไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า~!!!!!"

ข่าวเรื่องนี้ได้แพร่ออกไปอย่างรวดเร็วทั่วโลก และเหล่านักเล่นเกมจำนวนมากมายได้เดินทางมาที่เกาะเล็กๆ ใจกลางมหาสมุทรอินเดีย เพราะต้องการมีส่วนร่วมในมรดกของ MZD เราได้ส่งทีมข่าวไปยังเกาะของ MZD เพื่อคอยเกาะติดเรื่องนี้ต่อไป และถ้ามีอะไรคืบหน้าเราจะรีบรายงานให้ทราบโดยทันที!

ขณะนี้ สายตาเกือบทุกคู่บนโลกได้จ้องมาที่ "เกาะป๊อปปิ้ง" (Pop'n Island) เกาะในใจกลางมหาสมุทรอินเดีย ที่เพิ่งปรากฎขึ้นมาบนแผนที่โลกเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาจากการขยับตัวของเปลือกโลก บริษัทเกมชั้นนำของโลก "PONAMI" ซึ่งก่อตั้งโดย MZD ได้เลือกสถานที่นี้เพื่อสร้างเวทีของเกมดนตรีเสมือนจริง "Pop'n Music" ผู้คนจากต่างเชื้อชาติ ต่างเผ่าพันธุ์ และต่างเหตุผล ได้มุ่งหน้ามาที่เกาะนี้เพื่อเข้าร่วมเกม

และการที่จะแข่งขันกับเหล่าคู่แข่งต่างๆ ได้นั้น คุณจำเป็นที่จะต้องใช้อุปกรณ์พิเศษที่เรียกว่า "เกียร์" (Gear) ที่ทางบริษัท PONAMI จัดให้ ซึ่งมีลักษณะเป็นแผงปุ่มกดหลากสีจำนวน 9 ปุ่ม และมีกระดานโปร่งใสที่ตีเป็นตารางหลากสีอยู่ด้านหน้าเหนือแผงปุ่มกดของเกียร์

ใครกันแน่ที่จะได้เป็นผู้ครอบครองมรดกทั้งหมดไป !?

--------------------------------------------------------------------------------

แต่ทว่า..

เมื่อหนึ่งสัปดาห์ก่อนหน้าที่ตัวเกาะจะเปิดทำการจริง อยู่ดีๆ ก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ได้ลักลอบเข้ามาที่เกาะป๊อปปิ้งแห่งนี้โดยที่ไม่มีใครบนเกาะรู้ เธอเดินทางไปยังสถานที่หนึ่งบนเกาะที่มีชื่อว่า "สุสาน CS" (CS Graveyard)

"ที่นี่เองสินะ"

เด็กผู้หญิงคนนี้กล่าวหลังจากที่เดินทางมาถึงหน้าประตูทางเข้า สุสาน CS แล้วจากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในสุสานแห่งนั้น

สุสานแห่งนี้ ตลอดสองข้างทางที่เธอเดินไปตามเส้นทางเดินนั้น เต็มไปด้วยศิลาหลุมศพที่จารึกชื่อของเกม Pop'n Music เวอร์ชั่นบนเครื่องคอนโซลจำนวนมาก ซึ่งเรียงไปตั้งแต่ภาคแรกในปี 1999 จนไปสิ้นสุดที่ Pop'n Music Portable 2 ในปี 2011

"นี่มันอะไรกันเนี่ย..."

เธอกล่าวหลังจากที่ได้เห็นศิลาหลุมศพ Pop'n Music เวอร์ชั่นคอนโซลจำนวนมากที่ตั้งอยู่ระหว่างทาง

และแล้วเธอก็เดินมาจนสุดทางเดิน ตรงหน้าเป็นอนุสาวรีย์ของ MZD ซึ่งได้จารึกปีที่สิริอายุไว้บนฐานรูปปั้นคือ 1999-2012

"โห..."

เธอกล่าวด้วยความตื่นเต้นหลังจากที่ได้เห็นอนุสาวรีย์ที่ดูยิ่งใหญ่

จากนั้นเด็กผู้หญิงคนนี้ก็นำสิ่งของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเป้ แล้วนำมาวางรวมกันตรงหน้าอนุสาวรีย์ พร้อมกับที่เธอพลางหยิบสมุดบางอย่างออกมาอ่านไปด้วย มันคือสมุดที่บอกแหล่งซ่อนสมบัติบนเกาะแห่งนี้

ในหน้าที่เธออ่านนั้นได้ระบุสิ่งของที่ต้องเตรียมออกมาเพื่อใช้เรียกสมบัติออกมาจากอนุสาวรีย์ MZD ซึ่งมีทั้งหมด 5 อย่างด้วยกันดังนี้

"เอาล่ะ พร้อมแล้วนะ"

จากนั้นเธอก็ทำการสวดมนต์ ตามที่ในสมุดได้บอก ทันใดนั้นก็เกิดแสงสว่างและประกายแสงลอยออกมารอบๆ ตัวเธอ

...หากรู้ไหมว่า แท้จริงแล้วมันไม่ใช่เวทมนตร์ที่ใช้เรียกสมบัติที่ถูกซ่อนออกมา แต่มันคือเวทมนตร์ที่ชุบชีวิตให้ MZD ฟื้นกลับขึ้นมาอีกครั้งต่างหาก...

แล้วจากนั้นสักพักตัวรูปปั้นก็ค่อยๆ เกิดรอยแตกร้าว ก่อนที่รูปปั้นจะแตกออกในเวลาต่อมา

แล้วจู่ๆ ก็มีร่างของเงาบางอย่างที่ออกมาจากรูปปั้น พุ่งเข้าใส่ตัวเด็กผู้หญิง

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

เธอร้องเสียงหลง ก่อนที่จะหมดสติไป

--------------------------------------------------------------------------------

Project 『pop'n MAX』

ป๊อปปินมิวสิก รีสเปคท์

【Press RED to Pay Respect】

Opening Theme

--------------------------------------------------------------------------------

STAGE 1A
「กอรี่เดย์ (glory day)」
-Nyami Side-

--------------------------------------------------------------------------------

ปี ค.ศ. 20XX กันยายน 28 เวลา 15:45 น.

ณ บนเครื่องบิน Airbus A380 ซึ่งเดินทางมาจาก กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น กำลังมุ่งหน้าไปยังเกาะป๊อปปิ้ง

และนี่คือ เรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้ที่เดินทางมายังเกาะป๊อปปิ้ง เพื่อที่จะทำความฝันของเธอให้กลายเป็นจริง

เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักและมี "หูแมว" คนนี้ กำลังฟังเพลงจากโทรศัพท์มือถืออยู่ คือเพลง "Out Law (Funky Jam Live Mix)" และในระหว่างนั้นเธอได้มองออกไปทางหน้าต่างเพื่อชมวิวพลางๆ

"ใกล้จะถึงแล้วสินะ?"

เด็กผู้หญิงหูแมวคนนี้กล่าวพลางมองออกไปนอกหน้าต่างเครื่องบิน ซึ่งภาพที่เห็นตรงหน้า คือเกาะป๊อปปิ้งอันกว้างใหญ่ที่กำลังจะบินไปลงจอดในอีกไม่นานนี้นั่นเอง

"อ่ะ!! สวัสดีค่ะ!! ฉันชื่อ เนียมิ (Nyami) อายุ 14 ปี เดินทางมาจากประเทศญี่ปุ่น เพื่อมาเข้าร่วมเล่นเกม Pop'n Music ค่ะ!! ... ฉันน่ะ ชื่นชอบดนตรีเป็นชีวิตจิตใจมากๆ เลยล่ะ♪ แบบว่า พอเวลาฟังเพลงแล้วมันเหมือนได้สัมผัสกับความรู้สึกบางอย่างที่ดีมากๆ ยังไงก็ไม่รู้สิ และก็ได้ยินมาว่าเกมนี้มีดนตรีเป็นองค์ประกอบหลักในการเล่นด้วย ก็เลยยิ่งทำให้รู้สึกสนใจมากเป็นพิเศษเลยล่ะ ... ส่วนเงินรางวัล ถ้าเกิดได้ขึ้นมาจริงๆ ละก็ ฉันก็จะเอาไปเป็นทุนในการเปิดร้านเกมเซนเตอร์เป็นของตัวเองน่ะ พอดีฉันเองก็ชอบเล่นเกมอาเขตตามร้านเกมมากๆ เพราะเกมอาเขตมันมีเสน่ห์บางอย่างที่หาในเกมบนเครื่องเล่นคอนโซลและมือถือไม่ได้ ฉันก็เลยฝันมาตลอดเลยว่าอยากจะมีร้านเกมเซนเตอร์เป็นของตัวเองบ้าง จะได้ไม่ต้องไปหยอดเหรียญเล่นเองบ่อยๆ ยังไงล่ะคะ ฮิฮิ ^^;"

เนียมิแนะนำตัวกับผู้อ่านนิยาย

และบัดนี้ เครื่องบินก็ได้ลงจอดที่ท่าอากาศยานแล้ว และหลังจากที่เครื่องเทียบท่ากับหลุมจอดเรียบร้อยแล้ว ผู้โดยสารทุกคนรวมทั้งเนียมิก็ได้เดินเข้าสู่อาคารสนามบินผ่านงวงช้างที่เชื่อมต่อระหว่างตัวเครื่องและอาคาร

เนียมิ: เอาล่ะ ฉันจะเป็นเจ้าแห่ง Pop'n Music ให้ได้เลย!!

เนียมิเดินไปตามป้าย Immigration เพื่อไปเข้าด่านตรวจคนเข้าเมือง ซึ่งตลอดทางจะเป็นทางตรงยาว ที่มีทางเลื่อนให้ขึ้นไปยืนได้ และเมื่อมาถึงหน้าด่าน ตม. แล้ว เจ้าหน้าที่ก็ขอดูหนังสือเดินทางกับใบ ตม. ตามระเบียบ

เจ้าหน้าที่ ตม.: ขอดู Passport กับ ใบ ตม. หน่อยครับ

เนียมิ: ค่ะ

แต่เมื่อเนียมิค้นจนทั่วตัว พบว่าไม่มีใบ ตม. อยู่กับตัว!!

เนียมิ: ไม่มี.. ไม่มี.. ตรงนี้ไม่มี... ใบ ตม. หายไปไหนซะแล้ว?!

"เออ คือว่า..."

แล้วอยู่ๆ ก็มีเด็กผู้หญิงทักขึ้นมา เมื่อเธอหันไปมอง พบว่าเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักมีที่ "หูกระต่าย"

"ใช่ของเธอหรือเปล่า ฉันเจอมันตกอยู่บนเครื่องบินน่ะ"

เนียมิ: ใช่เลยๆ อันนี้แหละ!! ขอบใจมากนะ ... เอ๊??

เมื่อเนียมิลองสังเกตอีกครั้ง พบว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นมีหน้าตาและทรงผมที่เหมือนกับเธอมาก

"มีอะไรอีกรึเปล่า?"

เนียมิ: เออ..ก็แค่คิดว่าเธอนี่บังเอิญดูเหมือนกับฉันมากเลยนะ

"คิกๆๆ （*＾-＾*）"

เด็กผู้หญิงหูกระต่ายคนนั้นหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเดินเข้าด่าน ตม. ไป

เนียมิ: เอาเถอะ คิดว่าโลกมันคงไม่กลมง่ายๆ ขนาดนั้นหรอกมั้ง?

หลังจากที่เธอผ่านด่าน ตม. ได้แล้ว เธอก็ไปรับกระเป๋าของตัวเองที่สายพาน เมื่อได้กระเป๋าแล้ว เธอก็ลองเดินสำรวจอาคารสนามบินดูเล่นๆ ด้วยความสนใจอยู่สักพักหนึ่ง

ตัวอาคารมีขนาดที่ค่อนข้างกว้างพอสมควร ทำให้ใช้เวลาเดินสำรวจค่อนข้างนานกว่าจะทั่ว ภายในมีสิ่งอำนวยความสะดวกและร้านค้าต่างๆ ไม่ต่างจากสนามบินทั่วไปนัก มีทั้งร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึก ร้านขายเสื้อผ้า ร้านขายยา ร้านค้า Duty Free สำหรับผู้โดยสารขาออก ฯลฯ

หลังจากที่เธอเดินสำรวจจนทั่วแล้ว เธอก็เริ่มรู้สึกหิวขึ้นมา

เนียมิ: หิวซะแล้วแฮะเรา...

เนียมิกล่าวหลังจากที่ได้ยินเสียงท้องร้องของตัวเอง

จากนั้นเธอจึงเดินหาร้านอาหารที่อยู่ใกล้ที่สุด แล้วเธอก็ได้ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่ง แต่เมื่อเข้าไปดูตัวอย่างอาหารที่ตั้งโชว์อยู่หน้าร้าน กลับพบว่าหน่วยเงินที่ใช้บนเกาะนี้เป็นสกุลเงินเฉพาะคือ "Pon" หรือ ¶

เนียมิ: เอ๋??.. ต้องใช้หน่วยเงินเฉพาะของที่นี่เหรอเนี่ย

จากนั้นเธอจึงมองหาจุดรับแลกเปลี่ยนเงินตราระหว่างประเทศ เมื่อหาเจอแล้ว เธอจึงไปแลกเปลี่ยนเงินตราจากเยนมาเป็นปอง

เนียมิ: อัตราแลกเปลี่ยนสำหรับเงินเยนคือ 100 เยนต่อ 1 ปองเหรอ เออ... (▔﹏▔)

เนียมิหยุดคิดอยู่สักพักหลังจากที่เห็นอัตราแลกเปลี่ยนบนจอแสดงอัตราแลกเปลี่ยนของสกุลเงินต่างๆ ตอนนี้ทั้งตัวเธอมีเงินติดตัวอยู่ทั้งหมด 20,000 เยน เพราะว่าค่าอาหารที่เธอจะซื้อมากินมันราคา 129 ปองนั่นเอง

เนียมิ: แต่ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกโรงแรมที่นี่ เขาเปิดให้ผู้เล่นกินอาหารได้ฟรีนี่นา...โรงแรม...จริงสิ!! ลืมไปเลยว่าเราต้องรีบไปเช็คอินโรงแรมที่จองไว้นี่นา!! (นี่ไม่ใช่เวลามามัวเที่ยวเล่นนะ!!)

เธอเพิ่งนึกเรื่องที่สำคัญกว่าออกได้

เนียมิ: แต่ไหนๆ ก็แล้ว ขอลองแลกไปก่อนสัก 100 ปองก็แล้วกัน (เผื่ออาจจะได้ใช้ก็ได้)

แล้วเธอก็ไปแลกเงินกับเคาน์เตอร์แลกเงิน เธอยืนธนบัตร 1,000 เยนจำนวน 10 ใบเข้าไปในเคาน์เตอร์ที่กั้นด้วยกระจก ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะรับธนบัตรทั้งหมดไป แล้วส่งธนบัตรปองจำนวน 100 ปองกลับมาให้ 1 ใบ

เนียมิ: ...แลกไป 10 ใบ แต่ได้คืนมาใบเดียวเนี่ยนะ...ช่างเถอะ ต้องรีบไปโรงแรมแล้ว

จากนั้นต่อมา เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อดูข้อมูลการเดินทางและสิ่งที่ต้องทำเมื่อมาถึงเกาะป๊อปปิ้งแล้ว

"หลังจากที่มาถึงสนามบินบนเกาะแล้ว ให้ไปลงทะเบียนผู้เล่นที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ของสนามบินจุดใดก็ได้ เพื่อทำ Pop'n Pass หรือบัตรประจำตัวผู้เล่น และรับอุปกรณ์สำหรับเล่นเกม (Gear) แล้วจากนั้นจึงไปเช็คอินโรงแรมตามที่ท่านได้จองเอาไว้"

จากนั้นเธอจึงเดินไปทำบัตร Pop'n Pass ที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ซึ่งจุดที่ไปมีผู้คนต่อแถวเข้าคิวรอแต่แถวไม่ยาวมากนัก เมื่อถึงคิวเธอแล้วเจ้าหน้าที่ก็ขอดูหนังสือเดินทางเพื่อยืนยันข้อมูลการลงทะเบียนเล่นเกมจากช่องทางออนไลน์ จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็นำหนังสือเดินทางมาคีย์ข้อมูลบางอย่างลงในคอมพิวเตอร์

เจ้าหน้าที่: เออ...คือว่า.....

เนียมิ: มีอะไรเหรอคะ?

เจ้าหน้าที่: รู้สึกว่าคุณนี่ดูเหมือนใครสักคนที่มาลงทะเบียนก่อนหน้านี้แล้วนะ??

เนียมิ: เอ๊? (สงสัยยั้ยหูกระต่ายคนนั้นแน่เลย)

เจ้าหน้าที่: อ่อ..เปล่า ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ฉันคิดว่าหน้าตาคุณนี่ดูคล้ายกับคนที่เพิ่งมาลงทะเบียนก่อนหน้านี้มากเลยนะคะ

เนียมิ: ฮ่าๆๆ งั้นเหรอค่ะ

แล้วเจ้าหน้าที่ก็คีย์ข้อมูลต่อไปจนเสร็จ เมื่อเสร็จแล้วเขาก็ส่งบัตร Pop'n Pass ที่หน้าตาคล้ายกับบัตรประจำตัวประชาชน และหนังสือเดินทางของเธอกลับมาให้ พร้อมกับบอกให้ไปถ่ายรูปติดบัตร Pop'n Pass ที่ตู้ถ่ายรูป แล้วรับ "เกียร์" เป็นขั้นตอนสุดท้ายของการลงทะเบียน

เจ้าหน้าที่: ต้องไปถ่ายรูปติดบัตรที่ตู้ตรงนั้นเพื่อยืนยันตัวตนด้วยนะคะ เสร็จแล้วก็นำบัตรไปรับเกียร์ได้ที่ตู้อัตโนมัติที่อยู่ติดกันได้เลย

เจ้าหน้าที่กล่าวพร้อมกับชี้ไปที่ตู้ถ่ายรูปที่อยู่ใกล้ๆ กัน

เนียมิ: ค่ะ

ต่อมาเธอก็เดินไปเข้าตู้ถ่ายรูป ลักษณะคล้ายกับตู้ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์ตามห้าง เมื่อเข้าไปแล้วเธอก็ทำตามคำแนะนำที่แสดงบนหน้าจอ โดยการสอดบัตร Pop'n Pass เข้าไปในตู้ แล้วจากนั้นเครื่องก็ทำการถ่ายรูปใบหน้าของเธอ หลังจากถ่ายรูปเสร็จแล้วสักพักตู้ก็คลายบัตรคืนออกมา ซึ่งบนบัตรคราวนี้มีรูปหน้าของเธอติดเรียบร้อยแล้ว

เนียมิ: ว้าว...

เธอตื่นเต้นมากที่ได้เห็นบัตรที่สมบูรณ์ของตัวเอง บนบัตรระบุข้อมูลส่วนตัวเบื้องต้นต่างๆ คล้ายกับบัตรประชาชนและใบขับขี่ เช่น ชื่อ วันเกิด หมายเลขประจำตัว และที่สำคัญที่สุดคือ ระดับผู้เล่นของเธอในตอนนี้ที่ระบุว่า "Beginner"

ต่อมาจึงนำบัตรไปเสียบเข้ากับตู้รับอุปกรณ์เล่นเกมที่อยู่ติดกัน แล้วเครื่องก็เริ่มอ่านข้อมูลผู้เล่นอยู่พักหนึ่ง แล้วจากนั้นเครื่องก็ปล่อยเกียร์ออกมาที่ช่องรับสินค้าด้านล้างตู้ พร้อมกับคลายบัตรคืนมาที่ช่องเสียบบัตร

เนียมิ: พร้อมลุยของจริงได้แล้วสินะ แต่ตอนนี้ต้องไปโรงแรมก่อนแล้ว (เริ่มหิวมากแล้วด้วย)

จากนั้นเธอก็เปิดแอปเพื่อเช็คสายรถ Shuttle Bus ของโรงแรมที่จะไป จากนั้นเธอก็เดินออกจากอาคารผู้โดยสาร เพื่อไปรอขึ้นรถบัสประจำโรงแรมนั้นตามป้ายสายรถที่กำหนด

แต่ในระหว่างรอนั้นเธอเห็นว่าท้องฟ้าเป็นช่วงตกเย็นแล้ว เธอจึงดูเวลาที่โทรศัพท์มือถือ พบว่าเป็นเวลา 17:30 น. เข้าไปแล้ว

เนียมิ: โห เราใช้เวลาเที่ยวนานขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย แถมใกล้จะถึงเส้นตายเช็คอินตอน 6 โมงเย็นแล้วด้วย (จะไปทันไหมนะ)

จากนั้นไม่นานนัก รถบัสก็มาถึง เธอและทุกคนที่มารอด้วยกันจึงขึ้นไปบนรถคันนั้น แล้วรถก็มุ่งหน้าไปยังโรงแรม

ระหว่างนั้นเธอ(รวมถึงบางคน)ก็มองชมวิวและสถานที่ต่างๆ ระหว่างทางไปพลางๆ ด้วยความสนใจ ซึ่งสภาพบ้านเมืองโดยรวมก็ดูไม่ค่อยจะต่างกับเมือง Naha ของเกาะโอะกินะวะ มากนัก

เมื่อมาถึงโรงแรมแล้ว เธอก็รู้สึกตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก เพราะว่าโรงแรมที่เธอพักนั้น เป็นโรงแรมใหญ่ระดับ 5 ดาวเลยนั่นเอง

แล้วเธอหยิบโทรศัพท์มือถือมาดูเวลาอีกครั้ง พบว่าเป็นเวลา 17:50 น.

เนียมิ: มาทันพอดีเลยแฮะ (นึกว่าจะไม่ทันซะแล้ว)

จากนั้นเธอจึงเข้าไปเช็คอินที่เคาน์เตอร์ในล็อบบี้ แล้วจากนั้นพนักงานต้อนรับก็พาไปยังห้องพักที่ได้จองไว้

เมื่อมาถึงห้องพักแล้ว เธอก็เสียบคีย์การ์ดไว้กับแท่นที่อยู่ข้างประตูในห้องเพื่อเปิดระบบไฟฟ้าของห้อง แล้วจากนั้นเธอก็กระโดดขึ้นไปนั่งบนเตียงทันทีด้วยความตื่นเต้นดีใจ

เนียมิ: ฮะฮ๊า ไม่ได้นอนบนเตียงนุ่มนิ่มแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะ

ลักษณะของห้องเป็นห้องประเภท Deluxe Double ขนาดห้องค่อนข้างกว้าง มีเตียงขนาดใหญ่ที่นอนได้ 2 คนซึ่งเนื้อผ้านุ่มนิ่มมาก มีทีวี ตู้เย็นขนาดเล็ก ห้องน้ำ และระเบียงสำหรับออกไปชมวิวด้านนอก ซึ่งเธอรู้สึกเหมือนโชคดีมากที่ได้ห้องหรูขนาดนี้ เพราะว่าผู้เข้าแข่งขันใหม่ทุกคนจะได้สิทธิเข้าพักได้ฟรีเป็นเวลา 7 วันนั่นเอง (หลังจากนั้นต้องเสียเงิน Pon ที่เป็นสกุลเงินของเกาะเอาเอง)

หลังจากที่เธอนอนเล่นอยู่ได้สักพักหนึ่ง ท้องของเธอก็เริ่มร้องขึ้นมาอีกครั้ง

เนียมิ: ฟินกับเตียงนอนเพลิน จนลืมหิวไปเลยแฮะ..

จากนั้นเธอจึงเดินออกจากห้องพักไปยังภัตตาคารของโรงแรม

--------------------------------------------------------------------------------

เมื่อมาถึงแล้ว ก็พบว่าเป็นภัตตาคารอาหารบุฟเฟต์ ซึ่งเต็มไปด้วยถาดอาหารต่างๆ ให้เลือกตักเป็นจำนวนมาก ที่สำคัญคุณภาพของวัตถุดิบที่นำมาปรุงอาหารนั้น ยังถือว่ามีความสดใหม่มากๆ อีกด้วย

เธอจึงไม่รอช้ารีบไปคว้าจานมาตักอาหารที่ต้องการทันที โดยเธอได้ตักเนื้อสเต็กหมูมากินก่อน

เนียมิ: ว้าว!! อร่อยจัง!!! (p≧w≦q)

เมื่อกินหมดแล้ว เธอก็ไปเลือกตักอาหารถัดไปต่อ คราวนี้เป็นสปาเก็ตตี้

แต่ในระหว่างที่กำลังเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ จู่ๆ ก็มีคนเข้ามาชนเธอ ทำให้ทั้งตัวเธอเองและคนนั้นล้มลงไปกองกับพื้นด้วยกันทั้งคู่

และเมื่อเธอหันมาดูคนที่อยู่ตรงหน้า พบว่าเป็นเด็กผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าเธอนิดหน่อย

เนียมิ: เป็นอะไรรึเปล่า

"ไม่เป็นไรหรอกคะ"

และเมื่อพวกเธอเช็คสภาพความเสียหายจากการชน พบว่าเศษอาหารกระจายเต็มพื้น แต่โชคดีนะที่จานยังไม่แตก

"ขอโทษด้วยนะคะ เดี๋ยวหนูไปตักมาให้ใหม่แล้วกัน"

เนียมิ: ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวพี่ไปตักเองก็ได้ ไปแล้วนะ (แล้วอย่าไปวิ่งชนเข้ากับใครอีกล่ะ)

แล้วเนียมิก็ลุกขึ้นเพื่อกลับไปตักอาหารมาใส่ใหม่

"เออ..เดี๋ยวก่อนค่ะ!!"

เนียมิที่กำลังเดินออกไปจึงหันกลับมา

เนียมิ: หืม? มีอะไรอีกเหรอ

"พี่ชื่ออะไรเหรอค่ะ?"

เนียมิ: ฉันชื่อ "เนียมิ" หน่ะ

"หนูชื่อ "โซเฟีย" (Sophia) คะ ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะ （*＾-＾*）"

เนียมิ: อืม!! （*＾-＾*）

แล้วจากนั้นทั้งสองก็แยกย้ายไปกินต่อตามปกติ

เวลาผ่านไป หลังจากที่เนียมิกินอิ่มจนพุงกลางแล้ว เธอก็ลองไปเดินเที่ยวสำรวจรอบโรงแรมดูเล่นๆ

โรงแรมแห่งนี้มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่หลากหลาย เหมือนกับโรงแรมระดับ 5 ดาวทั่วไป ไม่ว่าจะเป็น สระน้ำ ห้องประชุม คาเฟ่ สปา ฟิตเนส ร้านค้า ศูนย์นันทนาการ ฯลฯ

เมื่อสำรวจสถานที่เสร็จสิ้นแล้วเธอจึงกลับมาที่ห้องพักของตนเพื่อเข้านอน

เนียมิ: พรุ่งนี้คือเกมจริงแล้วสินะ ตื่นเต้นจังเลย...

--------------------------------------------------------------------------------

-วันต่อมา-

ภารกิจแรกของเธอที่จะต้องทำในวันนี้ คือการเข้าอบรมการเล่นเกมที่ Pop'n Center หรือศูนย์บริการผู้เล่น เพื่อเลื่อนขั้นจาก Beginner เป็นผู้เล่นระดับแรกคือ ระดับ 10 ซึ่งนักเล่นเกมเสมือนจริงทุกคนจำเป็นจะต้องผ่านการอบรมวิธีการเล่นในเบื้องต้นเสียก่อน ถึงจะมีสิทธิเริ่มออกผจญภัยบนเกาะแห่งนี้ได้ โดยร้าน Pop'n Center จะกระจายอยู่ตามหัวเมืองต่างๆ ทั่วทั้งเกาะ

และจากการเดินเที่ยวเมื่อวานทำให้พบว่าโรงแรมแห่งนี้มี Pop'n Center อยู่ด้วย โดยตั้งอยู่ที่โซนศูนย์นันทนาการนั่นเอง หลังจากที่เนียมิทำกิจวัตรประจำวันเสร็จแล้ว จึงเดินทางไปที่นั่นทันที

เนียมิ: เอาล่ะ ได้เวลาลุยกันแล้ว โย่วๆๆ !! \^o^/

เนียมิกล่าวก่อนที่จะออกจากห้องพักไป

เมื่อมาถึงเธอก็เดินไปยังเคาน์เตอร์บริการเพื่อลงทะเบียนเข้าอบรม โดยภายในร้านทุกสาขาจะมีบริการและสิ่งอำนวยความสะดวกที่คล้ายๆ กันคือ เคาน์เตอร์รับบริการและสอบถามปัญหาต่างๆ ตู้จำหน่ายเกียร์และสกินป๊อปคุงลวดลายต่างๆ (ทุกคนที่เข้าเกมครั้งแรกจะได้รับเกียร์ลวดลายเดียวกันหมด) ตู้ฝาก-ถอนเงินจากบัญชีผู้เล่น ซึ่งบัตร Pop'n Pass สามารถใช้เป็น e-Wallet ได้ด้วย ลานแข่งขันที่ลักษณะเป็นแท่นยืน 2 ฝั่งหันหน้าเข้าหากัน ตู้ซิมูเลชั่นสำหรับฝึกซ้อมกับคู่แข่งจำลอง (คือตู้เกม Pop'n Music นั่นเอง) เวทีสำหรับจัดมินิทัวร์นาเมนต์และอีเวนท์ต่างๆ และห้องอบรมที่แยกกับตัวร้านหลักต่างหาก ทำให้ผู้เข้ารับการอบรมสามารถเรียนรู้ได้โดยไม่ถูกเสียงเพลงจากการแข่งขันด้านนอกรบกวน นอกจากนี้ หากผู้เล่นคนใดยังไม่ได้ลงทะเบียนรับบัตร Pop'n Pass และเกียร์เริ่มต้นตอนอยู่สนามบิน (ไม่ว่าจะเพราะลืม หรือต้องรีบไปเช็คอินห้องพักก็ตาม) ก็สามารถมาทำได้ที่นี่อีกด้วย

พนักงาน: ยินดีต้อนรับค่ะ ไม่ทราบว่ามาทำอะไรคะ?

เนียมิ: คือว่า มาเข้าอบรมหน่อยน่ะคะ

พนักงาน: งั้นขอดูบัตร Pop'n Pass หน่อยค่ะ

แล้วเธอก็ยื่นบัตรให้พนักงานดู

พนักงาน: โอเค เชิญเข้าไปที่ห้องอบรมได้เลย

เนียมิ: ค่ะ!! ^_^

แล้วจากนั้นเธอก็เดินผ่านประตูเลื่อนอัตโนมัติเข้าไปยังห้องอบรม เมื่อเข้ามาแล้วพบว่าด้านในได้มีการแบ่งเป็นห้องย่อหลายห้องอีกทีหนึ่ง แต่ละห้องมีหมายเลขประจำห้องเหมือนกับห้องพัก โดยห้องที่สามารถเข้าได้จะมีหลอดไฟแนวนอนสีเขียวติดอยู่ด้านบนของประตู และห้องที่มีคนเข้าอยู่แล้วไฟก็จะเปลี่ยนเป็นสีแดง ส่วนลักษณะของห้องหลักจะเป็นทางเดินตรงยาวไปจนสุด สองข้างทางก็เป็นประตูห้องอบรมของจริงที่มีหลายห้องนั่นเอง

เธอลองเดินไปจนถึงทางต้น พบว่ามีทั้งหมด 16 ห้องด้วยกัน (ก็นางเป็นแมวนี่เนอะ ขี้สงสัย ^_^)

แล้วจากนั้นเธอก็เดินเข้าไปที่ห้องหมายเลข 2 เมื่อเข้าไปก็พบว่าเป็นเพียงห้องเล็กๆ คล้ายกับห้องคาราโอเกะ ตรงหน้ามีแท่นโพเดียมแบบเดียวกับที่ใช้แข่งขัน และมีจอขนาดใหญ่ติดอยู่บนผนังตรงหน้าโพเดียม

แล้วสักพักบนหน้าจอก็ขึ้นข้อความแจ้งให้นำเกียร์มาวางบนโพเดียม แล้วเสียบการ์ด Pop'n Pass ลงในช่องอ่านการ์ดบนแท่นโพเดียมเพื่อเริ่มการฝึกฝน เมื่อเสียบเข้าไปแล้วเครื่องก็กินบัตรเข้าไปข้างใน แล้วจากนั้นเครื่องก็เริ่มอ่านข้อมูล บนหน้าจอแสดงผลการ Loading ดังนี้

[A.I. TUTORIAL SYSTEM : NOS] FRONTEND MODULE
BOOTING UP.....COMPLETE

LOADING TUTORIAL SYSTEM V.388
...COMPLETE

LINKING POP'N GEAR INPUT.....OK!
ACCESSING PLAYER DATA.....OK!
STARING TUTORIAL
NOW..........................................

COMPLETE!

เมื่อโหลดข้อมูลเสร็จแล้ว บนจอก็ปรากฏภาพของหุ่นยนต์ตัวหนึ่งขึ้นมา

"ยินดีต้อนรับเข้าสู่ระบบการฝึกสอนด้วยเอไอ กระผมชื่อ "นอส" (NOS) เป็นอินเทอร์เน็ตบอต คอยทำหน้าที่ฝึกสอนการเล่น Pop'n ให้กับผู้เล่นระดับ Beginner ทุกท่านครับ ^_^"

หุ่นยนต์ตัวนั้นกล่าวพร้อมกับก้มคำนับ

เนียมิ: คะ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ^^;

เธอทักท้ายแบบเกร็งๆ เพราะยังไม่แน่ใจว่าหุ่นตัวนี้สามารถตอบโต้กับเธอได้หรือไม่

NOS: ผมเป็นเอไอที่สามารถพูดคุยตอบโต้กับคุณได้ ถ้าเกิดมีข้อสงสัยอะไรก็ถามมาได้เลยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ ^_^

เนียมิ: ค่ะ (^^)

NOS: เอาล่ะ งั้นเรามาเริ่มบทฝึกหัดกันเลยดีกว่า

แบบฝึกหัดจะมีทั้งหมด 5 บทด้วยกันคือ

Lesson 1: แนะนำหน้าจอและการใช้งานป๊อปปิ้งเกียร์เบื้องต้น
Lesson 2: ทำความคุ้นเคยกับปุ่มกด ด้วยมินิเกม
Lesson 3: แนะนำวิธีการเล่น
Lesson 4: Hi-Speed นั้น สำคัญไฉน?
Lesson 5: วิธีการคิดคะแนน

จากนั้นก็จะเป็นการทดสอบความสามารถ หากผ่านการทดสอบ ก็จะได้รับการเลื่อนขั้นเป็นระดับ 10 ทันที

เนียมิ: การทดสอบ เหรอคะ

NOS: ใช่ แต่ไม่ยากหรอกนะ ขอแค่ศึกษาวิธีการเล่นให้ดีก็พอจะให้สอบผ่านได้สบายๆ แล้วล่ะ เอาล่ะ เรามาเริ่มแบบฝึกหัดบทแรกกันเลยดีกว่า

『Lesson 1: แนะนำหน้าจอและการใช้งานป๊อปปิ้งเกียร์เบื้องต้น』

① เส้นกำกับจังหวะ (Judgement Line): ตัวบอกจังหวะที่ผู้เล่นต้องกดปุ่มเมื่อป๊อปคุงเลื่อนลงมาถึงที่นี่
② ป๊อปคุง: ตัวโน้ตน่าตาน่ารักหลากสีพวกนี้ จะคอยเลื่อนลงมาตามรางของเกียร์เรื่อยๆ เมื่อป๊อปคุงเลื่อนลงมาถึงเส้นกำกับจังหวะด้านล่างเมื่อไหร่ ให้กดปุ่มในทันที
③ Groove Gauge: ถ้าผู้เล่นกดปุ่มได้ถูกต้องและแม่นยำ แถบนี้จะเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ แต่ถ้ากดพลาด หรือกดป๊อปคุงตัวยาวไม่สุด แถบก็จะลดอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เล่นอยู่ ผู้เล่นจะต้องเพิ่มพลังในเกจให้อยู่ในโซนสีแดงหรือ 70% ขึ้นไป เมื่อจบเพลง หากแถบอยู่ในโซนสีแดง หน้าจอจะแสดงคำว่า STAGE CLEARED แสดงถึงการผ่านเพลงที่เล่นได้ แต่หากอยู่ในโซนสีฟ้า หน้าจอจะแสดงคำว่า STAGE FAILED แสดงถึงการเล่นไม่ผ่านเพลงนั้นๆ
④ เกจ FEVER: เป็นระบบที่เพิ่มเข้ามาใหม่ใน pop'n music RESPECT ในระหว่างเล่นผู้เล่นจะสะสมเกจ Fever จากการกดตัวโน้ตได้ถูกต้องและแม่นยำ เมื่อเต็มแล้วสามารถใช้งานได้ด้วยการเหยียบลงบนแป้นเหยียบ ซึ่งผลของ Fever นั้นจะทำหน้าที่ทวีคูณคอมโบไปเรื่อยๆ ในห้วงเวลาหนึ่ง (ประมาณ 14 วินาที) นอกจากนั้นหากผู้เล่นเก็บเกจ Fever จนเต็มแล้วใช้อีกครั้งก่อนที่เวลา Fever จะหมดลง คอมโบทวีคูณขึ้นไปอีก สูงสุดที่ x5 แต่ถ้ากดพลาดในระหว่างที่ Fever แสดงผลอยู่ จะทำให้ระยะเวลาแสดงผลลดลง หรืออาจทำให้เวลาหมดทันทีเลยก็ได้เช่นกัน
⑤ เกียร์: ด้านล่างจะแสดงตำแหน่งของปุ่มกดสีต่างๆ คะแนน และ Option ที่เลือกใช้งาน โดยเรียงตามช่องคือ Hi-Speed (สีฟ้า) Fever (สีเขียว)* Appearance (สีเหลือง) และ Random & Mirror (สีขาว) *อนึ่ง ในภาคนี้ การตั้งค่าสกินป๊อปคุงได้ย้ายไปรวมกับเมนูตั้งค่าสกินเกียร์แทน*
⑥ คอมโบ: แสดงจำนวนการกดตัวโน้ตได้ถูกต้องอย่างต่อเนื่อง หากพลาด จำนวนจะเริ่มนับใหม่ *ในภาคนี้ จำนวนคอมโบจะแสดงอยู่ด้านบนของจอ เหมือนกับภาค 6*

ประเภทของตัวโน้ต
1. โน้ตธรรมดา: ให้กดหรือตบลงไปบนปุ่มหนึ่งครั้ง
2. โน้ตแบบยาว: ให้กดปุ่มนั้นค้างไว้ เมื่อสุดหางแล้วให้ปล่อยมือออกได้ โน้ตชนิดนี้มีความพิเศษอยู่อย่างนึงคือ ตลอดระยะเวลาที่กดค้าง จำนวนคอมโบ รวมถึงพลังในเกจ Fever จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อีกด้วย (แต่คะแนน, Groove Gauge, และระดับ Judgement ยังคงขึ้นแค่ครั้งเดียวเหมือนเดิม)

『Lesson 2: ทำความคุ้นเคยกับปุ่มกด ด้วยมินิเกม』

ก่อนที่จะไปเรียนรู้วิธีการเล่น เรามาทำความคุ้นเคยกับปุ่มกดบนแผงกันก่อนนะครับ เพราะการที่เราคุ้นเคยกับปุ่มจะทำให้สามารถรู้ได้ว่าจะต้องวางมือหรือกดยังไงนั่นเอง ซึ่งวิธีการที่ง่ายและรวดเร็วที่สุดนั่นคือการใช้มินิเกมมาช่วยฝึกฝนนั่นเอง

และมินิเกมที่เราจะได้เล่นกันนี้ คือเกม "สงครามอวกาศ" วิธีการเล่นคือ ภายในเกมจะมียานข้าศึกปล่อยกระสุนสีต่างๆ ออกมาหายานของเราที่อยู่ด้านล่าง เราจะต้องกดปุ่มตามสีนั้นๆ เพื่อยิงกระสุนกลับไป โดยต้องทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนจบเกมครับ คำเตือน: หากกดผิดสีหรือกดไม่ทัน คอมโบจะเริ่มนับใหม่ทันที

เอาล่ะ ถ้าพร้อมแล้ว 3...2...1...GO!

===== MINI GAME =====
"สงครามอวกาศ"
วิธีการควบคุม: ปุ่มกดทั้ง 9 ปุ่ม
เงื่อนไข: Groove Gauge มากกว่า 70% ขึ้นไป
วิธีเล่น: ภายในเกมจะมียานข้าศึกปล่อยกระสุนสีต่างๆ ออกมาหายานของเราที่อยู่ด้านล่าง ผู้เล่นจะต้องกดปุ่มตามสีนั้นๆ เพื่อยิงกระสุนกลับไป โดยต้องทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนจบเกม ยิ่งกดถูกต้องเท่าไร “Groove Gauge” ก็จะเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น หากเล่นจบแล้ว Groove Gauge เลยเส้น Clear ก็จะถือว่าเล่นผ่าน หากเกจไม่ถึงจะต้องเริ่มใหม่
(โดยในระหว่างเกม ได้ใช้เพลง Ray of Illuminati - ESTi มาประกอบการเล่น)
===== END GAME =====

NOS: โห้ สุดยอด!!

เมื่อจบเกม เธอก็สามารถกำราบยานได้หมดทุกลำ โดยไม่พลาดเลย (FULL COMBO) ทำให้จบเกมด้วยคะแนนเต็ม 100,000 คะแนน

NOS: เธอเป็นคนแรกเลยนะ ที่เล่นได้โดยไม่พลาดตั้งแต่ตาแรกเลย

เนียมิ: เอ๊!? จริงเหรอเนี่ย (^^ゞ

『Lesson 3: แนะนำวิธีการเล่น』

pop'n music เป็นเกมกดตามจังหวะดนตรี ผู้เล่นต้องกดปุ่มต่างๆ เพื่อเล่นเป็นเพลง วิธีเล่นคือการกด(หรือตบ)บนปุ่มตามจังหวะของเพลงที่ได้ยิน โดยบนกระดานของเกียร์จะมีตัว "ป๊อปคุง" สีต่างๆ เลื่อนลงมา เมื่อป๊อปคุงเลื่อนมาถึงเส้นสีแดงด้านล่าง ให้กดปุ่มเมื่อตำแหน่งปากสีขาวของป๊อปคุงตรงกับเส้นสีแดงพอดี ซึ่งป๊อปคุงที่ลงมาในแต่ละตัวนั้น ตรงตามจังหวะของเพลงที่บรรเลงอยู่ และเมื่อกดก็จะมีเสียงเพลงออกมาจริงๆ และยังสามารถปรับความเร็วการเลื่อนลงของป๊อปคุงเองได้อย่างอิสระ เพื่อให้เหมาะกับความถนัดของแต่ละบุคคล (จะขอกล่าวถึงอย่างละเอียดในบทต่อไป)

และที่ด้านใต้ของเกียร์จะมีแป้นเหยียบ ไว้สำหรับใช้งาน "FEVER" หรือหลอดสะสมจากการกดโน้ตเพลงได้ถูกต้อง เมื่อหลอดสะสมเต็มแล้วสามารถใช้งานได้ด้วยการเหยียบลงบนแป้นเหยียบ โดยจะทำให้จำนวนการกดคอมโบต่อป๊อปคุงหนึ่งตัว เพิ่มขึ้นเป็น X2 แล้วสะสมเรื่อยๆ จนสูงสุดที่ X5 แต่ในกรณีที่ใช้งาน FEVER แบบออโต้ หรือปิดการใช้ การเหยียบแป้นจะเป็นการเปิดเอฟเฟคเสียงแทน (Echo, Low Pass, High Pass, Flanger, Phaser, Volume Bass, Lo-Fi, ฯลฯ) นอกจากนี้ยังสามารถเซ็ทให้การเหยียบแป้นเป็นการใช้งาน 1 ใน 9 ปุ่มการเล่นได้อีกด้วย โดยปุ่มที่ถูกเซ็ทให้ใช้งานโดยการเหยียบจะแสดงเป็นโน้ตสีม่วง (ตัวอย่างเช่น: เซ็ทเหยียบไว้ที่ปุ่มฟ้าซ้าย โน้ตสีฟ้าซ้ายจะกลายเป็นสีม่วงแทน)

เอาล่ะ เมื่อทราบวิธีเล่นอย่างคร่าวๆ กันแล้ว เรามาลองเริ่มเล่นจริงกันเลยดีกว่า

===== TUTORIAL =====
ท่อนที่ 1: ทดลองกดปุ่มตามจังหวะของเพลง โดยใช้แค่ปุ่มแดงปุ่มเดียว
ท่อนที่ 2: กดปุ่มไล่ตามลำดับของตัวโน้ตจากซ้ายไปขวา
ท่อนที่ 3: ทดลองกดปุ่มพร้อมกัน 2 ตัว
ท่อนที่ 4: ทดลองกดตัวโน้ตยาว
===== END TUTORIAL =====

โอเคครับ เล่นได้ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว งั้นก็เข้าสู่บทต่อไปกันเลย

『Lesson 4: Hi-Speed นั้น สำคัญไฉน?』

หนึ่งในออฟชั่นเสริมของเกียร์ที่สามารถเลือกปรับได้ก็คือ Hi-Speed ซึ่งออฟชั่นตัวนี้มีความสำคัญยิ่ง เนื่องจากมันช่วยให้เราสามารถ "อ่านจังหวะ" ได้ง่ายขึ้น ยิ่งเราปรับค่านี้มากเท่าไหร่ ระยะห่างระหว่างโน้ตแต่ละตัวก็จะยิ่งมากเท่านั้น ในขณะเดียวกัน ก็จะต้องแลกกับระยะเวลาการตอบสนองที่น้อยลงเช่นกัน เนื่องจากตัวโน้ตเลื่อนลงมาเร็วขึ้นกว่าเดิม

เอาล่ะ เรามาลองเล่นแบบปกติโดยไม่ใช้ Hi-Speed กันดูก่อนดีกว่า

===== TUTORIAL =====
ทดลองเล่นเพลงโดยไม่ใช้ Hi-Speed
[กดแต่ปุ่มแเดงอย่างเดียวจนจบ]
===== END TUTORIAL =====

แล้วทีนี้ มาลองดูความแตกต่างจากการใช้งานออฟชั่น Hi-Speed กัน!

===== TUTORIAL =====
ทดลองเล่นเพลงโดยใช้ Hi-Speed x3.0
[กดแต่ปุ่มแเดงอย่างเดียวจนจบ]
===== END TUTORIAL =====

เป็นยังไงครับ รู้สึกได้ทันทีเลยใช่มั้ยล่ะ ว่ามันช่วยทำให้ "อ่านจังหวะ" ได้ง่ายขึ้นมากกว่าเดิมจริงๆ ทั้งนี้ควรจะตั้งความเร็วไว้ในระดับไหนนั้น ก็คงต้องเป็นเรื่องของความถนัดส่วนตัวของผู้เล่นจริงๆ เพราะแต่ละคนมีความเร็วที่ถนัดไม่เท่ากัน อันนี้ผมคงต้องให้เธอลองไปค้นหาความเร็วที่เหมาะสมเอาเองแล้วกันนะ!

※ อนึ่ง, ในภาค RESPECT ค่า BPM ของเพลงจะไม่มีผลกับการตั้งค่า Hi-Speed นั่นหมายความว่า หากเราตั้ง Hi-Speed ไว้ระดับไหน ก็จะได้ความเร็วเท่านั้นตลอดเสมอ (ตัวอย่างเช่น Hi-Speed x6.2 ความเร็วก็จะเป็น x6.2 เท่ากันทุกเพลง)

『Lesson 5: วิธีการคิดคะแนน』

การคิดคะแนนในภาค RESPECT จะมีความแตกต่างจะต้นฉบับเล็กน้อยคือ มีการแบ่งคะแนนออกเป็นสองส่วนคือ คะแนนหลัก 100,000 กับ โบนัสจากการใช้งานฟรีเวอร์เกจ

คะแนนหลัก: 100,000

COOL!! = 100,000/จำนวนโน้ตทั้งหมด
GREAT = 70% จาก COOL!!
GOOD = 40% จาก COOL!!
BAD = 0

※ หมายเหตุ: ในกรณีโน้ตยาว จะนับจำนวนโน้ตเพียงแค่ครั้งเดียว คือ ช่วงปล่อยปุ่มเท่านั้น ถึงแม้ว่าในระหว่างกดค้างคอมโบจะเพิ่มเรื่อยๆ ก็ตาม
หากทำ ALL COOL ได้สำเร็จ ท่านจะได้คะแนนเต็มที่ 100,000 อย่างแน่นอน

ฟรีเวอร์โบนัส
เมื่อใช้งาน FEVER ในแต่ละครั้ง ท่านจะได้รับคะแนนโบนัสจากการเรียกใช้ฟรีเวอร์เกจในทันที ดังนี้
X2: 200
X3: 300
X4: 400
X5: 500

นอกจากนี้ คะแนนโบนัสยังสามารถรับได้หลังจากที่ขึ้น FULL COMBO / PERFECT / ALL COOL หลังจากกดโน้ตตัวสุดท้าย นั่นหมายความว่าหากเกจเต็มหลังเพลงจบแล้วให้รีบใช้งานในทันที ก่อนที่ระบบจะทำการล็อคปุ่มไม่ให้กดได้! (ช่วงที่แสดงอนิเมชั่น ชนะ-แพ้ ของตัวละคร)

เกี่ยวกับคอมโบ
การนับคอมโบในภาค RESPECT จะมีความแตกต่างจะต้นฉบับเล็กน้อยคือ เมื่อกดตัวโน้ตแบบยาว จำนวนคอมโบจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตลอดระยะความยาวของโน้ต โดยเพิ่มขึ้นทุกๆ 8 ช่วงจังหวะ

แรงค์
แรงค์จะถูกประเมินจากคะแนนหลักเท่านั้น ไม่นับรวมฟรีเวอร์โบนัส
SS: 100,000 (เฉพาะภาค RESPECT)
S: 98,000-99,999
AAA: 95,000-97,999
AA: 90,000-94,999
A: 82,000-89,999
B: 72,000-81,999
C: 62,000-71,999
D: 50,000-61,999
E: ต่ำกว่า 49,999
E+: ต่ำกว่า 25,000 และ Groove Gauge เต็ม (เฉพาะภาค RESPECT)

『-การทดสอบความสามารถ-』

NOS: ในที่สุดก็มาถึงช่วงเวลาสำคัญแล้วนะครับ กับบททดสอบความสามารถ เพื่อเตรียมก้าวเข้าสู่เกม ป๊อปปินมิวสิก อย่างเต็มภาคภูมิ ซึ่งบททดสอบนี้ ก็เพียงแค่ลองเล่นเพลงง่ายๆ เพลงนี้ให้ผ่านให้ได้ ก็เป็นอันใช้ได้แล้วล่ะ ... พร้อมที่จะเริ่มการทดสอบแล้วรึยังเอ่ย?

เนียมิ: ฉันพร้อมจะลุยกันตั้งนานอยู่แล้วล่ะ!! (^▽^)

NOS: ถ้างั้นก็ ... MUSIC START!!

===== POP'N MUSIC =====
ACCESS - SPHAZER [pop'n music RESPECT : DJMAX Crossover]
===== END MUSIC =====

NOS: เยี่ยมมากเลยน้อง!! ตอนนี้เธอได้เลื่อนขั้นเป็นผู้เล่นระดับ 10 แล้วนะ

เนียมิ: ขอบคุณมากค่ะ!! (@^0^@)

เนียมิยิ้มกว้าง นานแล้วที่เธอไม่ได้รู้สึกดีใจขนาดนี้...

จากนั้นบัตร Pop'n Pass ก็คลายคืนออกมาจากเครื่องอ่านการ์ดบนแท่นโพเดียม ซึ่งข้อมูลบนบัตรในตอนนี้ได้ระบุว่าเธอเป็นผู้เล่น Pop'n ระดับ 10 แล้วเรียบร้อย

เนียมิ: แบบนี้ก็ได้เวลาออกไปลุยบนเกาะได้อย่างสบายใจแล้วสินะ ถ้างั้นก็ขอตัวลาก่อนนะค่า~

NOS: เดี๋ยวก่อน!!

NOS เรียกเนียมิในขณะที่เธอกำลังจะเดินออกจากห้องไป

เนียมิ: เอ๊ๆ มีอะไรอีกเหรอ??

NOS: ยัง...ยังไม่จบ ยังเหลือรายละเอียดเกี่ยวกับ "จุดมุ่งหมายของเกม" น่ะ เธออยากจะฟังเพิ่มเติมไหมล่ะ? (แต่อันนี้ไม่บังคับหรอกนะ)

จากคำถามนี้ ทำให้เธอต้องหยุดคิดอยู่ชั่วครู่

เนียมิ: เออ...ฟังก็ได้คะพี่... (จะว่าไป ฉันเองก็ยังไม่รู้จุดหมายจริงๆ นั่นแหละ -.-)

『บทส่งท้าย: จุดมุ่งหมายโดยรวมของเกม』

จุดมุ่งหมายของเกมนี้คือการเอาชนะเหล่า Pop'n Leader ที่อยู่ตามสถานที่ต่างๆ บนเกาะอันกว้างใหญ่แห่งนี้ด้วยเสียงเพลง เพื่อไต่ระดับผู้เล่นไปสู่ระดับสูงสุด โดยมีทั้งหมด 10 ระดับด้วยกัน เรียงลำดับชั้นจากมากไปหาน้อย ซึ่งผู้เล่นที่ผ่านการทดสอบกับเหล่า Pop'n Leader จนมาถึงระดับ 1 ได้ จะมีสิทธิเข้าร่วมแข่งขันในรายการทัวร์นาเมนต์สุดท้ายเพื่อชิงเงินรางวัลสูงสุดได้

ขอบอกก่อนนะว่า มันไม่ง่ายหรอกนะที่จะก้าวสู่จุดมุ่งหมายที่ตั้งไว้ เพราะก่อนที่จะไปแข่งกับเหล่า Pop'n Leader ของแต่ละเมืองได้นั้น คุณจำเป็นต้องรวบรวม "สแตมป์" ให้ครบทั้ง 6 ดวงเสียก่อน ซึ่ง "สแตมป์" นี้สามารถหาได้จากการทำ "ภารกิจ" ต่างๆ ในแต่ละเมือง อย่าหวังนะว่าจะเดินตัวปลิวเข้าเส้นชัย

และการเล่น Pop'n มีความสำคัญอย่างมากต่อการอยู่รอดบนเกาะแห่งนี้ เพราะหากการเจรจาครั้งใดไม่เป็นผลแล้วล่ะก็ ไม่ว่าจะเป็นผู้เล่นด้วยกันเอง หรือผู้พำนักบนเกาะก็ตาม ต้องตัดสินแพ้ชนะกันด้วยการเล่น Pop'n เท่านั้น ซึ่งผู้แพ้จะต้องยอมรับความพ่ายแพ้อย่างเลี่ยงเสียมิได้ และ Pon เป็นค่าเงินที่ใช้ในเกาะ Pop'n คุณสามารถหามันได้จากการแข่งขันหรือทำภารกิจย่อย

ก็เป็นว่าเข้าใจแล้วนะครับ

เนียมิ: ค่ะ!! เข้าใจแบบตรงๆ เลย

NOS: งั้นก็ถือว่าตอนนี้หมดหน้าที่ของผมแล้ว ก็ขอตัวลาก่อนล่ะครับ ^_^

[A.I. TUTORIAL SYSTEM : NOS] FRONTEND MODULE
WILL BE SHUTDOWN.

BYE-BYE.

แล้วจากนั้นหน้าจอก็ดับลง จากนั้นเธอจึงเดินออกจากห้องไป

เนียมิ: เอาล่ะ ต่อไปก็ต้องเข้าไปตลุยหาภารกิจในเมืองแรกนี้สินะ

เธอกล่าวในขณะที่กำลังเดินออกจากศูนย์บริการผู้เล่น เพื่อเตรียมไปขึ้นรถแท็กซี่เพื่อเข้าไปในตัวเมือง

เนียมิ: แต่ว่า...ตื่นเต้นจังเลย...

บัดนี้ การผจญภัยบนเกาะป๊อปปิ้งของเธอก็ได้เริ่มเปิดฉากอย่างเป็นทางการแล้ว แต่ว่า... เด็กผู้หญิง "กระต่าย" ที่หน้าตามะลายคล้ายกับเธอนั้น จะมีโอกาสได้พบเจอกันอีกหรือไม่!?

>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<

--------------------------------------------------------------------------------

Ending Theme