13 สิงหาคม 2564

pop'n music RESPECT : STAGE 14 「ดันเจี้ยนซากโบราณป๊อปปิน」

หลังจากที่จบภารกิจแล้ว ในช่วงเที่ยงของวันนั้น ทั้งสองก็ได้มานั่งพักกินอาหารอยู่ที่ร้านอาหารภายในหมู่บ้านบอนเต้

เนียมิ: นี่ มิมิจัง

มิมิ: อะไรเหรอ?

เนียมิ: เธอคิดว่าคนอย่างฉันจะมีแฟนกับเค้าได้งั้นเหรอ?

มิมิ: เออ... ถ้าเอาตามคำทำนายของสเตลล่าละก็ คิดว่าน่าจะได้อยู่นะ..? แล้วทำไมอยู่ๆ เธอถึงถามเรื่องแบบนั้นล่ะ?

เนียมิ: คือฉันคิดว่าคนนิสัยแมนๆ อย่างฉัน คงไม่มีใครสนใจได้อยู่แล้วหรอกนะ

มิมิ: มันก็ไม่แน่นะ เพราะคนที่มีรสนิยมด้านความรักแบบแปลกๆ ก็มีอยู่เยอะเหมือนกัน

เนียมิ: แต่ว่าฉันไม่เคยมีความโรแมนซ์หรือเรื่องความรักอยู่ในหัวแบบเธอเลยนะ เพราะฉะนั้น เมื่อถึงตอนนั้นจริงๆ เธอช่วยแนะนำอะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ให้หน่อยได้รึเปล่า?

มิมิ: แน่นอน ได้อยู่แล้วล่ะ ^_^

เนียมิ: ขอบใจนะ มิมิจัง! เธอนี่ช่างเหมือนพี่สาวฝาแฝดที่พึ่งพาได้จริงๆ (^U^)

แล้วจากนั้นทั้งสองก็รับประทานอาหารกันตามปกติ

เวลาต่อมาหลังจากที่ทานเสร็จแล้ว ในขณะที่ทั้งสองเดินออกมาหน้าร้าน ทั้งสองก็ได้พบกับวัยรุ่นชายสองคน

ไทม์เมอร์: อ้าว!! เนียมิจัง!!

เนียมิ: ไทม์เมอร์!!

แล้วทั้งสองฝ่ายก็เดินเข้ามาหากัน

ไทม์เมอร์: เธอมาทำอะไรที่เมืองนี้เหรอ?

เนียมิ: มาทำภารกิจล่าสแตมป์กันน่ะ ☆(^-゜)

"เดี๋ยวก่อนสิไทม์เมอร์ นายรู้จักกับเด็กคนนี้ด้วยเหรอ?"

ไทม์เมอร์: ก็.. นิดหน่อยน่ะ แฮะๆๆ ^_^

ไทม์เมอร์เกาหัวตัวเอง

มิมิ: แล้วคนที่มากับไทม์เมอร์ด้วยคือใครเหรอคะ?

"อ่อ! ผมชื่อ "ไอซ์" (ice) เป็นผู้จัดการส่วนตัวของไทม์เมอร์เอง ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

เนียมิ: ผู้จัดการส่วนตัว..? ไม่จริงหรอกมั้ง อย่ามาล้อกันเล่นเลย

เนียมิไม่เชื่อว่าไอซ์เป็นผู้จัดการส่วนตัวจริงๆ เพราะเห็นว่าเขาอยู่ในวัยเดียวกับไทม์เมอร์นั่นเอง

ไอซ์: จริงแท้แน่นอน! ถึงผมจะอยู่ในวัยเดียวกับไทม์เมอร์ก็เถอะ แต่เห็นแบบนี้ผมก็มีความสามารถด้านดนตรีสูงนะครับ♪

เนียมิ: เอาล่ะๆ ฉันเชื่อแล้วก็ได้ ( ̄_ ̄|||)

มิมิ: แล้วตอนนี้ไทม์เมอร์หาน้องสาวเจอแล้วรึยัง?

ไทม์เมอร์: ยังเลยครับ และตอนนี้พวกผมเองก็เริ่มทำภารกิจล่าสแตมป์แล้วเหมือนกัน เพราะตามกฎของป๊อปปินมิวสิกแล้ว หากยังไม่ผ่านการทดสอบกับป๊อปปินลีดเดอร์ ก็จะยังไม่สามารถเดินทางไปเมืองอื่นได้น่ะ

เนียมิ: อ๋อ แบบนี้เอง พวกนายก็เลยมาที่เมืองนี้เพื่อหาภารกิจทำกันสินะ

ไอซ์: จริงด้วยสิ! ไหนๆ ก็ได้เจอกับพวกเธอแล้ว ผมขอลองดวลด้วยหน่อยสักเพลงจะได้รึเปล่า?

เนียมิ: ได้สิ จัดมาเลย!

===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs ice
Extreme Z4 - Forte Escape
===== END BATTLE =====

ผลการแข่งขัน มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ

หลังจากที่ไอซ์เป็นฝ่ายแพ้ อยู่ๆ เขาก็ทำการเขวี้ยงเกียร์ของตัวเองทิ้งลงพื้นอย่างแรงจนเกียร์แตกออกเป็นเสี่ยงๆ ทำเอา มิมิ เนียมิ ถึงกับตกใจ

ไอซ์: อ่ะ! (⊙﹏⊙) โทษทีนะ พอดีผมหัวร้อนไปหน่อย แฮะๆ (* ̄▽ ̄*)ブ

ไอซ์กลับมาอารมณ์ดีอย่างรวดเร็วพร้อมกับเกาหัวตัวเอง

มิมิ: เมื่อกี้มันอะไรกันน่ะ...?

มิมิยังคงตกใจไม่หาย

ไทม์เมอร์: ปกติเวลาเขาโกรธก็มักจะเป็นแบบนี้ประจำอยู่แล้วล่ะ ไม่มีอะไรหรอก ^_^

ไอซ์: ถ้างั้นตอนนี้พวกเราขอตัวไปหาภารกิจทำกันต่อแล้วนะ แล้วเจอกันใหม่!

แล้วพวกเขาทั้งสองก็เดินจากไป

เนียมิ: บ๊ายบายจ๊ะ ( ̄_ ̄|||)

มิมิ: เอาเป็นว่าตอนนี้พวกเราเองก็ไปหาภารกิจทำกันต่อเหมือนกันดีกว่านะ

เนียมิ: อือ!!

--------------------------------------------------------------------------------



STAGE 14
「ดันเจี้ยนซากโบราณป๊อปปิน」

--------------------------------------------------------------------------------

จากนั้นทั้งสองจึงเดินสำรวจหมู่บ้านเพื่อหาภารกิจต่อไปทำ

และในระหว่างนั้นทั้งสองก็ไปเจอกับบุคคลท่าทางน่าสงสัยคนหนึ่ง

เนียมิ: Σ( °_°) นั่นมันใครกันน่ะ ดูท่าทางแปลกๆ จัง

มิมิ: อาจจะมีภารกิจอะไรก็ได้นะ ลองเข้าไปดูกันเถอะ!

แล้วทั้งสองจึงเข้าไปหาบุคคลท่านนั้น

มิมิ: สวัสดีค่ะ!!

"อ่ะ! พวกเธอคือ...?"

เนียมิ: พวกเราคือ มิมิ กับ เนียมิ ค่ะ มีอะไรให้พวกเราช่วยไหมคะ?

"อ๋อ! พวกเธอเองเหรอ ที่เค้าร่ำลือกันจากคดีในเมืองหลวง ผมชื่อ "โรบินจอนท์" (Robin John) เป็นนักโบราณคดี เรียกสั้นๆ ว่า "โรบิน" ก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันมีเรื่องอยากให้พวกเธอช่วยอยู่พอดีเลยล่ะ"

มิมิ: อะไรเหรอคะ?

แล้วโรบินก็นำเอกสารเก่าๆ ฉบับหนึ่งออกมาให้ทั้งสองดู

เนียมิ: นี่มัน...

โรบินจอนท์: เป็นเอกสารโบราณที่ผมขุดเจอมาจากแถวๆ นี้น่ะ

เนียมิ: เอกสารโบราณ??

โรบินจอนท์: อืม! ตอนนี้ผมกำลังไขปริศนาเกี่ยวกับเอกสารชิ้นนี้อยู่ พอจับใจความได้ว่าเป็นเอกสารที่บอกเกี่ยวกับสมบัติที่ซ่อนอยู่ในซากโบราณป๊อปปิน และได้ยินมาว่าที่ "ดันเจี้ยนซากโบราณป๊อปปิน" มี "กล่องประหลาด" ซุกซ่อนอยู่ ซึ่งภายในกล่องนั้นมีเอกสารลับที่เกี่ยวข้องกับเอกสารฉบับนี้อยู่ด้วย บางทีถ้าเราเอาเอกสารนั้นมาได้ อาจจะบอกอะไรเกี่ยวกับปริศนานี้ก็ได้

เนียมิ: งั้นหมายความว่างานที่จะให้พวกเราทำก็คือ...?

โรบินจอนท์: ไปเอา "เอกสารลับ" มาจาก "กล่องประหลาด" ที่อยู่ภายในดันเจี้ยนซากโบราณป๊อปปินกลับมาให้ได้ แต่ว่าการจะเปิดกล่องนั้นได้ ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องหา "ชิ้นส่วน" มารวมกันเป็นกุญแจที่ใช้สำหรับเปิดกล่องอีกทีนะ

มิมิ: ชิ้นส่วน งั้นเหรอคะ

โรบินจอนท์: ใช่ ชิ้นส่วนที่จะใช้รวมเป็นกุญแจมีทั้งหมด 3 ชิ้น และชิ้นส่วนที่ว่านี้ ฉันได้ยินมาว่าชิ้นแรกอยู่กับไกด์ประจำหมู่บ้าน ชิ้นที่สองอยู่กับนักดูดวง และชิ้นสุดท้าย... รู้สึกจะซ่อนอยู่ในวิหารโบราณ

เนียมิ: อ๋อ! รู้แล้ว ชิ้นแรกอยู่กับ "ชาเรียห์" ชิ้นที่สองอยู่กับ "สเตลล่า" และสุดท้าย เราต้องกลับไปที่วิหารโบราณนั่นอีกครั้งหนึ่งน่ะ

มิมิ: อืม! ใช่เลยล่ะ แต่ดีนะที่เราเคยไปหาพวกเค้าก่อนแล้ว ไม่อย่างนั้นคงต้องตามหากันอีกนานเลยล่ะ ^_^

เนียมิ: เออ... แล้วชิ้นที่อยู่ในวิหารโบราณ พอจะบอกใบ้หน่อยได้หรือเปล่าว่ามันอยู่ตรงจุดไหนของที่นั่น?

โรบินจอนท์: เออ... ถ้านับจากทางเข้าแล้วเดินตรงไปเรื่อยๆ จนเจอทางแยก 3 ทาง ให้เลี้ยวไปทางซ้ายนะ แต่ต่อจากนั้นผมไม่ทราบอะไรอีกแล้ว รู้แต่เพียงมันอยู่ในทางนั้นแหละ

เนียมิ: โอเค! ถ้างั้นพวกเราขอตัวไปก่อนแล้วนะคะ!

โรบินจอนท์: อืม! โชคดีล่ะ



มิมิ/เนียมิ: ไปลุยกันเลย!! (^_-)/☆\(-_^)

จากนั้นทั้งสองจึงเดินทางไปหา ชาเรียห์ และ สเตลล่า ตามลำดับ เพื่อขอ "ชิ้นส่วนประหลาด" และได้รับชิ้นส่วนมาแล้วเรียบร้อย เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย...

--------------------------------------------------------------------------------

ณ วิหารโบราณ

ทั้งสองได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่า มิมิยังคงเดินเอามือเกาะไหล่ของเนียมิอยู่ด้านหลังด้วยความระแวงเหมือนเดิม

มิมิ: เนียมิจัง.. ถึงแม้ตอนนี้พวกเราจะแปลงร่างได้แล้วก็จริง แต่ฉันก็ยังรู้สึกกลัวที่มืดๆ แบบนี้อยู่ดี >︿<

มิมิกล่าวด้วยเสียงที่สั่นไปด้วยความกลัว ส่วนเนียมิก็แอบอมยิ้มกับคำพูดของมิมิเล็กน้อย

และเมื่อเดินมาจนถึงทางแยกแล้ว

เนียมิ: คราวที่แล้วพวกเราได้ กำไลป๊อปเปอร์ส มาจากทางตรงกลางใช่มั้ย คราวนี้เราจะไปทางซ้ายกัน!

แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปยังห้องทางซ้าย

เมื่อเดินเข้ามาไม่นานก็พบว่าเป็นห้องขนาดใหญ่ แต่ยังไม่กว้างมากเท่ากับห้องทางตรงกลางที่เคยเข้ามาก่อนหน้านี้

เนียมิ: อืม... รู้สึกเหมือนเราจะเริ่มมาเจอทางที่ซับซ้อนขึ้นแล้วแฮะ หวังว่าคงไม่หลงทางหรอกนะ?

แล้วจากนั้นทั้งสองก็เดินหน้าสำรวจต่อไป โดยภายในเส้นทางนี้มีห้องและทางเดินต่างๆ อยู่หลายทาง จนทำให้เนียมิต้องงัดสัญชาติญาณความเป็นแมวด้วยการนำเทียนมาปักไว้ตามจุดที่กำลังเดินไป เพื่อป้องกันหลงทาง

มิมิ: เนียมิจัง เธอพบเทียนมาด้วยเหรอ (เพิ่งรู้นะเนี่ย)

เนียมิ: อืม! พอดีเห็นว่าพวกเราต้องกลับมาที่นี่อีก ก็เลยเอาเทียนมาด้วยน่ะ (กันหลงทาง)

และหลังจากที่เดินสำรวจมาได้พักใหญ่ ในที่สุดพวกเธอก็ได้พบกับห้องเล็กๆ ห้องหนึ่ง ซึ่งตรงหน้ามีหีบวางอยู่

เนียมิ: เจอหีบแล้วล่ะ!! (★‿★)

จากนั้นเนียมิก็วิ่งเข้าไปเปิดหีบที่วางอยู่ตรงหน้า

มิมิ: เดียวก่อน เนียมิจัง! มันอาจจะ...

มิมิพยายามห้ามเนียมิ แต่ก็สายไปแล้ว เนียมิได้ทำการเปิดหีบออกมาเป็นที่เรียบร้อย

และทันทีที่หีบถูกเปิดออก ปากหีบก็เต็มไปด้วยแสงสว่าง แล้วก็เหมือนมีแรงลมบางอย่าง ดูดเนียมิให้เข้าไปในหีบนั้น

เนียมิ: เหวอ! (⊙_⊙;) อ้ากกกกกกกก!!!!!

เนียมิร้องเสียงหลง

มิมิ: เนียมิจัง!!

แล้วจากนั้นมิมิก็เข้ามาพยายามดึงตัวเนียมิให้หลุดออกจากหีบ แต่ก็ไม่สามารถสู้กับแรงดึงดูดได้ จนในที่สุดร่างของทั้งสองก็ถูกดูดเข้าไปในหีบนั้น แล้วจากนั้นฝาหีบก็ถูกปิดลงราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาต่อมา เมื่อทั้งสองรู้สึกตัวจึงค่อยๆ ลุกขึ้นมา

เมื่อทั้งสองมองไปรอบๆ พบว่าทั้งคู่เหมือนอยู่ในห้วงมิติแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยดวงดาวมากมาย

เนียมิ: ที่นี่มันที่ไหนกัน...

และเมื่อลงมองที่ด้านล่างของตัวเอง พบว่าจุดที่กำลังยืนอยู่นั้นไม่มีพื้นแต่อย่างใด รอบตัวของพวกเธอ 360 องศาเป็นห้วงอวกาศที่มีแต่ดวงดาว

มิมิ: ไม่มีพื้นแฮะ เหมือนกับว่าเรากำลังลอยอยู่เลย หรือว่าพวกเราจะ... >﹏<

"ในที่สุด ก็หาสถานที่ลับเจอจนได้สินะ"

อยู่ๆ ก็มีเสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งเรียกเข้ามาในหูของทั้งสอง ซึ่งเสียงนั้นเป็นเสียงเดียวกับที่เคยเรียกพวกเธอมาแล้วเมื่อครั้งก่อนๆ

เนียมิ: เสียงนั่นมัน...!

แล้วจากนั้นทั้งสองจึงพยายามมองหาต้นทางของเสียง และเมื่อมองหันไปมาอยู่หลายครั้ง ในที่สุดทั้งสองก็ได้พบกับบุคคลที่เป็นเจ้าของเสียงปริศนาจากครั้งก่อน

มิมิ: ไม่จริง นั่นมัน...

บุคคลที่พวกเธอเห็นเป็นเด็กวัยรุ่นชายสวมหมวกและแว่นกันแดดสีน้ำเงิน ซึ่งเขาผู้นั้นก็คือ...

มิมิ/เนียมิ: MZD !!

มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาพร้อมกัน

MZD: ฮ่าๆ ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยนะ

เนียมิ: ไม่จริงน่ะ คุณตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ??

MZD: ก็ใช่นะ แต่ว่า... ตัวฉันที่เห็นอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่ MZD ที่พวกเธอรู้จักหรอกนะ

มิมิ: หมายความว่ายังไง?

MZD: ก็เพราะว่า MZD ที่พวกเธอรู้จักน่ะ เป็นร่างจำแลงที่ฉันสร้างขึ้นมาอีกทียังไงล่ะ (ที่เป็นประธานบริษัทเกม PONAMI)

จากคำตอบนี้ทำให้มิมิถึงกับงงเล็กน้อย แต่ท่าทางเนียมิจะจับใจความได้ เนียมิจึงตอบกลับไป

เนียมิ: อ๋อ.. อย่างนี้เอง แสดงว่าร่างของคุณที่อยู่ตอนนี้ ก็คือตัวจริงสินะ?

MZD: Yes! ถูกต้อง ตัวจริงของฉันมาจาก "โลก AC" และโลกที่พวกเธออยู่ในตอนนี้ก็คือ "โลก CS" ที่ฉันสร้างขึ้นมาให้ใหม่ยังไงล่ะ

มิมิ: โลก AC? โลก CS เหรอ? มันคืออะไรกันแน่??

มิมิงุนงงมากความเดิม

MZD: อืม... ดูเหมือนว่าพวกเธอจะเป็น มิมิ เนียมิ ที่เป็นคนละคนกับโลก AC จริงๆ ด้วยสินะ งั้นเดี๋ยวฉันจะเล่า "ความจริง" ทั้งหมดให้ฟังแล้วกัน

[เพลงประกอบ glory day (JHS Remix) - JHS]

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... ดินแดน AC กับ CS นั้นเคยอยู่บนโลกเดียวกันมาก่อน โดยที่เทวทูตสองตนของฉันคือ "?" (ฮาเตนะ) จะรับหน้าที่ดูแลดินแดน AC ส่วน "!" (คันตัน) รับหน้าที่ดูแลดินแดน CS จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลายปี เผ่าพันธุ์ CS เกิดการเจริญอย่างรวดเร็วผิดปกติ ซึ่งหากปล่อยไว้คันตันจะมีพลังอำนาจเหนือกว่า MZD ผู้เป็นพระเจ้าเสียเอง เช่นนั้น ฮาเตนะจึงหยุดยั้งคันตันเอาไว้ด้วยการแยกดินแดนออกเป็นสองโลก คือการสร้างดาวเคราะห์ดวงใหม่สำหรับดินแดน CS โดยเฉพาะขึ้นมาในชื่อ "เมกะเทียร์" แล้วส่งมันไปไว้ยังที่ๆ ห่างไกลจากจักรวาลของโลก AC เป็นระยะทางหลายล้านปีแสง พร้อมกับผนึกคันตันไว้ในดาวเมกะเทียร์ และคันตันก็หลับไหลอยู่ภายใน "เกาะป๊อปปิน" อันเป็นดินแดนผืนเก่าที่ถูกย้ายมาอยู่บนโลกใหม่นี้ตั้งแต่นั้นมา

เนียมิ: แสดงว่าโลกคู่ขนานที่มี "ตัวเราอีกคน" มีอยู่จริงๆ ด้วยสินะ

มิมิ: อืม!

MZD: แต่ทว่าในตอนนี้ คันตันก็ได้ถูก "ใครบางคน" ทำการปลุกให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง และคันตันก็ได้เลือก "ใครบางคน" ที่ว่านั้นให้กลายมาเป็นร่างจำแลงของตนไปซะแล้ว

เนียมิ: หรือจะหมายถึง... เซ?

MZD: ถูกต้องแล้ว! แต่ฉันไม่รู้หรอกนะว่า "ใครบางคน" ที่ว่านั้นคือใคร

มิมิ: แล้วเสียงกระซิบที่พวกเราได้ยินเมื่อครั้งก่อนหน้านี้ก็คือ...?

MZD: ใช่! ฉันเป็นคนเรียกให้พวกเธอมายังวิหารโบราณ เพื่อมาหา กำไลป๊อปเปอร์ส ยังไงล่ะ และหน้าที่ของพวกเธอในตอนนี้ก็คือการกำจัดคันตันให้หายไปจากโลกนี้ซะ โดยพวกเธอจะต้องเดินทางไปยัง "สุสาน CS" ที่อยู่ใจกลางของเกาะเพื่อไปทำลาย "กลไก" ของมันให้จงได้ และเมื่อนั้นคันตันก็จะหายไปจากโลกนี้อย่างสมบูรณ์ พร้อมกับที่คนๆ นั้นก็จะได้กลับคืนร่างเดิมอีกด้วย

เนียมิ: เหมือนกับที่ชาเรียห์เคยบอกไว้ไม่ผิดเลยล่ะ!

มิมิ: ใช่ๆ

MZD: แต่ฉันจะขอบอกอะไรอย่างหนึ่งเกี่ยวกับป๊อปเปอร์สนะ การแปลงร่างเป็นป๊อปเปอร์สได้ พวกเธอทั้งสองจำเป็นจะต้องอยู่พร้อมกันไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถแปลงร่างได้ และชุดของป๊อปเปอร์สจะมีพลังป้องกันพิเศษคือ "เกราะออร่า" โดยเกราะออร่าจะทำหน้าที่รับความเสียหายแทนร่างกาย ทำให้ทนต่อการบาดเจ็บ และเกราะออร่านี้สามารถฟื้นฟูขึ้นมาได้เองหากไม่ถูกโจมตีในระยะเวลาหนึ่ง แต่การแปลงร่างในแต่ละครั้งนั้นจะต้องใช้พลังป๊อปปินออร่าจากกำไลส่วนหนึ่ง หากใช้เวลาอยู่ในร่างป๊อปเปอร์นานเกินไป ป๊อปปินออร่าก็มีสิทธิหมดจนทำให้ไม่สามารถแปลงร่างได้เช่นกัน และการชาร์ตพลังต้องใช้เวลาทั้งคืนเพื่อให้สามารถกลับมาแปลงร่างได้อีกครั้ง เพราะฉะนั้น อย่าใช้พลังอย่างพร่ำเพรื่อ!

มิมิ/เนียมิ: ทราบแล้วค่ะ!!

MZD: ถ้างั้นตอนนี้ก็ได้เวลาที่พวกเธอต้องกลับแล้วล่ะ ขอให้พวกเธอที่อยู่ในโลกนี้โชคดีนะ! (⌐■_■)ノ♪

แล้วจากนั้นทั้งสองก็ถูกวาร์ปกลับมาที่วิหารอีกครั้ง

มิมิ: กลับมาที่เดิมแล้วล่ะ

และเมื่อมองไปตรงหน้า พบว่าไม่มีหีบวางอยู่แล้ว

เนียมิ: หีบหายไปแล้วแฮะ แต่ว่า...

มิมิ: อะไรเหรอ?

เนียมิ: ตอนนี้พวกเราได้ชิ้นส่วนกุญแจชิ้นสุดท้ายมาเรียบร้อยแล้วล่ะ (ได้มาตอนไหนไม่รู้)

มิมิ: ถ้างั้นพวกเราก็รีบกลับไปหาโรบินกันเถอะ!

แล้วจากนั้นทั้งสองก็เดินทางกลับไปหาโรบินเพื่อส่งเควสท์

--------------------------------------------------------------------------------

มิมิ/เนียมิ: กลับมาแล้วค่า!!~

โรบินจอนท์: กลับมากันแล้วเหรอ

เนียมิ: นี่ค่ะ ชิ้นส่วนทั้ง 3 ชิ้น

เนียมิส่งไอเทมเควสท์ให้กับโรบิน

โรบินจอนท์: อืม... เดี๋ยวฉันลองเอาชิ้นส่วนไปประกอบดูก่อนนะ รออยู่ตรงนี้ก่อนแป๊บนึง

แล้วจากนั้นโรบินก็เดินจากไป เพื่อเอาชิ้นส่วนทั้งหมดมาหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว

จากนั้นไม่นานโรบินก็เดินกลับมา พร้อมกับไอเทมเควสท์ชิ้นใหม่

โรบินจอนท์: ประกอบเสร็จเรียบร้อยแล้ว กุญแจสำหรับเปิดกล่อง

เนียมิรับไอเทมเควสท์จากโรบิน

โรบินจอนท์: เอาล่ะ ต่อไปพวกเธอต้องไปยัง "ดันเจี้ยนซากโบราณป๊อปปิน" เพื่อนำกุญแจไปเปิด "กล่องประหลาด" ที่อยู่ในนั้นนะ

มิมิ/เนียมิ: ค่ะ!!

โรบินจอนท์: แต่ก่อนไป ฉันขอเตือนอะไรอย่างหนึ่งนะ ภายในถ่ำนั้นรู้สึกจะมีสัตว์ร้ายพิศดารต่างๆ อาศัยอยู่ด้วย ยังไงพวกเธอก็คอยระวังตัวด้วยแล้วกัน

มิมิ: ห้า!! สัตว์ร้ายพิศดารเหรอ?? ขอยกเลิกภารกิจได้ป๊ะ? >﹏<

เนียมิ: ( ̄_ ̄|||) ไม่ต้องกลัวหรอกมิมิจัง ถ้าพวกเราเจอมันเมื่อไหร่ ก็แค่แปลงร่างเป็นป๊อปเปอร์สแล้วสู้กับมันซะก็หมดเรื่อง

มิมิ: ก็จริงนะ แต่ว่า... ถ้าเกิดพวกเราใช้พลังจนหมดล่ะ??

เนียมิ: ฉันคิดว่าพลังคงไม่หมดง่ายๆ หรอก ตราบใดที่พวกเราไม่อยู่ในร่างป๊อปเปอร์สนานเกินไป ...คิดว่านะ?

มิมิ: ก็นะ ถ้าเป็นแบบนั้นได้ก็คงดี

--------------------------------------------------------------------------------

แล้วจากนั้นทั้งสองจึงเดินทางมาที่ปากทางเขาถ่ำ "ดันเจี้ยนซากโบราณป๊อปปิน"

เนียมิ: นี่น่ะเหรอ ดันเจี้ยนซากโบราณป๊อปปิน

จากนั้นทั้งสองก็เดินเข้าไปภายในถ่ำนั้น แน่นอนว่า มิมิยังคงเดินเอามือเกาะไหล่ของเนียมิอยู่ด้านหลังด้วยความระแวงเหมือนเดิม

บรรกาศภายในถ่ำค่อนข้างมืด แต่ตลอดทางก็มีแสงไฟน้อยๆ จากคบเพลิงที่วางอยู่ตามผนังถ่ำเป็นระยะๆ ทำให้ไม่มืดสนิทเหมือนกับที่วิหารโบราณ

ส่วนเส้นทางค่อนข้างมีความซับซ้อนกว่าที่วิหารมากพอสมควร ตลอดทางที่เดินไปนั้นทั้งสองได้พบกับเส้นทางแยกมากมายหลายทาง จนทำให้เนียมิต้องนำวิชาแมวเหมียวมาใช้อีกครั้ง เพื่อช่วยจดจำเส้นทาง โดยการวางคุกกี้ไว้ตามทางที่เดินผ่านไป

มิมิ: คราวนี้ ใช้คุกกี้แฮะ!

และเมื่อทั้งสองพบกับทางตัน

มิมิ: โห้.. เจอทางตันซะแล้ว

ในระหว่างที่กำลังเดินกลับเพื่อหาทางอื่นนั้น เนียมิได้ใช้ช็อกกระดานดำทำเครื่องหมาย [X] ไว้เพื่อจดจำว่าทางนี้เป็นทางตัน

เมื่อเขียนเสร็จ เนียมิก็ยกนิ้วโป้งให้มิมิ เธอจึงยกตามเพื่อตอบรับ

และหลังจากที่เดินหาอยู่นาน ในที่สุดพวกเธอก็ได้พบกับ "กล่องประหลาด" ที่วางอยู่ข้างทางของเส้นทางหนึ่ง

เนียมิ: Σ( °_°) เจอกล่องแล้วล่ะ คิดว่ามันน่าจะใช่นะ

แล้วทั้งสองจึงเดินเข้าไปดูกล่องใกล้ๆ ตัวกล่องมีลักษณะเป็นทรงลูกเต๋าสีเขียว ข้างกล่องมีลวดลายแปลกๆ คล้ายกับจิตรกรรมฝาผนังตามโบสถ์ และด้านบนมีล่องสำหรับวางกุญแจ

มิมิ: มันดูแปลกจริงๆ ด้วยล่ะ ฉันว่าคงจะใช้กล่องที่พวกเรากำลังหาอยู่แน่ๆ แล้วล่ะ

จากนั้นเนียมิจึงนำกุญแจมาวางบนล่องที่อยู่ด้านบนของกล่อง และทันใดนั้นก็เกิดแสงสว่างขึ้นตรงจุดที่วางกุญแจอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะดับไป

กล่องประหลาด: พวกเจ้าเป็นใครกัน?

มิมิ: เหวอ! Σ( °Д°) กล่องพูดได้!?

มิมิกระโจนเข้ามากอดเนียมิด้วยความตกใจ

กล่องประหลาด: ฮ่าๆๆ ไม่ต้องตกใจหรอก ข้าเป็นภูตผู้พิทักษ์ประจำกล่องใบนี้ อืม... พวกเจ้าใช้กุญแจปลุกให้ข้าตื่นขึ้น แสดงว่าอยากได้สมบัติที่อยู่ภายในกล่องนี้ใช่มั้ย?

มิมิ/เนียมิ: อืมๆ !!

ทั้งสองพยักหน้าตอบ ในขณะที่มิมิยังคงอยู่ในสีหน้าตกใจ

กล่องประหลาด: ถ้างั้นพวกเจ้าต้องตอบคำถามของข้าให้ได้ซะก่อนนะ และคำถามก็คือ... ใครที่เป็นผู้ประพันธ์บทเพลงคลาสสิก "Concerto No. 4 in F minor, Op. 8, RV 297, "Winter" (L'inverno)"

จากนั้นกล่องประหลาดก็เล่นเพลงตัวอย่างให้ฟัง แล้วจากนั้นทั้งสองก็ใช้เวลาคิดคำตอบอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่เนียมิจะตอบออกไป

เนียมิ: อ๋อ!! เพลงนี้เป็นของ "dj TAKA"

กล่องประหลาด: X ผิดจ้า ยังเหลือโอกาสตอบได้อีก 1 ครั้งนะ

มิมิ: หรือจะหมายถึง... ผู้ประพันธ์เพลงฉบับดั้งเดิม?

แล้วมิมิก็ทำท่าชี้นิ้วไปที่กล่องประหลาด แสดงถึงการตอบอย่างมั่นใจ

มิมิ: คำตอบก็คือ... "อันโตนีโอ วีวัลดี (Antonio Vivaldi)" ยังไงล่ะ!!

กล่องประหลาด: O ปิ้งป๊องๆ ถูกต้องนะคร้าบบบบ!!

เนียมิ: โห้!! มิมิเก่งจัง!! (∩_∩)

มิมิ: แฮะๆ พอดีฉันชอบศึกษาประวัติศาสตร์ดนตรีน่ะ ก็เลยพอจะรู้เรื่องพวกนี้อยู่บ้าง (∩_∩)

กล่องประหลาด: เอาล่ะ ตามที่ได้สัญญาไว้ พวกเจ้าเชิญรับสมบัติที่อยู่ในหีบนี้ไปได้เลย!!

จากนั้นฝากล่องด้านบนก็ถูกเปิดออกมา แล้วจากนั้นทั้งสองจึงนำ "เอกสารลับ" ที่อยู่ภายในกล่องออกมาทันที

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาต่อมาทั้งสองจึงเดินทางกลับมาหาโรบินเพื่อส่งเควสท์

มิมิ: นี่ค่ะ เอกสารที่ได้มาจากกล่องประหลาด

มิมิส่งเอกสารลับให้กับโรบิน แล้วเขาก็ทำการตรวจสอบเอกสารอยู่พักหนึ่ง

โรบินจอนท์: อืม..... ดูเหมือนว่าพวกเธอจะได้เจองานที่หินแล้วละนะ

เนียมิ: เอ๊? ทำไมเหรอคะ?

โรบินจอนท์: พวกเธอต้องกลับไปที่ดันเจี้ยนอีกครั้ง เพื่อไปปราบ "ทอมสโตน" (Tomstone) ที่อยู่ชั้นในสุดของที่นี่ แล้วนำอัญมณีของมันกลับมาให้ได้

มิมิ/เนียมิ: เอ๋!?

มิมิกับเนียมิตะโกนออกมาพร้อมกัน




>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<