หลังจากที่มิมิกับเนียมิได้กลับไปหาชาเรียห์เพื่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับจอมปิศาจเซแล้ว ทั้งสองก็ออกเดินทางตะลุยทำภารกิจต่อไป นั่นคือการตามหาคุณลุงจิตรกรที่อยู่ในบริเวณซากโบราณป๊อปปิน
และในระหว่างทางที่ทั้งสองกำลังเดินไปเรื่อยๆ ตามเส้นทางของซากโบราณป๊อปปินนั้น ทั้งสองก็หาเรื่องคุยเล่นไปพลางๆ
มิมิ: โลกเก่าของพวกเรางั้นเหรอ มันคืออะไรกันแน่นะ
มิมิยังคงสงสัยกับคำพูดของชาเรียห์เมื่อวานนี้ไม่หาย
เนียมิ: ฉันว่ามันน่าจะคือโลกคู่ขนานที่มี "ตัวเราอีกคน" อยู่ก็เป็นได้นะ...?
มิมิ: "ตัวเราอีกคน" ...งั้นเหรอ?
เนียมิ: ใช่! ฉันว่าหากพวกเราได้ไปเยือนที่โลกนั้น บางทีอาจจะได้เจอกับ มิมิ เนียมิ ที่อยู่ในโลกนั้นก็ได้นะ...?? (และอาจจะรวมถึงคนอื่นๆ ที่เคยเจอก่อนหน้านี้ด้วย)
มิมิ: โห้.. มีแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย แต่ฉันเองก็ยังรู้สึกไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่เลยนะ
เนียมิ: ก็นั่นสิ ฉันเองก็คิดแบบเธออยู่เหมือนกัน ..แต่ถ้าโลกที่ว่านั้นมีอยู่จริง ฉันว่ามันคงเป็นอะไรที่เหลือเชื่อสุดๆ ไปเลยล่ะ
"มันมีจริงอยู่แล้ว โลกเก่าของพวกเธอ..."
อยู่ๆ ก็มีเสียงกระซิบลึกลับเป็นเสียงของเด็กผู้ชายดังเข้ามาในหูของทั้งสอง ...พวกเธอจึงหันไปมองรอบๆ
มิมิ/เนียมิ: หืม...???
แต่หลังจากหันไปมองก็พบว่าไม่มีใครอยู่เลย...
เนียมิ: มิมิจัง... เสียงกระซิบนั่นอีกแล้ว แบบที่เคยได้ยินเมื่อตอนนั้นเลย ...เมื่อกี้เธอก็ได้ยินใช่มั้ย?
มิมิ: อืม! ได้ยินสิ เต็มสองหูเลยล่ะ
แล้วเนียมิก็คิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะพูดต่อ
เนียมิ: แสดงว่าเสียงกระซิบที่พวกเราเคยได้ยินครั้งแรก ไม่ใช่เสียงจากไกด์ประจำนิทรรศการ ...แล้วมันคือเสียงจากไหนกันแน่นะ??
มิมิ: พอได้ยินเสียงแววบ่อยขึ้น ฉันชักจะเริ่มกลัวๆ บางแล้วสิ >﹏<
เนียมิ: แต่ฉันว่าช่างมันเถอะ ยังไงซะเรื่องของโลกคู่ขนานมันก็ไม่มีอะไรพิสูจน์ได้อยู่แล้วนี่เนอะ
มิมิ: นั่นสินะ ปล่อยว่างซะมั้ง ^_^ (ยิ่งคิดไปก็ยิ่งปวดหัวเปล่าๆ)
--------------------------------------------------------------------------------
และในระหว่างทางที่ทั้งสองกำลังเดินไปเรื่อยๆ ตามเส้นทางของซากโบราณป๊อปปินนั้น ทั้งสองก็หาเรื่องคุยเล่นไปพลางๆ
มิมิ: โลกเก่าของพวกเรางั้นเหรอ มันคืออะไรกันแน่นะ
มิมิยังคงสงสัยกับคำพูดของชาเรียห์เมื่อวานนี้ไม่หาย
เนียมิ: ฉันว่ามันน่าจะคือโลกคู่ขนานที่มี "ตัวเราอีกคน" อยู่ก็เป็นได้นะ...?
มิมิ: "ตัวเราอีกคน" ...งั้นเหรอ?
เนียมิ: ใช่! ฉันว่าหากพวกเราได้ไปเยือนที่โลกนั้น บางทีอาจจะได้เจอกับ มิมิ เนียมิ ที่อยู่ในโลกนั้นก็ได้นะ...?? (และอาจจะรวมถึงคนอื่นๆ ที่เคยเจอก่อนหน้านี้ด้วย)
มิมิ: โห้.. มีแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย แต่ฉันเองก็ยังรู้สึกไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่เลยนะ
เนียมิ: ก็นั่นสิ ฉันเองก็คิดแบบเธออยู่เหมือนกัน ..แต่ถ้าโลกที่ว่านั้นมีอยู่จริง ฉันว่ามันคงเป็นอะไรที่เหลือเชื่อสุดๆ ไปเลยล่ะ
"มันมีจริงอยู่แล้ว โลกเก่าของพวกเธอ..."
อยู่ๆ ก็มีเสียงกระซิบลึกลับเป็นเสียงของเด็กผู้ชายดังเข้ามาในหูของทั้งสอง ...พวกเธอจึงหันไปมองรอบๆ
มิมิ/เนียมิ: หืม...???
แต่หลังจากหันไปมองก็พบว่าไม่มีใครอยู่เลย...
เนียมิ: มิมิจัง... เสียงกระซิบนั่นอีกแล้ว แบบที่เคยได้ยินเมื่อตอนนั้นเลย ...เมื่อกี้เธอก็ได้ยินใช่มั้ย?
มิมิ: อืม! ได้ยินสิ เต็มสองหูเลยล่ะ
แล้วเนียมิก็คิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะพูดต่อ
เนียมิ: แสดงว่าเสียงกระซิบที่พวกเราเคยได้ยินครั้งแรก ไม่ใช่เสียงจากไกด์ประจำนิทรรศการ ...แล้วมันคือเสียงจากไหนกันแน่นะ??
มิมิ: พอได้ยินเสียงแววบ่อยขึ้น ฉันชักจะเริ่มกลัวๆ บางแล้วสิ >﹏<
เนียมิ: แต่ฉันว่าช่างมันเถอะ ยังไงซะเรื่องของโลกคู่ขนานมันก็ไม่มีอะไรพิสูจน์ได้อยู่แล้วนี่เนอะ
มิมิ: นั่นสินะ ปล่อยว่างซะมั้ง ^_^ (ยิ่งคิดไปก็ยิ่งปวดหัวเปล่าๆ)
--------------------------------------------------------------------------------
STAGE 11
「คุณลุงจิตรกร กับสีน้ำมหัศจรรย์」
「คุณลุงจิตรกร กับสีน้ำมหัศจรรย์」
--------------------------------------------------------------------------------
และหลังจากที่มิมิกับเนียมิเดินมาได้พักใหญ่ ในที่สุดพวกเธอก็ได้พบกับบุคคลน่าสงสัยที่กำลังนั่งวาดรูปด้วยพู่กันอยู่บริเวณใต้ต้นไม้จุดหนึ่ง
ทั้งสองหันมามองหน้ากัน ก่อนที่จะพยักหน้าให้กัน แล้วจากนั้นทั้งสองจึงเดินเข้าไปหาคุณลุงคนนั้น
มิมิ: เออ.. สวัสดีค่ะ!
มิมิทักท้ายคุณลุงจิตรกรที่กำลังวาดรูปอยู่ แล้วจากนั้นเขาก็หันมามองพวกเธอ
"อ้าว! พวกเธอคือใครกันน่ะ...?"
มิมิ: ฉันชื่อ มิมิ ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะคะ
เนียมิ: ส่วนฉันชื่อ เนียมิ นะ (*^_^*)
"อ๋อ.. พวกเธอเป็นฝาแฝดกันเหรอ ฉันชื่อ "จิอันนัส" (Giannis) ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะ"
มิมิ: ค่ะ! งั้นก็ขอฝากตัวล่วงหน้าด้วยนะ (*^_^*)
เนียมิ: แต่พวกเราไม่ใช่ฝาแฝดนะ (￣_￣|||)
หลังจากที่แนะนำตัวกันแล้ว มิมิมองดูรูปบนแท่นวางที่เขากำลังวาดอยู่ พบว่าเป็นรูปทิวทัศน์ของสถานที่ที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งก็คือโบราณสถานนั่นเอง
มิมิ: โห้!! (⊙o⊙)!! วาดได้เหมือนของจริงมากๆ เลยค่ะ ว่าแต่คุณลุงชอบมาวาดรูปแถวนี้เหรอคะเนี่ย? (พอดีได้ยินคนอื่นเค้าเล่ามาอีกที)
จิอันนัส: อ๊อ เปล่าหรอก ที่จริงแล้วฉันเป็นนักเดินทางที่ออกตะเวนไปวาดรูปตามที่ต่างๆ น่ะ
มิมิ: อ๋อ.. งั้นเหรอคะ
จิอันนัส: แล้วพวกเธอเองก็เป็นนักเดินทางเหมือนกันใช่ไหม?
เนียมิ: จะว่าไปก็น่าจะใช่นะ พอดีพวกเราเองก็ออกเดินทางอยู่เหมือนกัน
จิอันนัส: งั้นเหรอ แล้วเดินทางไปไหนกันล่ะ?
เนียมิ: ไป.. เออ... ทำภารกิจค่ะ
จิอันนัส: ภารกิจ? หรือว่าพวกเธอ...
มิมิ: ใช่แล้วค่ะ พวกเราเป็นป๊อปปินเพลเยอร์ ที่ออกเดินทางตามล่าสแตมป์เพื่อที่จะไปเข้าทดสอบกับป๊อปปินลีดเดอร์ตามเมืองต่างๆ คะ!!
จิอันนัส: อ๋อ! พวกเธอเป็นป๊อปปินเพลเยอร์เองหรอกเหรอ พอดีเลย ฉันมีเรื่องอยากจะให้พวกเธอช่วยหน่อยน่ะ
มิมิ: อะไรเหรอคะ? (ว่ามาเลย)
จิอันนัส: คือตอนนี้ฉันอยากดื่มชาร้อนๆ สักหน่อยน่ะ พวกเธอพอจะช่วยหามาให้ฉันหน่อยจะได้รึเปล่า
หลังจากที่ทั้งสองได้ยินคำสั่งนี้ ก็ทำให้พวกเธอถึงกับล้มลงไปนอนกองกับพื้นทันที
เนียมิ: โธ่.. (￣_￣|||) แค่นั้นเองหรอกเหรอ (นึกว่าจะให้ทำอะไรยากๆ ซะอีก)
จิอันนัส: โทษทีนะที่ขอร้องให้ช่วยทำอะไรง่ายๆ ให้ ที่จริงแล้วฉันไม่มีเครื่องชงชาน่ะ
มิมิ: ไม่เป็นไรคะ! เดี๋ยวฉันทำให้เอง!!
แล้วมิมิก็เข้าไปในเต็นท์มายแคมป์เพื่อชงชามาให้จิอันนัส
และหลังจากที่ทำเสร็จแล้ว เธอก็เดินกลับมาเสริฟชาให้จิอันนัส โดยถือมาพร้อมกับถาดวางแก้ว
มิมิ: เสร็จแล้วค่ะ เชิญดึ่มได้เลย （*＾-＾*）
(\_/)
( •_•)
/ >☕
จิอันนัส: อืม ขอบใจนะ!
จากนั้นจิอันนัสจึงหยิบแก้วชาจากถาดขึ้นมาดึ่ม
จิอันนัส: โห้!! รสชาติสุดยอดเลยล่ะ เธอนี่ชงชารสชาติได้ใกล้เคียงกับหลานสาวของฉันเลยล่ะ!!
มิมิ: งั้นเหรอคะ ^_^ (ขอบคุณที่ชมนะ!)
เนียมิ: งั้นพวกเราก็มาร่วมวงน้ำชาด้วยกันเถอะ
มิมิ: เอางั้นเหรอ ได้สิ!
แล้วมิมิก็กลับไปชงชามาเพิ่มให้กับตัวเองและเนียมิ พร้อมกับเสริฟคุกกี้มาให้เป็นของแถมอีกด้วย แล้วจากนั้นทุกคนก็นั่งดึ่มชาด้วยกันอย่างมีความสุข
เวลาต่อมาหลังจากที่ทุกคนดึ่มชาเสร็จแล้ว
จิอันนัส: ต้องขอบใจพวกเธอมากๆ เลยนะ เป็นเพราะชาของพวกเธอแท้ๆ เลยที่ทำให้ฉันรู้สึกกระฉับกระเฉงขึ้นมาได้
มิมิ: แค่นี้ไม่เท่าไหร่เหรอคะ ^_^
จิอันนัส: เอาล่ะ ไหนๆ ฉันก็เริ่มมีแรงวาดรูปที่ค้างไว้ต่อแล้ว งั้นต่อไป...
แล้วเขาก็หยิบถังใส่น้ำที่ทำจากไม้ออกมา
จิอันนัส: พวกเธอช่วยไปหา "สีน้ำมหัศจรรย์" มาให้ฉันหน่อยได้มั้ย?
มิมิ: เอ๊? มันคืออะไรเหรอคะ?
จิอันนัส: เป็นสีน้ำวิเศษที่พอนำมาใช้วาดภาพแล้ว มันจะออกมากลายเป็นภาพที่เราจินตนาการได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องเพิ่งสีน้ำหลายๆ สีเลยละ ฉันได้ยินมาว่าในหมู่บ้านบอนเต้มีคนรู้วิธีทำอยู่ แต่ฉันก็ตามหาคนที่รู้ไม่เจอเลย ...ไม่ทราบว่าพวกเธอพอจะช่วยหาให้หน่อยได้มั้ยล่ะ?
ทั้งสองหันมามองหน้ากัน ก่อนที่จะหันกลับมาตอบ
เนียมิ: ได้สิ โอเคเลย!!
จิอันนัส: ถ้างั้นก็ ในระหว่างรอเดี๋ยวฉันจะวาดรูปที่เหลือต่อแล้วกันนะ ขอให้พวกเธอโชคดีล่ะ
มิมิ/เนียมิ: ค่ะ แล้วเจอกัน!!
แล้วมิมิกับเนียมิก็ได้รับถังใส่สีน้ำมาจากจิอันนัส ก่อนที่จะเดินทางกลับไปที่หมู่บ้านบอนเต้
--------------------------------------------------------------------------------
เมื่อทั้งสองกลับมาถึงหมู่บ้านแล้ว พวกเธอก็เดินตรงเข้าไปถามกับชาเรียห์ที่บ้านของเขา
ชาเรียห์: อ้าว! พวกเธอเองเหรอ มีอะไรให้ช่วยอีกล่ะ?
มิมิ: ไม่ทราบว่า.. คุณพอจะรู้จักกับคนที่รู้วิธีทำ "สีน้ำมหัศจรรย์" บ้างไหมคะ?
ชาเรียห์: สีน้ำมหัศจรรย์เหรอ.. รู้จักสิ แล้วพวกเธอจะเอาไปทำอะไรกันล่ะ?
เนียมิ: คือว่าพวกเราได้เจอกับ "จิอันนัส" คุณลุงจิตรกรที่คุณเคยเล่าให้ฟังแล้วค่ะ แล้วเขาก็ขอร้องให้พวกเรามาตามหาสีน้ำมหัศจรรย์ไปให้เขาหน่อยน่ะคะ
ชาเรียห์: อืม... คนที่รู้วิธีทำรู้สึกจะอยู่ที่บ้านทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของที่นี่น่ะ พวกเธอลองไปหาเค้าดูก็แล้วกัน
มิมิ/เนียมิ: ขอบคุณมากค่ะ!! o( _ _ )o
จากนั้นมิมิกับเนียมิก็เดินทางไปที่บ้านหลังหนึ่งที่อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของหมู่บ้าน
--------------------------------------------------------------------------------
และเมื่อทั้งสองเดินมาถึงบริเวณทิศตะวันออกเฉียงเหนือของหมู่บ้านแล้ว
เนียมิ: น่าจะเป็นหลังนี้แหละ
เนียมิกล่าวก่อนที่ทั้งสองจะเดินเข้าไปในบ้านเล็กๆ หลังนั้น
เมื่อเข้ามาด้านในก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ที่ห้องด้านหลังของบ้าน
เนียมิ: เออ... หวัดดีจ้า!!
ผู้หญิงคนนั้นกำลังใช้ไม้แท่งยาวเคี่ยวน้ำในหม้อต้มขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า และหลังจากที่เธอได้ยินเสียงทักท้ายของเนียมิแล้ว เธอก็ค่อยๆ หันมามอง
"หืม? พวกเธอเป็นใครกันน่ะ?"
แล้วทั้งสองก็แนะนำตัวให้รู้จัก
มิมิ: คือว่า... ใช่คุณหรือเปล่าคะ ที่รู้วิธีทำ "สีน้ำมหัศจรรย์"
"ใช่สิ ฉันเองนี่แหละที่รู้วิธีทำสีน้ำมหัศจรรย์ ฉันชื่อ "จูมานา" (Jumana) ...แล้วพวกเธอจะเอาไปทำอะไรกันเหรอ?"
มิมิ: คือว่ามีคนขอให้พวกเรามาเอาสีน้ำมหัศจรรย์จากคุณค่ะ
จูมานา: มีคนขอมาเหรอ แล้วเขาเป็นใครกัน??
เนียมิ: เป็นนักวาดภาพที่บังเอิญผ่านมาแถวๆ นี้ล่ะมั้ง ชื่อ "จิอันนัส" เขาบอกว่าอยากได้สีน้ำมหัศจรรย์มากๆ เลยล่ะ แต่ก็ยังตามหาคุณไม่เจอสักที เพราะงั้นเธอช่วยทำให้พวกเราหน่อยจะได้หรือเปล่า?
เนียมิยื่นถังไม้ให้กับจูมานา
จูมานา: ได้สิ แต่ถ้าจะให้กันง่ายๆ ล่ะก็... มันก็ยังไงอยู่นะ เพราะสีน้ำมหัศจรรย์เป็นสีน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่มีเพียงเฉพาะคนในตระกูลของฉันเท่านั้นที่จะรู้สูตรการทำได้ เพราะฉะนั้นแล้ว ถ้าพวกเธออยากได้ละก็ ต้องมาป๊อปปินแบทเทิลกับฉันให้ชนะซะก่อน โอเคนะ?
เนียมิ: ได้สิ โอเคเลย!!
แล้วจากนั้นทั้งสองฝั่งก็มาประจันหน้ากันเพื่อเตรียมแข่งขัน
===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs Jumana
The Last Dance (Eng Ver.) - Urbatronic Chopsticks
===== END BATTLE =====
ผลการแข่งขัน มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ
จูมานา: พวกเธอนี่เก่งจริงๆ เลยนะ รู้ไหมว่าฉันนี่เป็นหนึ่งในป๊อปปินเพลเยอร์ที่เก่งที่สุดประจำหมู่บ้านนี้เลยนะ ...เอาล่ะ ตามที่สัญญาไว้ เดี๋ยวฉันจะให้สีน้ำมหัศจรรย์กับพวกเธอนะ
มิมิ/เนียมิ: ขอบคุณค่ะ!! o( _ _ )o
แล้วจูมานาก็นำขวดที่บรรจุสีน้ำมหัศจรรย์ที่เธอได้ทำไว้แล้วก่อนหน้านี้ มาเทลงในถังไม้ที่เนียมิมอบให้เมื่อครู่นี้จนหมดขวด
และเมื่อได้รับสีน้ำมหัศจรรย์เรียบร้อยแล้ว ทั้งสองจึงเดินทางกลับไปหาจิอันนัส
--------------------------------------------------------------------------------
มิมิ/เนียมิ: กลับมาแล้วค่า!!~
มิมิกับเนียมิทักเรียกจิอันนัสที่กำลังวาดรูปอยู่
จิอันนัส: อ้าว!! กลับมากันแล้วเหรอ
มิมิ: นี่คะ สีน้ำมหัศจรรย์
มิมิยื่นถังไม้ที่บรรจุสีน้ำมหัศจรรย์ให้กับจิอันนัส
จิอันนัส: โอะโอ้ว! ได้มาแล้วเหรอ ขอบใจมากๆ เลยนะ!!
เนียมิ: แล้วคุณลุงจะใช้สีนี้วาดอะไรเหรอคะ?
จิอันนัส: เออ..... เดี๋ยวฉันวาดให้ดูนะ
แล้วจากนั้นจิอันนัสก็นำรูปทิวทัศน์ที่กำลังวาดค้างอยู่ยกออกไปจากแท่นวางกระดานวาดรูป แล้วนำกระดานวาดรูปอันใหม่มาวางแทนที่ ก่อนที่จะใช้พู่กันจุ่มลงไปยังถังสีน้ำมหัศจรรย์เพื่อเริ่มการวาด
และเมื่อทันทีที่เริ่มวาด บนกระดานวาดรูปก็ค่อยๆ ปรากฏภาพๆ หนึ่งออกมา
มิมิ/เนียมิ: โห้!! (⊙ˍ⊙)
ทั้งคู่มองดูที่รูปวาดที่ค่อยๆ ปรากฏออกมาด้วยความตะลึง
และในเวลาไม่นานนัก รูปก็ถูกวาดจนเสร็จสมบูรณ์ด้วยความรวดเร็ว ซึ่งเป็นผลมาจากเวทมนตร์ของสีน้ำมหัศจรรย์นั่นเอง และภาพที่วาดออกมาจากจินตนาการของเขาก็คือ... รูปของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ สองคนที่มีดวงตาสีเขียวเหมือนกับ มิมิและเนียมิ
จิอันนัส: เอาล่ะ เสร็จแล้ว
มิมิ: นั่นมัน... ใครกันเหรอคะ??
จิอันนัส: หลานๆ ของฉันเอง
เนียมิ: หรือหมายความว่าที่แท้คุณลุงเค้า...?
จิอันนัส: ใช่! ที่จริงแล้วฉันกำลังตามหาหลานสาวของฉันที่หายตัวไปน่ะ
มิมิ: อย่างนี่เอง คุณลุงก็เลยอยากได้สีน้ำมหัศจรรย์เพื่อที่จะเอามาวาดรูปของหลานสาวให้หายคิดถึงสินะคะ
จิอันนัส: ถูกต้องแล้วล่ะ.. ฉันพยายามออกตามหาตามที่ต่างๆ มาเกือบจะ 10 กว่าปีได้แล้วละมั้ง แต่ก็ยังไม่เจอตัวเลย...
มิมิ: ไม่เป็นไรค่ะ! ถึงแม้ว่าท่านจะยังไม่มีโอกาสได้เจอในเร็ววันนี้ แต่ตราบใดที่ท่านยังมีความเข้มแข็งอยู่ ยังไงซะฉันก็เชื่อว่ายังไงก็ต้องได้เจอกันสักวันอยู่แล้วล่ะ!
เนียมิ: ใช่ๆ ^_^
จิอันนัส: ขอบคุณที่ช่วยปลอบใจนะ จริงๆ แล้วฉันลืมเรื่องนี้ไปนานมากแล้วล่ะ แต่เป็นเพราะได้มาเจอกับพวกเธอแท้ๆ เลย ก็เลยทำให้ฉันนึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมาได้ และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ... พวกเธอนี่ดูคล้ายกับหลานสาวของฉันมากเลยล่ะ ...เอาล่ะ ก่อนจากกัน ฉันขอให้พวกเธอช่วยเล่นป๊อปปินให้ฉันรำลึกถึงความหลังก่อนจากลาหน่อยจะได้ไหม?
มิมิ: ได้สิค่ะ!
===== POP'N MUSIC =====
Lift You Up - makou
===== END MUSIC =====
และเมื่อเพลงจบลงแล้ว ภาพในความทรงจำของจิอันนัสตอนที่เคยอยู่กับหลานสาวก็ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาจนเกือบทั้งหมด จนทำให้เขาก็ถึงกับน้ำตาไหลออกมาด้วยความคิดถึง...
จิอันนัส: พวกเธอ... ขอบคุณมากเลยนะ...!!
มิมิกับเนียมิ ได้รับสแตมป์ดวงที่ 2 เรียบร้อยแล้ว!!
>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<