pop'n music RESPECT : STAGE 10 「พวกเราคือป๊อปเปอร์ส!!」

หลังจากที่มิมิกับเนียมิได้ใช้กำไลข้อมือลึกลับแปลงร่างเป็น "นักรบในตำนาน ป๊อปเปอร์ส" และเอาชนะสัตว์ประหลาดที่ เซ เรียกออกมาได้แล้วนั้น อยู่ๆ มิมิก็เกิดสลบขึ้นมา ชาเรียห์จึงพาตัวไปรักษาที่บ้านของเขาเอง

และเวลาผ่านไปประมาณ 30 นาที ในที่สุดมิมิก็รู้สึกตัว ดวงตาของเธอค่อยๆ ลืมขึ้นมา

มิมิ: หือ.....~

ภาพที่มิมิเห็นหลังจากตื่นขึ้นมาคือ เนียมิที่กำลังเฝ้ามองเธออยู่

เนียมิ: มิมิจัง รู้สึกตัวแล้วเหรอ!!

มิมิ: เนียมิจัง.. เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวฉันเหรอ? (ยังงงๆ อยู่เลย)

มิมิค่อยๆ ลุกตัวขึ้นมาจากเตียง

เนียมิ: เมื่อกี้เธอสลบไปน่ะ ฉันกับชาเรียห์เลยช่วยกันพาเธอมาพักตัวที่บ้านของชาเรียห์เค้านี่แหละ

มิมิหันไปมองรอบๆ ห้อง ก่อนที่จะตอบว่า

มิมิ: ที่นี่เป็นบ้านของชาเรียห์เองเหรอ แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหน?

เนียมิ: เขาออกไปทำธุระอยู่ข้างนอกน่ะ เห็นเขาบอกว่าหากมิมิฟื้นเมื่อไหร่ เดี๋ยวเขาจะเล่าเรื่องที่สำคัญมากๆ ให้พวกเราฟังด้วยล่ะ

มิมิ: เรื่องสำคัญเหรอ เกี่ยวกับอะไร?

เนียมิ: น่าจะหมายถึงเจ้ากำไลข้อมือที่พวกเราได้มาเนี่ยแหละ ฉันพยายามลองถอดมันออกดู แต่ก็ถอดไม่ได้เลยแฮะ (แปลกมาก)

เนียมิยกข้อมือข้างที่สวมกำไลป๊อปเปอร์สให้ดู มิมิจึงลองส่องดูที่ข้อมือตัวเองพบว่ากำลังสวมกำไลอยู่เช่นกัน โดยที่กำไลของเนียมิเป็นสีฟ้า ส่วนมิมิเป็นสีชมพู

จากนั้นมิมิจึงลองถอดกำไลออก แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามออกแรงถอดแค่ไหนก็ถอดไม่ได้เช่นเดียวกับเนียมิ

มิมิ: จริงด้วยแฮะ ถอดไม่ได้จริงๆ ด้วยล่ะ

เนียมิ: ฉันว่าเจ้าเสียงกระซิบที่พวกเราได้ยินเมื่อตอนนั้น คงต้องมีอะไรที่เกี่ยวพันกับกำไลป๊อปเปอร์สแน่ๆ เลยล่ะ ..หรือว่าบางที เสียงนั้นอาจจะอยากบอกให้พวกเรามาตามหากำไลนี่ก็เป็นได้นะ

มิมิ: ก็จริงนะ...

ชาเรียห์: กลับมาแล้ว

ชาเรียห์ที่เพิ่งกลับมาถึง เดินเข้ามาหามิมิกับเนียมิ

--------------------------------------------------------------------------------

STAGE 10
「พวกเราคือป๊อปเปอร์ส!!」

--------------------------------------------------------------------------------

เนียมิ: กลับมาแล้วเหรอคะ

ชาเรียห์: อืม ขอโทษที่ให้รอนะ... อ้าว! เธอฟื้นแล้วเหรอ

ชาเรียห์ตีสีหน้าตกใจ หลังจากที่ได้เห็นมิมิ

มิมิ: ค่ะ! เพิ่งรู้สึกตัวเมื่อกี้นี้เอง ^_^

ชาเรียห์: อืม มาได้จังหวะพอดีเลยสินะ ถ้างั้นเดี๋ยวฉันจะขอเล่าเรื่องที่สำคัญให้ฟังเลยแล้วกันนะครับ

แล้วจากนั้นทั้งสามจึงมานั่งคุยกันที่โต๊ะ

ชาเรียห์: ที่จริงแล้ว.. ฉันเองก็ยังรู้สึกตะลึงไม่หายอยู่เลยนะ เพราะว่าตอนนี้พวกเธอได้ถูกกำไลนั่นเลือกให้กลายเป็นป๊อปเปอร์สรุ่นต่อไปแล้วนะ

มิมิ/เนียมิ: พวกเราเนี่ยเหรอ ป๊อปเปอร์สรุ่นต่อไป!?

มิมิและเนียมิอุทานขึ้นพร้อมๆ กัน

ชาเรียห์: ใช่! จริงๆ แล้ว กำไลนั้นเป็นอุปกรณ์เวทมนตร์ของกลุ่มนักรบในตำนานสองคนที่เคยใช้ปราบจอมปิศาจมาก่อน และพอหลังจากที่หมดหน้าที่ของมันแล้ว กำไลก็ได้ถูกปิดผนึกไปพร้อมๆ กับจอมปิศาจด้วย แต่ในยุคปัจจุบันหลังจากที่จอมปิศาจได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งก็คือเซ มันก็ได้เลือกพวกเธอทั้งสองให้กลายเป็นเจ้าของรุ่นต่อไป เพราะว่าพวกเธอมีคุณสมบัติที่ตรงกับนักรบในตำนานเมื่อครั้งอดีตกาลพอดียังไงล่ะ

เนียมิ: อ๋อ อย่างนี้นี่เอง...

ชาเรียห์: นั่นก็หมายความว่าตอนนี้พวกเธอมีหน้าที่ใหม่เพิ่มเข้ามาแล้ว นั่นก็คือการปิดผนึกเซให้ได้อีกครั้งยังไงล่ะ!

มิมิ: งั้นก็หมายความว่า หากเซบุกเข้ามาอีกครั้ง พวกเราก็ต้องใช้กำไลนี่แปลงร่างเป็นป๊อปเปอร์สเพื่อสู้กับมันใช่มั้ยคะ?

ชาเรียห์: ถูกต้องแล้วล่ะ แต่มีข้อแม้ว่าทั้งสองต้องอยู่พร้อมกันไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถแปลงร่างได้นะ

เนียมิ: เออ.. แล้วทำไมถึงถอดกำไลไม่ได้ล่ะ?

เนียมิพยายามถอดกำไลให้ชาเรียห์ดู แต่ก็ถอดไม่ได้

ชาเรียห์: ฮ่าๆ ^_^ เรื่องนั้นฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่ที่แน่ๆ คือหากปิดผนึกเซได้เมื่อไหร่ กำไลก็จะหมดหน้าที่เมื่อนั่นแหละ และเมื่อถึงตอนนั้นพวกเธออาจจะถอดออกก็ได้

มิมิ: เออ แล้วเมื่อกี้หลังจากที่สู้กับเซแล้วทำไมอยู่ๆ ฉันถึงวูบไปเลยล่ะ? (พอรู้ตัวอีกที ก็มาอยู่ที่นี่แล้ว)

ชาเรียห์: อ๊อ! ลืมบอกเรื่องนั้นไปพอดีเลย จริงๆ แล้วการแปลงร่างเป็นป๊อปเปอร์สมันต้องใช้พลังงานที่ค่อนข้างมากเลยนะ ซึ่งอาจจะเป็นเพราะร่างการของมิมิจังอาจจะยังไม่แข็งแรงพอที่จะรับพลังมหาศาลจากร่างป๊อปเปอร์สก็เป็นได้ (เพราะนี่ก็เป็นการแปลงร่างครั้งแรกด้วย)

มิมิ: แบบนี้เอง เพราะงั้นตอนนี้ฉันก็ต้องเริ่มกินผักเยอะๆ เพื่อให้ร่างกายแข็งแรงแล้วสินะเนี่ย ^_^

ชาเรียห์: ก็คงงั้นแหละ (; ◠‿◠)

เนียมิ: จริงด้วยสิ แล้วทำไมคุณถึงรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์เกาะป๊อปปินเยอะขนาดนี้?? (โดยเฉพาะ ป๊อปเปอร์ส)

ชาเรียห์: พอดีผมเป็นคนในตระกูลที่มีเชื้อสายสืบทอดมาจากชนเผ่าโบราณของเกาะแห่งนี้ ก็เลยได้มีโอกาสศึกษาเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของบรรพบุรุษประจำตระกูล รวมไปถึงเรื่องเล่าขานในตำนานต่างๆ เพื่อให้ประวัติศาสตร์เก่าแก่ของเกาะยังคงอยู่สืบไป และด้วยเหตุนี้ฉันก็เลยได้มาเป็นมัคคุเทศก์คอยแนะนำโบราณสถานประจำเมืองนี้ยังไงล่ะครับ

มิมิ: โห้!! （⊙ｏ⊙） คุณชาเรียห์เป็นผู้สืบสายเลือดมาจากชนเผ่าโบราณของเกาะเลยเหรอคะเนี่ย!? (สุดยอดไปเลย)

เนียมิ: แล้ว.. คุณพอจะรู้อะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับเซบ้างไหม?

ชาเรียห์: ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันนะ แต่ที่พอจะรู้ก็คือ จอมปิศาจที่ปรากฏตัวในตอนนี้ หรือก็คือเซ มันไม่ใช่จอมปิศาจตนเดิมที่เคยปรากฏตัวเมื่อครั้งอดีตกาลอีกต่อไปแล้วน่ะสิ

มิมิ: หมายความว่ายังไง??

มิมิถามด้วยความงุนงง

ชาเรียห์: ถ้าให้ผมเดานะ ผมคิดว่า... เซที่ปรากฏตัวในตอนนี้ บางทีอาจจะถูกส่งมาจาก "โลกเก่าของพวกเรา" ก็เป็นได้นะ...? เพราะว่าเซไม่เคยมีชื่ออยู่ในประวัติศาสตร์หรือตำนานไหนบนโลกนี้เลย...

จากคำตอบนี้ ทำให้ทั้งสองยิ่งงุนงงมากขึ้นไปอีก

มิมิ: โลกเก่าของพวกเรา??

มิมิอุทานด้วยความสงสัย และชาเรียห์เองก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรต่อไปดี ทำให้ความเงียบเข้าปกคุมอยู่ชั่วขณะ

เนียมิ: เรื่องนั้นฉันว่าช่างมันเถอะ แต่ที่แน่ๆ ถ้ากำไลในตำนานเลือกพวกเราให้เป็นป๊อปเปอร์สแล้วละก็.. ฉันตัดสินใจจะกำจัดสัตว์ประหลาดทุกตัวที่ออกมาอาละวาดให้หมดเลยคอยดูสิ!!

เนียมิกล่าวอย่างมั่นใจพลางยกมือขึ้นมากำหมัด

มิมิ: อืม! นั่นสินะ ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว พวกเราก็มาร่วมมือกันนะ! (*^_^*)

เมื่อชาเรียห์ได้เห็นแววตาที่สดใสของทั้งคู่ เขาก็พลางอมยิ้มเล็กน้อย

ชาเรียห์: เอาล่ะ ก็ถือว่าภารกิจสำเร็จเรียบร้อยแล้วนะ!

มิมิ/เนียมิ: เอ๊!?

มิมิกับเนียมิ ได้รับสแตมป์ดวงที่ 1 จากภารกิจของชาเรียห์เรียบร้อยแล้ว!!

เนียมิ: พวกเราได้สแตมป์งั้นเหรอ?!

มิมิ: อะไรกันน่ะ??

ทั้งสองถามด้วยความงุนงง

ชาเรียห์: ก็เพราะว่าตอนนี้กำไลมันได้เลือกพวกเธอให้กลายเป็นป๊อปเปอร์สคนใหม่ไปแล้ว เพราะฉะนั้นก็ถือว่าภารกิจนี้สำเร็จเป็นกรณีพิเศษก็แล้วกันนะ! (*^_^*)

มิมิ: อย่างนี้เอง ขอบคุณมากฮะ!! (@^0^@)

มิมิยิ้มกว้าง นานแล้วที่เธอไม่ได้รู้สึกดีใจมากขนาดนี้

ชาเรียห์: ไม่หรอก.. ที่ต้องขอบคุณ ต้องเป็นกำไลป๊อปเปอร์สที่เลือกพวกเธอต่างหาก ^_^ ...ก็เอาเป็นว่าถ้าหากพวกเธอสงสัยอะไรเกี่ยวกับกำไลป๊อปเปอร์ส ก็กลับมาหาฉันได้ทุกเมื่อเลยนะ

เนียมิ: ค่ะ! ถ้างั้นพวกเราก็ขอตัวลาแล้วนะคะ

ชาเรียห์: เอ่อ! ฉันได้ยินมาว่าแถวๆ เขตโบราณสถาน มีคุณลุงคนนึงท่าทางน่าสงสัยชอบมานั่งวาดรูปตามที่ต่างๆ เป็นประจำ ถ้าพวกเธอสนใจจะลองแวะไปหาดูก็ได้นะ เผื่ออาจจะมีอะไรรอให้พวกเธอช่วยเหลืออยู่ก็ได้

มิมิกับเนียมิหันมามองหน้ากันชั่วครู่ ก่อนที่จะหันกลับมาตอบชาเรียห์

เนียมิ: อืม! โอเค เดี๋ยวพรุ่งนี้พวกเราจะลองไปหาดูนะ!☆

มิมิ: แล้วเจอกันใหม่นะ บ๊ายบาย♪

แล้วมิมิกับเนียมิก็เดินจากไป

ชาเรียห์: อืม! พรุ่งนี้ขอให้โชคดีล่ะ!!

ชาเรียห์โบกมือลาให้กับทั้งสอง

--------------------------------------------------------------------------------

เมื่อตกค่ำ มิมิกับเนียมิ จึงเข้ามาพักอยู่ในเต็นท์มายแคมป์ของตนเอง โดยตั้งอยู่ที่จุดตั้งแคมป์ซึ่งอยู่ข้างๆ หมู่บ้าน

มิมิ: เอาล่ะ เดี๋ยววันนี้ฉันจะทำสตูเนื้อให้เธอกินเอง!! (ไม่ได้โชว์ฝีมือการทำอาหารมาตั้งนานแล้วแฮะเรา ^.^)

มิมิที่อยู่ในชุดทำครัว ถือทัพพีเพื่อเตรียมทำมื้อเย็น

เนียมิ: แต่ฉันว่ามันเหมือนขาดอะไรไปบางอย่างนะ...?

เนียมิที่ลองสำรวจข้าวของภายในมายแคมป์ดูอีกครั้ง กล่าวขึ้นมา

มิมิ: เอ๊? อะไรเหรอ

เนียมิ: ฉันว่าถ้ามีเครื่องซิมูเลเตอร์ (ตู้เกมป๊อปปินมิวสิก) ตั้งอยู่ในห้องด้วยก็คงจะดีนะ

มิมิ: เอ่.. แต่ถ้าอยากเล่นป๊อปปินก็ใช้เกียร์เล่นได้อยู่แล้วนี่ไม่ใช่เหรอ?

เนียมิ: มันก็ใช่นะ แต่ฉันว่าถ้าได้ลองซ้อมฝีมือกับคนจริงๆ ผ่านระบบออนไลน์ในช่วงเวลาว่างแบบนี้ คงเจ๋งไม่ใช่น้อยเลยล่ะ (เพราะเกียร์ถ้าจะแบทเทิลต้องเจอหน้ากันเท่านั้น)

มิมิ: แต่ฉันว่าราคาเครื่องมันคง...

แล้วมิมิก็เข้าไปเช็คราคาของเครื่องซิมูเลเตอร์ผ่านอินเตอร์เน็ตในโทรศัพท์มือถือ พบว่ามีราคาขายอยู่ที่ 8,980 ปองต่อหนึ่งเครื่อง และยังมีค่าอินเตอร์เน็ตที่ใช้งานเฉพาะกับตัวเครื่องอีก 198 ปองต่อเดือน (1 ปอง = 100 เยน)

มิมิ: ฉันว่าเธอออกไปเล่นที่ป๊อปปินเซนเตอร์จะดีกว่านะ...? (รอบละ 1 ปองเอง)

มิมิโชว์ราคาบนหน้าจอมือถือให้เนียมิได้ดู

เนียมิ: เออ.. (￣_￣|||) จริงๆ ด้วย ไปเล่นที่ร้านเหมือนเดิมดีกว่า (ทำไมมันแพงอย่างนี่เนี่ย แถมยังมีค่ารายเดือนอีก)

เนียมิเดินออกไปนอกเต็นท์เพื่อไปเล่นตู้ซิมูเลเตอร์ที่ร้านป๊อปปินเซนเตอร์ประจำหมู่บ้านบอนเต้ ส่วนมิมิก็เริ่มเดินหน้าทำอาหาร

เวลาผ่านไปหลายนาที หลังจากที่มิมิทำสตูเนื้อเสร็จแล้ว

มิมิ: เอาล่ะ เสร็จเรียบร้อย!

มิมินำจานอาหารของตนเองและเนียมิมาวางบนโต๊ะ

เนียมิ: ว้าว...! หน้าตาดูน่ากินจัง!! (★﹃★)

เธอกล่าวด้วยความโอชะ หลังจากที่ได้เห็นหน้าตาของอาหารบนจานที่มีการจัดวางตำแหน่งของเนื้อและผักได้อย่างสวยงาม ราวกับระดับภัตตาคารเลยทีเดียว

มิมิ/เนียมิ: กินแล้วนะค้า~ (^人^)

และทันทีที่เนื้อสัมผัสกับลิ้นของเนียมิ

เนียมิ: ว้าว!! อร่อยจัง!!! (p≧w≦q)❤

เวลาผ่านไปอีกหลายนาที หลังจากที่ทั้งคู่กินเสร็จแล้ว

มิมิ: อืม อิ่มแล้วล่ะ

เนียมิ: มิมิจัง ฝีมือการทำอาหารของเธอนี่มันสุดยอดไปเลยจริงๆ นะ ฉันว่าเธอต้องเป็นเจ้าสาวที่ดีได้อย่างแน่นอนเลยล่ะ!!

มิมิ: งะ..งั้นเหรอ ขอบคุณนะ!! (≧w≦) ("เจ้าสาว" งั้นเหรอ??)

มิมิตอบด้วยสีหน้าแดงราวกับเขินอะไรอยู่

เนียมิ: จริงด้วยสิ! แล้วที่ว่าพวกเราต้องปิดผนึกเซให้ได้นี่ มันต้องทำยังไงเหรอ? (ลืมถามชาเรียห์ไปซะสนิทเลย)

มิมิ: เออ.. ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่อาจจะหมายถึงให้พวกเราเอาชนะเซให้ได้ก็ได้มั้งนะ...?

เนียมิ: งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ลองกลับไปถามเขาดูกันไหมล่ะ

มิมิ: โอเค!!

แล้วจากนั้นทั้งสองก็ใช้ชีวิตในเวลาว่างตามปกติ ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว และเรื่องราวที่กำลังรอพวกเธออยู่ในวันรุ่งขึ้น

--------------------------------------------------------------------------------

เช้าวันต่อมา ทั้งสองจึงเดินทางกลับไปหาชาเรียห์เพื่อถามวิธีการปิดผนึกเซ

มิมิ/เนียมิ: เอ๊?! ไม่รู้วิธีผนึกเหรอคะ??

มิมิและเนียมิตะโกนขึ้นพร้อมๆ กัน

ชาเรียห์: ใช่แล้วล่ะ เท่าที่ฉันค้นคว้ามาจนถึงตอนนี้ ยังไม่พบบันทึกเกี่ยวกับวิธีปิดผนึกจอมปิศาจยุคก่อนเลย ฉันรู้แต่เพียงรายละเอียดเกี่ยวกับกำไลและความสามารถของป๊อปเปอร์สหลังแปลงร่างเท่านั้น (ขอโทษด้วยนะ)

เนียมิ: อย่างนั้นเองเหรอ แต่ฉันคิดว่าคงจะหมายถึงอย่างที่มิมิเคยบอกเมื่อวานนี้แน่ๆ เลยล่ะ

มิมิ: ใช่! พวกเราต้องทางหาสู้ให้ชนะเซให้ได้

ชาเรียห์: แต่ฉันพอจะรู้อยู่เรื่องนึงนะ...?

มิมิ/เนียมิ: อะไรเหรอค่ะ??

ชาเรียห์: สถานที่ที่จอมปิศาจยุคก่อนถูกนักรบในตำนานป๊อปเปอร์สเอาชนะและทำการปิดผนึกไว้ คือที่เมือง "คอนทอมเซท โชฟ" (Contomzet Sove) ซึ่งปัจจุบันเป็นที่ตั้งของสุสานบรรพบุรุษขนาดใหญ่ที่มีชื่อว่า "สุสาน CS" (CS Graveyard) บางที.. ถ้าพวกเธอไปที่นั่น อาจจะเจอวิธีปิดผนึกเซก็ได้นะ

มิมิ/เนียมิ: แล้วมันอยู่ที่ไหนเหรอค่ะ??

ชาเรียห์: เออ.. น่าจะอยู่ถัดจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมือง "ไวท์แลนด์" (Whiteland) ซึ่งเป็นเมืองสุดท้ายของเกาะนี้ไปน่ะ

มิมิ: เมืองสุดท้ายเหรอ??

เนียมิ: น่าจะหมายถึงเป็นเมืองที่ใช้สอบวัดระดับกับป๊อปปินลีดเดอร์คนสุดท้ายไงล่ะ

มิมิ: อ๋อ

ชาเรียห์: เนียมิเข้าใจถูกแล้วล่ะ ซึ่งปัจจุบันสุสานแห่งนี้ถูกทิ้งร้างไว้นานแล้ว และก็ยังไม่เคยมีใครเข้าไปดูหรือสำรวจสภาพปัจจุบันอีกเลย ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่น่าจะเป็นเพราะมีเรื่องเล่าลือกันว่าหากใครเข้าไปแล้วจะไม่ได้กลับออกมาอีกเลย

เนียมิ: ตกลงค่ะ! เดี๋ยวหลังจากสอบระดับสุดท้ายเสร็จแล้วจะลองไปดู

มิมิ: เนียมิจัง แต่ว่า...

มิมิกล่าวด้วยเสียงสั่นเครือ เพราะว่าเธอไม่ชอบเรื่องน่ากลัวและเรื่องสยองขวัญนั่นเอง...

เนียมิ: ไม่ต้องกลัวหรอก ตอนนี้พวกเราเป็น "นักรบในตำนาน ป๊อปเปอร์ส" แล้วนะ!! ถ้าเจอซอมบี้ เราก็เพียงแค่แปลงร่างสู้กับมันซะก็หมดเรื่อง

มิมิ: นั่นสิ จริงด้วยเนอะ!! *^____^* (ลืมนึกไปเลยแฮะ)

หลังจากที่ได้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับจอมปิศาจเซแล้ว ทั้งสองก็ออกเดินทางตะลุยทำภารกิจต่อไป นั่นคือการตามหาคุณลุงจิตรกรที่อยู่ในบริเวณซากโบราณป๊อปปิน

>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<