pop'n music RESPECT : STAGE 12 「ผู้พิทักษ์แห่งดวงดาว」

หลังจากที่จบภารกิจของจิอันนัสแล้ว ทั้งคู่ก็เดินทางกลับมาตั้งมายแคมป์ที่จุดตั้งแคมป์ประจำหมู่บ้าน

มิมิ: เฮ้อ... วันนี้เหนื่อยชะมัดเลย

มิมิกล่าวหลังจากที่ล้มตัวลงนอนบนเตียง

เนียมิ: นั่นสินะ เพราะวันนี้พวกเราใช้เวลาเดินเท้ามากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาเลยเนอะ

มิมิ: อืม ก็เพราะเมืองนี้มันไม่มีระบบขนส่งนี่นา

เนียมิ: แต่ได้มาเดินเท้าลุยทำภารกิจแบบนี้ มันก็สนุกไปอีกแบบเหมือนกันนะ (เหมือนเราได้ผจญภัยจริงๆ เลยล่ะ)

มิมิ: ใช่ ฉันเองก็อยากรู้แล้วเหมือนกันสิ ว่าต่อๆ ไป พวกเราจะได้เจอกับอะไรบ้าง ^_^

แล้วจากนั้นทั้งสองก็ใช้ชีวิตในเวลาว่างตามปกติ

--------------------------------------------------------------------------------

STAGE 12
「ผู้พิทักษ์แห่งดวงดาว」

--------------------------------------------------------------------------------

เช้าวันต่อมา

"มีพัสดุมาส่งครับ!!"

อยู่ๆ ก็มีเสียงของพนักงานขนส่งตะโกนเรียกมาจากด้านนอกมายแคมป์ ซึ่งในขณะนั้นทั้งสองกำลังแปรงฟันอยู่ในห้องน้ำ เมื่อพวกเธอได้ยินจึงเดินออกไปดูที่หน้ามายแคมป์ด้านนอก

ทันทีที่เนียมิเปิดประตูออกมา

มิมิ/เนียมิ: โห้!! (⊙ˍ⊙)

สิ่งที่เห็นตรงหน้าก็คือ... ลังพัสดุภัณฑ์ขนาดใหญ่ที่มีความสูงกว่าตัวของพวกเธอเล็กน้อย

เนียมิ: มันคืออะไรกันเนี่ย

แล้วมิมิก็เดินเข้าไปเช็ครายละเอียดของพัสดุลึกลับที่ติดไว้ที่ข้างลัง พบว่าผู้ที่ส่งมาคือ อิเคทานิ และของที่อยู่ภายในลังนั้นก็คือ "เครื่องซิมูเลเตอร์"

มิมิ: เนียมิจัง!! รุ่นพี่อิเคทานิเค้าส่งเครื่องซิมูเลเตอร์มาให้เราด้วยล่ะ!!

เนียมิ: เอ๊!? จริงเหรอเนี่ย??

แล้วจากนั้นทั้งสองก็จัดการตั้งเครื่องซิมูเลเตอร์ไว้ในมายแคมป์ทันที

เนียมิ: ฮะฮ่า! รู้สึกโชคดีชะมัดเลยล่ะ!! (^▽^)

มิมิ: แต่ว่า.. เขารู้ที่อยู่ของพวกเราได้ยังไงกันนะ...?

แล้วมิมิก็เปิดอ่านจดหมายที่แนบมากับพัสดุ

มิมิ: "ถึง มิมิกับเนียมิ ต้องขอโทษล่วงหน้าที่ทำให้พวกเธอรู้สึกแปลกใจด้วยนะ แต่ริเอะจังเล่าเรื่องที่ซานาเอะจังให้มายแคมป์กับพวกเธอให้ฟังแล้วล่ะ ฉันก็เลยตัดสินใจส่งเครื่องซิมูเลเตอร์ไปให้ตาม "เลขที่มายแคมป์" ของพวกเธอ เผื่อที่ว่าพวกเธอจะได้ไม่ต้องเสียเวลาออกมาเล่นตามร้าน และอีกอย่างก็คือ เป็นการตอบแทนเรื่องที่พวกเธอเคยช่วยเลือกชุดออกเดทให้ฉันด้วย ส่วนค่าออนไลน์ p-amusement เดี๋ยวทางฉันจะเป็นคนออกให้เองนะ แล้วถ้าเกิดมีปัญหาอะไรก็ติดต่อกลับมาหาฉันได้ทุกเมื่อเลยนะ ขอให้สนุกล่ะ☆" อ๋อ.. เขาส่งมาตาม "เลขที่มายแคมป์" ที่เราใช้อยู่นี่เอง

เนียมิ: หมายความว่า ไม่ว่าเราจะไปตั้งมายแคมป์ที่ไหน ก็สามารถส่งมาได้ถูกด้วยเลขที่อยู่ที่เดียวเลยสินะ

มิมิ: ก็คงอย่างนั้นแหละ ^_^

เนียมิ: เอาล่ะ มาลองเทสระบบกันดูสักหน่อยนะ!

แล้วเนียมิก็จัดการเปิดเครื่องขึ้นมา พบว่าสามารถเปิดใช้งานได้จริง



มิมิ: เนียมิจัง ฉันว่าเธอกลับไปแปรงฟันให้เสร็จก่อนไหม (ตอนนี้เรายังอยู่ในชุดนอนนะ)

เนียมิ: เอานา เดี๋ยวไว้เล่นเสร็จแล้วค่อยไปแล้วกัน

และหลังจากที่เครื่องบูทเข้าสู่ตัวเกมแล้ว เธอก็ทดลองเข้าเล่นในทันที โดยที่ตัวเครื่องได้ตั้งเป็นโหมด FREE PLAY ไว้ล่วงหน้าอยู่แล้ว

===== ARCADE MODE =====
เงื่อนไขภารกิจ: เล่นให้จบ ARCADE MODE อย่างน้อย 1 ครั้ง

ใน ARCADE MODE ของภาค RESPECT จะมีโหมดให้เลือกเล่นด้วยกันทั้งหมด 5 โหมดคือ
• ENJOY MODE - โหมดง่าย เล่นได้สูงสุด 3 เพลง และเลือกได้เฉพาะชาร์ตระดับ NORMAL เท่านั้น (ไม่มีระดับ HYPER, EX, และ SL) ใช้เกจเฉพาะของโหมดนี้คือ ASSISTED EASY (เหมือนกับเกจ EASY แต่ความต้องการ Groove Gauge จะลดเหลือเพียง 50%)
• NORMAL MODE - โหมดปกติ เล่นได้สูงสุด 3+1 เพลง
• BATTLE MODE - โหมดเล่น 2 คน เล่นได้สูงสุด 3 เพลง
• COURSE MODE - เลือกคอร์สที่มีรายชื่อเพลงกำหนดมาให้ แล้วเล่นแบบต่อเนื่องตามลำดับของเพลง เล่นได้สูงสุด 4 เพลงต่อหนึ่งคอร์ส ใช้เกจเฉพาะของโหมดนี้คือ NO RECOVER (เกจเริ่มต้นที่ 100% แต่เมื่อลดแล้วจะไม่วันเพิ่มอีก และหากเกจหมดจะถือว่าแพ้ทันที)
• PARADISE MODE - เป็นโหมดที่เพิ่มเข้ามาใหม่ใน pop'n music RESPECT โดยผู้เล่นจะเลือกลำดับของเพลงที่ต้องการเล่นมาทั้งหมด 3 เพลง แล้วเล่นต่อเนื่องไปจนครบ ทว่า เพลงที่เลือกมาทั้งหมดนั้นจะถูกมิกซ์รวมเป็นเพลงเดียวกัน (คล้ายกับโหมดเดียวกันในเกม Sound Voltex: Vivid Wave) โดยสังเกตได้จากตัวละครทางด้านขวาจะสลับสับเปลี่ยนตัวตามท่อนของเพลงนั้นๆ (เพลงในโหมดนี้ไม่มี BGA) เล่นได้สูงสุด 2 มิกซ์

โดยในทุกโหมดสามารถเลือกจำนวนปุ่มที่ต้องการใช้ในการเล่นได้คือ
4B 🔴🔵🟡🟢
5B 🟢🔵🔴🔵🟢
7B 🟡🟢🔵🔴🔵🟢🟡
9B ⚪🟡🟢🔵🔴🔵🟢🟡⚪
ยกเว้น BATTLE MODE ที่เล่นได้เพียง 3B ⚪🟡🟢 🟢🟡⚪ เท่านั้น
===== END GAME =====

และเวลาผ่านไป 10 นาทีหลังจากที่เล่นเสร็จแล้ว

เนียมิ: ว้าว! สุดยอดเลยล่ะ เล่นได้เหมือนตู้ตามร้านจริงๆ เลยล่ะ!

มิมิ: งั้นเหรอ เดี๋ยวฉันขอลองเล่นด้วยคนนะ

แล้วเนียมิก็เดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระที่ค้างไว้ต่อ ส่วนมิมิก็เข้ามาเล่นแทน

--------------------------------------------------------------------------------

เวลาผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมง ก็ถึงเวลาที่ทั้งคู่ออกไปผจญภัยกันต่อ

เนียมิ: เอาล่ะ ได้เวลาออกเดินทางกันแล้ว!

มิมิ: แล้ววันนี้พวกเราจะไปที่ไหนกันดีล่ะ?

เนียมิ: ฉันว่าลองไปเดินสำรวจเมืองดูก่อนนะ ตั้งแต่ที่พวกเรามาที่นี่ยังไม่ได้เดินดูจนทั่วเลย

มิมิ: ก็ดีเหมือนกัน ^_^

แล้วทั้งสองก็เดินทางเข้าไปยังหมู่บ้านบอนเต้ เพื่อสำรวจเมืองให้ทั่ว

และในขณะที่ทั้งสองกำลังเดินสำรวจไปเรื่อยๆ นั้น พวกเธอก็ได้พบกับเต็นท์ที่มีรูปร่างหน้าตาดูน่าสงสัยตั้งอยู่ข้างๆ ร้านค้าร้านหนึ่ง

เนียมิ: Σ( °_°) นั่นมันเต็นท์อะไรกันน่ะ ดูน่าสงสัยจัง

มิมิ: ลองเข้าไปดูกันเถอะ

แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปภายในเต็นท์สีดำนั้น

เมื่อเข้ามาด้านในพบว่าเป็นคล้ายๆ กับร้านรับดูดวง บรรยากาศภายในค่อนข้างมืดครึ้ม แต่มีแสงระยิบระยับที่คล้ายกับหมู่ดาวสอดส่องไปทั่วเต็นท์ และตรงกลางของเต็นท์มีโต๊ะนั่งอยู่

และที่เบื้องหน้าของโต๊ะนั่นเอง พวกเธอก็ได้พบกับหญิงสาววัยรุ่นผมสีม่วงคนหนึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสือเล่มหนึ่่งอยู่บนโต๊ะ

จากนั้นไม่นาน เมื่อเธอรู้ตัวว่ามีคนเข้ามาในเต็นท์ เธอก็หยุดอ่านแล้วหันหน้าขึ้นมามอง

"Σ( °_°) เอ๊ พวกเธอคือ...?"

มิมิ: ฉันชื่อ มิมิ

เนียมิ: ส่วนฉันชื่อ เนียมิ ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะ (*^_^*)

"อ๋อ พวกเธอเองหรอกเหรอ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ ฉันชื่อ "สเตลล่า" (STELLA) ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับพวกเธออยู่พอดีเลยล่ะ เชิญนั่งก่อนสิ"

มิมิ: คะ.. ค่ะ ^_^

แล้วทั้งสองก็นั่งลงที่เก้าอี้ด้านหน้าโต๊ะ

จากนั้นสเตลล่าก็จ้องมองมิมิอยู่พักหนึ่งด้วยท่าทางสงสัย

สเตลล่า: อืมมม..... เธอยังไม่เคยสมหวังในความรักกับคนที่แอบชอบเลยแม้แต่คนเดียวใช่มั้ย?

มิมิ: Σ( °Д°) เอ๊..! อะไรกันคะ??

มิมิถึงกับสะดุ้ง

สเตลล่า: ฉันมีความสามารถในการทำนายดวงชะตาและเหตุการณ์ต่างๆ ได้อย่างแม่นยำ และฉันก็มองเห็นอดีตของเธอด้วย... ฉันขอถามอีกครั้งนะ เธอยังไม่เคยสมหวังในความรักกับคนที่แอบชอบแม้แต่คนเดียวใช่มั้ย? หากไม่ใช่ละก็ เชิญติด่าว่าอะไรก็จัดมาได้เลย

แล้วทันใดนั้น "สวิตซ์ความหลัง" ของมิมิก็ถูกเปิดขึ้นมา... ทำให้เธอจมสู่ความสิ้นหวังทันที

มิมิ: ชะ... ใช่แล้วล่ะ..... (´。＿。｀)

มิมิถึงกับหูตกและตาปรือไปเลย

เนียมิ: เอ๋.. มิมิจังเคยมีคนที่แอบชอบด้วยเหรอ (เพิ่งรู้วันนี้นะเนี่ย)

มิมิ: ใช่แล้วล่ะ.. คนแรกที่ฉันแอบชอบเป็นนักกีฬาประจำชมรมบาสเกตบอลของโรงเรียน ถูกแย่งชิงไปโดยผู้หญิงคู่แข่งที่แอบชอบอยู่เหมือนกัน คนที่สองเป็นบรรณารักษ์ประจำหอสมุด ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และล่าสุดก่อนที่ฉันจะมาที่เกาะป๊อปปินได้ไม่กี่อาทิตย์ ฉันได้พบกับนักเรียนโรงเรียนเตรียมทหาร ไม่มีคู่แข่งและไม่ได้เป็นอะไร แต่ต้องจากกันเพราะเขาต้องไปประจำการที่ค่ายทหารหลังเรียนจบน่ะ

===== POP'N COURSE =====
[STAGE 1] Secret World - Sweetune (นักกีฬาชมรมบาสเกตบอล)
[STAGE 2] First Kiss - BJJ (บรรณารักษ์หอสมุด)
[STAGE 3] Someday - NieN (นักเรียนโรงเรียนเตรียมทหาร)
[STAGE 4] PDM - Trish / Urbatronic Chopsticks (ผลลัพธ์สุดท้าย...)
===== END COURSE =====

เนียมิ: อย่างนี้นี่เอง... มันเลยกลายเป็นความหลังฝังใจสำหรับเธอสินะ (น่าสงสารสงจัง...)

มิมิ: ใช่.. และฉันก็พยายามเก็บมันไว้ในหลุมลึกที่ถูกปิดสนิทด้วยฝา ...แต่ฝานั้นก็ถูกเปิดออกมาแล้วในวันนี้ ( T﹏T )

สเตลล่า: ส่วนเธอเนียมิ เธอกำลังจะได้เจอกับ "เนื้อคู่ที่แท้จริง" ในอนาคตข้างหน้านี้ ...และบนเกาะป๊อปปินนี้ด้วย

เนียมิ: เนื้อคู่ที่แท้จริงงั้นเหรอ??

สเตลล่า: ใช่..! และเขาคนนั้นก็เป็นคนที่กำลังแอบชอบเธออยู่ในตอนนี้ด้วยนะ☆

แล้วทันใดนั้น อยู่ๆ ภาพของไทม์เมอร์ก็ปรากฏขึ้นมาในหัวของเนียมิแบบไม่มีสาเหตุ

เนียมิ: ไม่จริงหรอกมั้ง... แต่ถ้าใช่จริงๆ ล่ะก็ คงไม่มีทางเป็น "เขา" (ไทม์เมอร์) แน่ๆ ~(￣▽￣)~*

สเตลล่า: เอาล่ะ เข้าเรื่องดีกว่า จริงๆ แล้วที่ฉันอยากเจอพวกเธอ เพราะมีเรื่องอยากให้พวกเธอช่วยหน่อยน่ะ

มิมิ: อะไรเหรอคะ?

สเตลล่า: ตอนนี้ฉันกำลังตามหา "หินเสี้ยวดาว" อยู่น่ะ เป็นหินวิเศษที่สามารถนำมาใช้เป็นวัตถุดิบในการทำเครื่องรางได้ และได้ยินมาว่าตอนช่วงเที่ยวคืนของทุกวันแถวๆ หน้าประตูทางเข้าพื้นที่ซากโบราณมักจะมีผู้หญิงท่าทางแปลกๆ ปรากฏตัวขึ้นที่นั่น ซึ่งคนนั้นแหละที่เป็นผู้ครอบครอง "หินเสี้ยวดาว" ว่าไงล่ะ พวกเธอพอจะช่วยฉันได้ไหม?

เนียมิ: หมายความว่าก็เพียงแค่ไปขอเอาหินเสี้ยวดาวมาจากเค้าให้ได้ก็พอแล้วใช่มั้ยล่ะ?

สเตลล่า: มันก็ใช่นะ แต่ว่าการจะเอามาได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยนะ เพราะเค้ามีพลังอำนาจเหนือธรรมชาติที่สูงส่งมากๆ ชนิดที่ว่าสามารถกักขังผู้คนที่ไปลบหลู่เค้าไว้ในห้วงมิติได้ด้วยนะ นั่นหมายความว่าหากพวกเธอแพ้ในการแข่งป๊อปปินละก็ พวกเธออาจจะไม่ได้กลับมาอีกเลยก็ได้นะ...

เนียมิพลางมองดูที่กำไลของตัวเองอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะตัดสินใจได้

เนียมิ: ตกลงฉันจะไปค่ะ!

มิมิ: อือๆ

มิมิพยักหน้าตอบ

สเตลล่า: แน่ใจแล้วเหรอ นี่เป็นการตัดสินใจของพวกเธอเองนะ

มิมิ: ถ้าเพื่อสแตมป์และความสงบสุขละก็ ไม่มีอะไรที่พวกเราทำไม่ได้แน่นอน!

เนียมิ: ใช่ๆ ก็พวกเราเป็นป๊อปเปอร์สแล้วนี่เนอะ

สเตลล่า: ป๊อปเปอร์ส...? คืออะไรน่ะ??

มิมิ: เปล่าๆ ไม่มีอะไรจ๊ะ แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะ ไปละ!

แล้วทั้งสองก็รีบจากไปอย่างรวดเร็ว...โดยที่มิมิลากตัวเนียมิออกไป

สเตลล่า: คู่หูคู่ฮาจริงๆ นะ แต่ก็ช่างเถอะ ยังไงซะพวกเค้าก็คงเอากลับมาได้อยู่แล้วนั่นแหละ...

ทางด้าน มิมิ เนียมิ ที่เดินออกมาข้างนอกเต็นท์

มิมิ: นี่ เนียมิจัง เธอเกือบบอกความลับเรื่องที่พวกเราแปลงร่างเป็นป๊อปเปอร์สได้ไปแล้วไงล่ะ! (* ￣︿￣)

เนียมิ: แฮะๆ ซอรี่ โทษทีๆ ลืมตัวไปหน่อย (*￣▽￣*)ブ

--------------------------------------------------------------------------------

แล้วเวลาก็ผ่านไปจนถึงเที่ยงคืน ทั้งคู่จึงออกจากมายแคมป์เพื่อมาตามหาผู้หญิงลึกลับที่บริเวณทางเข้าเขตซากโบราณ

เนียมิ: Σ( °_°) นั่นไงเจอแล้ว!

มิมิ: ชุดดูแปลกจริงๆ ด้วยล่ะ

แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นสวมชุดลักษณะคล้ายกับจอมเวทเป็นชุดสีดำ-ขาว (ดำมากกว่าขาว) และถือคทาที่ปลายยอดมีลักษณะคล้ายกับพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวขนาดใหญ่

มิมิ/เนียมิ: สวัสดีค่ะ!!

"หืม...? พวกเจ้าเป็นใครกัน?"

มิมิ: พวกเราคือ มิมิ กับ เนียมิ ค่ะ

"ยินดีที่รู้จักนะ ฉันชื่อ "อีคลิบซ์" (Eclipse) แล้วพวกเจ้ามีธุระอะไร?"

เนียมิ: คือว่าพวกเราต้องการ "หินเสี้ยวดาว" ค่ะ

อีคลิบซ์: หินเสี้ยวดาวเหรอ... ได้สิ แต่พวกเธอต้องเอาชนะฉันให้ได้ซะก่อนนะ

เนียมิ: โอเคค่ะ!

อีคลิบซ์: แต่ฉันขอเตือนก่อนนะ ถ้าหากพวกเธอเป็นฝ่ายแพ้ละก็... ฉันจะต้องขังพวกเธอไว้ในมิติมืดไปชั่วชีวิต เพราะหินเสี้ยวดาวเป็นอัญมณีวิเศษที่มีเพียงเฉพาะผู้ที่เหมาะสมเท่านั้นที่จะมีสิทธิ์ครอบครองได้ ...ตกลงนะ?

ทั้งสองหันมามองหน้ากัน ก่อนที่จะตอบกลับไป

มิมิ: ตกลง พวกเราจะแข่งค่ะ!!

อีคลิบซ์: เอาล่ะ ถ้างั้นก็มาเริ่มกันเลย

===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs Eclipse
Aurora Borealis - Electronic Boutique
===== END BATTLE =====

ผลการแข่งขัน มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ

อีคลิบซ์: ฝีมือของพวกเธอเก่งกาจกว่าที่คาดไว้จริงๆ !! เอ้า! รับไปซะ

แล้วอีคลิบซ์ก็มอบหินเสี้ยวดาวให้กับทั้งสอง

มิมิ: ขอบคุณค่ะ!!

เนียมิ: แล้ว... คุณเป็นใครมาจากไหนกันเหรอคะ...?

อีคลิบซ์: ฉันเป็นผู้พิทักษ์มิติแห่งดวงดาว คอยทำหน้าที่ปกป้องหมู่ดาวต่างๆ ในจักรวาลไว้ ...แล้วพวกเธอจะเอาหินนั้นไปทำอะไรล่ะ?

เนียมิ: เออ... เอาไปให้สเตลล่าค่ะ เค้าขอร้องพวกเรามา

อีคลิบซ์: สเตลล่าเหรอ... ไม่จริง พวกเธอรู้จักด้วยเหรอ??

มิมิ: มีอะไรหรอกค่ะ..?

อีคลิบซ์: เปล่า.. ไม่มีอะไรหรอก ก็เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันหมดธุระกับพวกเธอแล้วนะ ไปล่ะ!

แล้วอีคลิบซ์ก็ใช้พลังจากคทาหายตัวไป

มิมิ: เฮ้อ... แปลกคนจริงๆ

เนียมิ: แต่อย่างน้อยพวกเราก็ได้ไอเทมเควสท์มาแล้วนะ

มิมิ: อือ!! ^_^

--------------------------------------------------------------------------------

ช่วงสายๆ ของวันต่อมา ทั้งสองจึงเดินทางกลับไปหาสเตลล่าเพื่อส่งเควสท์

มิมิ/เนียมิ: ได้มาแล้วค่ะ!!

มิมิส่งหินเสี้ยวดาวให้กับสเตลล่า

สเตลล่า: ได้มาแล้วเหรอ ขอบใจที่ช่วยนะ ฉันเชื่ออยู่แล้วล่ะ ว่ายังไงพวกเธอจะต้องหามาได้แน่นอน

มิมิกับเนียมิ ได้รับสแตมป์ดวงที่ 3 เรียบร้อยแล้ว!!

สเตลล่า: และเพื่อเป็นการตอบแทน ฉันให้นี่

สเตลล่าส่งของบางอย่างให้ทั้งสอง เป็นหนังสือโบราณเล่มหนึ่ง

มิมิ: นี่มัน...

สเตลล่า: ฉันรู้ตั้งแต่แรกที่พวกเธอเดินเข้ามาเมื่อวานแล้วล่ะ พวกเธอถูกวิญญาณนักรบป๊อปเปอร์สรุ่นแรกที่สถิตอยู่ในกำไลนั้นเลือกให้กลายเป็นป๊อปเปอร์สรุ่นต่อไป หนังสือเล่มนั้นเป็นหนังสือที่รวบรวมประวัติเกี่ยวกับ "นักรบในตำนาน ป๊อปเปอร์ส" ฉันเจอมันอยู่ในหีบเก็บของเก่าๆ ในเต็นท์นี้น่ะ บางทีมันอาจจะช่วยพวกเธอก็ได้ แล้วก็... ฉันจะไม่เอาเรื่องที่พวกเธอเป็นป๊อปเปอร์สไปบอกใครแน่นอน ^_^

มิมิลองพลิกหนังสือไปมาเพื่อดูปกหน้า สัน และหลัง ส่วนเนียมิก็จ้องมองด้วยความสนใจ

เนียมิ: หมายความว่า ถ้าพวกเราอ่านนี่แล้วจะทำให้ต่อสู้ได้เก่งขึ้นใช่มั้ย?

สเตลล่า: ก็อาจจะเป็นอย่างนั้นแหละ คิดว่านะ...?

มิมิ: ถ้างั้นพวกเราขอตัวลาแล้วนะคะ

สเตลล่า: อืม แล้วคราวหน้าถ้าพวกเธออยากรู้ทันเหตุการณ์อะไร ก็กลับมาให้ฉันทำนายได้ทุกเมื่อเลยนะ!

เนียมิ: อืม! แล้วเจอกันใหม่นะ ซียู!

แล้วทั้งสองก็เดินออกจากเต็นท์ไป

>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<

pop'n music RESPECT : STAGE 11 「คุณลุงจิตรกร กับสีน้ำมหัศจรรย์」

หลังจากที่มิมิกับเนียมิได้กลับไปหาชาเรียห์เพื่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับจอมปิศาจเซแล้ว ทั้งสองก็ออกเดินทางตะลุยทำภารกิจต่อไป นั่นคือการตามหาคุณลุงจิตรกรที่อยู่ในบริเวณซากโบราณป๊อปปิน

และในระหว่างทางที่ทั้งสองกำลังเดินไปเรื่อยๆ ตามเส้นทางของซากโบราณป๊อปปินนั้น ทั้งสองก็หาเรื่องคุยเล่นไปพลางๆ

มิมิ: โลกเก่าของพวกเรางั้นเหรอ มันคืออะไรกันแน่นะ

มิมิยังคงสงสัยกับคำพูดของชาเรียห์เมื่อวานนี้ไม่หาย

เนียมิ: ฉันว่ามันน่าจะคือโลกคู่ขนานที่มี "ตัวเราอีกคน" อยู่ก็เป็นได้นะ...?

มิมิ: "ตัวเราอีกคน" ...งั้นเหรอ?

เนียมิ: ใช่! ฉันว่าหากพวกเราได้ไปเยือนที่โลกนั้น บางทีอาจจะได้เจอกับ มิมิ เนียมิ ที่อยู่ในโลกนั้นก็ได้นะ...?? (และอาจจะรวมถึงคนอื่นๆ ที่เคยเจอก่อนหน้านี้ด้วย)

มิมิ: โห้.. มีแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย แต่ฉันเองก็ยังรู้สึกไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่เลยนะ

เนียมิ: ก็นั่นสิ ฉันเองก็คิดแบบเธออยู่เหมือนกัน ..แต่ถ้าโลกที่ว่านั้นมีอยู่จริง ฉันว่ามันคงเป็นอะไรที่เหลือเชื่อสุดๆ ไปเลยล่ะ

"มันมีจริงอยู่แล้ว โลกเก่าของพวกเธอ..."

อยู่ๆ ก็มีเสียงกระซิบลึกลับเป็นเสียงของเด็กผู้ชายดังเข้ามาในหูของทั้งสอง ...พวกเธอจึงหันไปมองรอบๆ

มิมิ/เนียมิ: หืม...???

แต่หลังจากหันไปมองก็พบว่าไม่มีใครอยู่เลย...

เนียมิ: มิมิจัง... เสียงกระซิบนั่นอีกแล้ว แบบที่เคยได้ยินเมื่อตอนนั้นเลย ...เมื่อกี้เธอก็ได้ยินใช่มั้ย?

มิมิ: อืม! ได้ยินสิ เต็มสองหูเลยล่ะ

แล้วเนียมิก็คิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะพูดต่อ

เนียมิ: แสดงว่าเสียงกระซิบที่พวกเราเคยได้ยินครั้งแรก ไม่ใช่เสียงจากไกด์ประจำนิทรรศการ ...แล้วมันคือเสียงจากไหนกันแน่นะ??

มิมิ: พอได้ยินเสียงแววบ่อยขึ้น ฉันชักจะเริ่มกลัวๆ บางแล้วสิ >﹏<

เนียมิ: แต่ฉันว่าช่างมันเถอะ ยังไงซะเรื่องของโลกคู่ขนานมันก็ไม่มีอะไรพิสูจน์ได้อยู่แล้วนี่เนอะ

มิมิ: นั่นสินะ ปล่อยว่างซะมั้ง ^_^ (ยิ่งคิดไปก็ยิ่งปวดหัวเปล่าๆ)

--------------------------------------------------------------------------------

STAGE 11
「คุณลุงจิตรกร กับสีน้ำมหัศจรรย์」

--------------------------------------------------------------------------------

และหลังจากที่มิมิกับเนียมิเดินมาได้พักใหญ่ ในที่สุดพวกเธอก็ได้พบกับบุคคลน่าสงสัยที่กำลังนั่งวาดรูปด้วยพู่กันอยู่บริเวณใต้ต้นไม้จุดหนึ่ง

ทั้งสองหันมามองหน้ากัน ก่อนที่จะพยักหน้าให้กัน แล้วจากนั้นทั้งสองจึงเดินเข้าไปหาคุณลุงคนนั้น

มิมิ: เออ.. สวัสดีค่ะ!

มิมิทักท้ายคุณลุงจิตรกรที่กำลังวาดรูปอยู่ แล้วจากนั้นเขาก็หันมามองพวกเธอ

"อ้าว! พวกเธอคือใครกันน่ะ...?"

มิมิ: ฉันชื่อ มิมิ ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะคะ

เนียมิ: ส่วนฉันชื่อ เนียมิ นะ (*^_^*)

"อ๋อ.. พวกเธอเป็นฝาแฝดกันเหรอ ฉันชื่อ "จิอันนัส" (Giannis) ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะ"

มิมิ: ค่ะ! งั้นก็ขอฝากตัวล่วงหน้าด้วยนะ (*^_^*)

เนียมิ: แต่พวกเราไม่ใช่ฝาแฝดนะ (￣_￣|||)

หลังจากที่แนะนำตัวกันแล้ว มิมิมองดูรูปบนแท่นวางที่เขากำลังวาดอยู่ พบว่าเป็นรูปทิวทัศน์ของสถานที่ที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งก็คือโบราณสถานนั่นเอง

มิมิ: โห้!! (⊙o⊙)!! วาดได้เหมือนของจริงมากๆ เลยค่ะ ว่าแต่คุณลุงชอบมาวาดรูปแถวนี้เหรอคะเนี่ย? (พอดีได้ยินคนอื่นเค้าเล่ามาอีกที)

จิอันนัส: อ๊อ เปล่าหรอก ที่จริงแล้วฉันเป็นนักเดินทางที่ออกตะเวนไปวาดรูปตามที่ต่างๆ น่ะ

มิมิ: อ๋อ.. งั้นเหรอคะ

จิอันนัส: แล้วพวกเธอเองก็เป็นนักเดินทางเหมือนกันใช่ไหม?

เนียมิ: จะว่าไปก็น่าจะใช่นะ พอดีพวกเราเองก็ออกเดินทางอยู่เหมือนกัน

จิอันนัส: งั้นเหรอ แล้วเดินทางไปไหนกันล่ะ?

เนียมิ: ไป.. เออ... ทำภารกิจค่ะ

จิอันนัส: ภารกิจ? หรือว่าพวกเธอ...

มิมิ: ใช่แล้วค่ะ พวกเราเป็นป๊อปปินเพลเยอร์ ที่ออกเดินทางตามล่าสแตมป์เพื่อที่จะไปเข้าทดสอบกับป๊อปปินลีดเดอร์ตามเมืองต่างๆ คะ!!

จิอันนัส: อ๋อ! พวกเธอเป็นป๊อปปินเพลเยอร์เองหรอกเหรอ พอดีเลย ฉันมีเรื่องอยากจะให้พวกเธอช่วยหน่อยน่ะ

มิมิ: อะไรเหรอคะ? (ว่ามาเลย)

จิอันนัส: คือตอนนี้ฉันอยากดื่มชาร้อนๆ สักหน่อยน่ะ พวกเธอพอจะช่วยหามาให้ฉันหน่อยจะได้รึเปล่า

หลังจากที่ทั้งสองได้ยินคำสั่งนี้ ก็ทำให้พวกเธอถึงกับล้มลงไปนอนกองกับพื้นทันที

เนียมิ: โธ่.. (￣_￣|||) แค่นั้นเองหรอกเหรอ (นึกว่าจะให้ทำอะไรยากๆ ซะอีก)

จิอันนัส: โทษทีนะที่ขอร้องให้ช่วยทำอะไรง่ายๆ ให้ ที่จริงแล้วฉันไม่มีเครื่องชงชาน่ะ

มิมิ: ไม่เป็นไรคะ! เดี๋ยวฉันทำให้เอง!!

แล้วมิมิก็เข้าไปในเต็นท์มายแคมป์เพื่อชงชามาให้จิอันนัส

และหลังจากที่ทำเสร็จแล้ว เธอก็เดินกลับมาเสริฟชาให้จิอันนัส โดยถือมาพร้อมกับถาดวางแก้ว

มิมิ: เสร็จแล้วค่ะ เชิญดึ่มได้เลย （*＾-＾*）

(\_/)
( •_•)
/ >☕

จิอันนัส: อืม ขอบใจนะ!

จากนั้นจิอันนัสจึงหยิบแก้วชาจากถาดขึ้นมาดึ่ม

จิอันนัส: โห้!! รสชาติสุดยอดเลยล่ะ เธอนี่ชงชารสชาติได้ใกล้เคียงกับหลานสาวของฉันเลยล่ะ!!

มิมิ: งั้นเหรอคะ ^_^ (ขอบคุณที่ชมนะ!)

เนียมิ: งั้นพวกเราก็มาร่วมวงน้ำชาด้วยกันเถอะ

มิมิ: เอางั้นเหรอ ได้สิ!

แล้วมิมิก็กลับไปชงชามาเพิ่มให้กับตัวเองและเนียมิ พร้อมกับเสริฟคุกกี้มาให้เป็นของแถมอีกด้วย แล้วจากนั้นทุกคนก็นั่งดึ่มชาด้วยกันอย่างมีความสุข

เวลาต่อมาหลังจากที่ทุกคนดึ่มชาเสร็จแล้ว

จิอันนัส: ต้องขอบใจพวกเธอมากๆ เลยนะ เป็นเพราะชาของพวกเธอแท้ๆ เลยที่ทำให้ฉันรู้สึกกระฉับกระเฉงขึ้นมาได้

มิมิ: แค่นี้ไม่เท่าไหร่เหรอคะ ^_^

จิอันนัส: เอาล่ะ ไหนๆ ฉันก็เริ่มมีแรงวาดรูปที่ค้างไว้ต่อแล้ว งั้นต่อไป...

แล้วเขาก็หยิบถังใส่น้ำที่ทำจากไม้ออกมา

จิอันนัส: พวกเธอช่วยไปหา "สีน้ำมหัศจรรย์" มาให้ฉันหน่อยได้มั้ย?

มิมิ: เอ๊? มันคืออะไรเหรอคะ?

จิอันนัส: เป็นสีน้ำวิเศษที่พอนำมาใช้วาดภาพแล้ว มันจะออกมากลายเป็นภาพที่เราจินตนาการได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องเพิ่งสีน้ำหลายๆ สีเลยละ ฉันได้ยินมาว่าในหมู่บ้านบอนเต้มีคนรู้วิธีทำอยู่ แต่ฉันก็ตามหาคนที่รู้ไม่เจอเลย ...ไม่ทราบว่าพวกเธอพอจะช่วยหาให้หน่อยได้มั้ยล่ะ?

ทั้งสองหันมามองหน้ากัน ก่อนที่จะหันกลับมาตอบ

เนียมิ: ได้สิ โอเคเลย!!

จิอันนัส: ถ้างั้นก็ ในระหว่างรอเดี๋ยวฉันจะวาดรูปที่เหลือต่อแล้วกันนะ ขอให้พวกเธอโชคดีล่ะ

มิมิ/เนียมิ: ค่ะ แล้วเจอกัน!!

แล้วมิมิกับเนียมิก็ได้รับถังใส่สีน้ำมาจากจิอันนัส ก่อนที่จะเดินทางกลับไปที่หมู่บ้านบอนเต้

--------------------------------------------------------------------------------

เมื่อทั้งสองกลับมาถึงหมู่บ้านแล้ว พวกเธอก็เดินตรงเข้าไปถามกับชาเรียห์ที่บ้านของเขา

ชาเรียห์: อ้าว! พวกเธอเองเหรอ มีอะไรให้ช่วยอีกล่ะ?

มิมิ: ไม่ทราบว่า.. คุณพอจะรู้จักกับคนที่รู้วิธีทำ "สีน้ำมหัศจรรย์" บ้างไหมคะ?

ชาเรียห์: สีน้ำมหัศจรรย์เหรอ.. รู้จักสิ แล้วพวกเธอจะเอาไปทำอะไรกันล่ะ?

เนียมิ: คือว่าพวกเราได้เจอกับ "จิอันนัส" คุณลุงจิตรกรที่คุณเคยเล่าให้ฟังแล้วค่ะ แล้วเขาก็ขอร้องให้พวกเรามาตามหาสีน้ำมหัศจรรย์ไปให้เขาหน่อยน่ะคะ

ชาเรียห์: อืม... คนที่รู้วิธีทำรู้สึกจะอยู่ที่บ้านทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของที่นี่น่ะ พวกเธอลองไปหาเค้าดูก็แล้วกัน

มิมิ/เนียมิ: ขอบคุณมากค่ะ!! o( _ _ )o

จากนั้นมิมิกับเนียมิก็เดินทางไปที่บ้านหลังหนึ่งที่อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของหมู่บ้าน

--------------------------------------------------------------------------------

และเมื่อทั้งสองเดินมาถึงบริเวณทิศตะวันออกเฉียงเหนือของหมู่บ้านแล้ว

เนียมิ: น่าจะเป็นหลังนี้แหละ

เนียมิกล่าวก่อนที่ทั้งสองจะเดินเข้าไปในบ้านเล็กๆ หลังนั้น

เมื่อเข้ามาด้านในก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ที่ห้องด้านหลังของบ้าน

เนียมิ: เออ... หวัดดีจ้า!!

ผู้หญิงคนนั้นกำลังใช้ไม้แท่งยาวเคี่ยวน้ำในหม้อต้มขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า และหลังจากที่เธอได้ยินเสียงทักท้ายของเนียมิแล้ว เธอก็ค่อยๆ หันมามอง

"หืม? พวกเธอเป็นใครกันน่ะ?"

แล้วทั้งสองก็แนะนำตัวให้รู้จัก

มิมิ: คือว่า... ใช่คุณหรือเปล่าคะ ที่รู้วิธีทำ "สีน้ำมหัศจรรย์"

"ใช่สิ ฉันเองนี่แหละที่รู้วิธีทำสีน้ำมหัศจรรย์ ฉันชื่อ "จูมานา" (Jumana) ...แล้วพวกเธอจะเอาไปทำอะไรกันเหรอ?"

มิมิ: คือว่ามีคนขอให้พวกเรามาเอาสีน้ำมหัศจรรย์จากคุณค่ะ

จูมานา: มีคนขอมาเหรอ แล้วเขาเป็นใครกัน??

เนียมิ: เป็นนักวาดภาพที่บังเอิญผ่านมาแถวๆ นี้ล่ะมั้ง ชื่อ "จิอันนัส" เขาบอกว่าอยากได้สีน้ำมหัศจรรย์มากๆ เลยล่ะ แต่ก็ยังตามหาคุณไม่เจอสักที เพราะงั้นเธอช่วยทำให้พวกเราหน่อยจะได้หรือเปล่า?

เนียมิยื่นถังไม้ให้กับจูมานา

จูมานา: ได้สิ แต่ถ้าจะให้กันง่ายๆ ล่ะก็... มันก็ยังไงอยู่นะ เพราะสีน้ำมหัศจรรย์เป็นสีน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่มีเพียงเฉพาะคนในตระกูลของฉันเท่านั้นที่จะรู้สูตรการทำได้ เพราะฉะนั้นแล้ว ถ้าพวกเธออยากได้ละก็ ต้องมาป๊อปปินแบทเทิลกับฉันให้ชนะซะก่อน โอเคนะ?

เนียมิ: ได้สิ โอเคเลย!!

แล้วจากนั้นทั้งสองฝั่งก็มาประจันหน้ากันเพื่อเตรียมแข่งขัน

===== POP'N BATTLE =====
Mimi/Nyami vs Jumana
The Last Dance (Eng Ver.) - Urbatronic Chopsticks
===== END BATTLE =====

ผลการแข่งขัน มิมิกับเนียมิ เป็นฝ่ายชนะ

จูมานา: พวกเธอนี่เก่งจริงๆ เลยนะ รู้ไหมว่าฉันนี่เป็นหนึ่งในป๊อปปินเพลเยอร์ที่เก่งที่สุดประจำหมู่บ้านนี้เลยนะ ...เอาล่ะ ตามที่สัญญาไว้ เดี๋ยวฉันจะให้สีน้ำมหัศจรรย์กับพวกเธอนะ

มิมิ/เนียมิ: ขอบคุณค่ะ!! o( _ _ )o

แล้วจูมานาก็นำขวดที่บรรจุสีน้ำมหัศจรรย์ที่เธอได้ทำไว้แล้วก่อนหน้านี้ มาเทลงในถังไม้ที่เนียมิมอบให้เมื่อครู่นี้จนหมดขวด

และเมื่อได้รับสีน้ำมหัศจรรย์เรียบร้อยแล้ว ทั้งสองจึงเดินทางกลับไปหาจิอันนัส

--------------------------------------------------------------------------------

มิมิ/เนียมิ: กลับมาแล้วค่า!!~

มิมิกับเนียมิทักเรียกจิอันนัสที่กำลังวาดรูปอยู่

จิอันนัส: อ้าว!! กลับมากันแล้วเหรอ

มิมิ: นี่คะ สีน้ำมหัศจรรย์

มิมิยื่นถังไม้ที่บรรจุสีน้ำมหัศจรรย์ให้กับจิอันนัส

จิอันนัส: โอะโอ้ว! ได้มาแล้วเหรอ ขอบใจมากๆ เลยนะ!!

เนียมิ: แล้วคุณลุงจะใช้สีนี้วาดอะไรเหรอคะ?

จิอันนัส: เออ..... เดี๋ยวฉันวาดให้ดูนะ

แล้วจากนั้นจิอันนัสก็นำรูปทิวทัศน์ที่กำลังวาดค้างอยู่ยกออกไปจากแท่นวางกระดานวาดรูป แล้วนำกระดานวาดรูปอันใหม่มาวางแทนที่ ก่อนที่จะใช้พู่กันจุ่มลงไปยังถังสีน้ำมหัศจรรย์เพื่อเริ่มการวาด

และเมื่อทันทีที่เริ่มวาด บนกระดานวาดรูปก็ค่อยๆ ปรากฏภาพๆ หนึ่งออกมา

มิมิ/เนียมิ: โห้!! (⊙ˍ⊙)

ทั้งคู่มองดูที่รูปวาดที่ค่อยๆ ปรากฏออกมาด้วยความตะลึง

และในเวลาไม่นานนัก รูปก็ถูกวาดจนเสร็จสมบูรณ์ด้วยความรวดเร็ว ซึ่งเป็นผลมาจากเวทมนตร์ของสีน้ำมหัศจรรย์นั่นเอง และภาพที่วาดออกมาจากจินตนาการของเขาก็คือ... รูปของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ สองคนที่มีดวงตาสีเขียวเหมือนกับ มิมิและเนียมิ

จิอันนัส: เอาล่ะ เสร็จแล้ว

มิมิ: นั่นมัน... ใครกันเหรอคะ??

จิอันนัส: หลานๆ ของฉันเอง

เนียมิ: หรือหมายความว่าที่แท้คุณลุงเค้า...?

จิอันนัส: ใช่! ที่จริงแล้วฉันกำลังตามหาหลานสาวของฉันที่หายตัวไปน่ะ

มิมิ: อย่างนี่เอง คุณลุงก็เลยอยากได้สีน้ำมหัศจรรย์เพื่อที่จะเอามาวาดรูปของหลานสาวให้หายคิดถึงสินะคะ

จิอันนัส: ถูกต้องแล้วล่ะ.. ฉันพยายามออกตามหาตามที่ต่างๆ มาเกือบจะ 10 กว่าปีได้แล้วละมั้ง แต่ก็ยังไม่เจอตัวเลย...

มิมิ: ไม่เป็นไรค่ะ! ถึงแม้ว่าท่านจะยังไม่มีโอกาสได้เจอในเร็ววันนี้ แต่ตราบใดที่ท่านยังมีความเข้มแข็งอยู่ ยังไงซะฉันก็เชื่อว่ายังไงก็ต้องได้เจอกันสักวันอยู่แล้วล่ะ!

เนียมิ: ใช่ๆ ^_^

จิอันนัส: ขอบคุณที่ช่วยปลอบใจนะ จริงๆ แล้วฉันลืมเรื่องนี้ไปนานมากแล้วล่ะ แต่เป็นเพราะได้มาเจอกับพวกเธอแท้ๆ เลย ก็เลยทำให้ฉันนึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมาได้ และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ... พวกเธอนี่ดูคล้ายกับหลานสาวของฉันมากเลยล่ะ ...เอาล่ะ ก่อนจากกัน ฉันขอให้พวกเธอช่วยเล่นป๊อปปินให้ฉันรำลึกถึงความหลังก่อนจากลาหน่อยจะได้ไหม?

มิมิ: ได้สิค่ะ!

===== POP'N MUSIC =====
Lift You Up - makou
===== END MUSIC =====

และเมื่อเพลงจบลงแล้ว ภาพในความทรงจำของจิอันนัสตอนที่เคยอยู่กับหลานสาวก็ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาจนเกือบทั้งหมด จนทำให้เขาก็ถึงกับน้ำตาไหลออกมาด้วยความคิดถึง...

จิอันนัส: พวกเธอ... ขอบคุณมากเลยนะ...!!

มิมิกับเนียมิ ได้รับสแตมป์ดวงที่ 2 เรียบร้อยแล้ว!!

>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<

pop'n music RESPECT : STAGE 10 「พวกเราคือป๊อปเปอร์ส!!」

หลังจากที่มิมิกับเนียมิได้ใช้กำไลข้อมือลึกลับแปลงร่างเป็น "นักรบในตำนาน ป๊อปเปอร์ส" และเอาชนะสัตว์ประหลาดที่ เซ เรียกออกมาได้แล้วนั้น อยู่ๆ มิมิก็เกิดสลบขึ้นมา ชาเรียห์จึงพาตัวไปรักษาที่บ้านของเขาเอง

และเวลาผ่านไปประมาณ 30 นาที ในที่สุดมิมิก็รู้สึกตัว ดวงตาของเธอค่อยๆ ลืมขึ้นมา

มิมิ: หือ.....~

ภาพที่มิมิเห็นหลังจากตื่นขึ้นมาคือ เนียมิที่กำลังเฝ้ามองเธออยู่

เนียมิ: มิมิจัง รู้สึกตัวแล้วเหรอ!!

มิมิ: เนียมิจัง.. เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวฉันเหรอ? (ยังงงๆ อยู่เลย)

มิมิค่อยๆ ลุกตัวขึ้นมาจากเตียง

เนียมิ: เมื่อกี้เธอสลบไปน่ะ ฉันกับชาเรียห์เลยช่วยกันพาเธอมาพักตัวที่บ้านของชาเรียห์เค้านี่แหละ

มิมิหันไปมองรอบๆ ห้อง ก่อนที่จะตอบว่า

มิมิ: ที่นี่เป็นบ้านของชาเรียห์เองเหรอ แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหน?

เนียมิ: เขาออกไปทำธุระอยู่ข้างนอกน่ะ เห็นเขาบอกว่าหากมิมิฟื้นเมื่อไหร่ เดี๋ยวเขาจะเล่าเรื่องที่สำคัญมากๆ ให้พวกเราฟังด้วยล่ะ

มิมิ: เรื่องสำคัญเหรอ เกี่ยวกับอะไร?

เนียมิ: น่าจะหมายถึงเจ้ากำไลข้อมือที่พวกเราได้มาเนี่ยแหละ ฉันพยายามลองถอดมันออกดู แต่ก็ถอดไม่ได้เลยแฮะ (แปลกมาก)

เนียมิยกข้อมือข้างที่สวมกำไลป๊อปเปอร์สให้ดู มิมิจึงลองส่องดูที่ข้อมือตัวเองพบว่ากำลังสวมกำไลอยู่เช่นกัน โดยที่กำไลของเนียมิเป็นสีฟ้า ส่วนมิมิเป็นสีชมพู

จากนั้นมิมิจึงลองถอดกำไลออก แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามออกแรงถอดแค่ไหนก็ถอดไม่ได้เช่นเดียวกับเนียมิ

มิมิ: จริงด้วยแฮะ ถอดไม่ได้จริงๆ ด้วยล่ะ

เนียมิ: ฉันว่าเจ้าเสียงกระซิบที่พวกเราได้ยินเมื่อตอนนั้น คงต้องมีอะไรที่เกี่ยวพันกับกำไลป๊อปเปอร์สแน่ๆ เลยล่ะ ..หรือว่าบางที เสียงนั้นอาจจะอยากบอกให้พวกเรามาตามหากำไลนี่ก็เป็นได้นะ

มิมิ: ก็จริงนะ...

ชาเรียห์: กลับมาแล้ว

ชาเรียห์ที่เพิ่งกลับมาถึง เดินเข้ามาหามิมิกับเนียมิ

--------------------------------------------------------------------------------

STAGE 10
「พวกเราคือป๊อปเปอร์ส!!」

--------------------------------------------------------------------------------

เนียมิ: กลับมาแล้วเหรอคะ

ชาเรียห์: อืม ขอโทษที่ให้รอนะ... อ้าว! เธอฟื้นแล้วเหรอ

ชาเรียห์ตีสีหน้าตกใจ หลังจากที่ได้เห็นมิมิ

มิมิ: ค่ะ! เพิ่งรู้สึกตัวเมื่อกี้นี้เอง ^_^

ชาเรียห์: อืม มาได้จังหวะพอดีเลยสินะ ถ้างั้นเดี๋ยวฉันจะขอเล่าเรื่องที่สำคัญให้ฟังเลยแล้วกันนะครับ

แล้วจากนั้นทั้งสามจึงมานั่งคุยกันที่โต๊ะ

ชาเรียห์: ที่จริงแล้ว.. ฉันเองก็ยังรู้สึกตะลึงไม่หายอยู่เลยนะ เพราะว่าตอนนี้พวกเธอได้ถูกกำไลนั่นเลือกให้กลายเป็นป๊อปเปอร์สรุ่นต่อไปแล้วนะ

มิมิ/เนียมิ: พวกเราเนี่ยเหรอ ป๊อปเปอร์สรุ่นต่อไป!?

มิมิและเนียมิอุทานขึ้นพร้อมๆ กัน

ชาเรียห์: ใช่! จริงๆ แล้ว กำไลนั้นเป็นอุปกรณ์เวทมนตร์ของกลุ่มนักรบในตำนานสองคนที่เคยใช้ปราบจอมปิศาจมาก่อน และพอหลังจากที่หมดหน้าที่ของมันแล้ว กำไลก็ได้ถูกปิดผนึกไปพร้อมๆ กับจอมปิศาจด้วย แต่ในยุคปัจจุบันหลังจากที่จอมปิศาจได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งก็คือเซ มันก็ได้เลือกพวกเธอทั้งสองให้กลายเป็นเจ้าของรุ่นต่อไป เพราะว่าพวกเธอมีคุณสมบัติที่ตรงกับนักรบในตำนานเมื่อครั้งอดีตกาลพอดียังไงล่ะ

เนียมิ: อ๋อ อย่างนี้นี่เอง...

ชาเรียห์: นั่นก็หมายความว่าตอนนี้พวกเธอมีหน้าที่ใหม่เพิ่มเข้ามาแล้ว นั่นก็คือการปิดผนึกเซให้ได้อีกครั้งยังไงล่ะ!

มิมิ: งั้นก็หมายความว่า หากเซบุกเข้ามาอีกครั้ง พวกเราก็ต้องใช้กำไลนี่แปลงร่างเป็นป๊อปเปอร์สเพื่อสู้กับมันใช่มั้ยคะ?

ชาเรียห์: ถูกต้องแล้วล่ะ แต่มีข้อแม้ว่าทั้งสองต้องอยู่พร้อมกันไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถแปลงร่างได้นะ

เนียมิ: เออ.. แล้วทำไมถึงถอดกำไลไม่ได้ล่ะ?

เนียมิพยายามถอดกำไลให้ชาเรียห์ดู แต่ก็ถอดไม่ได้

ชาเรียห์: ฮ่าๆ ^_^ เรื่องนั้นฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่ที่แน่ๆ คือหากปิดผนึกเซได้เมื่อไหร่ กำไลก็จะหมดหน้าที่เมื่อนั่นแหละ และเมื่อถึงตอนนั้นพวกเธออาจจะถอดออกก็ได้

มิมิ: เออ แล้วเมื่อกี้หลังจากที่สู้กับเซแล้วทำไมอยู่ๆ ฉันถึงวูบไปเลยล่ะ? (พอรู้ตัวอีกที ก็มาอยู่ที่นี่แล้ว)

ชาเรียห์: อ๊อ! ลืมบอกเรื่องนั้นไปพอดีเลย จริงๆ แล้วการแปลงร่างเป็นป๊อปเปอร์สมันต้องใช้พลังงานที่ค่อนข้างมากเลยนะ ซึ่งอาจจะเป็นเพราะร่างการของมิมิจังอาจจะยังไม่แข็งแรงพอที่จะรับพลังมหาศาลจากร่างป๊อปเปอร์สก็เป็นได้ (เพราะนี่ก็เป็นการแปลงร่างครั้งแรกด้วย)

มิมิ: แบบนี้เอง เพราะงั้นตอนนี้ฉันก็ต้องเริ่มกินผักเยอะๆ เพื่อให้ร่างกายแข็งแรงแล้วสินะเนี่ย ^_^

ชาเรียห์: ก็คงงั้นแหละ (; ◠‿◠)

เนียมิ: จริงด้วยสิ แล้วทำไมคุณถึงรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์เกาะป๊อปปินเยอะขนาดนี้?? (โดยเฉพาะ ป๊อปเปอร์ส)

ชาเรียห์: พอดีผมเป็นคนในตระกูลที่มีเชื้อสายสืบทอดมาจากชนเผ่าโบราณของเกาะแห่งนี้ ก็เลยได้มีโอกาสศึกษาเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของบรรพบุรุษประจำตระกูล รวมไปถึงเรื่องเล่าขานในตำนานต่างๆ เพื่อให้ประวัติศาสตร์เก่าแก่ของเกาะยังคงอยู่สืบไป และด้วยเหตุนี้ฉันก็เลยได้มาเป็นมัคคุเทศก์คอยแนะนำโบราณสถานประจำเมืองนี้ยังไงล่ะครับ

มิมิ: โห้!! （⊙ｏ⊙） คุณชาเรียห์เป็นผู้สืบสายเลือดมาจากชนเผ่าโบราณของเกาะเลยเหรอคะเนี่ย!? (สุดยอดไปเลย)

เนียมิ: แล้ว.. คุณพอจะรู้อะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับเซบ้างไหม?

ชาเรียห์: ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันนะ แต่ที่พอจะรู้ก็คือ จอมปิศาจที่ปรากฏตัวในตอนนี้ หรือก็คือเซ มันไม่ใช่จอมปิศาจตนเดิมที่เคยปรากฏตัวเมื่อครั้งอดีตกาลอีกต่อไปแล้วน่ะสิ

มิมิ: หมายความว่ายังไง??

มิมิถามด้วยความงุนงง

ชาเรียห์: ถ้าให้ผมเดานะ ผมคิดว่า... เซที่ปรากฏตัวในตอนนี้ บางทีอาจจะถูกส่งมาจาก "โลกเก่าของพวกเรา" ก็เป็นได้นะ...? เพราะว่าเซไม่เคยมีชื่ออยู่ในประวัติศาสตร์หรือตำนานไหนบนโลกนี้เลย...

จากคำตอบนี้ ทำให้ทั้งสองยิ่งงุนงงมากขึ้นไปอีก

มิมิ: โลกเก่าของพวกเรา??

มิมิอุทานด้วยความสงสัย และชาเรียห์เองก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรต่อไปดี ทำให้ความเงียบเข้าปกคุมอยู่ชั่วขณะ

เนียมิ: เรื่องนั้นฉันว่าช่างมันเถอะ แต่ที่แน่ๆ ถ้ากำไลในตำนานเลือกพวกเราให้เป็นป๊อปเปอร์สแล้วละก็.. ฉันตัดสินใจจะกำจัดสัตว์ประหลาดทุกตัวที่ออกมาอาละวาดให้หมดเลยคอยดูสิ!!

เนียมิกล่าวอย่างมั่นใจพลางยกมือขึ้นมากำหมัด

มิมิ: อืม! นั่นสินะ ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว พวกเราก็มาร่วมมือกันนะ! (*^_^*)

เมื่อชาเรียห์ได้เห็นแววตาที่สดใสของทั้งคู่ เขาก็พลางอมยิ้มเล็กน้อย

ชาเรียห์: เอาล่ะ ก็ถือว่าภารกิจสำเร็จเรียบร้อยแล้วนะ!

มิมิ/เนียมิ: เอ๊!?

มิมิกับเนียมิ ได้รับสแตมป์ดวงที่ 1 จากภารกิจของชาเรียห์เรียบร้อยแล้ว!!

เนียมิ: พวกเราได้สแตมป์งั้นเหรอ?!

มิมิ: อะไรกันน่ะ??

ทั้งสองถามด้วยความงุนงง

ชาเรียห์: ก็เพราะว่าตอนนี้กำไลมันได้เลือกพวกเธอให้กลายเป็นป๊อปเปอร์สคนใหม่ไปแล้ว เพราะฉะนั้นก็ถือว่าภารกิจนี้สำเร็จเป็นกรณีพิเศษก็แล้วกันนะ! (*^_^*)

มิมิ: อย่างนี้เอง ขอบคุณมากฮะ!! (@^0^@)

มิมิยิ้มกว้าง นานแล้วที่เธอไม่ได้รู้สึกดีใจมากขนาดนี้

ชาเรียห์: ไม่หรอก.. ที่ต้องขอบคุณ ต้องเป็นกำไลป๊อปเปอร์สที่เลือกพวกเธอต่างหาก ^_^ ...ก็เอาเป็นว่าถ้าหากพวกเธอสงสัยอะไรเกี่ยวกับกำไลป๊อปเปอร์ส ก็กลับมาหาฉันได้ทุกเมื่อเลยนะ

เนียมิ: ค่ะ! ถ้างั้นพวกเราก็ขอตัวลาแล้วนะคะ

ชาเรียห์: เอ่อ! ฉันได้ยินมาว่าแถวๆ เขตโบราณสถาน มีคุณลุงคนนึงท่าทางน่าสงสัยชอบมานั่งวาดรูปตามที่ต่างๆ เป็นประจำ ถ้าพวกเธอสนใจจะลองแวะไปหาดูก็ได้นะ เผื่ออาจจะมีอะไรรอให้พวกเธอช่วยเหลืออยู่ก็ได้

มิมิกับเนียมิหันมามองหน้ากันชั่วครู่ ก่อนที่จะหันกลับมาตอบชาเรียห์

เนียมิ: อืม! โอเค เดี๋ยวพรุ่งนี้พวกเราจะลองไปหาดูนะ!☆

มิมิ: แล้วเจอกันใหม่นะ บ๊ายบาย♪

แล้วมิมิกับเนียมิก็เดินจากไป

ชาเรียห์: อืม! พรุ่งนี้ขอให้โชคดีล่ะ!!

ชาเรียห์โบกมือลาให้กับทั้งสอง

--------------------------------------------------------------------------------

เมื่อตกค่ำ มิมิกับเนียมิ จึงเข้ามาพักอยู่ในเต็นท์มายแคมป์ของตนเอง โดยตั้งอยู่ที่จุดตั้งแคมป์ซึ่งอยู่ข้างๆ หมู่บ้าน

มิมิ: เอาล่ะ เดี๋ยววันนี้ฉันจะทำสตูเนื้อให้เธอกินเอง!! (ไม่ได้โชว์ฝีมือการทำอาหารมาตั้งนานแล้วแฮะเรา ^.^)

มิมิที่อยู่ในชุดทำครัว ถือทัพพีเพื่อเตรียมทำมื้อเย็น

เนียมิ: แต่ฉันว่ามันเหมือนขาดอะไรไปบางอย่างนะ...?

เนียมิที่ลองสำรวจข้าวของภายในมายแคมป์ดูอีกครั้ง กล่าวขึ้นมา

มิมิ: เอ๊? อะไรเหรอ

เนียมิ: ฉันว่าถ้ามีเครื่องซิมูเลเตอร์ (ตู้เกมป๊อปปินมิวสิก) ตั้งอยู่ในห้องด้วยก็คงจะดีนะ

มิมิ: เอ่.. แต่ถ้าอยากเล่นป๊อปปินก็ใช้เกียร์เล่นได้อยู่แล้วนี่ไม่ใช่เหรอ?

เนียมิ: มันก็ใช่นะ แต่ฉันว่าถ้าได้ลองซ้อมฝีมือกับคนจริงๆ ผ่านระบบออนไลน์ในช่วงเวลาว่างแบบนี้ คงเจ๋งไม่ใช่น้อยเลยล่ะ (เพราะเกียร์ถ้าจะแบทเทิลต้องเจอหน้ากันเท่านั้น)

มิมิ: แต่ฉันว่าราคาเครื่องมันคง...

แล้วมิมิก็เข้าไปเช็คราคาของเครื่องซิมูเลเตอร์ผ่านอินเตอร์เน็ตในโทรศัพท์มือถือ พบว่ามีราคาขายอยู่ที่ 8,980 ปองต่อหนึ่งเครื่อง และยังมีค่าอินเตอร์เน็ตที่ใช้งานเฉพาะกับตัวเครื่องอีก 198 ปองต่อเดือน (1 ปอง = 100 เยน)

มิมิ: ฉันว่าเธอออกไปเล่นที่ป๊อปปินเซนเตอร์จะดีกว่านะ...? (รอบละ 1 ปองเอง)

มิมิโชว์ราคาบนหน้าจอมือถือให้เนียมิได้ดู

เนียมิ: เออ.. (￣_￣|||) จริงๆ ด้วย ไปเล่นที่ร้านเหมือนเดิมดีกว่า (ทำไมมันแพงอย่างนี่เนี่ย แถมยังมีค่ารายเดือนอีก)

เนียมิเดินออกไปนอกเต็นท์เพื่อไปเล่นตู้ซิมูเลเตอร์ที่ร้านป๊อปปินเซนเตอร์ประจำหมู่บ้านบอนเต้ ส่วนมิมิก็เริ่มเดินหน้าทำอาหาร

เวลาผ่านไปหลายนาที หลังจากที่มิมิทำสตูเนื้อเสร็จแล้ว

มิมิ: เอาล่ะ เสร็จเรียบร้อย!

มิมินำจานอาหารของตนเองและเนียมิมาวางบนโต๊ะ

เนียมิ: ว้าว...! หน้าตาดูน่ากินจัง!! (★﹃★)

เธอกล่าวด้วยความโอชะ หลังจากที่ได้เห็นหน้าตาของอาหารบนจานที่มีการจัดวางตำแหน่งของเนื้อและผักได้อย่างสวยงาม ราวกับระดับภัตตาคารเลยทีเดียว

มิมิ/เนียมิ: กินแล้วนะค้า~ (^人^)

และทันทีที่เนื้อสัมผัสกับลิ้นของเนียมิ

เนียมิ: ว้าว!! อร่อยจัง!!! (p≧w≦q)❤

เวลาผ่านไปอีกหลายนาที หลังจากที่ทั้งคู่กินเสร็จแล้ว

มิมิ: อืม อิ่มแล้วล่ะ

เนียมิ: มิมิจัง ฝีมือการทำอาหารของเธอนี่มันสุดยอดไปเลยจริงๆ นะ ฉันว่าเธอต้องเป็นเจ้าสาวที่ดีได้อย่างแน่นอนเลยล่ะ!!

มิมิ: งะ..งั้นเหรอ ขอบคุณนะ!! (≧w≦) ("เจ้าสาว" งั้นเหรอ??)

มิมิตอบด้วยสีหน้าแดงราวกับเขินอะไรอยู่

เนียมิ: จริงด้วยสิ! แล้วที่ว่าพวกเราต้องปิดผนึกเซให้ได้นี่ มันต้องทำยังไงเหรอ? (ลืมถามชาเรียห์ไปซะสนิทเลย)

มิมิ: เออ.. ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่อาจจะหมายถึงให้พวกเราเอาชนะเซให้ได้ก็ได้มั้งนะ...?

เนียมิ: งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ลองกลับไปถามเขาดูกันไหมล่ะ

มิมิ: โอเค!!

แล้วจากนั้นทั้งสองก็ใช้ชีวิตในเวลาว่างตามปกติ ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว และเรื่องราวที่กำลังรอพวกเธออยู่ในวันรุ่งขึ้น

--------------------------------------------------------------------------------

เช้าวันต่อมา ทั้งสองจึงเดินทางกลับไปหาชาเรียห์เพื่อถามวิธีการปิดผนึกเซ

มิมิ/เนียมิ: เอ๊?! ไม่รู้วิธีผนึกเหรอคะ??

มิมิและเนียมิตะโกนขึ้นพร้อมๆ กัน

ชาเรียห์: ใช่แล้วล่ะ เท่าที่ฉันค้นคว้ามาจนถึงตอนนี้ ยังไม่พบบันทึกเกี่ยวกับวิธีปิดผนึกจอมปิศาจยุคก่อนเลย ฉันรู้แต่เพียงรายละเอียดเกี่ยวกับกำไลและความสามารถของป๊อปเปอร์สหลังแปลงร่างเท่านั้น (ขอโทษด้วยนะ)

เนียมิ: อย่างนั้นเองเหรอ แต่ฉันคิดว่าคงจะหมายถึงอย่างที่มิมิเคยบอกเมื่อวานนี้แน่ๆ เลยล่ะ

มิมิ: ใช่! พวกเราต้องทางหาสู้ให้ชนะเซให้ได้

ชาเรียห์: แต่ฉันพอจะรู้อยู่เรื่องนึงนะ...?

มิมิ/เนียมิ: อะไรเหรอค่ะ??

ชาเรียห์: สถานที่ที่จอมปิศาจยุคก่อนถูกนักรบในตำนานป๊อปเปอร์สเอาชนะและทำการปิดผนึกไว้ คือที่เมือง "คอนทอมเซท โชฟ" (Contomzet Sove) ซึ่งปัจจุบันเป็นที่ตั้งของสุสานบรรพบุรุษขนาดใหญ่ที่มีชื่อว่า "สุสาน CS" (CS Graveyard) บางที.. ถ้าพวกเธอไปที่นั่น อาจจะเจอวิธีปิดผนึกเซก็ได้นะ

มิมิ/เนียมิ: แล้วมันอยู่ที่ไหนเหรอค่ะ??

ชาเรียห์: เออ.. น่าจะอยู่ถัดจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมือง "ไวท์แลนด์" (Whiteland) ซึ่งเป็นเมืองสุดท้ายของเกาะนี้ไปน่ะ

มิมิ: เมืองสุดท้ายเหรอ??

เนียมิ: น่าจะหมายถึงเป็นเมืองที่ใช้สอบวัดระดับกับป๊อปปินลีดเดอร์คนสุดท้ายไงล่ะ

มิมิ: อ๋อ

ชาเรียห์: เนียมิเข้าใจถูกแล้วล่ะ ซึ่งปัจจุบันสุสานแห่งนี้ถูกทิ้งร้างไว้นานแล้ว และก็ยังไม่เคยมีใครเข้าไปดูหรือสำรวจสภาพปัจจุบันอีกเลย ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่น่าจะเป็นเพราะมีเรื่องเล่าลือกันว่าหากใครเข้าไปแล้วจะไม่ได้กลับออกมาอีกเลย

เนียมิ: ตกลงค่ะ! เดี๋ยวหลังจากสอบระดับสุดท้ายเสร็จแล้วจะลองไปดู

มิมิ: เนียมิจัง แต่ว่า...

มิมิกล่าวด้วยเสียงสั่นเครือ เพราะว่าเธอไม่ชอบเรื่องน่ากลัวและเรื่องสยองขวัญนั่นเอง...

เนียมิ: ไม่ต้องกลัวหรอก ตอนนี้พวกเราเป็น "นักรบในตำนาน ป๊อปเปอร์ส" แล้วนะ!! ถ้าเจอซอมบี้ เราก็เพียงแค่แปลงร่างสู้กับมันซะก็หมดเรื่อง

มิมิ: นั่นสิ จริงด้วยเนอะ!! *^____^* (ลืมนึกไปเลยแฮะ)

หลังจากที่ได้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับจอมปิศาจเซแล้ว ทั้งสองก็ออกเดินทางตะลุยทำภารกิจต่อไป นั่นคือการตามหาคุณลุงจิตรกรที่อยู่ในบริเวณซากโบราณป๊อปปิน

>>>>> TO BE CONTINUED <<<<<